Heathrow Havalimanı
Heathrow Havalimanı Heathrow Airport | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Özet | |||||||||||||||
Havalimanı tipi | Kamu | ||||||||||||||
Sahibi | Heathrow Airport Holdings | ||||||||||||||
İşletici | Heathrow Airport Limited | ||||||||||||||
Yer | Hillingdon, Londra, İngiltere | ||||||||||||||
Açılış | 31 Mayıs 1946 | ||||||||||||||
Bağlantı merkezi (hub) |
| ||||||||||||||
İnşa tarihi | 1930 | ||||||||||||||
Rakım (ODS) | 83 ft / 25 m | ||||||||||||||
Koordinatlar | 51°28′39″K 0°27′41″B / 51.47750°K 0.46139°B | ||||||||||||||
Web sitesi | heathrow.com | ||||||||||||||
Harita | |||||||||||||||
Pistler | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Heathrow Havalimanı (İngilizce: Heathrow Airport) (IATA: LHR, ICAO: EGLL), İngiltere'nin başkenti Londra'daki 6 ana havalimanından biridir. Uluslararası yolcu trafiğine göre dünyanın en işlek birinci, toplam yolcu trafiğine göre ise dünyanın en işlek 3. havalimanıdır.
1930 yılında kurulan ve şu anda 5 terminali bulunan Londra Heathrow Havalimanı'nı, yılda yaklaşık 70 milyon yolcu kullanmaktadır.
Tesisler
[değiştir | kaynağı değiştir]Heathrow Havalimanı, 84 ülkede 185 noktaya uçan 80'den fazla havayolu tarafından kullanılıyor. Havaalanı, British Airways'in ana merkezi ve Virgin Atlantic için bir üs. Dört yolcu terminali (2'den 5'e kadar numaralandırılmıştır) ve bir kargo terminali vardır. Heathrow'un 2017'deki 78 milyon yolcusunun %94'ü uluslararası yolcuydu; kalan %6'sı Birleşik Krallık'taki yerlere bağlıydı (veya buradan geliyordu).[1] 2013 yılında Heathrow ve JFK Havalimanı arasında 3 milyondan fazla yolcunun uçtuğu yolcu sayısı açısından en yoğun tek varış noktası New York'tur.[2]
1950'lerde, Heathrow'un altı pisti vardı, bunlar bir heksagram şeklinde farklı açılarda üç çift halinde düzenlenmiş, kalıcı yolcu terminali ortada ve eski terminal sahanın kuzey kenarı boyunca uzanıyordu; pistlerinden ikisi her zaman rüzgar yönünün 30° içinde olacaktır. Pistler için gerekli uzunluk arttıkça, Heathrow'un artık doğu-batı yönünde uzanan yalnızca iki paralel pisti var. Bunlar, orijinal heksagramdan iki doğu-batı pistinin genişletilmiş versiyonlarıdır. Havadan, mevcut taksi yolları sistemine dahil edilmiş orijinal pistlerin neredeyse tamamı hala görülebilmektedir. Kuzey pistinin kuzeyi ve eski taksi yolu ve apronlar, şimdi geniş otoparkların yeri, erişim tünelinin girişi ve Heathrow'un resmi olmayan " kapı koruyucusunun yeri"". Uzun yıllardır British Airways Concorde'un %40 ölçekli modeline ev sahipliği yapan G-CONC, site 2008'den beri bir Emirates Airbus A380 modeli tarafından kullanılıyor.[3]
Heathrow Havalimanı'nda Anglikan, Katolik, Hür Kilise, Hindu, Yahudi, Müslüman ve Sih din adamları bulunmaktadır. Her terminalde çok inançlı bir dua odası ve danışma odasının yanı sıra Hristiyan ayinlerinin yapıldığı eski kontrol kulesinin bitişiğindeki bir yeraltı kasasında bulunan St. George's Internomnational Şapeli bulunmaktadır. Papazlar, mescitte belirli zamanlarda namazları düzenler ve yönetir.[4]
Havaalanında, altı fotoğrafçı ve bir TV ekibinden oluşan ve dünyanın tüm büyük gazetelerine ve televizyon istasyonlarına hizmet veren kendi yerleşik basın teşkilatı vardır.[5]
Heathrow'un iç yollarının çoğu, alana göre kodlanmış ilk harftir: kuzeyde N (örn. Newall Yolu), doğuda E (örn. Elmdon Yolu), güneyde S (örn. Stratford Yolu), batıda W (örn. Walrus Yolu).), C merkezde (örn. Camborne Yolu).
