Turhan Feyzioğlu

Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek maddenin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir. Kaynak ara: "Turhan Feyzioğlu" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Ağustos 2020) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)

Turhan Feyzioğlu
11, 19, 22. Türkiye Cumhuriyeti Başbakan Yardımcısı
Görev süresi 5 Ocak 1978 - 18 Eylül 1978
Yerine geldiği	Necmettin Erbakan Alparslan Türkeş
Yerine gelen	Faruk Sükan Orhan Eyüpoğlu
Türkiye Millî Eğitim Bakanı
Görev süresi 6 Ocak 1961 - 7 Şubat 1961
Yerine geldiği	Bedrettin Tuncel
Yerine gelen	Ahmet Tahtakılıç
Türkiye Büyük Millet Meclisi 11., 12., 13., 14., 15. ve 16. Dönem Milletvekili
Görev süresi 25 Ekim 1961 - 5 Haziran 1977
Seçim bölgesi	1961 – Kayseri 1965 – Kayseri 1969 – Kayseri 1973 – Kayseri 1977 – Kayseri
Görev süresi 27 Ekim 1957 - 25 Mayıs 1960
Seçim bölgesi	1957 – Sivas
Kişisel bilgiler
Doğum	1922 Kayseri, Türkiye
Ölüm	24 Mart 1988 (66 yaşında) İstanbul, Türkiye
Defin yeri	Cebeci Asri Mezarlığı, Ankara
Partisi	Cumhuriyet Halk Partisi (1957-1967) Cumhuriyetçi Güven Partisi (1967-1981)
Evlilik(ler)	Leyla Cıngıllıoğlu
Akraba(lar)	Metin Feyzioğlu (torun)
Bitirdiği okul	İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi
Mesleği	Siyasetçi, Avukat

Turhan Feyzioğlu^[1] (1922, Kayseri, Türkiye - 24 Mart 1988, Ankara, Türkiye), Türk hukuk profesörü, avukat, akademisyen ve siyasetçi.

XI. Dönem Sivas, 1. (XII), 2. (XIII), 3. (XIV), 4. (XV), 5. (XVI) Dönem Kayseri Milletvekillikleri ile Kurucu Meclis Üniversite Temsilciliği (6 Ocak 1961 - 15 Ekim 1961) yaptı.

İlköğretimini Kayseri'de, orta öğrenimini Galatasaray Lisesi'nde tamamladı. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. İngiltere'de anayasa hukuku alanında doktora yaptı ve 1955 yılında Türkiye'nin en genç profesörü unvanını aldı. 1956 yılında Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi'ne dekan oldu. Fakültenin yayını olan "Forum" dergisindeki yazıları nedeniyle iktidardaki Demokrat Parti ile çatıştı ve hakkında kovuşturma açılınca üniversiteden istifa etti.

Bir süre sonra CHP'den politikaya atıldı. 1957 yılında Sivas'tan milletvekili seçildi. 27 Mayıs Darbesi'nden sonra Orta Doğu Teknik Üniversitesi Rektörlüğü’ne seçildi. Kurucu Mecliste Üniversite Temsilcisi (6 Ocak 1961 - 15 Ekim 1961) olarak Anayasa Komisyonu başkanlığına getirildi. 1961 yılındaki seçimlerde Kayseri milletvekili olarak yine meclise girdi ve II. Gürsel kabinesinde millî eğitim bakanlığı ve ilk koalisyon hükûmetinde devlet bakanlığı ile başbakan yardımcılığı yaptı.

CHP'den ayrılana kadar gelecek genel başkan olarak görülüyordu. Ancak Bülent Ecevit'in güçlü çıkışı ve CHP'nin Ortanın Solu sloganını benimsemesi üzerine partideki genel sekreterlik görevinden istifa etti. 47 milletvekili ve senatörle birlikte CHP'den ayrılarak Güven Partisi'ni kurdu. Sonradan, Cumhuriyetçi Parti ile Güven Partisi'ni birleştirerek Cumhuriyetçi Güven Partisi'nin başına geçti ve 12 Eylül 1980 Darbesi'ne kadar bu partinin genel başkanlığını yürüttü.

1975 yılında Demirel'in başbakanlığındaki I. Milliyetçi Cephe Hükümeti'nde ve 1978 yılında kurulan Ecevit Hükümeti'nde devlet bakanlığı ve başbakan yardımcılığı görevlerini birlikte üstlendi. Süleyman Demirel'in 1979 yılında kurduğu azınlık hükûmetini dışarıdan destekledi. 1981 yılında aktif siyasetten çekildi.

12 Eylül darbesi sonrası tüm partiler kapatıldı. Darbe yönetimi, Cumhuriyetçi Güven Partisi Genel Başkanı Prof. Dr. Turhan Feyzioğlu'nu başbakan yapmaya karar verdi. Fakat kabineyi kuramadığı ve MGK üyeleri ile anlaşmazlık yaşadığı için teklifi iade etti.^[2]

66 yaşında kalp krizinden öldü. Leyla Cıngıllıoğlu Feyzioğlu ile evliydi. Çift çocukları olmayınca Saide Buçukoğlu (1950-1969)'nu evlatlık edindi. Saide ise ailenin şoförü Mehmet Buçukoğlu ile evlendi. Aynı zamanda Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi eski Dekanı ve Türkiye Barolar Birliği eski Başkanı Prof. Dr. Metin Feyzioğlu'nun dedesidir.

• Kanunların Anayasaya Uygunluğunun Kazai Murakabesi (1951)
• Demokrasiye ve Diktatörlüğe Dair (1957)
• Devlet Adamı Atatürk (1963)
• Atatürk ve Milliyetçilik
• Türk Millî Mücadelesinin ve Atatürkçülüğün Temel İlkelerinden Biri Olarak Millet Egemenliği.
• Atatürk Yolu
• Un Liberateur et un Modernisateur Genial Kemal Atatürk