Sylvia Sleigh

Sylvia Sleigh (Llandudno, Gwynedd, Galler, 8 Mayıs 1916- 29 Ekim 2010 New York, NY) Galler doğumlu Amerikalı realist ressam.

Sleigh, Brighton Sanat Okulu’nda (Brighton School of Art) öğrenim gördü. İlk eşi Michael Greenwood ile evliliğinden sonra 1941 yılında Londra’ya taşındı. İlk solo sergisi 1953'te Kensington Sanat Sergisi’nde (Kensington Art Gallery) sergilendi. Sleigh, Londra Üniversitesi'nde akşam dersleri aldığı sırada, küratör ve sanat eleştirmeni olan ikinci eşi Lawrence Alloway ile tanıştı; 1954 yılında evlendiler ve 1961'de Amerika Birleşik Devletleri’ne yerleştiler. Bir sonraki sene Alloway, Solomon R. Guggenheim Müzesi’nde küratör olarak göreve başladı.

Sleigh 1970 yılında feminizmin esaslarına bağlı kalarak, tıpkı uzanan Venüs’ü (the reclining Venus) ya da bir cariyeyi andıran ve genellikle de kadınlarla özdeşleştirilen bir şekilde poz vermiş çıplak erkekleri bütün hatlarıyla yansıtarak, basmakalıp sanat temalarını tersine çevirdiği birçok esere imza attı. Kocası Lawrence Alloway'in de içinde yer aldığı (Türk Hamamı tablosunda sağ alt köşede uzanan kişi) ve bir grup sanat eleştirmenini tasvir eden Jean Auguste Dominique Ingres'in Türk Hamamı (1973) (The Turkish Bath) eserinin Sleigh'in bizzat kendisi tarafından karşı cinse göre uyarlanmış versiyonunda kimi isimlerin direkt olarak bahsi geçer. Sleigh’in Philip Golub Reclining (1971) tablosu, Diego Velázquez'in eseri olan Aynadaki Venüs'ün (the Rokeby Venus) duruşunu yine benzer bir şekilde yansıtır. Bu eser aynı zamanda Batı anlayışındaki tipik “sanatçı erkek/tanrıça kadın” anlayışının tam tersini gözler önüne serer ve sanat tarihi boyunca kadınların genellikle birer model, ev sahibesi ve tanrıça olarak tasvir edildiği, çok nadiren de olsa birer sanatkâr vasfıyla gösterildiği araştırmaların bir tür yansımasıdır. Örneğin, Sleigh kariyeri boyunca kocasını bir özne olarak ön plana çıkardığı otuzu aşkın esere imza atmıştır. Sleigh'in tasvirleri bir şekilde idealleştirilmiş olsa da büyük ölçütte bireysel kalmıştır.

Sleigh'in çıplak erkek tasvirlerindeki kişiler “tıpkı erkek sanatçıların da çıplak kadın tasvirlerini kullandığı gibi cinsel tutkuları ifade etmek için bir araç olarak kullanılır.” Paul Rosano Reclining (1974) ve Imperial Nude (1975) gibi eserlerinde de görüldüğü üzere Sleigh, çıplak kadınları cinsiyetçi bir tutumla tasvir eden erkek sanatçıların geçmişteki önyargılarını eleştirmek adına erkek öznelerini alışılagelmiş kadın duruşlarında tasvir eder.

