George Smith (kimyager)

George Smith
DoğumGeorge Pearson Smith[1]
10 Mart 1941 (83 yaşında)
Norwalk, Connecticut, ABD
EğitimHaverford Koleji
Harvard Üniversitesi
EvliliklerMarjorie Sable[2]
Ödüller 2018 Nobel Kimya Ödülü
Kariyeri
DalıBiyokimya, Biyoloji
Çalıştığı kurumlarDoktora Sonrası Araştırmacı, Wisconsin-Madison Üniversitesi
Profesör, Missouri Üniversitesi
Geçici Profesör, Duke Üniversitesi
Doktora
danışmanı
Edgar Haber

George Pearson Smith (10 Mart 1941, Norwalk, Connecticut)[3][4] Nobel Ödülü sahibi Amerikalı biyolog ve kimyager.[5] Şu anda, ABD'de Columbia, Missouri eyaletinde yer alan Missouri Üniversitesi'nde profesörlük yapmaktadır.

Smith, 1941'de Norwalk, Connecticut'de doğdu. Haverford Koleji'nden biyoloji dalında A.B. olarak mezun olarak bir yıl boyunca lise öğretmenliği ve laboratuvar teknisyenliği yaptı, daha sonra doktorasını tamamladı.[6] Columbia, Missouri'ye taşınmadan ve 1975'te Missouri Üniversitesi fakültesine katılmadan önce Wisconsin Üniversitesi'nde (daha sonra Nobel ödülünü kazandığı Oliver Smithies ile birlikte) doktora yaptı. 1983–1984 akademik yıllarını Robert Webster ile birlikte Duke Üniversitesi'nde geçirdi ve burada Nobel Ödülü kazanmasını sağlayan işlere başladı.[2][7][8][9][10] Smith ilk olarak 1985 yılında ilgili peptiti lifli fajın III genine kaynaştırarak lifli faj üzerinde peptitler oluştuğu tekniği keşfetmiştir.[8] Greg Winter ve Frances Arnold ile hazırladığı bu çalışma 2018 Nobel Kimya Ödülü'ne kazanmalarını sağlamıştır.

İnsan hakları savunuculuğu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Smith, Filistinlilerin ve İsrail Yahudilerinin ortak ana vatanlarında eşit hakların savunucusudur, ayrıca Boykot, Tecrit ve Yaptırımlar hareketinin güçlü bir destekçisidir.[11] Din konusunda Smith, "Doğuştan dindar ya da Yahudi değilim. Ama karım Yahudi, ben Yahudi kültürü ve siyaseti ile meşgul olmaktayım." demiştir.[12]

Ödülleri ve onurları

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Novelty Reigns at Bridal in Maryland". New York Times. 11 Haziran 1970. 8 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2018. 
  2. ^ a b Williams, Mará Rose. "'My first standing ovation': Humble MU professor cheered after winning Nobel Prize". Kansas City Star. 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2018. 
  3. ^ "George P. Smith – Facts – 2018". NobelPrize.org. Nobel Media AB. 6 Ekim 2018. 12 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2018. 
  4. ^ "Nobel Prize In Chemistry Honors Work That Demonstrates 'The Power Of Evolution'". 15 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2020. 
  5. ^ "Nobel Prize in Chemistry 2018 – live". The Guardian. 3 Ekim 2018. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  6. ^ Smith, George Pearson (1971). The variation and adaptive expression of antibodies (Ph.D.). Harvard University. OCLC 76998014. PMC 1445740 $2ProQuest vasıtasıyla. [ölü/kırık bağlantı]
  7. ^ "Tropical and Molecular Parasitology Seminar Series". 7 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  8. ^ a b Smith GP (Haziran 1985). "Filamentous fusion phage: novel expression vectors that display cloned antigens on the virion surface". Science. 228 (4705). ss. 1315-7. Bibcode:1985Sci...228.1315S. doi:10.1126/science.4001944. PMID 4001944. 
  9. ^ "2018 Nobel Prize winner did much of his work at Duke University". 3 Ekim 2018. 7 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  10. ^ Phage Display of Peptides and Proteins: A Laboratory Manual (İngilizce). Academic Press, Inc. 1996. ISBN 978-0-12-402380-2. 
  11. ^ Kaplan Sommer, Allison (3 Ekim 2018). "Nobel Prize Winner George P. Smith Is a Longtime pro-Palestine, BDS Activist". Haaretz. Tel Aviv. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2018. 
  12. ^ "George Smith". 22 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2020. 
  13. ^ a b "George Smith". University of Missouri. 12 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  14. ^ "AAAS Fellows Share Nobel Prize in Chemistry". American Association for the Advancement of Science. 2 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2020. 
  15. ^ "Promega Award Laureates". American Society For Microbiology. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  16. ^ "Nobel Prize in Chemistry Is Awarded to 3 Scientists for Using Evolution in Design of Molecules". NYT. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]