Cléo Beşten Yediye
Cléo de 5 à 7 | |
Yönetmen | Agnès Varda |
---|---|
Yapımcı | Georges de Beauregard |
Senarist | Agnès Varda |
Oyuncular | Corinne Marchand Antoine Bourseiller Dominique Davray |
Müzik | Michel Legrand |
Görüntü yönetmeni | Jean Rabier |
Cinsi | Sinema filmi |
Türü | Dram |
Renk | Siyah-beyaz (Renkli bölümleri de var) |
Yapım yılı | 1962 |
Çıkış tarih(ler)i | 1962, İngiltere Mayıs 1962, Cannes Film Festivali |
Süre | 90 dakika |
Ülke | Fransa İtalya ortak yapımı |
Dil | Fransızca |
Diğer adları | Cléo Beşten Yediye (Türkiye) Cleo from 5 to 7 (ABD) Cleo dalle 5 alle 7 (İtalya) Cleo de 5 a 7 (İspanya) Cleo - Mittwoch zwischen 5 und 7 (Almanya) Cléo de cinq à sept (alternatif yazılışı) |
Cléo Beşten Yediye [1] 1962 Fransa - İtalya ortak yapımı dramatik filmdir. Özgün adı Cléo de 5 à 7 (veya diğer bir yazılışıyla Cléo de cinq à sept) olan film İngilizce konuşulan ülkelerde Cleo from 5 to 7 adı ile gösterilmiştir.
Senaryosunu Agnès Varda'nın yazıp yönettiği filmin başrolünde Corinne Marchand oynamıştır. Filmin müziğini besteleyen Michel Legrand aynı zamanda filmin oyuncularından da biridir; filmde Cléo'nun piyanisti rolünde oynuyor. Ayrıca Jean-Luc Godard ve Anna Karina'nın filmde kısa birer cameo rolleri var.[2] Agnès Varda Fransız Yeni Dalga sinema akımının yegane kadın yönetmenidir ve "Cléo Beşten Yediye" ise onun ikinci uzun metrajlı filmidir.[3][4]
"Cléo Beşten Yediye" filmi, Fransız şarkıcı Cléo'nun (Corinne Marchand) kanser kuşkusu üzerine yapılan biyopsinin sonucunu beklerken geçirdiği iki saatin gerçek zamanlı öyküsünü anlatır. Filmde, hayatın anlamını sorgulayan ve bireyin değerinin ne olduğunu anlamaya çalışan bir felsefi akım olan varoluşçuluk'un (existentialism) sıklıkla ele aldığı birkaç motif işlenmiştir. Bunlar, ölümlü bir varlık olan insanın umutsuzluk ve çaresizliği ile daha anlamlı bir hayatı arayış gibi temalardır.
Fransız Yeni Dalga sinema akımının nispeten daha mütevazı örneklerinden biri olan filmin çekimleri tümüyle Paris'te gerçektirilmiştir. Siyah beyaz çekilmiş olan film on üç episoddan oluşmuştur. Cléo'nun gittiği bir falcı kadının Tarot kartları ile fal baktığı filmin açılış bölümü renkli çekilmiştir. Filmin görüntü yönetmeni Jean Rabier'dir. Dış çekimlerde belgesele yakın bir anlatımla gösterilen Paris'in sokakları ve mekanları, Cléo rolündeki Corrine Marchand'in olağanüstü oyunculuğu, Agnès Varda'nın Yeni Dalga'ya özgü varoluşçu sinematografik anlatımı, Michel Legrand'ın yerli yerinde müziği filmi unutulmaz yapan diğer etmenlerdir.
Film Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye ödülüne aday gösterilmişti.
Konusu
[değiştir | kaynağı değiştir]Film, Paris'li pop şarkıcısı Cléo'nun (Corrine Marchand) bir falcıda Tarot kartlarıyla fal baktırdığı sahne ile açılır (Tarot kartlarının yakın çekimlerini içeren bu sahne siyah beyaz filmin renkli çekilmiş yegane bölümüdür ve açılış yazıları da bu bölüme sığdırılmıştır). Falcının açılan kartlarda gördükleri hiç de hoş şeyler değildir, falda sürekli karamsarlık, hastalık hatta ölüm vardır. Birkaç kez kartlar baştan dağıtılır, ama sonuç hep aynıdır. Cléo ağlayarak oradan ayrılırken, falcının yardımcısına "kanseri gördüm, o ölecek" dediğini işitiriz.
Bir kafede buluştuğu yardımcısı Angèle'le (Dominique Davray) dertleşirken duygusal bir patlama yaşar ve bu anda Cléo'nun daha önce bir doktora gittiğini ve kendisinden mide kanseri kuşkusu ile biyopsi alındığını, iki saat sonra da biyopsi sonucunu öğrenmek üzere doktorla randevusu olduğunu öğreniriz. Tahlil sonuçlarını beklerken geçen ızdırap ve tedirginlik dolu bu iki saatin gerçek zamanlı öyküsü anlatılır filmde.
Gerçekle yüzleşmeden önce birkaç eski arkadaşı, sevgilisi ve bestecileriyle buluşur. Kendisine yakın olduğunu düşündüğü bu insanların onun sorununa olan ilgisizliğini hissetmesiyle, Cléo hayatını sorgulamaya başlar. Bir gün sonra Cezayir'e savaşa gidecek olan hiç tanımadığı bir askerle kısa bir ilişki yaşar, bu yabancı onun içtenlikle iletişim kurabildiği tek kişi olur.
Film hakkında notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Yeni Dalga akımının büyükannesi diye de anılan 1928 Belçika doğumlu Fransız sinemacı Agnès Varda, yine ünlü bir Yeni Dalga film yönetmeni olan Jacques Demy'nin (d. 1928 - ö. 1990) eşiydi. Agnès Varda'nın kendi anlattığına göre bu unvanı aldığında daha 30 yaşındaymış.[4]
- Filmde Cléo'nun aşığı rolündeki İspanyol aktör José Luis de Villalonga, Çılgınlar Kraliçesi (Breakfast at Tiffany's) filminde de Audrey Hepburn'ün aşığını oynuyordu.
Oyuncu kadrosu
[değiştir | kaynağı değiştir]- Corinne Marchand ... Florence, 'Cléo Victoire' (Cléo, Cléopatra'nın kısaltılmışı)
- Antoine Bourseiller ... Antoine (asker)
- Dominique Davray ... Angèle (Cléo'nun yardımcısı)
- Michel Legrand ... Bob, piyanist
- Serge Korber ... Şarkı sözü yazarı
- Dorothée Blank ... Dorothée
- José Luis de Villalonga ... Cléo'nun aşığı
- Loye Payen ... Irma, falcı kadın
- Renée Duchateau
- Lucienne Marchand ... Kadın taksi şoförü
- Robert Postec ... Doktor
- Fernande Engler ... Kafedeki kız
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Rekin Teksoy'un Sinema Tarihi Oğlak Yayınları, 2005. s.413 Türkçe isim için referans
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2008.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2008.
- ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 25 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2008.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- IMDb'de Cléo Beşten Yediye
- filmfanatic.org'da filmin eleştirisi 2 Nisan 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- dvdbeaver.com'da filmden fotoğraflar ve afişleri 15 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.