Eflak

Haritada, 1789 Romanya'yı oluşturan târihsel bölgelerden en büyük üçü gösterilmektedir: Eflak (İng. Wallachia), Erdel (İng. Transylvania) ve Boğdan (İng. Moldavia)

Eflak veya Ulahya (Rumence: Ţara Românească, Valahia, Eski Rumence:Цѣра Румѫнѣскъ; Ţara Rumânească) Romanya'nın tarihî ve coğrafî bölgelerinden biridir. Tuna Nehri'nin kuzeyi ile Güney Karpatlar'ın güneyinin arasında bulunmaktadır. Eflak bazen Munteniya (Büyük Eflak) olarak anılmaktadır.

Eflak adı bu bölgeye Türklerin verdiği isimdir. Burada yaşayan halka Ulah denildiği için bu bölge Ulahya veya Ulahiye olarak da anılmaktadır. Fakat burada yaşayan halk ne kendileri ve ne de memleketleri için bu adı kullanmışlardır. Vlah, Ulah, Evlah ve Eflak diye oluşumunu tamamlayan bu kelime Türklere Bizans-Slav menşeinden geçmiştir.[1]

Osmanlılar Sultan I. Murad'ın Bulgar Çarı İvan Şişman'a yardımı sebebiyle ilk kez 1368 yılında Eflaklılar ile karşılaşılmıştır. Eflak toprakları ilk olarak I. Mehmed devrinde vergiye bağlanmıştır. Osmanlılar buradaki yerel yöneticilere 'voyvoda' adını vermiştir.

Osmanlılar zamanında Eflak'ın komşu vilayeti olan Boğdan'ın Prut nehrinin batısında kalan bölümü 1859 yılında Eflak ile birleşerek Romanya'nın çekirdeğini oluşturdu. 1920 yılında da Osmanlılarca Erdel, Avrupalılarca Transilvanya olarak bilinen bugünkü Romanya'nın kuzeybatı kısmı da Romanya'ya katıldı. Tarihteki Boğdan'ın Prut nehrinin doğusunda kalan Besarabya bölgesi ise Rusya'nın (Daha sonraları SSCB) elinde kaldı. Böylece modern Romanya oluşmuş oldu. SSCB'nin elinde kalan Besarabya bölgesi de sonradan Moldova Cumhuriyeti'ni oluşturdu. Rumenler kullandıkları İtalik dil ailesine ait dilleri itibarıyla Roma ve Latin kültünün bir parçası olarak yaşamışlardır. 19. yüzyılda bağımsızlıklarını kazandıktan sonra Rumen ve Romanya isimlerini almışlardır.

  1. ^ Kâmil Kepeci, Mustafa Everdi, "Tarih lûgati" sf. 110, 21. Yüzyıl Yayınları (2000).