Oscar Bonavena

Oscar Natalio " Ringo " Bonavena (25 Eylül 1942 - 22 Mayıs 1976), 58 galibiyet, 9 mağlubiyet ve 1 beraberlikle kariyer rekoru kıran Arjantinli ağır sıklet profesyonel boksördü. Sağlam, çılgınca sallanan bir zımba, Beatles saç kesimi nedeniyle "Ringo" lakaplıydı ve hem Arjantin'de hem de Amerika Birleşik Devletleri'nde profesyonel başarı elde etti. Joe Frazier ve Muhammed Ali'ye zorlu maçlar vermesiyle hatırlanmaktadır.

Oscar Natalio Bonavena, Buenos Aires'te iki İtalyan göçmenin çocuğu olarak dünyaya geldi^[1] Profesyonel bir boksör, Arjantin ve Güney Amerika şampiyonuydu Ayrıca Pepe Biondi Show gibi birkaç Arjantin TV programına katıldı.

Bonavena kariyerinin ilk yıllarına New York'ta 2. Dünya Savaşı kahramanı ve diş hekimi Marvin Goldberg'in yönetiminde başladı.

İlk profesyonel çıkışını 1 Şubat 1964'te yaptı Kısa süre sonra hızlı bir dizi erken nakavt yaptı, ancak erken yenildi, bazen ayda iki kez dövüştü ve Şubat 1965'te o zamanlar yüksek puan alan Zora Folley'e verdiği bir maçta hakem kararıyla kaybetti. Bonavena sadece 15. maçındaydı ve o zamanlar Folley gibi en iyi kıdemli bir oyuncuyla gerçekten mücadele edemeyecek kadar deneyimsizdi. Bonavena'nın kötü bir sağ elden yenildiği tek taraflı bir maçtı Oscar sonraki roundlarda zaman zaman cesareti kırılmış ve sarsılmış görünüyordu. Ancak, üç yıl sonra - çok daha fazla deneyim ve eğitimle - rövanş maçını hakem kararı ile kazandı.^[2]

Bundan sonra galibiyet ve nakavt serisinin devam ettiği Arjantin'e döndü Ancak 1966'nın ortalarında New York'a geri dönmeye ikna edildi ve serbest kalan Bonavena kısa süre sonra ringin dışında başını belaya soktu Muhammed Ali'ye kara bir kanguru ve hatta tavuk dedi. Ali öfkeliydi Oscar, dövüş öncesi basın toplantılarında Ali'yi gölgede bırakan birkaç kişiden biriydi. Çok sonra, Ali'yi George Foreman – Ken Norton dövüşünde ring kenarında otururken görünce yanına gitti ve büyük bir argo maçı başlattı. Bonavena, Frazier ile yaptığı dövüş öncesi basın toplantısında, Frazier'in kişisel hijyen sorunu olduğunu ima ederek etkili bir şekilde iğneleyici konuştu. Burnunu çekmeye ve yüzünü buruşturmaya başladı. Eğitmenlerin kısa sürede keşfettiği gibi, her zaman değişkendi^[3][4]

Bonavena ilk olarak iyi bir performansın ardından halkın dikkatini çekti: reytingi yüksek boksör ve Kanadalı şampiyon George Chuvalo'yu yenmek, teknik olarak beklenenden daha iyi boks yapmak ve daha sonra genç, sert vuruş yapan harika Joe Frazier'e karşı mesafe kat etmek. Bu ilk dövüşlerinde Bonavena, geleceğin şampiyonunu ikinci rounda iki kez yere serdi.

