Parti sözcüsü

Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek madde içeriğinin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir. Kaynak ara: "Parti sözcüsü" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Temmuz 2024) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)

Parti sözcüsü, siyasi partinin liderleri tarafından belirli alanlardaki parti pozisyonunu iletmekle görevlendirilen herhangi bir siyasi parti üyesidir (partinin bölgesel düzeyinde). Parti sözcüleri genellikle parlamenter sistemlere sahip ülkelerde ön plana çıkar. Parti sözcüleri, aynı alanda yardımcı veya yardımcı sözcüler tarafından da görevlerinde desteklenebilir.

Kanada'da, hükûmet dışı parti sözcüleri sırasıyla parti eleştirmeni ve yardımcı parti eleştirmeni olarak bilinir.

Bir iktidar partisinin sözcüleri, genellikle hükûmet kabinesindeki bakanlık rolleriyle örtüşürken, önde gelen muhalefet partisinin sözcüleri (genellikle Westminster sistemine sahip parlamentolarda "Resmi Muhalefet" olarak adlandırılır) gölgeli kabinedeki gölge bakanlık rolleriyle örtüşür; her ikisi de genellikle "ön sıra" olarak adlandırılır. Bir koalisyon hükûmetine veya resmi muhalefet gölge kabinesine dahil olsun ya da olmasın, küçük bir parlamento/legislatif partisinin kendine ait sözcüleri ve ilgili görev alanları olabilir, ancak genellikle parlamento tartışmalarında hükûmet veya resmi muhalefetin kabinesine kıyasla daha az nezaketle değerlendirilirler; örneğin, İrlanda'da en az 7 seçilmiş üyesi olan tüm parlamento partilerinin kendi ön sıraları bulunurken, 7'den az seçilmiş üyeye sahip olanlar konuşma hakları elde etmek için diğer bağımsız milletvekilleriyle teknik bir grup oluşturmak zorundadır.

Parlamentoda temsil edilmeyen partiler veya çok az seçilmiş parlamenter üyesi olan partiler (yani, meclis grubu kurmak için yeterli sayıda vekile sahip olmayanlar), genellikle kendi parlamento dışı sözcülerine ve ilgili görev alanlarına sahip olabilirler, parlamentoda konuşma haklarına sahip olmamalarına rağmen (veya bazen parlamentoda yer almaktan kaçınan ekstra-parlamento muhalefeti gibi). Bu tür sözcüler, parti adına medya kuruluşlarına veya diğer kuruluşlara konuşma eğilimindedir.