Terminaller
[değiştir | kaynağı değiştir]COVID-19 salgını sırasında terminal kullanımı
[değiştir | kaynağı değiştir]Heathrow Havalimanı'nın 66'sı geniş gövdeli uçakları destekleyebilen toplam 115 kapısı ve Airbus A380'i destekleyebilen 24 kapısı bulunan dört terminali bulunuyor . COVID-19 salgını nedeniyle Heathrow'un hizmetleri keskin bir şekilde azaldı. 6 Nisan 2020 itibarıyla havalimanının tek pistli operasyonlara geçeceğini ve Terminal 3 ve 4'ü geçici olarak kapatacağını ve kalan tüm uçuşların Terminal 2 veya 5'e taşınacağını duyurdu.[6] Ağustos 2020. Heathrow 9 Kasım 2020'de tek pist operasyonlarına geri döndü. 11 Aralık 2020'de Heathrow, Terminal 4'ün 2021'in sonuna kadar kapatılacağını duyurdu. Terminal 3, 15 Temmuz 2021'de Virgin Atlantic ve Delta tarafından tekrar kullanıma açıldı ve Terminal 4, 14 Haziran 2022'de yeniden açıldı.[7][8]
Terminal 2
[değiştir | kaynağı değiştir]Resmi olarak Kraliçe Terminali olarak bilinen havalimanının en yeni terminali 4 Haziran 2014'te açıldı ve 24 kapısı var.[9][10] İspanyol mimar Luis Vidal tarafından tasarlanan bina, orijinal Terminal 2 ve Queens Binası'nın bulunduğu alana inşa edilmiştir.[11][12] Ana kompleks Kasım 2013'te tamamlandı ve yolculara açılmadan önce altı aylık testlerden geçti. Bir uydu iskelesi (T2B), 1340 araçlık bir otopark ve soğutulmuş su üretmek için bir soğutma istasyonu içerir. 52 mağaza ve 17 bar ve restoran bulunmaktadır.[13]
Terminal 2, Heathrow'dan uçan tüm Star Alliance üyeleri tarafından kullanılır (havayollarını Star Alliance'ın ortak yerleşim politikası "Tek Çatı Altında Taşı" altında birleştirir). Aer Lingus, Eurowings ve Icelandair de terminalden hizmet veriyor. Havayolları, Terminal 5'te görülen açılış sorunlarından kaçınmak için ilk altı hafta (United Airlines'ın transatlantik uçuşları) uçuşlarının yalnızca %10'u ile altı ay içinde orijinal konumlarından taşındı. 4 Haziran 2014'te United Airlines, Terminal 1 ve 4'ten Terminal 2'ye geçen ilk havayolu, ardından All Nippon Airways, Air Canada ve Air China Terminal 3'ten Air New Zealand, Asiana Airlines, Croatia Airlines, LOT Polish Airlines, South African Airways ve TAP Air Portugal 22 Ekim 2014'te taşındı.[14] 12 Ağustos 2021'de JetBlue bu terminalden uçuşlar gerçekleştirmeye başladı.
