Şili şarabı

İspanyol istilacılarının bölgeyi kolonileştirirken yanlarında Vitis vinifera asmalarını getirdiği 16. yüzyıl dan beri Şili şarabının Yeni Dünya şarap bölgesinde uzun bir tarihi oldu. 19. yüzyılın ortalarında Cabernet Sauvignon, Merlot, Carmenère ve Franc gibi Fransız şarap çeşitleri tanıtıldı. 1980'lerin başında paslanmaz çelik fermantasyon tanklarının ve fermantasyon için meşe fıçıların kullanılmasıyla bir rönesans başladı. Kaliteli şarap üretimi arttıkça şarap ihracatı da hızla büyüdü. Şarap imalathanelerinin sayısı 1995'te 12 iken 2005'te 70'in üzerine çıktı.^[1]

20. yüzyılın sonlarında Şili'ye göç eden çok sayıda Fransız ülkeye daha fazla bağ kültürü bilgisi getirdi. Şili şu anda en fazla şarap üreten ülkeler arasında yedinci sıradadır ve şarap ihracatında beşinci sıradadır.^[2] İklim Kaliforniya ve Fransa'nın ortası olarak tanımlandı. En yaygın üzümler Cabernet Sauvignon, Merlot ve Carmenère'dir. Şimdiye kadar Şili'de filoksera biti görülmesi bu ise ülkenin asmalarının filoksera dirençli anaçlarla aşılanmasına gerek olmadığı anlamına gelmektedir.^[3]

Avrupa Vitis vinifera asmalarını 16. yüzyılda 1554 civarında İspanyol istilacıları ve misyonerler tarafından Şili'ye getirildi. Yerel efsane ilk asmaları Francisco de Aguirre'nin kendisinin diktiğini belirtir.^[4] Asmalar büyük olasılıkla Hernán Cortés'in 1520'de Meksika'ya getirdiği bilindiği üzere "yaygın siyah üzüm" içeren Peru'da dikilmiş yerel İspanyol üzüm bağlarından geliyordu. Bu üzüm çeşidi 21. yüzyıla kadar en çok ekilen Şili üzümü olacak yaygın olarak ekilen Pais üzümünün atası olacaktı.^[3] Cizvit rahipleri bu erken üzüm bağlarını Eucharist'i kutlamak için şarap kullanarak yetiştirdiler. 16. yüzyıl sonlarına gelindiğinde erken Şili tarihçi Ovalle de Alonso, "ortak siyah üzüm" yaygın dikimleri açıklanan muscatel, Torontel, Albilho ve Mollar olduğunu yazdı.^[5]

İspanyol yönetiminde Şili'nin şaraplarının çoğunu doğrudan İspanya'dan satın alması şartıyla üzüm bağlarındaki üretimi kısıtlandı. 1641'de Şili'den ve Peru Genel Valiliği'nden İspanya'ya şarap ithalatı yasaklandı ve bu durum kolonideki şarap endüstrisine ciddi şekilde zarar verdi. Pazar kaybı üzüm fazlasının pisco ve aguardiente haline gelmesine neden oldu. Yalnızca pisco üretimine yoğunlaşma Peru'daki şarap üretimini neredeyse tamamen yok etti. Çoğunlukla Şilililer bu kısıtlamaları görmezden geldi, yerli üretimlerini İspanya'dan uzun yolculuklar sırasında iyi sonuç vermeyen oksitlenmiş ve üzümlü şaraplara tercih ettiler. Hatta bazıları şaraplarını komşu Peru'ya ihraç etmeye başlayacak kadar cesur davrandı ve böyle bir ihracat nakliyesi İngiliz korsan Francis Drake tarafından denizde ele geçirildi. İspanya Drake'e öfkelenmek yerine olayı duyduğunda üzüm bağlarının çoğunun sökülmesi için Şili'ye talimat gönderildi. Bu emir de çoğunlukla göz ardı edildi.^[6]

18. yüzyılda Şili çoğunlukla Pais ve Muscatel üzümlerinden yapılan tatlı şaraplarıyla biliniyordu. Yüksek düzeyde tatlılık elde etmek için üzüm suyunu konsantre eden üzümler sıklıkla kaynatıldı.^[5] Amiral John Byron (şair Lord Byron'ın büyükbabası) Cape Horn'da kıyı açıklarındaki gemi enkazının ardından Şili'yi dolaştı ve Şili Muscatel'in onu Madeira ile karşılaştıran parlak incelemesiyle İngiltere'ye döndü. 19. yüzyıl şarap yazarı André Jullien "ravent ve sinameki iksiri" ile karşılaştırarak Şili şaraplarından etkilenmemişti.^[6]

İspanya ile politik olarak bağlantılı olmasına rağmen Şili'nin şarap tarihi en çok Fransız özellikle de Bordeaux şarap yapımından etkilendi. Filoksera salgınından önce zengin Şilili toprak sahipleri Fransa'ya yaptıkları ziyaretlerden etkilenmişler ve ekim için Fransız asmalarını ithal etmeye başlamışlardı. Don Silvestre Errázuriz, Cabernet Sauvignon, Merlot, Cabernet frangı, Malbec, Sauvignon blanc ve Sémillon ithal eden ilk şirket oldu. Bağ ekimini denetlemesi ve Bordeaux tarzında şarap üretmesi için Fransız bir oenolog tuttu. Errázuriz Şili'de potansiyel gördü ve hatta Alman şarap üzümü Riesling ile deneyler yaptı.^[6] Rioja şarap bölgesindekilere paralel olaylarda filoksera'nın Fransız şarap dünyasına girişi Şili şarap endüstrisi için olumlu bir olay oldu. Üzüm bağları harap olduğu birçok Fransız şarap üreticisi deneyimlerini ve tekniklerini beraberlerinde getirerek Güney Amerika'ya gitti.^[3] O zamanlar Don Silvestre Ochagavía Echazarreta 1851'de Ochagavia Wines'i kurdu ve Don Maximiano Errázuriz Fransa'dan üzüm getirip kullanarak 1870'te Viña Errázuriz'i kurdu.

