Ida Noddack

Ida Noddack
Doğum	25 Şubat 1896(1896-02-25) Ren Bölgesi Alman İmparatorluğu
Ölüm	24 Eylül 1978 (82 yaşında) Renanya-Palatina,Batı Almanya
Milliyet	Alman
Diğer ad(lar)ı	İda Noddack-Tacke
Meslek	Kimyager, Fizikçi

Ida Noddack (25 Şubat 1896 - 9 Eylül 1978), evlilik öncesi soyadı Tacke, Alman bir kimyager ve fizikçidir. 1934'te daha sonra nükleer fisyon olarak adlandırılan fikirden ilk bahseden oydu. Kocası Walter Noddack ve Otto Berg ile birlikte element 75, renyumu keşfetti. Nobel Kimya Ödülü'ne üç kez aday gösterildi.

Ida Tacke, 1896'da Kuzey Ren bölgesindeki (günümüzde Wesel şehrinin bir parçası) olan Lackhausen'de doğdu. Çalışma yolunu nasıl seçtiğini şu sözlerle anlattı: ''Hiç öğretmen olmak istemediğimden ve araştırma ve endüstride orantılı olarak daha az fizikçi çalıştırdığı için, kimyager olmaya karar verdim - bu karar Aşağı Ren bölgesinde küçük bir cila fabrikasının sahibi olan babam tarafından anlayışla karşılandı''. Uzun ve zorlu programlarına ilgi duyduğu için Berlin Teknik Üniversitesi'ne gitmeyi seçti. 1915'te, kadınlara Berlin'in tüm üniversitelerinde eğitim görmelerine izin verildikten altı yıl sonra okula girdi. Sınıfının seksen beş üyesinden dokuzu kimya okudu. 1918'de üniversiteden kimya ve metalurji mühendisliği, özellikle yüksek alifatik yağ asidi anhidritleri alanında bir derece ile mezun oldu. Almanya'da kimya okuyan ilk kadınlardan biriydi ve Almanya'daki ilk kız öğrenci kuşaklarından birinin bir parçasıydı. Buna ek olarak, kimya okuyan kadınların yüzdesi, Birinci Dünya Savaşı'ndan önce %3'ten savaş sırasında %35'e yükseldi. Mezun olduktan sonra Amerika Birleşik Devletleri'nde General Electric'e bağlı bir şirket olan AEG'nin Berlin türbin fabrikasının kimya laboratuvarında çalıştı.

Peter Behrens tarafından tasarlanan, çalıştığı bina dünyaca ünlüydü ve bir türbine benziyordu. Kocası Walter Noddack ile Berlin Teknik Üniversitesi'nde araştırmacı olarak çalışırken tanıştı. 1926'da evlendiler. Evliliklerinden önce ve sonra ortak, bir ''Arbeitsgemeinschaft'' veya ''iş birimi'' olarak çalıştılar.

Noddack, 1934 nötron bombardımanı deneylerinde Enrico Fermi'nin kimyasal kanıtlarını doğru bir şekilde eleştirdi ve bunlardan transuranik elementlerin üretilmiş olabileceğini varsaydı. Bu teori birkaç yıl boyunca geniş çapta kabul gördü. Bununla birlikte, Noddack'ın "On Element 93" adlı makalesi bir dizi olasılık önerdi, ancak Fermi'nin kanıtlarında sadece kurşundan ziyade tüm uranyumdan daha hafif elementleri kimyasal olarak ortadan kaldırmadaki başarısızlığına odaklandı.^[1] Makale, bugün sadece Fermi'nin kimyasal kanıtındaki kusuru doğru bir şekilde işaret ettiği için değil, aynı zamanda "çekirdeğin birkaç büyük parçaya bölünmesi olasıdır, ki bunlar elbette bilinen elementlerin izotopları olabilir. ancak ışınlanmış elementin komşusu olmayacak ''. Bunu yaparken, birkaç yıl sonra nükleer fisyon olarak bilinen şeyin habercisi oldu. Ancak Noddack'ın teorisi, bu olasılık için deneysel bir kanıt veya teorik bir temel sergilemedi. Bu nedenle, makale, haklı olmasına rağmen, genellikle görmezden gelinmiş ve başkaları tarafından alay edilmiştir. Otto Hahn gibi birkaç Alman bilim adamı, Noddack'in çalışmasını "gülünç" olarak gördü. Bir kadının işyerindeki konumu, 1929 Wall Street kazası nedeniyle yıllardır azalıyordu. 1932'de, evli kadınları işlerini bırakmaya ve ev hanımı olmaya zorlayan bir Alman yasası yürürlüğe girdi, böylece erkekler için daha fazla pozisyon mevcut olacaktı. Noddack, "ücretsiz işbirlikçi" statüsü nedeniyle bu yasadan kaçmayı başardı. Bu, yalnızca bu boşluk nedeniyle çalışabildiği için sahadaki erkekler tarafından hor görülmesine neden olmuş olabilir.

Noddack'ın nükleer fisyon fikri çok sonrasına kadar doğrulanmadı. Irène Joliot-Curie, Frédéric Joliot-Curie ve Pavle Savić tarafından 1938'de Fermi'ninkine benzer deneyler, sözde transuranikler bitişik elementlerden ziyade nadir toprakların özelliklerini sergilediklerinde “yorumlama zorlukları” olarak adlandırdıkları şeyi ortaya çıkardı. Nihayet 17 Aralık 1938'de Otto Hahn ve Fritz Strassmann, daha önce varsayılan transuranik elementlerin baryum izotopları olduğuna dair kimyasal kanıt sağladılar ve Hahn, bu heyecan verici sonuçları sürgündeki meslektaşı Lise Meitner'a yazdı ve süreci uranyumun bir 'patlaması' olarak açıkladı. çekirdeği daha hafif elementlere dönüştürür. Meitner ve Otto Frisch, Frisch'in nükleer fisyon icat ettiği şeyin ilk teorik modelini ve matematiksel kanıtını sağlamak için Fritz Kalckar ve Niels Bohr'un (ilk olarak George Gamow tarafından 1935'te önerilen) sıvı damla hipotezini kullandılar. Frisch ayrıca, bir bulut odası aracılığıyla fisyon reaksiyonunu deneysel olarak doğrulayarak, enerji salınımını doğruladı. Bu nedenle, Noddack'ın orijinal hipotezi sonunda kabul edildi.