Nicolas Chamfort
| Sebastien-Roch Nicholas Chamfort | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 1741 Clermont-Ferrand, Fransa |
| Ölüm | 1794 (52-53 yaşlarında) Paris, Fransa |
| Meslek | Yazar |
| Milliyet |  Fransız |
| Dönem | 18. yüzyıl |
| Tür | Felsefe, Hiciv |
Etkiledikleri | |
Etkilendikleri | |
Sebastien-Roch Nicolas Chamfort (6 Nisan, 1741, Clermont-Ferrand, Auvergne France - 13 Nisan, 1794, Paris), hiciv ve aforizmalarıyla tanınan Fransız yazar.[1]
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]1740'ta Sebastien-Roch Nicolas Chamfort, Clermont-Ferrand'da bir bakkal olan François Nicolas ile Therese Croise'nin oğlu olarak doğmuştur.
Paris'te Grassins Koleji'ne burslu olarak girdi. Gayet parlak bir öğrenciydi, ancak yaramazlıkları sebebiyle okul hayatında sıkıntı yaşadı. Hayatını bir süre kırtasiyecilik ve gazetecilikle kazandı. Fransız Devrimi'ni destekledi, ama daha sonra devrimin yaşattığı hayal kırıklığı sebebiyle fikrini değiştirdi. Hayatının sonlarına doğru geçim sıkıntısı çekmeye başladı. Bir kez tutuklandı, fakat kısa süre sonra serbest bırakıldı.
İntihar Teşebbüsü
[değiştir | kaynağı değiştir]1793 yılının Eylül ayında, yeniden tutuklanacağı endişesiyle korkuya kapıldığı sırada kendisini ofisine kilitledi ve kendini yüzünden vurmak istedi. Ancak silah düzgün çalışmadı; fakat, burnunu ve çenesini parçalayan kurşun kendisini öldürmeyince bir mektup açacağı birkaç defa boğazına sapladı. Bu darbeler, hiçbiri bir atardamara rast gelmediğinden etkili olmadı. Daha sonra aynı mektup açacağını göğsüne saplamayı denedi, fakat bunda da amacına ulaşamadı. Tüm bunlara rağmen ölemeyen Chamfort, bu olayın üzerinden çok fazla zaman geçmeden hizmetçisi tarafından kanlar içinde baygın olarak yatar halde bulundu ve tedavi edildi.
İntihar teşebbüsünden sekiz ay kadar sonra, 13 Nisan 1794'te türü bilinmeyen bir hastalık sonucu öldü.
Özdeyişleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Dünyada üç çeşit arkadaşınız olur: Sizi sevenler, sizinle ilgilenmeyenler ve sizden nefret edenler.
- Dünyada mutlu yaşamak için, ruhumuzun bazı yönlerini felce uğratmak gerekiyor.
- En boş geçen günler, kişinin gülmediği günlerdir.
- Vermek, almaktan daha kalıcı bir zevktir; çünkü veren kişi verdiğini daha uzun süre hatırlar.
- Tutkuların en büyük kötülüğü, neden oldukları şeylerde değil; fakat insanlara yaptırdığı ve onları alçalttığı rezilliklerdedir. Tutkuların bu sakıncaları olmasaydı, mutlulukta hiç payı olmayan o duygusuz akıldan çok daha üstün olurlardı. Tutkular insanı "yaşatır", akıllılık ise sadece onun varlığını "sürdürür".
Türkçede Chamfort
[değiştir | kaynağı değiştir]Soğuk Kül: Önsöz: Albert Camus; Tercüme: Kenan Sarıalioğlu, Gendaş Yayınları; 2003 (Bu eser Fransız yazarının Türkçedeki ilk ve tek kitabıdır. Kitapta aforizmalar, çeşitli karakter betimlemeleri, fıkralar ve kısa felsefi konuşmalar yer almaktadır.)
 | Vikisöz'de alıntılar |
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ France, Peter (1995). The new Oxford companion to literature in French. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0198661252.