Titian (önceden Giorgione olduğuna inanılırdı) tarafından da aynı isimle oluşturulmuş olan ve sadece kadınların kıyafetsiz olarak tasvir edildiği eserin aksine bütün figürlerin çıplak olduğu Concert Champêtre (1976) benzeri diğer eserleri, kadınların ve erkeklerin rollerini bir nevi eşit konuma getirir. Görüldüğü üzere Sleigh, bu konudaki fikrini “Tablolarımın kadın ve erkek / erkek ve kadın eşitliğini vurguladığına inanıyorum. Bana kalırsa kadınlar genellikle kendilerini küçük düşüren nitelikte pozlar veren birer seks objesi olarak resmediliyordu. Ben de kendi görüşümü aktarmak istedim. Hem erkeği hem de kadını itibarla ve hümanizmin vurguladığı sevgi ve neşe kavramları ışığı altında zeki ve düşünceli birer insan olarak resmetmek istedim.” şeklinde belirtir. Aynı şekilde, Sleigh'in 1978 yılında ortak bir çalışma ile tekrar düzenlenmiş olan The Sister Chapel tablosunun bir diğer parçası niteliğinde yarattığı Lilith (1976) çalışması, iki cinsiyet arasındaki temel benzerlikleri vurgulamak adına erkek ve kadının bir araya getirilmiş vücutlarını gözler önüne serer.

Sleigh SOHO 20 Sergisi'nde (SOHO 20 Gallery) (kuruluş. 1973) bütün kadın sanatçıların kurucu üyesiydi ve daha sonrasında da A.I.R Sergisi'ne (A.I.R. Gallery) (kuruluş. 1972) katıldı. Her iki organizasyonda da yer alan grupların portrelerini çizdi. 1976 ve 2007 yılları arasında Sleigh; Helène Aylon, Catharine R. Stimpson, Howardena Pindell, Selina Trieff ve Vernita Nemec gibi kadın sanatçıları ve yazarları ön plana çıkaran 36 inçlik bir dizi portre oluşturdu. Bir süre Stony Brook Üniversitesi'nde ve Modern Sosyal Araştırmalar Fakültesi’nde (New School for Social Research) eğitim verdi.

2007 yılında Brian Sherwin ile yapılan bir röportajda, Sleigh'e popüler sanat dünyasındaki ve dünya genelindeki cinsiyet eşitliğiyle alakalı durumların iyi anlamda değişip değişmediğine dair bir soru soruldu. “Sanırım genel anlamda birtakım şeyler kadınlar için iyi anlamda biraz daha gelişme katetti; artık devlet bünyesinde çalışan, hukuk alanında ve kurumsal meslekler bünyesinde çalışan birçok kadın var ancak sanat dünyasında bir sergi yaratabilmek kadınlar için hala oldukça zor.” şeklinde cevapladı. Sleigh'e göre, sanat dünyasında kadınların ve erkeklerin eşit olarak kabul edilebilmesi için yapılması gereken halihazırda daha çok şey var.

Hayatının son yirmi yılı boyunca Sleigh, diğer kadın sanatçıların 100'ü geçkin sanat eserini satın aldı ya da müzakere etti; bununla birlikte 1999 yılında SOHO 20 Sergisi’nde (SOHO 20 Gallery) yer alan ve gittikçe çeşitlenen koleksiyonunda bu eserleri gösterime sundu. Bu koleksiyonda Cecile Abish, Dotty Attie, Helène Aylon, Blythe Bohnen, Louise Bourgeois, Ann Chernow, Rosalyn Drexler, Martha Edelheit, Audrey Flack, Shirley Gorelick, Nancy Grossman, Pegeen Guggenheim, Nancy Holt, Lila Katzen, Diana Kurz, Marion Lerner-Levine, Vernita Nemec, Betty Parsons, Ce Roser, Susan Sills, Michelle Stuart, Selina Trieff, Audrey Ushenko ve dahası birçok ismin tabloları, heykelleri ve gravürleri yer alıyordu. 2011 yılında Sylvia Sleigh Koleksiyonu (Sylvia Sleigh Collection), Rowan Üniversitesi Sanat Sergisi'ne (Rowan University Art Gallery) bağışlandı ve bu daimi koleksiyonun temeli oluşturuldu.