Şili'nin Arjantin'e şarap ihracatı iyi kara taşımacılığının olmaması ve bir dizi savaş korkusu nedeniyle engellendi. Bu durum Pactos de Mayo'nun 1902'de imzalanması ve 1909'da Transandine Demiryolunun açılışının ardından değişti ve bu da savaş olasılığını ortadan kaldırdı ve And Dağları arasında ticareti kolaylaştı. Hükûmetler bir serbest ticaret anlaşması imzalamayı kabul etti. Avrupalı göçmenlerin çoğunlukta olduğu Arjantin şarap yetiştiricileri derneği Centro Vitivinícola Nacional Şili şaraplarının yerel endüstri için bir tehdit olarak görülmesi nedeniyle serbest ticaret anlaşmasına şiddetle karşı çıktı. Arjantinli şarap üreticilerinin ve Şili'deki sığır çiftçilerinin şikayetleri serbest ticaret anlaşması planlarını yıktı.^[7]

20. yüzyıldaki siyasi istikrarsızlık, bürokratik düzenlemeler ve yüksek vergilerle birleştiğinde Şili şarap endüstrisinin büyümesini hafifletti. 1980'lerden önce Şili şarabının büyük çoğunluğu düşük kaliteli olarak kabul ediliyordu ve çoğunlukla yurt içinde tüketiliyordu. Şili'nin bağcılık için elverişli büyüme koşullarıyla ilgili farkındalık arttıkça Şili şarap imalathanelerine yabancı yatırım da arttı. Şili'nin makul fiyatlı birinci sınıf kaliteli şaraplarla ün kazandığı bu dönemde şarap yapımında birçok teknik ilerleme görüldü. Şili, 21. yüzyılın başında Fransa ve İtalya'dan sonra Amerika Birleşik Devletleri'ne en büyük üçüncü ihracatçı olarak ihracat yapmaya başladı. O zamandan beri ABD'de dördüncü sıraya düştü ve Avustralya'yı geride bıraktı ancak odak İngiltere ve Japonya gibi dünyanın diğer büyük şarap pazarlarında ihracat geliştirmeye yöneldi.^[3]

Şili coğrafi ve iklimsel olarak doğuda And Dağları ve batıda Pasifik Okyanusunun hakim olduğu uzun ve dar bir ülkedir. Şili'nin üzüm bağları Atacama Bölgesi'nden güneydeki Bio-Bio Bölgesi'ne kadar 800 millik bir arazidedir. İklim güneydeki daha soğuk ve nemli bölgelere göre çok sıcak ve kurak olan kuzey bölgelere göre çeşitlilik gösterir. Santiago çevresindeki Valle Central'da iklim kuru ve ortalama 15 inç (38 santimetre) yağmur ve çok az ilkbahar don riski vardır. Kuru And Dağları'na olan yakınlık, gündüz ve gece sıcaklıkları arasında geniş bir günlük sıcaklık değişimi oluşturmaya yardımcı olur. Sıcaklıktaki bu soğuk düşüş üzümlerin asitlik seviyelerinin korunmasında hayati önemdedir.^[8]

Şili'nin birinci sınıf şarap bölgelerinin çoğu üzüm bağlarını sürdürmek ve And Dağları'ndaki kar kapaklarını eriterek gerekli suyu elde etmek için sulamaya bağımlıdır. Kıyı Sıraları boyunca gelişen şarap bölgelerinde ve uzak güneyde ihtiyaç duyulan yağış miktarında bir eksiklik yoktur ancak bağ sahipleri bağa serin hava battaniyesiyle yıkanabilen Pasifik'ten Humboldt Akıntısı gibi diğer faktörlerle uğraşmak zorundadır. Şili'nin şarap bölgelerinin geri kalanı için Kıyı Sıraları akıntıya karşı tampon görevi yapar ve aynı zamanda yağmur gölgesi görevi görür. Bu bölgelerdeki üzüm bağları Maipo, Rapel ve Maule Nehirleri gibi büyük nehirler boyunca And Dağları eteklerinin vadi ovalarına dikilmiştir.^[8]

Şili üzüm bağları 32 ve 38° arası enlemleri arasında Kuzey yarımkürede güney İspanya ve Kuzey Afrika eşdeğerindedir. Bununla birlikte Şili'nin şarap bölgelerindeki iklim bu bölgelere göre çok daha ılıman olup Kaliforniya ve Bordo'ya daha yakındır. Genel olarak ortalama yaz sıcaklıkları 59-64 °F (15-18 °C) olan bir Akdeniz iklimi olarak sınıflandırılır ve 86 °F (30 °C) potansiyel yükseklerindedir.^[5]

Aralık 1994'ten beri Şili'nin değişken coğrafyasının farklı bölgelerinde üretilen şarapların farklı özelliklerini tanımlamaya yardımcı olmak için Şili'nin şarap üreten bölgeleri resmi olarak aşağıdaki gibi tanımlanmıştır. Şili tarım bakanlığı Mayıs 2018 tarihli bir kararname ile bölgesel bağcılık yapısını yeniden tanımladı:^[9]

Atacama Bölgesi idari bölgesinin adını taşıyan bu bölge Copiapó ve Huasco olmak üzere iki vadiye ayrılır ve her ikisi de aynı isimdeki vilayetlerle aynı anda son bulur. Bölge esas olarak Pisco^[8] ve sofralık üzümleri^[5] ile tanınır ancak 1950'lerde Copiapó civarında küçük ölçekte şarap üretilmeye başlandı. Bu vadilerden şarap örnekleri arasında Viña Fajardo'nun "Vino Copiapino" (kelimenin tam anlamıyla "Copiapó'nun Şarabı") ve şu anda Huasco Vadisi'nde başarıyla üretilen İspanya'dan bir çeşit olan Pajarete şarabı sayılabilir.

