Karşılaştırmalı siyaset

Karşılaştırmalı siyaset, hem bir ülke içindeki hem de ülkeler arasındaki siyasal etkileşimi analiz etmek için karşılaştırmalı yöntemi kullanan siyaset biliminin bir alt alanıdır. Diğer ampirik yöntemleri de kullanarak bu alanda özellikle, siyasi kurumlar, siyasi davranış, çatışma ve ekonomik gelişme gibi konulardaki sorunların sebepleri ve sonuçları incelenir. Belirgin çalışma alanlarına uygulandığında, karşılaştırmalı siyaset, karşılaştırmalı yönetim (hükümet biçimlerinin karşılaştırmalı çalışması) gibi başka isimlerle de anılabilir.

Karşılaştırmalı siyaset, dünyadaki çeşitli siyasi sistemlerin sistematik olarak incelenmesi ve karşılaştırılmasıdır. Farklı siyasal sistemlerin benzerlik veya farklılıklarını anlamak temel amaçtır. Genel olarak bu sistemlerin gelişimlerinin ve değişimlerin nasıl meydana geldiğini açıklama arayışındadır. Karşılaştırmalı yaklaşımlar yakın dönemlerde siyaset biliminde sıkça kullanılmaktadır. Bunun temel nedeni, ideolojik analizler gibi klasik yöntemlerin ötesine geçerek siyasal sistemlerin içindeki farklı bağlantıları ortaya koymaktır. Bu farklı bağlamlar arasında politik kültür, bağımlılık teorisi, kalkınmacılık, korporatizm, yerel değişim teorileri, karşılaştırmalı politik ekonomi, devlet-toplum ilişkileri ve yeni kurumsalcılık gibi eksenler yer almaktadır.[1][2] Bu şekilde aynı temel öğelere sahip siyasal sistemlerin neden birbirinden farklı işlediğini ya da tersi biçimde farklı özelliklere sahip sistemlerin neden aynı sonuçlar ürettiğini anlamak esastır.

Karşılaştırmalı siyasetin incelediği konulara, başkanlık ve parlamenter sistemler, demokrasiler ve diktatörlükler, çok partili sistemler ve iki partili sistemler örnek verilebilir.[3] Karşılaştırmalı siyasette, çoğunlukla bugünkü durumdaki farkları inceler. Diğer bir deyişle, farklı zaman dilimlerindeki sistemleri değil, aynı zaman dilimindeki sistemleri inceler.[1][4]

Bu alanda araştırmacılar karşılaştırma yaparken, siyasal olay ve toplumsal olguların değişiminin belli bir süreç içinde değişkenlerini tespit ederek, bunların birey ve toplum yaşamına olan etkisini inceler.[5]

Tarihsel olarak bu disiplin, ülkelerarası karşılaştırmalar yoluyla siyaset bilimindeki geniş ve klasik soruları (örneğin demokrasi ve diktatörlüklerin ortaya çıkma nedenlerini) araştırırken, çağdaş karşılaştırmalı siyaset, öncelikle ulus-altı (örneğin bölgesel, yerel farklılıklar gibi) karşılaştırmaları kullanır.[6] Ulus-altı karşılaştırmalara olan ilginin karşılaştırmalı siyaset üzerinde faydalı olmuştur çünkü bu araştırmalar, siyaset çalışmasına önemli metodolojik, teorik ve somut fikirlere katkıda bulunur.[7] Genellikle ulusal düzeydeki bir odak noktası tarafından gizlenen önemli gelişmeleri, yerel araştırma yoluyla açığa çıkarmak daha kolaydır. Coğrafi ve kültürel çeşitliliğin neden olduğu sonuçlar bu şekilde daha iyi anlaşılabilir. Devlet kurumlarının bölgesel etkiler altında nasıl şekillendiğini anlamak bu alanın önemli hedeflerinden biri olmuştur.

