Nouveau roman
Fransız edebiyatı |
---|
Fransız Edebiyatı Tarihi |
Fransız yazarlar |
Nouveau Roman (Fransızca: "Yeni Roman"), 1950'lerde Fransa'da oluşan roman akımıdır. Geleneksel anlamda konu, figür ve tutarlılığa önem vermeyen, henüz psikanaliz ve sosyolojinin egemenliğine girmemiş bir gerçeklik alanını sezgiler yoluyla fethetme eğilimidir. İnsanın dış dünya ile ilişkilerine ışık tutmaya çalışır.
Émile Henriot, Fransız gazetesi Le Monde'da 22 Mayıs 1957'de yazdığı bir makalede, yeni bir tarz deneyerek yeni yazı stilleri ortaya çıkaran yazarların eserlerini tanımlamak için "Yeni Roman" ifadesini kullanmıştır.
Yeni romancılar Balzac tarzı roman geleneğini, standart tiplemeleri, kronolojik zamanı reddederler. Hakim yazar anlayışını terk ederler. Yeni bakış açıları ve yeni anlatım tarzları denerler. Zaman, mekan ve olay örgüsü gibi ögelere yeni sunumlar getirmiş, bazen de tümden reddetmişlerdir.
Temsilcileri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Maurice Blanchot
- Michel Butor
- Julio Cortázar
- Marguerite Duras
- Claude Ollier
- Robert Pinget
- Jean Richards
- Alain Robbe-Grillet
- Nathalie Sarraute
- Claude Simon
- Phiippe Sollers
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- İşler, Ertuğrul (2011). "Yeni Roman'ın Düşünsel Temelleri ve Anlatısal Yapısı 13 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı 30. sayfa 179-182.
- Tunalı, Dilek . (2011). "Yeni Roman-yeni Dalga Sineması Etkileşimi Bağlamında Bir Sanat Yapıtı Olarak Film (bir Değerlendirme) 30 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Sanat Dergisi, 0 (18), 27-36 .
- http://www.sosyalbil.selcuk.edu.tr/dergi/sayi1-8/6/31.pdf[ölü/kırık bağlantı]
Edebiyat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |