Xiangliu (uydu)
Keşif | |
---|---|
Keşfeden | Gábor Marton Csaba Kiss Thomas Müller[a] |
Keşif tarihi | 18 Eylül 2010 (ilk tespit)[3][4] (ilanı 17 Ekim 2016)[a] |
Adlandırmalar | |
MPC belirtmesi | Gonggong I |
Adın kaynağı | 相柳 Xiāngliǔ |
Alternatif adlandırma | S/2010 (225088) 1[5] |
Yörünge özellikleri[6] | |
24021±202 km (doğrusal yön), 24274±193 km (ters yön) | |
Dış merkezlik | 0,2908±0,007 (doğrusal yön), 0,2828±0,0063 (ters yön) |
25,22073±0,000357 g (doğrusal yön), 25,22385±0,000362 g (ters yön) | |
Eğiklik | 83,08°±0,86° (doğrusal yön), 119,14°±0,89° (ters yön) |
31,99°±1,07° (doğrusal yön), 104,09°±0,82° (ters yön) | |
Doğal uydusu | 225088 Gonggong |
Fiziksel özellikler | |
V–I=1,22±0,17[6] | |
6,93±0,15[6] | |
Ortalama çap | <200 km[7] 40–100 km[6] |
>0,2[b] | |
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
Tam adı 225088 Gonggong I Xiangliu olan Xiangliu, Güneş Sistemi'nin dağınık disk kısmında bulunması muhtemel cüce gezegen 225088 Gonggong'un bilinen tek uydusudur. Gonggong'un Hubble Uzay Teleskobu arşiv görüntülerinin analizi sırasında, Csaba Kiss liderliğindeki bir gökbilim araştırması ekibi tarafından keşfedilmiştir. Keşif ekibi, Gonggong'un yavaş dönüşünün, yörüngedeki bir uydunun uyguladığı gelgit kuvvetlerinden kaynaklandığından şüpheleniyordu. Xiangliu'nun kimliği ilk kez 18 Eylül 2010'da Hubble'ın Geniş Alan Kamerası 3 ile çekilen arşiv görüntülerinde tespit edilmiştir. Keşfi, Gábor Marton, Csaba Kiss ve Thomas Müller tarafından 17 Ekim 2016'da Uluslararası Astronomi Birliği Gezegen Bilimleri Bölümü'nün 48. Toplantısında rapor edilerek duyurulmuştur. Uydu, adını Çin mitolojisinde su tanrısı Gonggong'un yaveri olarak görev yaptığı dokuz başlı zehirli yılan canavarı Xiangliu'dan almıştır.
Gözlemler
[değiştir | kaynağı değiştir]Mart 2016'da Gonggong'un alışılmadık derecede yavaş döndüğünün keşfedilmesinin ardından, bir uydunun gelgit kuvvetleri aracılığıyla Gonggong'u yavaşlatmış olabileceği ihtimali gündeme geldi.[3] Gonggong'un yörüngesinde olası bir uydunun varlığına dair işaretler, Csaba Kiss ve ekibini Gonggong'un Hubble arşivindeki ön keşif gözlemlerini analiz etmeye yöneltti.[9] 18 Eylül 2010'da çekilen Hubble görüntülerinin analizi, Gonggong'un yörüngesinde en az 15.000 km (9.300 mi) mesafede soluk bir uydu olduğunu ortaya çıkardı.[1] Bu keşif 17 Ekim 2016'da duyuruldu, ancak uyduya uygun bir geçici isim verilmedi.[4][10] Keşif ekibi daha sonra uyduyu 9 Kasım 2009'da çekilen daha önceki Hubble arşiv görüntülerinde de tespit etti.[9]
2017'deki Hubble takip gözlemlerinden, uydunun mutlak parlaklığının Gonggong'dan en az 4,59 kadir daha sönük olduğu veya Gonggong'un 2,34'lük tahmini mutlak parlaklığı göz önüne alındığında 6,93±0,15 olduğu tahmin edilmektedir.[6][11]
Yörünge
[değiştir | kaynağı değiştir]Keşif ekibi, Gonggong ve Xiangliu'nun 2009 ve 2010 yıllarında çekilen Hubble görüntülerine dayanarak, Xiangliu'nun yörünge periyodunu 20 ila 100 gün arasında olarak sınırlandırdı.[9] Ayrıca 2017 yılında ek Hubble gözlemleri ile yörüngeyi daha iyi belirlediler.[11] Xiangliu'nun Gonggong'a gelgitsel olarak kilitlendiğine inanılmaktadır.[6]