Sleigh 1977 yılında ressamlık alanında uzman bir ziyaretçi vasfıyla Northwestern Üniversitesi'ndeki Edith Kreeger Wolf Seçkin Profesörlüğü'ne (Edith Kreeger Wolf Distinguished Professorship) layık görüldü. 1982'de National Endowment for the Arts ve 1985'te Pollock-Krasner Foundation (Pollock- Krasner Kuruluşu) gibi topluluklardan bağış aldı.

2008 yılında Sanat Koleji Derneği (College Art Association) tarafından Ömür Boyu Seçkin Sanatçı (the Distinguished Artist Award for Lifetime Achievement) tacıyla onurlandırıldı. Benzer bir şekilde 2011 yılında Sleigh, vefatı sonrasında kendisini Lifetime Achievement Award (Ömür Boyu Başarı Ödülü) ile onurlandırmış bir organizasyon olan Women's Caucus for Art (Sanat İçin Kadınlar Birliği) tarafından da takdir edildi.

1. Grimes, William (25 Ekim 2010). “Sylvia Sleigh, Provocative Portraitist and Feminist Artist, Dies at 94” 18 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (94 Yaşında Ölen Başarılı Portreci ve Feminist Sanatçı, Sylvia Sleigh) New York Times. 28 Nisan 2016 tarihinde yeniden düzenlendi.
2. Anne Swartz, “Sylvia Sleigh: Biography,” in Women's Caucus for Art: Honor Awards for Lifetime Achievement in the Visual Arts 27 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Görsel Sanatlarda Ömür Boyu Başarı Adına Şeref Ödülleri), 2011 (Women's Caucus for Art, 2011) (Sanat İçin Kadınlar Birliği), 26. 08/17/2017 tarihinde yeniden düzenlendi.
3. “Sylvia Sleigh, Lawrence Alloway, and The Turkish Bath | Smart Museum of Art” 28 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Sylvia Sleigh, Lawrence Alloway ve Türk Hamamı | Profesyonel Sanat Müzesi) smartmuseum.uchicago.edu. 2017-03-11 tarihinde yeniden düzenlendi.
4. “An Unnerving Romanticism:” The Art of Sylvia Sleigh and Lawrence Alloway (Sylvia Sleigh ve Lawrence Alloway Sanat Üslubu) (Philadelphia: Philadelphia Art Alliance, 2001) (Philadelphia Sanat Birliği)
5. “Dictionary of Art Historians”. (Sanat Tarihçileri Sözlüğü) Alloway, Lawrence. 18 Ekim 2011 tarihinde yeniden düzenlendi.
6. Nude awakening, Frances Borzello, The Guardian 28 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 2 Kasım 2002
7. Penny Dunford, A Biographical Dictionary of Women Artists in Europe and America Since 1850 (1850’den beri Avrupa ve Amerika’daki Kadın Sanatçıların Biyografik Ansiklopedisi) (Harvester Wheatsheaf/Prentice-Hall, 1990).
8. Frances Borzello, Seeing Ourselves: Women's Self-Portraiture (Benliğimizi Görmek: Kadınların İçsel Portresi) 1998.
9. Amy Ingrid Schlegel, “A Tribute to Sylvia Sleigh (1916–2010), (Sylvia Sleigh’e Övgü) Obituaries, College Art Association (Sanat Koleji Kuruluşu)
10. Semmel, Joan (1980). “Sexual Imagery in Women's Art” (Kadınların Sanatındaki Cinsel İmgelem), Woman's Art Journal (Kadının Sanat Gündemi) 1 (1): 4. ISBN 10.2307/1358010
11. Love and joy, Wayback Machine’de 2007-07-02 tarihinde Arşivlendi., resmi web sitesi.
12. Andrew D. Hottle, The Art of the Sister Chapel (Sister Chapel Sanatı): Exemplary Women, Visionary Creators, and Feminist Collaboration (Örnek Niteliğindeki Kadınlar, Görsel Yaratıcılar ve Feminist Birliği) (Farnham, Surrey: Ashgate Publishing Limited, 2014) (Farnham, Surrey: Ashgate Yayıncılık Şirketi) 160.
13. Moyer, Carrie (3 Şubat 2010). “Sylvia Sleigh” 28 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Brooklyn Rail.
14. Andrew D. Hottle, “Sylvia Sleigh,” in Women's Caucus for Art: Honor Awards for Lifetime Achievement in the Visual Arts, 2011 27 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Görsel Sanatlarda Ömür Boyu Başarı Adına Şeref Ödülleri), (Women's Caucus for Art, 2011) (Sanat İçin Kadınlar Birliği), 26. 09/02/2014 tarihinde yeniden düzenlendi.
15. Parallel Visions (Benzer Tasvirler) : Selections from the Sylvia Sleigh Collection of Women Artists (Kadın Sanatçılardan Sylvia Sleigh’in Koleksiyonundan Seçmeler) (New York: SOHO20 Sergisi, 1999).
16. “Sylvia Sleigh - Artist, Fine Art Prices, Auction Records for Sylvia Sleigh” 28 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. www.askart.com. 2017-03-11 tarihinde yeniden düzenlendi.
17. “Art Space Talk: Sylvia Sleigh” 28 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Myartspace, 24 Kasım 2007. 16 Mayıs 2008 tarihinde yeniden düzenlendi.
18. Andrew D. Hottle, “Sylvia Sleigh: Artist and Collector 28 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Sylvia Sleigh: Sanatçı ve Koleksiyoncu) ”, in Groundbreaking: The Women of the Sylvia Sleigh Collection (Çığır Açan Nitelikte: Sylvia Sleigh Koleksiyonundaki Kadınlar) (Glassboro, NJ: Rowan University Art Gallery, 2011). 26 Ağustos 2013 tarihinde yeniden düzenlendi.
19. “Finding Aid for the Sylvia Sleigh Papers, 1803-2011, bulk 1940-2000” 28 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Getty Research Institute (Getty Araştırma Enstitüsü). 22 Eylül 2017 tarihinde yeniden düzenlendi.
20. “Sylvia Sleigh, CV” (PDF)^{[ölü/kırık bağlantı]} . Feminist Art Base, Brooklyn Museum (Feminist Sanat Merkezi, Brooklyn Müzesi) . 22 Eylül 2017 tarihinde yeniden düzenlendi.
21. "Distinguished Artist Award for Lifetime Achieve 28 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ömür Boyu Seçkin Sanatçı Ödülü) . College Art Association (Sanat Koleji Derneği) 22 Eylül 2017 tarihinde yeniden düzenlendi.

• Sylvia Sleigh Resmi Web Sitesi: [1] 20 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Lawrence Alloway and Sylvia Sleigh Correspondence 1948-1982. The Getty Research Institute (Getty Araştırma Enstitüsü), Los Angeles. Sylvia Sleigh’in ve Lawrence Alloway’ın arşivlerinden yaklaşık olarak 1,000 adet sayısallaştırılmış parça.
• Finding Aid for the Sylvia Sleigh Papers, 1803-2011, bulk 1940-2000 28 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Getty Research Institute (Getty Araştırma Enstitüsü), Los Angeles, Ek no. 2004.M.4. Arşiv; yazışmaları, sergilerle ilgili proje dosyalarını, sanat eserlerinin dokümantasyonlarını, makaleleri ve konferansları, kadın sanatçılar ve işbirlikçiler ile ilgili dosyaları, öğrenim dosyalarını, matbu maddeleri ve kişisel materyalleri içeren 100'den fazla kutuyu kapsıyor.
• Sylvia Sleigh Papers 28 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Sylvia Sleigh Raporları), 1961-1983. Archives of American Art (Amerikan Sanat Arşivleri), Smithsonian Institution (Smithsonian Kuruluşu). Mektuplaşmaları, basılmış materyalleri ve koleksiyonları; Sleigh'in tablolarının fotoğraflarını, katalogları, ilanları ve Sleigh ile ilgili kupürleri içeren dosyalar.