Karşılaştırmalı siyaset adı, disiplinin karşılaştırmalı yöntemle tarihsel ilişkisini ifade eder. Bu alanın önemli isimlerinden olan Arend Lijphart, karşılaştırmalı siyasetin kendi içinde öze dair bir odağa sahip olmadığını, daha ziyade metodolojik (yöntemsel) bir odağa sahip olduğunu öne sürer: "analizin ne olduğunu belirtmez, nasıl olduğu" üzerine odaklanır.[8] Bunun tersine Peter Mair ve Richard Rose ise karşılaştırmalı siyasetin, ülkelerin siyasi sistemlerini incelemeye öze dair bir odaklanmanın gerekliliğini vurgularlar. Bu düşünürlere göre karşılaştırmalı siyaset, ülkeler arasındaki benzerlikleri ve farklılıkları ortak kavramlar kullanarak tanımlama ve açıklama yönteminin bir birleşimi olarak tanımlanmalıdır.[9][10]

Öte yandan, özellikle Amerika Birleşik Devletleri'nde, "karşılaştırmalı siyaset" terimi, "yabancı ülkelerin siyasetine" atıfta bulunmak için kullanılır. Terimin bu kullanımı tartışmalıdır.[11][12]

Karşılaştırmalı siyaset, insanların dünyadaki siyasi çerçevelerin doğasını ve işleyişini anlamalarına yardımcı olduğu için önem taşır. Dünya çapında, otantik, sosyal, etnik, ırksal ve sosyal tarihe göre sınıflandırılabilecek pek çok siyasi sistem türü vardır. Aslında, siyasi birliğin karşılaştırma yapıları bile bir ülkeden diğerine göre değişmektedir. Örneğin, Hindistan ve Amerika Birleşik Devletleri çoğunluk-oyu tarafından yönetilen ülkelerdir; ancak ABD, Hindistan'da kullanılan parlamenter sistemin aksine, liberal bir oylamaya dayalı başkanlık sistemine sahiptir. Ama Hindistan demokrasisi, siyasi karar ölçüsü açısından Amerika Birleşik Devletleri'nde daha çeşitlidir. Amerika Birleşik Devletleri'nin lideri olarak bir başkanı varken, Hindistan'ın bir başbakanı bulunmaktadır. Bu farklı yasama süreçleri, iki ulusun çoğunlukçu sistemlerine bakılmaksızın nasıl farklı olduğunu ortaya koyar.

Bu çalışma alanı, uluslararası ilişkiler ve çatışma çözümü alanları için de kritik öneme sahiptir. Çünkü dünya çapındaki yasal sorunları ve mevcut kazanma koşullarını netleştirmeye yardımcı olur. Her ikisi de siyaset biliminin alt alanları olmasına rağmen, karşılaştırmalı siyaset, uluslararası stratejinin nedenlerini ve dünya çapındaki yaklaşımların ve çerçevelerin, yerel düzeydeki siyasi davranış ve çalışma üzerindeki açıklar.

Harry H. Eckstein, karşılaştırmalı siyaset alanının tarihini Aristoteles'e kadar geri götürür. Alanın şekillenmesinde Machiavelli, Montesquieu, Gaetano Mosca, Max Weber, Vilfredo Pareto ve Robert Michels düşünürler arasında bağlantılar kurar. Modern Demokrasiler (1921) kitabı ile James Bryce ve Anayasal Hükümet ve Demokrasi (1937) kitabı ile Carl Joachim Friedrich bu alanın tarihine katkıda bulunmuşlardır.[13]

Aristoteles ve Platon'a kadar uzanan iki gelenek

[değiştir | kaynağı değiştir]

Philippe C. Schmitter, karşılaştırmalı siyasetin "soy ağacının" iki ana geleneğe sahip olduğunu savunur. Bunlar, Aristoteles'le ilişkilendirdiği ve yazarın "sosyolojik anayasacılık" adını verdiği düşünce ile Platon'a kadar götürdüğü ve "yasal anayasacılık" adını verdiği ekol, bu iki geleneği oluşturur.[14]