Xiangliu gözlemleri Gonggong'un Güneş etrafındaki yörüngesinin yalnızca küçük bir kısmını kapsadığından,[c] Xiangliu'nun yörüngesinin doğrusal mı yoksa ters yönlü mü olduğunu belirlemek henüz mümkün değildir.[6] Doğrusal yörünge modeline göre, Xiangliu Gonggong'un yörüngesinde yaklaşık 24.021 km (14.926 mi) mesafede dönmekte ve bir turunu 25 günde tamamlamaktadır.[d] Aynı ters yörünge modelini kullanan keşif ekibi, Xiangliu'nun yörüngesinin Gonggong'un ekvatoruna göre düşük bir eğime sahip olduğu varsayımı altında Gonggong'un neredeyse kutupsal bir konfigürasyonda görüntülendiğini ima ederek, yörüngesinin ekliptiğe yaklaşık 83 derece eğimli olduğunu tahmin etmiştir.[6]
Xiangliu'nun yörüngesi oldukça dışmerkezlidir. 0,29'luk değerin ya içsel olarak dışmerkezli bir yörüngeden ya da yörüngesinin daireselleşmesi için geçen sürenin Güneş Sistemi'nin yaşıyla karşılaştırılabilir olduğu yavaş gelgit evriminden kaynaklandığı düşünülmektedir.[6] Ayrıca Güneş'in gelgit kuvvetlerinden ya da yassı şekli nedeniyle Gonggong'un kütleçekim potansiyelindeki yüksek dereceli koşullardan kaynaklanan tedirginlikler tarafından yönlendirilen Kozai mekanizmasından da kaynaklanmış olabilir.[6] Yörünge dinamiklerinin, Quaoar'ın yaklaşık 0,14'lük ılımlı bir dış merkezliliğe sahip olan uydusu Weywot'unkine benzer olduğu düşünülmektedir.[6]
Fiziksel özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]Xiangliu'nun olası minimum çapı, 1'lik bir albedoya karşılık gelen, 36 km'dir.[12] Xiangliu'nun yörüngesinin Güneş Sistemi'nin yaşıyla karşılaştırılabilir bir zaman ölçeğinde eksantrik kalabilmesi için, çapı 100 km (60 mi) az olmalıdır, bu da 0,2'dan büyük bir albedoya karşılık gelir.[6][7][b] Keşif sırasında, Xiangliu ve Gonggong'un albedolarının eşit olduğu varsayımı altında, Xiangliu'nun çapı başlangıçta 237 km (147 mi) olarak tahmin edilmiştir.[9] 2017'deki fotometrik ölçümler Xiangliu'nun Gonggong'dan çok daha az kırmızımsı olduğunu göstermiştir.[9] Gonggong (V–I=1,65±0,03) ve Xiangliu (V–I=1,22±0,17) arasındaki ΔV–I=0,43±0,17'lik renk farkı, tüm Gonggong ve Xiangliu arasındaki en büyük renk farkıdır.[6] Bu büyük renk farkı Neptün ötesi ikili sistemler için olağan dışıdır: çoğu Neptün ötesi ikilinin bileşenleri çok az renk değişimi gösterir.[6]
İsimlendirme
[değiştir | kaynağı değiştir]Uydu adını Çin mitolojisindeki dokuz başlı zehirli yılan canavarı ve su tanrısı Gonggong'un hizmetkârı olan Xiangliu'dan almıştır.[13] Uyduya adını veren Xiangliu sellere ve yıkıma neden olmasıyla tanınır.[14] Gonggong'u keşfedenler uydunun ismi için halk oylaması yapılmasını önerdiklerinde, bilinçli olarak uyduya verilebilecek isimleri seçmişlerdir.[15] Xiangliu'nun ismi, uyduya isim verme ayrıcalığına sahip olan Csaba Kiss liderliğindeki keşif ekibi tarafından seçilmiştir.[16] Gonggong ve Xiangliu'nun isimleri Uluslararası Astronomi Birliği'nin Küçük Cisim İsimlendirme Komitesi tarafından onaylanarak 5 Şubat 2020 tarihinde Küçük Gezegen Merkezi tarafından eş zamanlı olarak duyurulmuştur.[17]
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Xiangliu'nun kaşifleri Hubble arşiv görüntülerini analiz etmeye 2016 yılında başlamışlardır. Uydu ilk olarak 18 Eylül 2010'da çekilen Hubble görüntülerinde tespit edilmiş ve daha sonra Gábor Marton, Csaba Kiss ve Thomas Müller tarafından 17 Ekim 2016'da Gezegen Bilimleri Bölümü'nün 48. Toplantısı'nda rapor edilerek duyurulmuştur.[1][2][3]
- ^ a b Tahmini maksimum 100 km'lik çap, 0,2'lik bir albedoya karşılık gelir.[6]
- ^ Gongong'un 554 yıllık yörünge periyoduna kıyasla 10 yıldan daha az.