Coquimbo Bölgesi şarap üreten üç alt bölgedir: Elqui, Limarí ve Choapa, hepsi aynı adı taşıyan illerle aynı yerde bulunur.

• Elqui Vadisi, 530 kilometre (330 mi) Santiago'nun kuzeyinde, Coquimbo Bölgesi'ndeki Atacama Çölü'nün güney ucunda. Şili'nin en popüler likörü Pisco'nun yanı sıra sofralık üzüm ve diğer meyvelerin üretimiyle tanınır. Ama aynı zamanda kuzey Şili'nin ticari olarak en uygun şarap üreten bölgesi olmasıyla da dikkat çekiyor.

Bölgenin üzüm bağları batıda Pasifik Okyanusu'ndan doğuda And Dağları'na kadar uzanır ve 2.000 masl (6.500 fit) yüksekliğe kadar yükselir. Elqui Vadisi'nde şarap üretimi 1990'larda Şili şarap üreticilerinin Şili Merkez Vadisi dışındaki potansiyel bağcılık alanlarına bakmaya başlamasıyla başladı. O zamandan beri çoğunlukla üzüm yetiştiricilerinin sulama için yüksek kaliteli suya erişebildiği Elqui Nehri vadisi boyunca 286 hektar (710 akre) üzüm ekildi. Bölge Syrah gibi çeşitler için mükemmel sonuçlar üreten Pasifik Okyanusu ve And Dağlarından esen güçlü rüzgarlarca soğutulan ılıman tepeler, sarp vadiler ve kuru kayalık arazi ile 70 (mm)’ nin altında yağışla güneşli, çöl benzeri bir iklim ile karakterizedir.

• Limarí Vadisi, yaklaşık 470 kilometre (290 mi) Santiago'nun kuzeyinde, Coquimbo bölgesindedir.

Asmalar ilk olarak 16. yüzyılın ortalarında buraya dikildi ve yeni teknolojiler ve yeni terrevuarlar arayan şarap üreticileri nedeniyle yakın zamanda yeniden canlandı. Bölge ilk olarak 1990'larda dikilen ve Yeni Zelanda'daki Marlborough'ya benzer bir iklime sahip olan Syrah ve Pinot noir'i başarıyla üreten Sauvignon ve Chardonnay'i üretmesiyle tanınır. Pasifik Okyanusu her sabah batıdan vadiye giren ve doğudan And Dağları üzerinde güneş doğarken geri çekilen bir sis olan serinletici Camanchaca ile bölge kıyılarında güçlü bir etkiye sahiptir. Yılda 4 inçten az yağış alan mineral bakımından zengin toprakta yetişen asmaları sulamak için damlamalı sulama kullanılır. Kombinasyon belirgin mineral kenarı olan taze şaraplar oluşturur.

• Choapa Vadisi yaklaşık 400 kilometre (250 mi) Santiago'nun kuzeyinde, Coquimbo Bölgesi'nin güney kesiminde. Atacama gibi, bu bölge de öncelikle Pisco ve sofralık üzümlerle tanınır.^[8]

Şili'nin, And Dağları'nın Kıyı Sıradağları ile buluştuğu ve Illapel ve Salamanca olmak üzere iki sektörden oluşan en dar bölümünde yer alır. Bu sektörlerin hiçbirinde şaraphane yoktur ancak kayalık, eteklerindeki topraklara ekilen asmalar, yüksek asitli ve düşük pH'lı küçük miktarlarda yüksek kaliteli Syrah ve Cabernet Sauvignon üzümleri üretmekte ve bu da şarap üreticilerinin bölgeye ilgisini artırmaktadır. Yalnızca bir Şarap markası De Martino Syrah şu anda tutan "Choapa Vadisi" nin DO sunu tutar.^[10]

Valparaíso idari bölgesi şarap üreten iki alt bölge Aconcagua ve Casablanca vadileridir. Aconcagua Vadisi, San Felipe de Aconcagua Eyaleti vilayeti ile bitişikken, Kazablanka Vadisi bu ismin komünü ile kesişir. Panquehue komünü ayrıca yüksek kaliteli şarap üretimi için kademeli olarak bir itibar kazanmaktadır.

• Aconcagua Vadisi'nde, asmaları sulamak için Aconcagua'dan ve çevredeki dağlardan gelen kar eriyor.

Küçük 1098 hektar üzüm yetiştirme alanı 2004 yılında Berlin'de düzenlenen kör tadımında Şili şarap endüstrisi için dönüm noktası olan hem Château Lafite hem de Château Margaux’ nun önlerine Vina Errazuriz’un “Seña” sını koyarak uluslararası beğeni kazandığı[18]

kırmızı şaraplarıyla iyi bilinir^[11] Vadi, öncelikle iç kesimlerinde yetişen kırmızı üzümlerle bilinmesine rağmen, artık yeni kıyı tarlalarında da beyaz üzüm yetiştirilmektedir.

• Kazablanka Vadisi, adını bulunduğu komünden alır ve yaklaşık 30 kilometre (19 mi) boyunca uzanır. Valparaíso bölgesindeki Valparaíso eyaletinin doğu sınırından doğu-batı.

