Hübel

Hubal veya Hubel (Arapça: ‏هبل‎), Arabistan'da Mekke'de Kureyş kabilesinin hüküm sürdüğü sıralarda tapınılan, Arap putlarının en büyüğü[1] ve Kabe'nin baş tanrısıdır. Arabistan'ın en uzak yerlerinden insanlar O'nu ziyarete gelirlerdi.[2]

Hubal Mekke'nin koruyucu ilahı olarak görülürdü. Önemli olaylarda danışılmak üzere 7 oktan oluşan fal okları bulunur, bu oklar ile Hubel'in görüşünün hangi doğrultuda olduğuna karar verilirdi.

Kırmızı bir taş türünden yapılmış heykeli Kabe'nin içinde bulunuyordu. Hubel'in bir Ay tanrısı olduğuna inanılır.[3] ve Asur-babil Ay tanrılarından Sin ile ilişkilendirilir.

Muhammed ve arkadaşları tarafından Allah'ın tek ilah olduğu ve sadece ona tapınılması gerektiği söylenerek Hubal ve 360 puttan oluşan diğer tanrılar imha edildi.

Hubel adı Arabistan dışında Nebatilerde gözükür ve Düşare ve Menat ile ilişkilendirilir.

Hubel - Allah ilişkisi

[değiştir | kaynağı değiştir]

İslam öncesi dönemde Al ilah ismi Hubel için kullanılıyordu[4] ve Kur'an'da Mekkelilerce "Allah'ın kızları" oldukları ifade edilen Lat, Menat ve Uzza üçlüsünün babası olarak görülüyordu.[5]

Hubal'ın kökeni

[değiştir | kaynağı değiştir]

Hubal Arabistan'da ortaya çıkmış bir ilah değildir. Hubal adı incelendiğinde, bu sözcüğün o sıralarda Mezopotamya ve civarında yaygın olarak tapınılan bir ilah olan Baal ilahı olduğu anlaşılır. Baal sözcüğü başına Sami dildeki belgili tanım olan ha (eril) eki getirilerek kullanılarak Ha Baal şeklindedir. Hubal aynı ilahın Arap Yarımadası'ndaki söyleniş biçimidir.[6]

  • Hubal: Hu-bal -> Ha Baal -> Baal

Hubal'ın Mezopotamya ve Kuzey Arabistan'dan geldiğine ilişkin diğer bulgular, bu ilaha ait tapınmayla ilgili özelliklerden görülmektedir. Hubal'a ait olan fal oklarıyla fal bakma geleneği Babillilerin fal bakma yöntemlerinden biridir. Hubal'la ilgili önemli bir konu da, Hubal'ın simgesinin Hilal olmasıdır.

Hilal şeklindeki Ay tapınması Babil'deki hilal, yıldız ve güneş tapınmasından doğmuştur. Hilal'in Babil ve Sümer'deki adları Sin ve İnanna'dır. Baal eski Babil'in baş ilahı Marduk'un diğer bir adıdır. Hilal (Sin), Yıldız (İştar) ve Güneş (Şamaş) üçlüğü aslında tek bir ilahta, Marduk'ta birleşirler. Hilal Baal'la, yıldız İştar'la ve güneş Şamaş' (Tammuz)la ayrı birer ilah olarak gösterilir. Marduk adı içeriğinde isyan anlamı bulunan bir sözcük olup, Babil kentini kuran Nemrut'un adından gelir ve Nemrut'un tanrılaştırılmış adıdır. Baal adı yine Marduk'tan gelerek aynı ilahın egemen efendi sıfatını taşıyan bir adıdır. İçinde isyan etme anlamı bulunan Marduk asıl olarak ilk isyancı olarak Şeytan'ı simgeler. Şeytan için kullanılan bir ifade "Hilel Ben Şahar (Helel Ben Shachar)", "Seher'in oğlu Hilal, Parlak Yıldız" anlamına gelir. Helel sözcüğünün içinde aynı zamanda "parlak yıldız" anlamı da bulunur.

  • Hilel Ben Şahar! (Helel Ben Shachar): Ey Seher'in oğlu Hilal, Parlak Yıldız!: O Lucifer, son of the morning!

Bazı araştırmacılar Hubel'i Hitit dilinde Kabala ve Kabal olarak telaffuz edilen Kibele'ye bağlamışlardır.[7]

Bu nedenle satanizm Baal ve İştar'ı simgeleyen Hilal ve Beşgenyıldız'ı (pentagram) Şeytan'ın kutsal simgeleri olarak kullanmaktadır. Günümüzde aynı simgeler ve ilah adları satanizmin dışında da sayısız yerde kullanılmaya devam etmektedir. Bunların arasında heavy metal, black metal gibi müzik türleri de bulunur.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 29 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Mart 2017. 
  2. ^ Orhan Gökdemir, Din ve Devrim, s. 48
  3. ^ The New Encyclopedia of Islam. Cyril Glassé, Huston Smith. ISBN 0-7591-0190-6. 24-07-2016
  4. ^ Christian Julien Robin (2012). Arabia and Ethiopia. In The Oxford Handbook of Late Antiquity. OUP USA. ss. 304-305. 16 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2017. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2017. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2017. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 16 Şubat 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2017. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]