Schmitter, çeşitli bilim adamlarını her geleneğe yerleştirir:

Bir siyaset bilimi alanı olarak dönemselleştirme

[değiştir | kaynağı değiştir]

Gerardo L. Munck, Amerika Birleşik Devletleri'nde akademik bir disiplin olarak siyaset bilimi alanı olan modern karşılaştırmalı siyasetin evrimi için aşağıdaki tarihsel dönemlendirmeyi önerir:[16]

  • 1. Bir Disiplin Olarak Siyaset Biliminin Kuruluşu, 1880–1920
  • 2. Davranışsal Devrim, 1921–66
  • 3. Davranış Sonrası Dönem, 1967–88
  • 4. İkinci Bilimsel Devrim 1989–2005

Çağdaş yaklaşımlar, 2000'den günümüze

[değiştir | kaynağı değiştir]

21. Yüzyılın başından bu yana, bu alanda çeşitli eğilimler tespit edilebilmektedir.[17]

  • Alanı hegemonize eden rasyonel seçim teorisi argümanının sonu,
  • Birleştirici bir büyük-teori eksikliği,
  • Nedensel çıkarıma daha fazla dikkat etmek ve deneysel yöntemlerin kullanımının artması,
  • Nitel yöntemler de dahil olmak üzere gözlem yöntemlerinin daha çok kullanımı,
  • Teorileştirme olarak, daha önce fazla önemsenmeyen "yöntemlerin hegemonyası"na dair artan vurgu.

Önemli araştırma alanları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bazı tanımlara göre karşılaştırmalı siyaset, Platon'un Devlet ve Aristo'nun Politika'sı gibi kitaplara referansla, Antik Yunan felsefesine kadar geri götürülebilir.

Modern bir alt disiplin olarak karşılaştırmalı siyaset, çeşitli alanlarda yapılan araştırmalarla oluşturulur. Bunlar:

Bu alanda çalışan pek çok araştırmacı ve araştırma kurumu yukarıdaki kategorilere veya başlıklara göre tanımlanırken, coğrafya veya ülke uzmanlığı da bir kategori olarak öne çıkmaya başlamaktadır.

Pek çok düşünüre göre karşılaştırmalı siyaset ve uluslararası ilişkiler arasındaki ayrım yapaydır çünkü ulusların kendi içindeki süreçleri uluslararası ilişkileri etkilediği gibi tersi durumlar da geçerlidir.[18][19][20] Bazı akademisyenler yöntemsel olarak bu alanların birleşmesini önermektedir.[21][22] Ancak karşılaştırmalı siyaset, uluslararası ilişkiler disipliniyle benzer "izm"lere (örneğin realizm ya da idealizm gibi alanlara) sahip değildir.[23]

Kendisi metodolojik (yöntemsel) bir yaklaşımı (karşılaştırmalı yöntem) öne çıkarsa da, karşılaştırmalı siyaset çalışan siyaset bilimciler, alanın başka başlıklarındaki bilim adamlarıyla aynı yöntem çeşitliliğini kullanırlar. Bunlar deneyim aktarımı,[24] karşılaştırmalı tarihsel analiz, vaka analizi,[25] anket yapmak ve etnografi[26] gibi yöntemlerdir. Araştırmacılar, çalışmalarında iki ana soruna etrafında bir yöntem tercihinde bulunurlar: ontolojik yönelim[27] ve soru tipi veya ilgilenilen fenomen.[28]