Asmalar buraya ilk olarak 1980'lerin ortalarında Şili şarap endüstrisinin yeniden canlandırılması sırasında ekildi ve bölge hızla beyaz şarapları, özellikle Sauvignon blanc ve Chardonnay ve daha soğuk ikliminde gelişen Pinot noir ile tanındı. Vadi 33 ° G'de, Ekvator'a herhangi bir Avrupa bağından çok daha yakın olmasına rağmen burada bağcılık Pasifik Okyanusu'nun serin sabah sisi şeklinde ve başka yerlerde bulunandan daha büyük bulut örtüsü şeklindeki soğutma etkisi nedeniyle mümkündür. Şili'nin kuzeyi. Serbest drene olan killi ve kumlu topraklar bağcılık için iyi iken nematodları teşvik eder, bu nedenle nematoda dirençli anaçlara aşılama yaygındır.

• San Antonio Vadisi, Pinot noir, Sauvignon blanc ve Chardonnay üretimi ile bilinen küçük bir şarap bölgesidir.

Kazablanka Vadisi'nin güneyinde Şili'nin San Antonio şehri çevresinde denize çok yakın bir konumdadır ve sadece Santiago'nun 89 km batısındadır. Kazablanka Vadisi gibi Şili'nin diğer şarap bölgelerinde olduğu gibi, San Antonio Pasifik Okyanusu'nun bu bölgede şarap üretimini mümkün kılan serinletici etkisinden oldukça etkilendi. Vadideki topraklar granitiktir, zayıftır ve bir kil üst toprağı ile iyi drene edilmiştir bu da asmalar için iyi bir alt tabaka sağlar. Yağmurlar çoğunlukla kış mevsiminde yoğunlaşır ve üzüm bağları yılın geri kalanında Maipo nehrinden gelen su kullanılarak damlamalı sulama gerektirir. San Antonio Vadisi gelecek vadeden bir şarap bölgesi olarak görülüyor ve şarap endüstrisinin gelecekte büyümeye devam etmesi beklenir.^[12]

Central Valley Metropolitana Bölgesi'nin yanı sıra O'Higgins (VI) ve Maule (VII) idari bölgelerini kapsar. İçinde dört alt bölge vardır: Maipo Vadisi, Rapel Vadisi, Curicó Vadisi ve Maule Vadisi. Bu Şili'nin en üretken ve uluslararası alanda tanınan şarap bölgesidir, büyük ölçüde ülkenin başkenti Santiago'ya olan yakınlığı nedeniyle. Arjantin'in en iyi bilinen şarap bölgesi olan Mendoza Eyaleti'nden doğrudan And Dağlarının karşısında yer alır^[8] Maipo Vadisi toprağı Maipo nehrinden gelen sulamadan kaynaklanan yüksek tuzluluk ve asmalar üzerinde bir miktar etkili az potasyum seviyesi ile ünlüdür. Maule'deki üzüm bağları da az potasyum ve yetersiz nitrojen seviyelerinden muzdariptir. Bağcılık tekniklerindeki gelişmeler bu bölgelerdeki bağların bu etkilerin bir kısmını telafi etmesine yardımcı oldu.^[5]

• Maipo Vadisi, Santiago'ya en yakın olanıdır ve şehirden doğuya doğru And Dağları'na ve batıya doğru, güneye Padre Hurtado, Peñaflor, Talagante, Isla de Maipo ve Melipilla kasabalarına ve alt bölgelerine doğru uzanır.

Maipo Vadisi üç alt bölgeye ayrılabilir:

Alto Maipo

Bu alt bölge And Dağlarının eteklerinde yer alır ve dağlardan oldukça etkilenir. Geceleri soğuk ve gündüzleri güneşli ve sıcak olan iklim, fakir, gözenekli, kayalık toprakla birleştiğinde, sarmaşıkları strese sokar ve bu da karakteristik olarak cesur, zarif bir Cabernet Sauvignon üretir.^[13]

Orta Maipo

Maipo nehrini çevreleyen alana karşılık gelir. Cabernet Sauvignon burada şarap üretimine hakimdir, ancak bölge aynı zamanda Carmenere şarapları da üretmeye başlamıştır. Bu alt bölge kayalık alüvyonlu topraklara sahiptir ve Maipo'nun damla sulama gerektiren en sıcak ve en kuru kısmıdır.

Pasifik Maipo

Alan, Pasifik Okyanusu'nun kıyı etkisinin yanı sıra burada bulunan alüvyal topraklardan da yararlanır. Okyanus etkisi nedeniyle özellikle Sauvignon blanc olmak üzere beyaz üzümlerle deney yapmak için popüler bir yerdir.^[14]

• Rapel Vadisi, adını Rapel Nehri ve Rapel Gölü'nden alır ve tüm Şili şarabının yaklaşık dörtte birini üreten Central Valley'deki en büyük şarap üreten bölgelerden biridir. Cachapoal ve Colchagua vadileri olmak üzere iki küçük sektörden oluşur.