Orijinal Terminal 2, 1955'te Europa Binası olarak açıldı ve havalimanının en eski terminaliydi. 49.654 m 2 (534.470 sq ft) bir alana sahipti ve yılda yaklaşık 1.2 milyon yolcuyu idare edecek şekilde tasarlandı. Son yıllarında 8 milyona kadar ağırladı. Terminalden ömrü boyunca toplam 316 milyon yolcu geçmiştir. Bina, 2010 yılında, havayolu şirketi ofislerini barındıran Queens Binası ile birlikte yıkıldı.[15]
Terminal 3
[değiştir | kaynağı değiştir]Terminal 3, 13 Kasım 1961'de, yabancı taşıyıcıların Amerika Birleşik Devletleri, Asya ve diğer Uzak Doğu destinasyonlarına uzun mesafeli rotalar için uçuş kalkışlarını yönetmek üzere Oceanic Terminal olarak açıldı.[16] Bu sırada havalimanı, terminal binasının çatısındaki bahçelerden Londra'nın merkezine doğrudan helikopter hizmeti veriyordu. 1968'de Terminal 3 olarak yeniden adlandırıldı, 1970'de bir gelen yolcu binasının eklenmesiyle genişletildi. Eklenen diğer tesisler arasında İngiltere'nin ilk hareketli yürüyüş yolları vardı . 2006'da, Airbus A380 superjumbo'yu yerleştirmek için 105 milyon sterlinlik yeni Pier 6 tamamlandı.[17] Emirates ve Qantas, Airbus A380'i kullanarak Terminal 3'ten düzenli uçuşlar gerçekleştiriyor.
Terminal 3'ün ön avlusunun, yeni bir dört şeritli indirme alanı ve terminal binasının önüne gölgelik ile tamamlanan geniş bir yayalara ayrılmış plaza eklenmesiyle yeniden geliştirilmesi 2007 yılında tamamlandı. Bu iyileştirmeler, yolcuların deneyimini iyileştirmeyi amaçladı, trafik sıkışıklığını azaltmak ve güvenliği artırmak.[18] Bu projenin bir parçası olarak, Virgin Atlantic'e büyük bir heykel ve atriyum içeren 'Bölge A' olarak bilinen kendi özel check-in alanı tahsis edildi.
2013 yılı itibarıyla Terminal 3, 28 kapılı 98.962m² (1.065.220 sq ft) alana sahiptir ve 2011 yılında 104.100 uçuşta 19.8 milyon yolcuya hizmet vermiştir.[19] Terminal 3, Oneworld üyelerine (her ikisi de Terminal 4'ü kullanan Iberia, Qatar Airways ve American'ın JFK uçuşları hariç, hepsi Terminal 5 ve Malaysia Airlines ve Royal Air Maroc), SkyTeam üyeleri Air France'a ev sahipliği yapmaktadır., Delta Air Lines, KLM ve Middle East Airlines, tüm yeni havayolları ve birkaç bağımsız taşıyıcı.
Terminal 4
[değiştir | kaynağı değiştir]1986 yılında açılan Terminal 4'ün 22 kapısı vardır ve kargo terminalinin yanında güney pistinin güneyinde yer alır ve Heathrow Kargo Tüneli ile Terminal 2 ve 3'e bağlanır . Terminal 105.481 m2 (1.135.390 sq ft) alana sahiptir ve şu anda Terminal 3'ü kullanan Air France, Delta Air Lines, KLM ve Middle East Airlines, Oneworld taşıyıcıları Malaysia Airlines ve Air France hariç SkyTeam ittifakına ev sahipliği yapmaktadır. Qatar Airways, Gulf Airve çoğu bağlı olmayan taşıyıcıya. Trafik sıkışıklığını azaltmak ve güvenliği artırmak için yükseltilmiş bir ön avluya sahip 45 havayolunu barındırabilmesi için 200 milyon sterlinlik bir yükseltmeden geçti. Terminal 4'e giden uçuşların çoğu Orta Asya, Kuzey Afrika ve Orta Doğu'dan gelen uçuşların yanı sıra Avrupa'ya birkaç uçuştur. Yenilenmiş iskeleler ve gidiş salonları ile yeni bir bagaj sistemi ile genişletilmiş bir check-in alanı kuruldu ve Airbus A380'i barındırmak için iki yeni stand inşa edildi; Etihad Havayolları, Korean Air, Malaysia Airlines ve Qatar Airways düzenli A380 uçuşları gerçekleştirmektedir.[20] Gulf Air ve El Al, düzenli Boeing 787 uçuşları gerçekleştirmektedir.[21]
Terminal 5
