Barış İçin Ortaklık
Barış İçin Ortaklık (BİO), (İngilizce: Partnership for Peace (PfP), Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'nün (NATO) ittifakı ile Avrupa ve eski Sovyetler Birliği ülkeleri arasında güven oluşturmaya yönelik bir programıdır. Program 10-11 Ocak 1994 NATO Zirvesinde (Brüksel) geliştirilmiş olup ; 22 ülke programa dahildir.[1]
İmzalayanlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Şimdiki üyeler
[değiştir | kaynağı değiştir]Eski Sovyetler Birliği cumhuriyetleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Ukrayna (8 Şubat 1994)
- Moldova (16 Mart 1994)
- Gürcistan (23 Mart 1994)
- Azerbaycan (4 Mayıs 1994)
- Türkmenistan (10 Mayıs 1994)
- Kazakistan (27 Mayıs 1994)
- Kırgızistan (1 Haziran 1994)
- Rusya (22 Haziran 1994)
- Özbekistan (13 Temmuz 1994)
- Ermenistan (5 Ekim 1994)
- Belarus (11 Ocak 1995)
- Tacikistan (20 Şubat 2002)
Eski Yugoslavya cumhuriyetleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Bosna-Hersek (14 Aralık 2006)
- Sırbistan (14 Aralık 2006)
AB üyeleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- İsveç (9 Mayıs 1994)
- Avusturya (10 Şubat 1995)
- Malta (26 Nisan 1995'te katıldı; 27 Ekim 1996'da çekildi. Malta 20 Mart 2008'de tekrar başvurdu; NATO 3 Nisan 2008'de başvuruyu kabul etti.)
- İrlanda (1 Aralık 1999)
EFTA üyeleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- İsviçre (11 Aralık 1996)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (3 Aralık 2009). "Partner countries". 8 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2009.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Barış İçin Ortaklık programı 10 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.