Cachapoal Vadisi

Cachapoal Vadisi kuzeyde Paine ve güneyde Pelequén yükseklikleri arasında ve batıda And Dağları ile doğuda daha küçük Kıyı Sırası arasında yer alan Rapel Vadisi'nin kuzey kesimini kaplar. Vadi adını, kolları, Claro ve Cortaderal nehirleriyle birlikte Rapel Vadisi boyunca akan Cachapoal nehrinden alır. Tüm bu su yolları Rapel Gölü'ne akar. Vadinin iklimi ılıman ve sürekli olarak Akdeniz olup Pasifik Okyanusu'nun serinletici etkilerinden gelen kıyı aralığı tarafından korunur. Cachapoal'ın kayda değer şarap imalathanelerinin ve üzüm bağlarının çoğu bölgenin doğusunda And Dağları'nın eteklerinde, daha sıcak vadi tabanından uzakta yer alır. Bu Cabernet Sauvignon asmaları için bir alandır, sahile daha yakınken, Kıyı Sıradağlarından okyanus meltemlerinin aktığı daha fazla Carmenere asması yetiştirilir.

Bu bölgede önerilen bazı şarap imalathaneleri şunlardır: Altair; Casas del Toqui; Clos des Fous; Los Boldos; Misiones de Rengo; San José de Apalta; Terraustral; Torreón de Paredes; Vik; Viña La Rosa ve Viña Tipaume.^[15]

Colchagua Vadisi

Colchagua Vadisi, Şili'nin en tanınmış şarap bölgelerinden biridir. Doğudaki And Dağları'ndan batıdaki Sahil Sıradağları'na uzanan Rapel Vadisi'nin güney kesimini kaplar. Önemli Colchagua üzüm bağlarının çoğu Sahil Sıradağları'nın eteklerinde yer alır. Bölge en çok tam gövdeli Malbecs, Cabernet Sauvignons, Carmeneres ve Syrahs ile tanınır . Colchagua 592 milimetre (23,3 in) ile serin bir Akdeniz iklimine sahiptir yağış ve kil, kum ve ayrışmış granit toprakları.

• Curicó Vadisi, 200 kilometre (120 mi) Şili'nin başkenti Santiago'nun güneyinde, 35 ° G'de, İspanya'nın güney ucuna benzer bir enlem. İki alt bölgeye ayrılmıştır: kuzeyde Teno vadisi ve güneyde Lontue . Bu bölgedeki şarap üretimi, üzüm çeşitliliği, güvenilirliği ve uygun değeri Cabernet Sauvignon ve Sauvignon blanc ile bilinir.

Curicó bölgesinde 1800'lerin ortalarından beri Avrupa asmaları büyüyor olsa da Curicó'daki modern şarap üretimi 1970'lerin sonlarında İspanyol şarap üreticisi Miguel Torres'in bu bölgenin yeteneklerini keşfetmeye karar vermesi ve aşağıdaki gibi yeni teknolojileri getirmesiyle başladı. Şili şarap endüstrisinde artık çok yaygın olan paslanmaz çelik tanklar. Torres'in çabası yabancı yatırımı teşvik ederek ekim alanlarının artmasına ve bölge için uygun üzüm çeşitlerinin araştırılmasına yol açtı.^[16] Bugün Curicó Vadisi bugün Şili'nin en verimli şarap bölgelerinden biridir. Vadinin iklimi çeşitlidir. Yakın doğu kısmı Andes nedeniyle esintiler dağlardan iniyor batı tarafında daha serin olduğunu ve büyük üreticilerin çoğu Curicó bu alanda veMolina’da yer alır. Batı ucunda kıyı şeridi vadiyi okyanus etkisinden korur. Curicó Vadisi Şili'deki herhangi bir yerden daha fazla üzüm çeşidi ekilir ancak baskın çeşitler Cabernet Sauvignon ve Sauvignon blanc'dir. Curicó Maipo'nun kırmızı şaraplarına rakip olacak bir Cabernet Sauvignon'u henüz üretmemiş olabilir ve Sauvignon blanc Kazablanka'da bulunan taze, karmaşık stile hala uymaz ancak vadi Şili'nin beygir bölgelerinden biri olup üretimi tutarlı ve güvenilirdir.

• Maule Vadisi, 250 kilometre (160 mi) Şili'nin başkenti Santiago'nun güneyinde ve Central Valley bölgesinin bir parçasını oluşturur. Şili'deki en büyük şarap yetiştirme bölgelerinden biridir ve aynı zamanda ülkenin en eski ve en çeşitli vadilerinden biridir.^[17]

Bölgenin büyüklüğü en iyi güçlü Cabernet Sauvignon ve aromatik ve baharatlı Carmenere şarapları ile bilinmesine rağmen hem kırmızı hem de beyaz şaraplar için uygun bir dizi farklı mikroklimaya izin verir. Bölgede zengin ve volkanik topraklar baskındır, ancak vadinin belirli kısımları kayrak toprakların hakim olduğu Empedrado bölgesi gibi çeşitli toprak türlerine sahiptir. Maule Vadisi Şili'de üzümlerin ekildiği ilk bölgelerden biriydi ve bağcılık geçmişi kolonizasyonun başlangıcına kadar uzanıyor. Vadi başlangıçta şaraplarının kalitesinden daha fazla miktarı ile biliniyordu ancak son yıllarda yenilenen ilgi gördü. 1990'ların ortalarından bu yana bölge şaraplarının kalitesini iyileştirmesine olanak tanıyan yeni teknolojiler tanıtıldı. Buna rağmen Maule'nin bazı eski teknikleri hayatta kaldı ve bölge, zengin erik ve siyah meyve aromalarıyla yumuşak, dünyevi kırmızı şaraplar üretmek için kullanılan 70 yaşındaki Carignan asmalarıyla hızla tanınır hale geliyor.^[18] Maule Central Valley'in güney ucunda yer alır ve doğudan batıya akan Maule Nehri'nin iklim üzerinde ılımlı bir etkisi olmasına rağmen, Şili'deki en soğuk şarap üretim bölgelerinden biridir. Nehir ayrıca bölgede bulunan granit, kırmızı kil, balçık ve çakıl gibi farklı alüvyal toprak türlerini de sağlar. Üzüm bağlarının yetiştiği yamaçlarda topraklar serbest drenajlı ve vadi tabanında daha verimlidir.

Birçok hektar organik olarak yetiştirilmektedir ve onlarca yıldır organik olarak sertifikalandırılmıştır. Maule Vadisi, yıllar içinde gelişmekte olan kaliteli günlük şaraplar üretmektedir. Carignan, Cabernet Sauvignon, Malbec ve diğer henüz tanımlanmamış çeşitlerin doğal olarak dengeli tarla karışımlarını üreten eski çalı, kuru tarım üzüm bağları da vardır. Daha yeni plantasyonlar arasında Merlot, Cabernet Franc ve Carmenere bulunur.

İçinde yatan Ñuble ve Bio Bio İdari Bölgesi: Bu bölge üç şarap üretim alt bölgeleri kapsar Itata Vadisi, Bío Bío Vadisi ve Malleco Vadisi. Concha y Toro Şaraphanesi bu bölgeden Gewürztraminer ile deneyler yapmış olsa da bölge öncelikle seri üretilen kutulu Pais şarabı ve sürahi şarapları ile bilinir. Şili'nin güney şarap bölgeleri, kuzeydeki şarap bölgelerine göre daha fazla yağış daha az ortalama sıcaklık ve daha az saat güneş ışığı alır.^[5]

• Itata Vadisi uble Bölgesinde Şili'nin başkenti Santiago'dan 420 kilometre (260 mi) ve Concepción'un ana limanından 65 km yer alır. Şili'nin güneydeki üç şarap bölgesinin en kuzeyindedir ve kabaca 60 mil (97 km) kuzeyden güneye ve doğudan batıya benzer bir mesafe, ancak geniş olmasına rağmen düşük yoğunluklu bağ tarlalarına sahiptir. Bölge Itata ve Ñuble Nehirlerin birleşmesiyle tanımlanır ve üzüm bağları çoğunlukla Chillán, Quillón ve Coelemu şehirlerinin çevresinde bulunur. Vadinin batı sınırı Şili'nin kıyı şeridinin çoğu boyunca uzanan soğuk Humboldt akıntısı nedeniyle vadi üzerinde serinletici bir etkiye sahip olan Pasifik Okyanusu'dur.

Soğuk Akdeniz iklimi Pais, İskenderiye Muscat ve Carignan üzümlerine uygundur ve son zamanlarda üreticiler Cabernet Sauvignon gibi daha modern üzüm çeşitlerini ekmeye başladılar.

Topraklar alüvyaldir, Itata ve ekil nehirlerden gelen kum ve kilden oluşur. Bölge 36° G enleminde Ekvator'dan güney İspanya veya Kaliforniya'nın merkezi vadisine benzer bir mesafede yer almaktadır.^[19]

• Bío-Bío Vadisi, aynı adı taşıyan il ve bölgede yer almaktadır. Şili'nin güney şarap bölgelerinden biri, gevrek, aromatik şarapları ile tanınır hale geldi.^[20]

Bölge güney İspanya ve Kaliforniya'daki Monterrey'e benzer şekilde 36° G enleminde yer alır. Üzüm bağlarının çoğunluğu ılımlı Akdeniz iklimiyle deniz seviyesinden 50 ile 200 metre üzerindedir. Ayrıca Kuzey Fransa'da görülebilir bir fenomen - rüzgarlar aşırı nem önleseler bile tüm Şili şarap vadilerin en yüksekleri arasında yılda 1,275 mm yağmur alır. 20. yüzyılın büyük bir bölümünde Bío Bío vadisinde yetiştirilen ana çeşitler Moscatel de Alejandria ve Pais'tir (ABD'de Misyonlar olarak bilinir) ancak günümüzde Pinot noir, Chardonnay ve Sauvignon blanc da vadi boyunca yetiştirilmektedir.

• Malleco 340 mil (550 km) Şili'nin başkenti Santiago'nun güneyinde ve aynı adı taşıyan ilde yatıyor. Buradaki şarap endüstrisi hala gelişiyor, ancak özellikle çıtır çıtır ve taze Chardonnay ve Pinot noir'den iyi sonuçlar elde ediliyor.

İklim serindir yüksek yağış seviyesi (yılda 51 inç (1.300 mm) ), kısa bir yetiştirme mevsimi ve şarap üreticileri için zorlu olan gündüz ve gece arasındaki yüksek sıcaklık değişimi vardır. Çoğu üzüm bağı Bio Bio Vadisi'nin hemen güneyinde Traiguen kasabası çevresinde bulunur. Malleco'daki esas olarak kum ve kilden oluşan volkanik toprak oldukça iyi drene edilmiştir. Vadide yüksek yağış miktarı olmasına rağmen asmalar iyi drene edilmiş toprak nedeniyle hidratlamak için fazladan çaba sarf etmek zorundadır, bu da daha az yeşillik ve daha düşük üzüm verimi ile sonuçlanır.^[21] Tüm bu faktörler daha konsantre tada ve mükemmel yapıya sahip üzümler üretir ve bu da bölgede üretilen gevrek ve taze şaraba yol açar.