[değiştir | kaynağı değiştir]Terminal 5, Heathrow bölgesinin batı ucunda, kuzey ve güney pistleri arasında yer alır ve başlangıcından yaklaşık 19 yıl sonra, Kraliçe II. Elizabeth tarafından 14 Mart 2008'de açılmıştır.[22] 7 Mart 2008'de halka açılmıştır ve British Airways ve ortak şirketi Iberia, 3'ü hardstand olmak üzere 50 kapısı bulunan bu terminalin münhasır kullanımına sahiptir. Terminal 5'e giren ilk yolcu İngiltere'den bir eski yolcuydu .gün 04:30'da güvenlikten geçen Kenya'dan. British Airways CEO'su Willie Walsh tarafından Paris'e giden ilk BA302 uçuşu için kendisine bir biniş kartı verildi. Açılışından sonraki iki hafta boyunca, terminalin BT sistemlerindeki sorunlar, yetersiz test ve personel eğitimi ile birleştiğinde operasyonlar kesintiye uğradı ve bu da 500'den fazla uçuşun iptal edilmesine neden oldu.[23] Mart 2012'ye kadar Terminal 5, yalnızca British Airways tarafından küresel merkezi olarak kullanılıyordu; ancak, birleşme nedeniyle, 25 Mart'ta Iberia'nın Heathrow'daki operasyonları terminale taşınarak onu International Airlines Group'un evi haline getirdi.[24] 7 Temmuz 2020'de, Amerikanpandemi sırasında American'ın transatlantik uçuşlarından British Airways uçuşlarına daha kolay bağlantı sağlamak için terminal 5'e taşındı. Ancak JFK hariç tüm Amerikan uçuşları Terminal 3'e geri döndü. Ancak Iberia, pandemi nedeniyle yeniden açılmadan önce uçuşlarını Terminal 3'e taşıdı. China Southern Airlines, pandemi nedeniyle artık Terminal 5'i kullanıyor.
4,3 milyar sterline inşa edilen terminal, dört katlı bir ana terminal binasından (A Salonu) ve bir yeraltı insan taşıma sistemi ile ana terminale bağlanan iki uydu binadan oluşuyor. Concourse A, British Airways'in dar gövdeli filosunu Birleşik Krallık ve Avrupa'nın geri kalanı etrafındaki uçuşlar için tahsis etti, ilk uydu (Konser B), BA ve Iberia'nın Airbus A380 hariç geniş gövdeli filosu için özel stantlar ve ikinci uydu (Concourse C), A380 için 7 özel uçak standı içerir. 1 Haziran 2011'de tam olarak faaliyete geçti. Terminal 5, Yıllık Dünya Havalimanı Ödülleri'nde 2014 Skytrax Dünyanın En İyi Havalimanı Terminali seçildi.[25]
Ana terminal binası (A Salonu) 300.000 metrekare (3.200.000 fit kare) alana sahipken, Salon B 60.000 metrekare (650.000 fit kare) alanı kaplamaktadır.[26] 0 uçak standı ve yılda 30 milyon yolcu kapasitesinin yanı sıra 100'den fazla mağaza ve restorana sahiptir.[27] Aynı zamanda British Airways'in Flagship salonu Concorde Room'un yanı sıra dört British Airways markalı dinlenme salonuna da ev sahipliği yapmaktadır.[28]
Yolcu sayısındaki artışla başa çıkmak için havalimanı çevresindeki ulaşım ağı genişletildi. Hem Heathrow Express hem de Metro Piccadilly hattının yeni şubeleri, yeni bir paylaşılan Heathrow Terminal 5 istasyonuna hizmet veriyor . Özel bir otoyol çıkıntısı, terminali M25'e bağlar (14 ve 15 numaralı kavşaklar arasında). Terminalde 3.800 alanlı çok katlı otopark bulunmaktadır . İş yolcuları için daha uzak bir uzun süreli otopark, 2011 baharında faaliyete geçen kişisel bir hızlı toplu taşıma sistemi olan Heathrow Pod ile terminale bağlanıyor.[29] Terminal kompleksi içinde otomatik bir insan taşıma aracı Transit olarak bilinen (APM) sistemi, uydu binaları arasında yolcu taşımak için kullanılmaktadır.[30]
Eski Terminaller
[değiştir | kaynağı değiştir]Terminal 1
[değiştir | kaynağı değiştir]Terminal 1 1968'de açıldı ve Nisan 1969'da Kraliçe II. Elizabeth tarafından açıldı.[31] Terminal 1, British Airways'in (BA) iç hat ve Avrupa ağının Heathrow üssü ve Terminal 5'ten önceki uzun mesafeli rotalarından birkaçıydı. açıldı. 2012 yılında British Midland International'ın (BMI) BA'nın sahibi International Airlines Group tarafından satın alınması, British Airways'in BMI'nin kısa mesafeli ve orta mesafeli destinasyonlarını terminalden devralması anlamına geliyordu.[32] Terminal 1, çoğu Star Alliance üyesi için ana üsdü, ancak bazıları Terminal 3'te de bulunuyordu.
