Jules Payot
Jules Payot | |
|---|---|
 Jules Payot'un portresi | |
| Doğum | 10 Nisan 1859 Chamonix, Fransa |
| Ölüm | 30 Ocak 1940 (80 yaşında) Aix-en-Provence, Fransa |
| Milliyet | Fransız |
| Meslek | Eğitimci ve pedagog |
Jules Payot (d. 10 Nisan 1859, Chamonix – ö. 30 Ocak 1940, Aix-en-Provence), Fransız eğitimci ve pedagog.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Payot, 1859 yılında bir Fransız komünü olan Chamonix'de doğdu. 1907'de Chambéry ve Aix-en-Provence üniversitelerine rektör olarak atandı. Payot, Paris École Normale Supérieure'deki öğretmenlik görevi için Ferdinand Buisson'ın halefi olarak başvurdu, ancak bu görevi sosyolog Émile Durkheim devraldı.[1]
En ünlü kitabı İrade Terbiyesi 32 dile çevrildi.[2]
Pedagoji
[değiştir | kaynağı değiştir]Payot'un eğitim fikirlerine göre, her insanın kendi bireysel gücünü geliştirmek için kendisinin açık bir farkındalığına sahip olması gerekir. Aksi takdirde, insanlar, kendi doğal eğilimlerinin gelişimini saptıracak koşulların ve önerilerin sadece oyuncağı olurlardı.[3]
Fikrî çalışma, başkalarının doğası ve eserlerinin incelenmesi veya bireysel üretim anlamına gelir. Üretim işi önce çalışmayı gerektirir ve her türlü entelektüel çabayı içerir. Çalışma aracı, önce dikkatin kendisi ve ikincisi de kendine yoğunlaşmaktır. Yazar için, çalışmak özenli olmaktır ve tekrarlanan çabalardan, enerjik ve ısrarlı bir faaliyetteki gerilimlerden oluşur.[3]
Payot'a göre Goethe, başyapıtı Faust üzerinde 30 yıl çalıştı. Alman romancının gelişimine dayanan Payot, bir fikrin ya da hissin yavaş ve sürekli ilerlemesini, kişisel değeri için yavaş yavaş empoze ettiğini ve böylece her türlü anarşik ve dağınık çabayı bir kenara attığını belirtir.[3]
Eserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- (1895). Éducation de la Volonté. (İrade Terbiyesi, çeviren İbrahim Ethem 1926, redakte Münür Raşit 1932)
- (1908). La Morale à l'École. (Mektepte Ahlak, çeviren Kâzım Nami Duru 1929)
- (1914). L'Apprentissage de l'Art d'Écrire. (Yazma Sanatını Öğrenme)
- (1921). Le Travail Intellectuel et la Volonté: Suite à "L'Éducation de la Volonté". (Fikrî Çalışma ve İrade: İrade Terbiyesinin Ardından)
- (1921). La Conquête du Bonheur. (Mutluluğun Fethi)
- (1937). La Faillite de l'Enseignement. (Eğitimin İflası)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Clark, Terry N. (1973). Prophets and Patrons (İngilizce). Harvard University Press. s. 176.
- ^ "Nordisk familjebok / Uggleupplagan. 21. Papua - Posselt" (İsveççe). runeberg.org. s. 293–294. 3 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2020.
- ^ a b c Payot, Jules. Éducation de la volonté (Fransızca). Peter Lang AG, Internationaler Verlag der Wissenschaften. s. 3-9. ISBN 3034311761.
.svg){kind=small}  | Bir Fransız'ın biyografisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
| Otorite kontrolü |
|
|---|
