Vyosa Nehri
| Vyosa Nehri | |
|---|---|
 Uydudan Vyosa'nın Avlonya dolaylarında Adriyatik Denizi'ne döküldüğü yer (2003) | |
| Konum | |
| Ülke(ler) | Yunanistan ve Arnavutluk |
| İl(ler) | Koniçe, Ergiri, Avlonya |
| Genel bilgiler | |
| Kaynak | Pindus Dağları, Koniçe, Yunanistan |
| Ağız | Adriyatik Denizi, Avlonya, Arnavutluk |
| Uzunluk | 272 kilometre |
| Havza alanı | 6.706 kilometre |
| Debi | 195 m³/s |
| Sağ kolları | Voidomatis, Sarandapor, Drino ve Shushica |
Vyosa Nehri (Arnavutça: Vjosë, Yunanca: Αώος); Yunanistan'daki Pindus Dağları'ndan doğup kuzeybatı yönünde akarak Arnavutluk'un liman şehri Avlonya'da Adriyatik Denizi ile buluşan bir nehirdir. Toplam uzunluğu 272 kilometre olan nehrin ilk 80 kilometresi Yunan topraklarında, diğer 192 kilometrelik kısmı ise Arnavutluk sınırları içerisinde bulunur. Yaklaşık 6.706 km²'lik bir akarsu havzasına sahip olan Vyosa'nın ortalama debisi 195 m³/s'dir. Voidomatis, Sarandapor, Drino ve Shushica nehirleri; Vyosa Nehri'nin ana kollarını oluşturan diğer akarsulardır. Nehrin Yunanistan'da kalan kısmı Vikos-Aoos Millî Parkı tarafından çevrelenirken 15 Mart 2023 tarihinde alınan bir kararla Arnavutluk'taki bölümü de Vjosa Nehri Doğal Yaşam Parkı ilan edilmiştir.[1]
İsim
[değiştir | kaynağı değiştir]Bugüne kadar birden fazla isimle anılagelmiş olan Vyosa Nehri'nin antik dönemdeki ismi Aoös olup Grekçe "Ἀῶος" kelimesinden gelmektedir. Latincede de Aous olarak geçer. Arnavutçada kullanılan Vjosë adının ise Orta Çağ'daki Latince haritalarda kullanılan Viossa ya da Vovousa kelimelerinden türetildiği düşünülmektedir. Yunan tarihçi Apostolos Vakalopulos'a göre Viossa da 20. yüzyıl öncesi Yunanca metinlerde geçen Voioussa (Yunanca: Βοϊούσα) sözcüğünden gelir. Ayrıca Vjosa, Arnavutçada yaygın olarak kullanılan kadın isimlerinden biridir.[2]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Vjosa nehri milli park ilan edildi". Balkan News. 15 Mart 2023. 3 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2024.
- ^ Apostolos Euangelou Vakalopoulos (1977). Piges tis historias tu neu ellinismu (Yunanca). Hetaireia Makedonikōn Spoudōn. s. 548.