1967'de, Dünya Boks Birliği, ABD ordusuna alınmayı reddettiği için Muhammed Ali'nin unvanını elinden aldıktan sonra, Bonavena, yeni bir ağır sıklet şampiyonunu taçlandırmak için bu yaptırım organının 1967 turnuvasına katıldı Güçlü bir performansla, Avrupa şampiyonu Karl Mildenberger'i dört kez destekledi ve^[5] Batı Almanya'nın Frankfurt kentinde hakem kararı ile kazandı. Ancak kendisi iki kez yere serildi ve Louisville'deki yarı finalde nihai turnuva galibi Jimmy Ellis tarafından elendi ve oybirliğiyle alınan bir kararla mağlup oldu. Birçok kişi bunun Ellis'in kariyerindeki en iyi galibiyet olduğunu düşündü^[6]

Ertesi yıl, 1968'de Leotis Martin'i geride bıraktıktan sonra, Philadelphia'da ağır sıklet unvanı için Frazier ile rövanş maçı yaptı Zorlu bir on beş raunttan sonra Bonavena, öncekinden daha savunmacı bir şekilde mücadele ederek rövanşı hakem kararı ile kaybetti. Ring dergisinde fotoğraflandığı gibi ciddi şekilde hırpalanmış bir yüzle maçtan ayrıldı 1969'da, dört yıl önce Arjantin şampiyonluğu için geride bıraktığı yetenekli Gregorio Peralta ile rövanş maçında berabere kaldı.

Aralık 1970'te, eski şampiyonun üç yıllık aradan sonra ikinci maçında Madison Square Garden'da Ali ile dövüştü Bonavena baştan sona ceza aldı ama iyi mücadele etti, çeşitli kafa ve vücut yumruklarıyla üstesinden geldi 15. ve son rauntta 1:30'un biraz altında kala Ali, Oscar'ı acele ederken yakaladı ve onu mükemmel bir şekilde sol kroşe ile yumruk atarak yere serdi Bonavena ayağa kalktı, ancak açıkça tam olarak iyileşmemişti. Ali onu iki kez daha yere serdi ve dövüş, üç nakavt kuralına göre otomatik olarak durduruldu ve Ali'ye bir TKO (teknik nakavt) verdi. Ali, Bonavena ayağa kalkarken Bonavena'nın üzerinde durduğundan, boks kurallarının gerektirdiği gibi asla tarafsız bir köşeye gitmediğinden, Ali'nin Bonavena'yı iki kez daha hızlı bir şekilde devirmesine ve dövüşü otomatik olarak bitirmesine izin verdiği için, sonu biraz tartışmalıydı. İkinci nakavttan sonra, hakem Ali'yi tarafsız bir köşeye yönlendirmeye çalışıyor gibi görünüyor, ancak Ali hakemin kolunu itiyor ve sallanmakta olan Bonavena'yı kovalıyordu^[7]

1970'te Ali'ye kaybettikten sonra, hafife alınan Alvin Lewis ile acımasızca zorlu bir maç geçirdi, birçok kez yere serildi, ancak sonunda diskalifiye ile kazandı. Bonavena, önümüzdeki birkaç yıl boyunca aralıklı olarak dövüştü .

Sonunda 1972'de Floyd Patterson'a ve 1974'te Ron Lyle'a yenilmesi, her iki maçta da yeterince başarılı olmasına rağmen, onu etkili bir şekilde daha düşük profilli boksör statüsüne getirdi. Patterson dövüşünde, muhtemelen Patterson'u dördüncü turda yere serdikten sonra sol elini erken kırdı ve son zil için ilerleyen bir tehdit olarak kaldı 1973 civarında, o zamanlar yükselişte olan Ken Norton ile olası bir maç planlanıyordu ama ne yazık ki taraftarlar için bu asla gerçekleşmedi.^[8]

26 Şubat 1976'da, aşırı kilolu ve halsiz durumda olan Bonavena, Reno'da kıdemsiz Billy Joiner'a karşı on rauntluk bir kararı kazanarak, son dövüşü olacak olan savaştı.^[9]

22 Mayıs 1976'da Bonavena, sahibiyle bir çatışmaya girdikten sonra Nevada, Reno yakınlarındaki Mustang Çiftliği'nde 33 yaşında bir güvenlik görevlisi tarafından vurularak öldürüldü.^[9][10][11] Cesedi, 150.000 kişinin başvurduğu Buenos Aires'teki Luna Park spor arenasında devlette yatmak üzere Arjantin'e geri gönderildi ve^[12] daha sonra Buenos Aires'teki La Chacarita Mezarlığı'na gömüldü.^[13]