Şili'nin doğal sınırları (Pasifik Okyanusu, Andes Dağı, kuzeyde Atacama Çölü ve güneyde Antarktika), onu dünyanın diğer bölgelerinden nispeten izole etmiş ve filoksera bitini körfezde tutmada yararlı olmaya hizmet etmiştir. Bu kadar çok Şili bağından dolayı, anaçlarını aşılamak zorunda kalmazlar ve bu ekim maliyetine katılırlar. Şili şarap imalathaneleri, üzümlerinin bu "saflığının" şarapta tadılabilecek olumlu bir unsur olduğunu ancak çoğu şarap uzmanı olduğunu belirtmiştir. en belirgin faydanın mali yön olduğunu kabul ediyor. Bu aşılama özgürlüğünün istisnası olan tek şarap bölgesi, sarmaşıkları nematodlar tarafından saldırıya açık olan Kazablanka Vadisi'dir.^[4] Filoksera bir sorun olmasa da, şarap üreticilerinin El Niño etkileriyle kolayca yayılan ve 1997–1998 şarapları ciddi şekilde etkileyen tüylü küf gibi diğer üzüm hastalıkları ve tehlikeleri konusunda endişelenmesi gerekir. Toz halinde küf ve verticillium solgunluğu da soruna neden olabilir.^[5]

Yaz mevsiminde donma veya hasat zamanı yağmurları riski düşük olan elverişli hava koşullarının güvenilirliğinden dolayı çok fazla bağ bozumu varyasyonu yoktur. Yine ana istisna kısmen Pasifik'e olan yakınlığından dolayı Kazablanka'dır. Valle Central'daki Şili şarap bölgeleri için And Dağları ve Kıyı Sıradağları, bölgedeki sıcak ve kurak havayı hapseden bir yağmur gölgesi etkisi yaratır. Geceleri bölgeye And Dağları'ndan gelen soğuk hava sıcaklığı önemli ölçüde düşürür. Bu üzümlerin gün boyunca aldıkları uzun saatler boyunca kesintisiz güneş ışığı ile geliştirdiği olgun meyvelerle birlikte yüksek asitlik seviyelerinin korunmasına yardımcı olur. Sonuç bazı Şili şarap imalathanelerinin Şili şaraplarını resveratrol ve antioksidanlarda daha yüksek yaptığını iddia ettiği şarapta benzersiz bir flavonoid profilidir.^[4] Hasat tipik olarak nisanda Cabernet Sauvignon gibi bazı kırmızı şarap çeşitleri ile Chardonnay gibi çeşitler için Şubat ayının sonunda başlar ve Carmenère bazen mayıs ayına kadar asmada kalır.

And Dağları ayrıca tarihsel olarak taşkın düzlüğü tarzında yapılan hazır bir sulama kaynağı sağlar. Şilili bağ sahipleri, bağları boyunca kanallar kazacak ve daha sonra tüm yüzey alanını suyla doldurarak bazılarının toprağa sızmasına ve akanların kanallardan akıp gitmesine izin vereceklerdir. Bu, aşırı sulamayı ve kaliteyi olumsuz etkileyen yüksek verimi teşvik etti. 1980'lerin ve 1990'ların şarap rönesansı sırasında daha fazla üzüm bağı, daha fazla kontrol sağlayan ve verimi düşürmeye yardımcı olan damla sulama sistemine dönüştü. Şili'nin üzüm bağlarının toprak bileşimi, kil seven Merlot ile yoğun bir şekilde ekilen Colchagua'nın kil ağırlıklı manzaralarından, diğer bölgelerde bulunan balçık, kireçtaşı ve kum karışımına kadar değişir.^[4] Güney Rapel'de ve Maule'nin bazı kısımlarında, tuffeau toprağı, Curico ve Bio- Bio'nun bazı kısımlarında bulunan volkanik toprakla mevcuttur.^[5]

Şili, 20. yüzyılın sonlarında başlayan yabancı yatırım ve şarap yapma yeteneklerinden yararlandı. Uçan şarap üreticileri, Şili şarap imalathanelerinin uluslararası alanda daha fazla tanınan şarap stilleri üretmesine yardımcı olan yeni teknoloji ve stilleri tanıttı. Böyle bir gelişme meşe kullanımıydı. Tarihsel olarak Şilili şarap üreticileri kendi şaraplarını yaşlanmıştı varil yapılmış Rauli şaraba birçok uluslararası tadımcılar tatsız bulduğu eşsiz bir tat kazandırdığı kayın. Kademeli olarak şarap imalathaneleri, yaşlanma için Fransız ve Amerikan meşe veya paslanmaz çelik tanklara dönüşmeye başladı.^[4]

Finansal yatırım Avrupalı ve Amerikalı şarap üreticilerinin kendi şarap imalathanelerini açması veya yeni markalar üretmek için mevcut Şili şarap imalathaneleriyle işbirliği yapması şeklinde kendini gösterdi. Bunlar şunları içerir:

• Robert Mondavi ile işbirliği Vina Errazuriz üretmek için Sena
• Miguel A. Torres, Katalan şarap üreticisi Miguel Torres Şili'yi 1979'da açtı
• Château Lafite Rothschild, Los Vascos ile işbirliği
• Château Cos d'Estournel'in Sahibi Bruno Prats ve Chateau Margaux'nun teknik direktörü Paul Pontallier, Domaine Paul Bruno'yu açtı.
• Château Mouton Rothschild, Almaviva'yı üretmek için Concha y Toro Winery ile işbirliği

Şili'nin şarap yasaları Avrupa'nın çoğunun şarap yasalarını dayandırdığı Fransa'nın Appellation d'origine contrôlée'sinden çok ABD temyiz sistemine benzer. Şili'nin sistemi 1995 yılında yürürlüğe girdi ve ülkenin şarap bölgelerinin sınırlarını belirledi ve şarap etiketleri için düzenlemeler oluşturdu. Sırasıyla, kitlesel isyana neden olan ve önde gelen devrimciler Theodore Puccio ve Antonio Fráscala'nın ortaya çıkmasına neden olan düzenlemeler.^[22] Üzüm çeşitleri veya bağcılık uygulamaları konusunda herhangi bir kısıtlama yoktur. Varietal etiketli şarapların Şili'de tüketilecekse üzüm çeşidinin en az % 75'ini içermesi gerekmektedir. Vintage tarihli şarapların da adı geçen yılda hasat edilen üzümlerin en az % 75'ine sahip olması gerekir.^[23] İhraç edilecekse, varyete etiketli bir şarap, etikette listelenen varyetenin % 85'ini ve ayrıca belirlenen vintage yıldan en az % 85'ini içermelidir. İhraç edilen şaraplar da minimum alkol yüzdesi gereksinimlerini karşılamalıdır; beyaz şaraplar minimum % 12 ABV seviyesine, kırmızılar ise minimum % 11,5 ABV seviyesine ulaşmalıdır.^[24] Belirli bir şarap bölgesini listelemek için % 85 aynı zamanda o bölgeden olması gereken asgari üzüm gereksinimidir. Bir şarabın tarzına daha fazla tanım eklemek için kullanılan birkaç etiketleme terimi arasında, "Reserva Especial" teriminin yasal bir tanımı veya anlamı yoktur.^[3] Ancak diğer özel terimlerle etiketlenmiş şaraplar için eskime gereksinimleri vardır: "especial" yani özel için iki yıldır; "rezerv" için dört yıl ve "gran vino" için en az altı yıldır.

Şili'de, çoğunlukla İspanyol ve Fransız çeşitlerinin karışımı olmak üzere yirmiden fazla üzüm çeşidi yetiştirilmektedir, ancak birçok şarap imalathanesi daha yüksek sayılarda deneyleri artırmaktadır.^[3] Şili tarihinin büyük bölümünde Pais, Cabernet Sauvignon'dan ancak yakın zamanda geçmekte olan en çok ekilen üzümdü. Diğer kırmızı şarap çeşitleri arasında Merlot, Carménère, Zinfandel, Petite Sirah, Cabernet frangı, Pinot noir, Syrah, Sangiovese, Barbera, Malbec ve Carignan bulunur . Beyaz şarap çeşitleri arasında Chardonnay, Sauvignon blanc, Sauvignon vert, Sémillon, Riesling, Viognier, Torontel, Pedro Ximénez, Gewürztraminer ve Muscat of Alexandria bulunmaktadır.^[8]

Şili şarap üreticileri, Cabernet Sauvignon'ları için farklı bir tarz geliştirerek, yumuşak tanenli ve nane, siyah frenk üzümü, zeytin ve duman aromalarıyla kolay içilen bir şarap üretiyorlar. Basmakalıp Yeni Dünya tarzını takip eden ülkenin Chardonnay'leri daha az ayırt edicidir.^[3] Köpüklü şaraplar 1879'dan beri üretilirken henüz Şili'nin şarap portföyünde önemli bir yer edinmemişlerdir.^[5] Son yıllarda Pais üzüm çeşidi olumlu eleştiriler almış modern şaraplar yapmak için kendi başına veya karışımlar halinde yaratıcı bir şekilde kullanılmıştır.^[25]

20. yüzyılın sonlarında Şili şarapları daha popüler hale geldikçe, dünyadaki şarap tadımcıları Merlot ve Sauvignon blanc etiketli şarapların gerçekliğinden şüphe etmeye başladılar. Şaraplar, bu üzümlerin özelliklerinden ve tipiklerinden yoksundur. Ampelograflar üzümleri incelemeye başladılar ve Merlot olarak kabul edilen şeyin aslında soyu tükenmiş olduğu düşünülen eski Bordeaux şarap üzümü Carménère olduğunu buldular. Sauvignon blanc sarmaşığının aslında Sauvignonasse, Sauvignon vert olarak da bilinen veya mutasyona uğramış bir Sauvignon blanc / Sémillon çapraz olduğu bulundu. Bu keşiflere yanıt olarak, birkaç Şili şarap imalathanesi, 21. yüzyılda Merlot ve Sauvignon beyazı etiketli şişelerin çoğunun bu türler olma ihtimalinin daha yüksek olduğu gerçek Merlot ve Sauvignon blanc kesimlerini ithal etmeye başladı.^[8]

Şili şarapları uluslararası yarışmalarda çok üst sıralarda yer aldı. Örneğin 2004 Berlin Şarap Tadımı'nda 36 Avrupalı uzman Fransa, İtalya ve Şili'den en iyi sekiz şarabın her birinin iki farklı ürününden şarapları kör olarak tattı. Birinci ve ikinci sıradaki şaraplar Şili'den iki Cabernet bazlı kırmızı şaraptı: Viñedo Chadwick 2000 ve Sena 2001.^[26] Brezilya'da düzenlenen 2005 Berlin Şarap Tadımı, ilk yedide beş Şili şarabına yer verdi.^[27] 2006 Tokyo Şarap Tadımı'nda Şili şarapları ilk beş sıralamadan dördünü kazandı.^[28]

• Şili şarap yolları

• Navegado.cl - Doğal şarapları ve tarımı teşvik etmek 15 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Şarap Kaynağı Şili 8 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Şili şarapları 8 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Asociación de Viñas de Chile AG
• Bağımsız Vintners Hareketi - Şili 30 Aralık 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• VIGNO - Vigandores de Carignan 23 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca)
• Şili Şarap Haritası 1 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• * Lacoste, Pablo. 1 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. La vid y el vino en el Cono Sur de América Arjantin ve Şili (1545-2019). 1 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Aspectos políticos, económicos, sociales, culturales y enológicos 1 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. . 1 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Mendoza, 2019 1 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.