Faruk Sümer

Faruk Sümer (5 Kasım 1924, Konya - 21 Ekim 1995), Türk Orta Çağ tarihçisi, ağırlıkla Selçuklu ve Türk beylikleri üzerine çalıştı.

Babası Türk Milli Mücadelesi'nde yer almış Mehmed Zeki Efendi'dir. Annesi Zeliha Hanım'dan eski yazı üzerine ilk derslerini aldı, aynı devirde Kur'an dersleri alıyor ve kendi çabasıyla Fransızca öğrenmeye çalışıyordu. 1943 yılında İstanbul Haydarpaşa Öğretmen Okulu'ndaki mezuniyetini takiben İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü'nden 1948'de mezun oldu. Lisans derecesini 15 ve 16. Asır Türk boyları üzerineydi. Aynı yıl Millî Eğitim Bakanlığı bursuyla Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi'nde Orta Çağ tarihi Kürsüsü’nde doktora çalışmalarına başlayacaktı. İki yıl sonra lisans tezini genişleterek edebiyat doktorunu unvanını aldı. Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi'nde kısa süre çalıştı, akademik kariyerini 1950-63 arasında DTCF'de şekillendirdi. Selçuklu Tarih ve Medeniyeti Enstitüsü’nün kurucu üyesiydi (1966). Misafir öğretim üyesi sıfatıyla Londra Üniversitesi (1970) Frankfurt kentinde bulunan Goethe Enstitüsü (1974) Türk-İslâm tarihi ve medeniyeti, Türk dili dersleri verdi. Ülke içinde aldığı akademik idari görevler haricinde 1993 yılında Türkmenistan İlimler Akademisi'ne seçildi. Makaleleri ağırlıkla Folklor Postası, Belleten, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, İktisat Fakültesi Mecmuası, Resimli Tarih Mecmuası, Selçuklu Araştırmaları Mecmuası, Selçuklu Araştırmaları Dergisi, Türk Dünyası Araştırmaları, Türk Dünyası Tarih Dergisi ve Türk Edebiyatı ve Türk Kültürü gibi dergilerde yayımlandı. Bazı tercümelerde de bulundu. 1982'de emekliye ayrıldı.^[1]