Irak Mandası

Irak الانتداب البريطاني على بلاد ما بين النهرين Birleşik Krallık Irak Mandası
1920-1932
Bayrak
Başkent	Bağdat
Yaygın dil(ler)	Arapça
Ulusal lider
Tarihçe
• Kuruluşu 1920 • İngiliz-Irak Anlaşması 1930 • Dağılışı 1932
Öncüller Ardıllar Osmanlı İmparatorluğu Irak Krallığı

Birleşik Krallık Irak Mandası (Arapça: الانتداب البريطاني على العراق), Ağustos 1920'de Osmanlı İmparatorluğu ile yapılan Sevr Antlaşması sonucunda Birleşik Krallık yönetimindeki manda idaresi.^[1] Bu yönetim 26 Nisan 1920'de İtalya'daki San Remo Konferansı'nda belirlenmişti. Mezopotamya'da Fransa kontrolündeki Lübnan ve Suriye mandaları da bulunmaktaydı.^[2][3]

Faysal bin Hüseyin önceden Suriye Kralı idi. Fransız birliklerinin Şam'ı işgal etmesi sonucu Suriye'den kovuldu. İngilizler Irak'ta bir nüfuz alanı oluşturmuşlardı. Birleşik Krallık, Mart 1921'de Faysal'ı Irak'ta İngiliz mandası altında kurulacak yönetimin kralı olarak desteklemeye karar verdi. Birleşik Krallık bu hükûmetle, ileri bir tarihte bağımsızlık öngören bir antlaşma yapacaktı. Faysal bu planı kabul etti ve Irak Mandasının kralı olarak Ağustos 1921'de tahta çıktı.^[4]

Birleşik Krallık Mezopotamya Mandası İngiltere'yle bir dizi antlaşma gerçekleştirerek 1930'da İngiliz-Irak Anlaşması ile Irak'ın tam bağımsızlığını elde etmesini, 1932'de de Milletler Cemiyeti'ne üye olmasını sağladı.