- ^ Ters yön yörünge değerleriyle benzerdir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b The moon of the large Kuiper-belt object 2007 OR10 (PDF). 48th Meeting of the Division for Planetary Sciences. American Astronomical Society. 2016. 120.22. 18 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mayıs 2019.
- ^ "Moon orbits third largest dwarf planet in our solar system". Science Daily. 18 Mayıs 2017. 8 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2017.
- ^ a b c Lakdawalla, Emily (19 Ekim 2016). "DPS/EPSC update: 2007 OR10 has a moon!". The Planetary Society. 16 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2016.
- ^ a b Johnston, Wm. Robert (22 Mart 2020). "(225088) Gonggong and Xiangliu". Johnston's Archive. 1 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2020.
- ^ "JPL Small-Body Database Browser: 225088 Gonggong (2007 OR10)" (2021-10-24 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 23 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2021.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o Kiss, Csaba; Marton, Gabor; Parker, Alex H.; Grundy, Will; Farkas-Takacs, Aniko; Stansberry, John; Pal, Andras; Muller, Thomas; Noll, Keith S.; Schwamb, Megan E.; Barr, Amy C.; Young, Leslie A.; Vinko, Jozsef (October 2018). "The mass and density of the dwarf planet (225088) 2007 OR10". Icarus. Cilt 334. ss. 3-10. arXiv:1903.05439 $2. Bibcode:2018DPS....5031102K. doi:10.1016/j.icarus.2019.03.013. 311.02.
- ^ a b Arakawa, Sota; Hyodo, Ryuki; Shoji, Daigo; Genda, Hidenori (December 2021). "Tidal Evolution of the Eccentric Moon around Dwarf Planet (225088) Gonggong". The Astronomical Journal. 162 (6). s. 29. arXiv:2108.08553 $2. Bibcode:2021AJ....162..226A. doi:10.3847/1538-3881/ac1f91. 226.
- ^ "Moon Around the Dwarf Planet 2007 OR10". spacetelescope.org. 7 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2017.
- ^ a b c d e Kiss, Csaba; Marton, Gábor; Farkas-Takács, Anikó; Stansberry, John; Müller, Thomas; Vinkó, József; Balog, Zoltán; Ortiz, Jose-Luis; Pál, András (16 Mart 2017). "Discovery of a Satellite of the Large Trans-Neptunian Object (225088) 2007 OR10". The Astrophysical Journal Letters. 838 (1). s. 5. arXiv:1703.01407 $2. Bibcode:2017ApJ...838L...1K. doi:10.3847/2041-8213/aa6484. L1.
- ^ "Help Name 2007 OR10". 25 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2019.
- ^ a b Parker, Alex (7 Nisan 2017). "The Moons of Kuiper Belt Dwarf Planets Makemake and 2007 OR10 HST Proposal 15207". Mikulski Archive for Space Telescopes. Space Telescope Science Institute. 18 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "Conversion of Absolute Magnitude to Diameter for Minor Planets". physics.sfasu.edu. 23 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2019.
- ^ "(225088) = Gonggong". Minor Planet Center. International Astronomical Union. 14 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2019.
- ^ Yang, Lihui; An, Deming (2005). Handbook of Chinese Mythology. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-533263-6.
- ^ "Astronomers Invite the Public to Help Name Kuiper Belt Object". International Astronomical Union. 10 Nisan 2019. 6 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2019.
- ^ Schwamb, M. (29 Mayıs 2019). "The People Have Voted on 2007 OR10's Future Name!". The Planetary Society. 14 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019.
- ^ "M.P.C. 121135" (PDF). Minor Planet Circular. Minor Planet Center. 5 Şubat 2020. 25 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Şubat 2020.