Terminal 1 Haziran 2015'in sonunda kapandı, site şimdi Haziran 2014'te açılan Terminal 2'yi genişletmek için kullanılıyor.[33] Terminal 1 tarafından kullanılan birkaç yeni kapı, Terminal 2 geliştirmesinin bir parçası olarak inşa edildi ve tutuluyor.[34][35] British Airways ile birlikte son kiracılar El Al, Icelandair (25 Mart 2015'te Terminal 2'ye taşındı) ve LATAM Brasil (27 Mayıs 2015'te Terminal 3'e taşınan üçüncü) idi. British Airways, Terminal 1'deki son operatördü. Bu taşıyıcının biri Hannover'den diğeri Bakü'den gelen iki uçuşu., 29 Haziran 2015'te terminal kapanışını işaret etti. British Airways operasyonları Terminal 3 ve 5'e taşındı.[36]
Havayolu şirketleri ve uçuş noktaları
[değiştir | kaynağı değiştir]Yolcu trafiği
[değiştir | kaynağı değiştir]Grafikler teknik sorunlar nedeniyle geçici olarak kullanılamıyor. (T334940) |
Kaynak Vikiveri sorgusuna bakın.
Fotoğraf galerisi
[değiştir | kaynağı değiştir]- Heatrow'daki bir Concorde
- 3. terminalde bekleyen yolcular
- 5. terminalin dış görünüşü
- Alitalia'ya ait bir McDonnell Douglas MD-80'in, Londra Heathrow Havalimanı'ndan yaptığı kalkışın ardından iniş takımları kapanmış hâldeki alttan görünümü
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Heathrow: Facts and figures". web.archive.org. 15 Ekim 2012. 15 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Wayback Machine" (PDF). web.archive.org. 4 Temmuz 2015. 10 Nisan 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Heathrow Concorde model removed" (İngilizce). 30 Mart 2007. 16 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Airport services | Heathrow". Heathrow Airport (İngilizce). 1 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Heathrow's hidden gems - CNN.com". edition.cnn.com. 24 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Heathrow remains open for the UK | Heathrow". Heathrow Airport (İngilizce). 17 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ Reuters (5 Temmuz 2021). "Britain's Heathrow Airport reopens Terminal 3 ahead of travel pick-up". Reuters (İngilizce). 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "London Heathrow: Airport reopens Terminal 4 after Covid closure". BBC News (İngilizce). 14 Haziran 2022. 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "United is first airline to fly out of Heathrow Airport's new T2 | Aviation Week Network". aviationweek.com. 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Heathrow Terminal 2 named Queen's Terminal". BBC News (İngilizce). 14 Haziran 2013. 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Heathrow airport's new Terminal 2 opens to passengers". BBC News (İngilizce). 4 Haziran 2014. 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "New London Heathrow T2 opening set for June 4 | Aviation Week Network". aviationweek.com. 23 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ Heathrow. "The new Terminal 2 : Only one year to go". mediacentre.heathrow.com (İngilizce). 24 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Heathrow's Terminal 2 to be opened in stages". BBC News (İngilizce). 3 Haziran 2014. 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Heathrow Terminal 2 work begins" (İngilizce). 29 Nisan 2010. 20 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Heathrow: Our history". web.archive.org. 13 Temmuz 2015. 17 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Debut A380 flight lands in London" (İngilizce). 18 Mart 2008. 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ ""BAA Heathrow, Terminal 3'ü yeniden geliştirme planlarını açıkladı"". 2 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Heathrow: Facts and figures". web.archive.org. 5 Temmuz 2015. 15 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ Heathrow. "Terminal 4's £100m new check-in area reaches the top". mediacentre.heathrow.com (İngilizce). 24 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "El Al 1Q19 London Heathrow aircraft changes". Routes (İngilizce). 11 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Queen opens new Heathrow terminal" (İngilizce). 14 Mart 2008. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "British Airways reveals what went wrong with Terminal 5". ComputerWeekly.com (İngilizce). 