(Mill'in) karşılaştırmalı yöntemi

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Çoğu Benzer Sistem Tasarımı / Mill'in Fark Yöntemi : Bu yöntem, bağımlı değişkenin varlığını ya da yokluğunu açıklayan bağımsız değişkenleri bulmayı kolaylaştıracağı varsayımıyla, yalnızca bağımlı değişkende farklılık gösteren çok benzer durumların karşılaştırılmasını içerir.[29]
  • En Farklı Sistem Tasarımı / Mill'in Benzerlik Yöntemi : Bu yöntem, hepsi ortak olarak aynı bağımlı değişkene sahip olan çok farklı durumların karşılaştırılmasını içerir, böylece tüm durumlarda mevcut olan diğer herhangi bir durum bağımsız değişken olarak kabul edilebilir.[29]

Ulus-altı karşılaştırmalı analiz

[değiştir | kaynağı değiştir]

21. Yüzyılın başından beri, birçok karşılaştırmalı siyaset çalışanı bir ülke içindeki birimleri karşılaştırdı. Buna bağlı olarak, Richard O. Snyder'ın "ulus altı karşılaştırmalı yöntem" adını verdiği konu hakkında büyüyen bir tartışma bulunmaktadır.[30]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b Wiarda, Howard (17 Haziran 2019). New Directions in Comparative Politics. Routledge. doi:10.4324/9780429494932. ISBN 978-0-429-49493-2. 
  2. ^ Ruth Lane. "Karşılaştırmalı Siyaset Sanatı". www.kitapyurdu.com. Küre Yayınları. 27 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2022. 
  3. ^ Haluk Alkan. "Karşılaştırmalı Siyaset & Başkanlık ve Parlamenter Sistemler Işığında Yarı Başkanlık Modelleri". www.kitapyurdu.com. Açılım Kitap. 2 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2022. 
  4. ^ John McCormick (30 Eylül 2020). Karşılaştırmalı Siyaset ve Yönetim Sistemleri. Felix Kitap. 2 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2022. 
  5. ^ Sabri Sayarı, Hasret Dikici Bilgin (der.) (2021). "Karşılaştırmalı Siyaset & Temel Konular ve Yaklaşımlar". İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. 2 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2022. 
  6. ^ Foundations of Comparative Politics. Thousand Oaks,CA: CQ Press. 2019. s. 6. ISBN 978-1-5063-6073-7. 
  7. ^ Moncada, Eduardo; Snyder, Richard, (Ed.) (2019). Subnational Research in Comparative Politics. doi:10.1017/9781108678384. ISBN 978-1-108-67838-4.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı1= (yardım)
  8. ^ "Comparative politics and the comparative method". American Political Science Review. 65 (3): 682-693. 1971. doi:10.2307/1955513.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  9. ^ Goodin, Robert E.; Klingemann, Hans-Dieter, (Ed.) (1996). "Comparative politics: An introduction to comparative.overview". A New Handbook of Political Science. Oxford: Oxford University Press. ss. 309-335. ISBN 0-19-829471-9. 6 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2008.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı1= (yardım)
  10. ^ Rose (1991). "Comparing forms of comparative analysis". Political Studies. 39 (3): 446-462. doi:10.1111/j.1467-9248.1991.tb01622.x. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ Hopkin, J. [2002 (1995)] "Comparative Methods", in Marsh, D. and G. Stoker (ed.) Theory and Methods in Political Science, Palgrave Macmillan, pp. 249–250
  12. ^ Caramani, Daniele (2006). "(Non)comparative politics in Britain". Politics. 26 (1): 29-37. doi:10.1111/j.1467-9256.2006.00248.x. 5 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); Yazar eksik |soyadı2= (yardım)
  13. ^ Harry Eckstein, "A Perspective on Comparative Politics, Past and Present," pp. 3–32, in David Apter and Harry Eckstein (eds.), Comparative Politics: A Reader (New York: Free Press of Glencoe, 1963).
  14. ^ Philippe C. Schmitter, “The Nature and Future of Comparative Politics.” European Political Science Review 1,1 (2009): 33–61, pp. 36-38. Schmitter's depiction of the "family tree" of comparative politics can be found here: https://www.eui.eu/Documents/DepartmentsCentres/SPS/Profiles/Schmitter/Thefamilytreeofcomppol.pdf 8 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  15. ^ a b Philippe C. Schmitter, “The Nature and Future of Comparative Politics.” European Political Science Review 1,1 (2009): 33–61, p. 38.
  16. ^ Gerardo L. Munck, "The Past and Present of Comparative Politics," pp. 32-59, in Munck and Richard Snyder, Passion, Craft, and Method in Comparative Politics (Baltimore, Md.: The Johns Hopkins University Press, 2007). Munck's periodization has been validated by Matthew Charles Wilson, "Trends in Political Science Research and the Progress of Comparative Politics," PS: Political Science & Politics 50(4)(2017): 979-984.
  17. ^ Gerardo L. Munck and Richard Snyder “Comparative Politics at a Crossroad: Problems, Opportunities and Prospects from the North and South.” Política y Gobierno (Mexico) 26, 1 (2019): 139-58
  18. ^ Comparative Politics: Interests, Identities, and Institutions in a Changing Global Order (İngilizce). Cambridge University Press. 2005. s. 3. ISBN 978-1-139-44604-4. 
  19. ^ Hurrell (1996). "Politics like any other? Comparative politics, international relations and the study of the EU". West European Politics. 19 (2): 386-402. doi:10.1080/01402389608425139. ISSN 0140-2382. 
  20. ^ "Theorizing the European Union: International Organization, Domestic Polity, or Experiment in New Governance?". Annual Review of Political Science (İngilizce). 8 (1): 357-398. 2005. doi:10.1146/annurev.polisci.8.082103.104858. ISSN 1094-2939.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  21. ^ "Rationalizing Politics: The Emerging Synthesis of International, American, and Comparative Politics". International Organization (İngilizce). 52 (4): 759-786. 1998. doi:10.1162/002081898550743. ISSN 1531-5088. 2 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2022.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  22. ^ "International Relations and Comparative Politics". Oxford Research Encyclopedia of International Studies (İngilizce). 2010. doi:10.1093/acrefore/9780190846626.013.408. ISBN 978-0-19-084662-6. 5 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  23. ^ Finnemore (2001). "Taking Stock: The Constructivist Research Program in International Relations and Comparative Politics". Annual Review of Political Science. 4 (1): 391-416. doi:10.1146/annurev.polisci.4.1.391. 
  24. ^ Field Experiments: Design, Analysis, and Interpretation. New York, NY: W.W. Norton and Company. 2012. ISBN 978-0-393-97995-4. 
  25. ^ Paradigms and Sand Castles: Theory Building and Research Design in Comparative Politics. Ann Arbor,MI: University of Michigan Press. 2010. ISBN 978-0-472-09835-4.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  26. ^ Simmons (2017). "Comparison with an Ethnographic Sensibility". PS:Political Science & Politics. 50 (1): 126-130. doi:10.1017/S1049096516002286. 
  27. ^ Rueschemeyer, Dietrich, (Ed.) (2003). "Aligning Ontology and Methodology in Comparative Politics". Comparative Historical Analysis in the Social Sciences. New York,NY: Cambridge University Press. ISBN 0-521-81610-6.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  28. ^ Designing Social Inquiry: Scientific Inference in Qualitative Research. Princeton, NJ: Princeton University Press. 1994. ISBN 0-691-03470-2. 
  29. ^ a b Anckar, Carsten. "On the Applicability of the Most Similar Systems Design and the Most Different Systems Design in Comparative Research." International Journal of Social Research Methodology 11.5 (2008): 389–401. Informaworld. Web. 20 June 2011.
  30. ^ Richard Snyder, “Scaling Down: The Subnational Comparative Method,” Studies in Comparative International Development, 36:1 (Spring 2001): 93-110; Agustina Giraudy, Eduardo Moncada, and Richard Snyder (eds.), Inside Countries: Subnational Research in Comparative Politics. New York: Cambridge University Press, 2019.