Ren Birliği

1648 yılında Westfalya Barışı sonrasında sınırlar
Kardinal Mazarin.

Ren Birliği (Almanca: Rheinischer Bund, Erste Rheinbund veya Rheinische Allianz) Ren Nehri boyunca kurulan şehirleri savunmak üzere 50 Alman prensliğinin bir araya gelmesiyle Fransa Kralı XIV. Louis tarafından 14 Ağustos 1658 tarihinde kurulan devletler birliğidir.

Anlaşmayı Fransa'yı yöneten Kardinal Mazarin, Hugues de Lionne ve Johann Philipp von Schönborn (Mainz Elektörü ve İmparatorluk Şansölyesi) yürütmüştür. Fransızlarca amaç, mevcut Kutsal Roma Cermen İmparatoru III.Ferdinand'ı zayıflatarak, XVI. Louis'i imparatorluğa getirebilmekti. Birliğin arkasındaki gerçek neden; Fransa'nın düşmanlarını bu birlikle durdurmak veya yavaşlatmak isteğidir. Bu sayede örneğin İspanyol Hollandasından ya da herhangi bir yerden gelecek anti-Fransız saldırıları önlenebilecekti. Aynı zamanda Ren Nehri boyunca oluşturulacak bir askeri sınırla doğu sınırlarını güvenceye aldığı gibi Avusturya ile İspanyol Hollandası arasına bu birliği sokarak olası bir ittifakı engelleyebilecekti. Birliğe katılan İsveç, önce Bremen Dükalığı ile Verden Prensliği'ndeki Alman mallarına sonra da İsveç Pomeranyası'ndaki garanti verdi.

Birlik üyeleri 1648 tarihli Vestfalya Antlaşması'nın hükümlerini korumak için yemin ettiler. Bu antlaşma Alman prenslerine topraklarındaki otoritelerini güçlendiriyor, diğer Alman prensleriyle ya da diğer devletlerle ittifaklar kurabilmesine olanak tanıyordu.

14 Ağustos 1658 tarihinde Ren Birliği'nin kurucuları şunlardır;

Fransa ve Ren Birliği; Osmanlı İmparatorluğu'na karşı St. Gotthard Muharebesi'ne birlikte katıldılar. Birlik üç yıl süreyle uzatılmış, bitince tekrar iki kez uzatılmıştır. Resmi olarak Ağustos 1667 tarihinde birlik sona ermiştir. Ancak Fransız diplomasisi sonucu birliğin ana üyeleri ile 1688 yılına kadar antlaşma sürdürülmüştür. Daha sonra Kutsal Roma İmparatorluğu'na son öldürücü darbeyi vurmak üzere Ren Konfederasyonu adıyla Napolyon tarafından tekrar diriltilecektir.

Ren Birliği üyeleri (Giriş yılları parantez içinde gösterilmiştir)[1]
  1. Kurfürstentum Mainz (1658)
  2. Kurfürstentum Köln (1658)
  3. Pfalz-Neuburg (1658)
  4. Bremen-Verden (Schweden) (1658)
  5. Herzogtum Braunschweig-Lüneburg (1658)
  6. Landgrafschaft Hessen-Kassel (1658)
  7. Fransa krallığı (1658)
  8. Landgrafschaft Hessen-Darmstadt (1659)
  9. Württemberg (1660)
  1. Hochstift Münster (1660)
  2. Schwedisch-Vorpommern (1660)
  3. Kurfürstentum Trier (1662)
  4. Pfalz-Zweibrücken (1663)
  5. Bistum Basel (1664)
  6. Kurbrandenburg (1665)
  7. Bistum Straßburg (1665)
  8. Markgrafschaft Brandenburg (1666)
  1. ^ Liste tamamlanmış değildir.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]