2 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Iberia to move to Heathrow T5". Business Traveller (İngilizce). 27 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Londen Heathrow - Vliegveld Londen". web.archive.org. 1 Aralık 2017. 3 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Wayback Machine" (PDF). web.archive.org. 19 Temmuz 2011. 19 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Heathrow Terminal 5: The Vital Statistics". archive.ph. 12 Temmuz 2012. 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "The Ultimate British Airways First Class Review - Fly BA First Class FREE!". Thrifty Points (İngilizce). 4 Mart 2020. 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ ""Heathrow Pod Kendi Kendine Rehberli Tur Talimatları"" (PDF). 26 Mart 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "INNOVIA APM Automated People Mover System - London Heathrow, UK - United Kingdom - Bombardier". web.archive.org. 31 Mart 2014. 3 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ Heathrow. "Heathrow bids farewell to Terminal 1". mediacentre.heathrow.com (İngilizce). 1 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "British Airways takes over, rebrands BMI lounge at Heathrow T1 - Executive Traveller". www.executivetraveller.com (İngilizce). 31 Mayıs 2012. 7 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Heathrow Terminal One deserted ahead of closure". ITV News (İngilizce). 28 Mayıs 2015. 28 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Heathrow and Gatwick: Terminal confusion at London's airports". The Independent (İngilizce). 23 Ocak 2015. 20 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "London Heathrow turns out the lights in Terminal 1 | Aviation Week Network". aviationweek.com. 25 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ Mellon2015-06-30T12:42:03+01:00, James. "Heathrow shuts doors on Terminal 1 flights". Flight Global (İngilizce). 16 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2022.
- ^ "Aegean Airlines - AEGEAN: Δυναμική Ανάπτυξη στην Κύπρο, 4 αεροσκάφη στη Βάση, 14 προορισμοί, 1,5 εκ. διαθέσιμες θέσεις". 26 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2015.
- ^ Patricia Kozickaand Caley Ramsay (9 Ekim 2013). "Air Canada grounding direct flight between Edmonton and London for nearly three months". Global News. 18 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2015.
- ^ "British Airways flies into Bilbao for early 2015". Breaking Travel News. 29 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2014.
- ^ a b "BA stops flights to Liberia, Sierra Leone until 2015 over Ebola". Yahoo News. 26 Ağustos 2014. 4 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2014.
- ^ Graham Smith. "British Airways to launch Krakow service in May - Business Traveller". businesstraveller.com. 12 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2015.
- ^ a b "New routes". 14 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2015.
- ^ "BA suspends flights to Tripoli". ba-touchdown.com. 14 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2015.
- ^ a b Pavlos Zafiropoulos. "British Airways to add routes to Corfu and Kos". The TOC In English. 14 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2015.
- ^ "British Airways Adds 4 Heathrow Short-Haul Routes from May 2015". airlineroute.net. 6 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2015.
- ^ "British Airways to launch Split Croatia flights". balkans.com. 6 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2015.
- ^ "Delta Air Lines Newsroom - News Archive". delta.com. 3 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2015.
- ^ Delta Air Lines (25 Mart 2015). "Delta Air Lines and Virgin Atlantic Announce New Summer Flying". 21 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2015.
- ^ a b Europa Press (28 Ocak 2015). "Iberia Express conectará Canarias con Londres y Lyon". europapress.es. 21 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2015.
- ^ "SAS W15 Europe Service Changes". Airlineroute.net. 3 Haziran 2015. 7 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2015.