On Üç Koloni

On Üç Koloni
1607-1776
Bayrak
On Üç Koloni, kırmızı renk ile gösteriliyor
Tür	Britanya Amerikası'nın parçası
Başkent	Londra'dan yönetildi
Yaygın dil(ler)	İngilizce Almanca Felemenkçe ve diğer azınlık diller
Resmî din	Protestanlık Roma Katolik Yahudilik Yerli Amerikan dinleri
Hükûmet	Meşrutiyet
Kral
• 1607-1625 I. James • 1760-1776 III. George
Tarihçe
• Virginia Kolonisi 1607 • Amerikan Bağımsızlık Bildirisi 1776
Nüfus
• 1625 1.980 • 1775 2.400.000
Para birimi	Pound sterling
Öncüller Ardıllar Yeni Hollanda Amerika Birleşik Devletleri

Makale serilerinden
Birleşik Devletler Tarihi
Zaman çizelgesi ve dönemler Kolomb öncesi -1607 Koloni dönemi 1607–1765 1776–1789     Amerikan Devrimi 1765–1783     Konfederasyon Dönemi 1783–1788 1789–1849     Federalist Dönem 1788–1801     Jefferson Dönemi 1801–1817     İyi Duygular Dönemi 1817–1825     Jackson Dönemi 1825–1849 1849–1865     İç Savaş Dönemi 1850–1865 1865–1918     Yeniden Yapılanma Dönemi 1865–1877     Yaldızlı Çağ 1877–1895     İlerlemeci Dönem 1896–1916 1918–1945     I. Dünya Savaşı 1917–1919     Hareketli Yirmiler 1920–1929     Büyük Buhran 1929–1941     II. Dünya Savaşı 1941–1945 1945–1964     Savaş Sonrası Dönemi 1945–1980 1964–1980     Soğuk Savaş Dönemi 1965–1980 1980–1991     Reagan Dönemi 1981–1991 1991–2008     Soğuk Savaş sonrası 1991–2008 2008–günümüz     Yakın tarih 2008–günümüz
Konular Anayasa Bilim ve sanayi Dışişleri politikası Din Ekonomi Emek Göçmenlik Kültür LGBT Müzik Sınır Sivil haklar Toplumculuk
Ayrıca Yıllara göre Amerika Birleşik Devletleri
g t d

On Üç Koloni, Britanya İmparatorluğu'na ait olan Kuzey Amerika'nın doğu kıyısında (Atlantik kıyısı) bulunan 13 kolonidir. 1607'de Virginia Eyaleti'nde Jamestown kasabasının kurulmasıyla kuruluşa başlamış, 1733'te Georgia Eyaleti'nin kurulmasıyla kuruluş tamamlanmıştır.

1754'te Albany Kongresi'ni kurup, Büyük Britanya'dan daha fazla hak istediler. Sonra 1774'te Kıtasal Kongre'yi kurdular. 1776 yılına kadar Büyük Britanya'ya bağlı kaldılar. 1776'da bağımsızlıklarını ilan edip, Büyük Britanya'ya karşı savaştılar. Dolayısıyla bu 13 Koloni, ABD'nin kurucu eyaletleridir. Bu Koloniler sırasıyla kuzeyden güneye doğru sırayla: New Hampshire, Massachusetts, Rhode Island, Connecticut, New York, New Jersey, Pensilvanya, Delaware, Maryland, Virjinya, Kuzey Karolina, Güney Karolina ve Georgiadır.^[1]

Sömürge nüfusu 17. yüzyılda çeyrek milyona, Amerikan Devrimi'nin arifesinde ise yaklaşık 2,5 milyona yükseldi. Nüfusa kolonilerin idaresi dışındaki yerli kabileleri dahil edilmemektedir. Kolonilerin büyümesinde sağlık faktörü etkili oldu: "Gençler arasındaki ölüm oranının daha düşük olması, nüfusun büyük bir kısmının üreme çağına ulaştığı anlamına geliyordu ve tek başına bu durum, kolonilerin neden bu kadar hızlı büyüdüğünü açıklamaya yardımcı oluyor."^[2] Nüfus artışında, sağlık koşullarının iyi olmasının yanı sıra Büyük Göç gibi birçok neden daha vardı.

1776'ya gelindiğinde, beyaz insan nüfusun atalarının yaklaşık %85'i Büyük Britanya (İngiliz, İskoç, İrlandalı veya Gallerli) %9'u Alman, %4'ü ise Hollanda, %2'si Fransa ve diğer Avrupa bölgelerinden geliyordu. Nüfusun %90'ından fazlası çiftçiydi ve kolonilerde bulunan birkaç küçük şehir sömürge ekonomisini büyük Britanya İmparatorluğu'na bağlayan liman niteliğindeydi. Bu nüfus, özellikle yüksek doğum oranları ve düşük ölüm oranları nedeniyle, 18. yüzyılın sonları ve 19. yüzyılın başlarında hızlı bir şekilde büyümeye devam etti. Göç, 1774'ten 1830'a kadar nüfus artışı için nispeten daha küçük bir faktördü.^[3]

Amerika Birleşik Devletleri Tarihsel Nüfus Sayımı Veri Tabanı'na (USHCDB) göre, 1700, 1755 ve 1775 yıllarında İngiliz Amerikan Kolonilerindeki etnik nüfus dağılımı şöyleydi:

Yerleşimciler Amerikan kolonilerinde demokratik bir sistem yaratma niyetiyle gelmediler; yine de kolonilerde geniş bir seçmen kitlesi yarattılar. 13 kolonide Avrupa'daki gibi aristokratlar yoktu. İngiltere'de ve New York'un kuzeyindeki Hollanda yerleşimlerinde olduğu gibi, tüm tarım arazilerine sahip olan ve bunları kiralayan zengin üst tabaka yoktu. Bunun yerine, seçimlerle başa gelen erkekler tarafından yönetilen yerel kontrole dayalı siyasi bir sistem vardı. Sömürgeler Britanya'dan ya da başka herhangi bir ülkeden daha geniş bir imkan sunuyordu. Herhangi bir mülk sahibi yasama meclisinin alt meclisi üyelerine oy verebilirdi. Valiler Londra'dan atandı, ancak Connecticut ve Rhode Island'da valileri koloni yönetimi seçti.^[5]

Koloniler 1774 yılına kadar kendi içlerinde bağımsızdılar. 1754 yılında, Benjamin Franklin önderliğinde Albany Kongresi'nde birleşmeye çalışsalar da, bunu başaramadılar. Her koloninin yönetim yapısı, İngilizlerin Hakları yasası temel alınarak oluşturulmuştu. Bu yüzden yönetimleri birbirininkine benzemekteydi.^[6]

On Üç Koloni de Britanya İmparatorluğu gibi, tüm ticaretin devlet içinde yoğunlaştığı ve diğer devletlerle ticaretin yasak olduğu merkantilizm sistemiyle yönetiliyordu. Amaç Britanya'yı (yani Britanya'daki tüccarları ve Britanya hükûmetini) zenginleştirmekti. Politikanın sömürgeciler için iyi olup olmadığı Londra için bir sorun değildi, ancak Amerikalılar merkantilist politikalara karşı giderek daha huzursuz hale geldi.^[7]

• 
  Kuzey Amerika'da bulunan koloniler (1763-1776)
• 
  1775'te Kuzey Amerika'nın durumu
  Kırmızı: On Üç Koloni
  Pembe: Fransız Kolonileri
  Sarı: İspanyol Kolonileri
• 
  ABD'nin ele geçirdiği topraklar (1782-1802)