Napalm

Napalm bombası, belirli sayıda yanıcı sıvıların pelteleştirilmiş benzin ile karışımıdır. İsim, orijinal koyulaştırıcı ve jelleştirici maddelerin iki bileşeninin bir birleşimidir: naftenik asit ve palmitik asitin birlikte çökeltilmiş alüminyum tuzları.^[1]

II. Dünya Savaşı'nda, Harvard Üniversitesi'nden Louis Fieser'in başkanlık ettiği bir kimya grubu tarafından geliştirildi. İlk olarak Pasifik'te Tinian Savaşı'nda kullanıldı. Vietnam Savaşı fotoğrafçısı olan Nick Ut, bir sözünde "Napalm hayal edebileceğiniz en korkunç silahtır. Su 100 derecede kaynar, napalm 800-1200 derece sıcaklık üretir" demiştir. Bazı durumlarda, hızlı öldürdüğünden dolayı kurbanlar fazla acı çekmez, fakat sağ kurtulanlarda 2. ve 3. derece yanıklar oluşur.

ABD, Vietnam Savaşı'nın sonlarına doğru daha güçlü bir Napalm'a ihtiyacı olduğunu, başlıca Napalm tekeli olan DOW Chemical'a bildirdi. Böylece daha korkunç olan Napalm-B karışımı ortaya çıktı. Bu karışımda ana yanıcı madde olarak, geleneksel Napalm'dan daha farklı bir yön çizilerek kerosen kullanıldı. Bu da daha yüksek bir ısı ortaya çıkmasını sağladı. Hiçbir uluslararası kanun askerî amaçlı Napalm kullanımını yasaklamıyor^[2] fakat sivil halka karşı kullanım 1980 yılında Birleşmiş Milletler kararıyla yasaklanmıştır.

Napalm B, napalm'ın (polistiren türevlerini kullanan) daha modern versiyonudur ve kimyasal bileşiminde belirgin bir şekilde farklı olmasına rağmen, genellikle basitçe "napalm" olarak anılır.^[3] Günümüzde kullanılan Napalm-B'nin (Süper Napalm) bileşenleri şunlardır:

• %60 benzin (Araç yakıtı ya da JP-4* Uçak yakıtı)
• %40 benzen (Kullanımı zorunlu değildir, bileşende bunun yerine %100 benzin de kullanılabilir.)
• Jel kıvamına gelinceye kadar Polistiren (Birçok alanda kullanıldığından kolayca elde edilir.)

• Peleliu Muharebesi
• Kim Phuc
• Bomba

Wikimedia Commons'ta Napalm ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

Bomba ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.