Himalaya

De Himalaya (Sanskrit: हिमालय, Himālaya, IPA: [himˡalaɪ̯ɐ]) isch s höchst Gebirge und litt in Asie. De Mount Everest, wo im Himalaya stoot, isch mit 8848 müM. de höchst Berg uf de Erde. Entstande isch de Himalaya well de Indisch Subkontinent nordwäärts gege di Eurasischi Platte druckt.

De Name Himalaya chunnt usem Sanskrit und isch e Zämesetzig vo hima »Schnee« und alaya »Ort«. Im ältere Sanskrit werd er Himavan »Schneeriich« gnennt, wa i de Antiiki as Emaon mons und Imaus mons öbernoo woren isch.

de hailig Berg Kailasch

De Himalaya fangt im Weste z Pakistan aa. De Südfuess erstreckt sich öber Indie, de grööst Tail aber ghört zu China bzw. Tibet. Nepal und Bhutan sind Bergstaate, wo im Himalaya liged.

Vo de Berge wo öber 8000 Meter höch sind, liged zee im Himalaya und vier im Karakorum, wo zum Himalayasystem ghört. De Mount Everest (nepal.: Sagarmatha; tibet.: Qomolangma) isch mit 8848 de höchst Berg uf de Erde und litt a de Grenze vo Nepal und vom Tibet.

De Kailasch (6714 m) gelt as de hailigst Berg im Himalaya und spillt im Hinduismus, Buddhismus und Jainismus e wichtigi Rolle und au im Bön, a de vorbuddhistische Religioo vom Tibet.

Im Himalaya liget au di grööste Gletscher, abgsie vo de Polregione. De grööst isch de Siachen, wo z Indie litt.

Usem Himalaya flüsset groossi und wichtigi Flüss: De Indus, wo im Norde vom Kailash sini Quelle het, flüüsst dör Pakistan, de Ganges biwässeret Nordindie, de Brahmaputra, sini Quelle liget im Oste vom Kailash, isch de Hoptfluss vom Tibet und flüüsst denn dör Indie und Bangladesch. De Mekong flüüsst, nochdem er de Himalaya verloo het, dör Kambodscha und Laos. Au die wichtigste chinesische Flüss hend eri Quele im Himalayasystem.

de Himalaya, gfötelet vomene Astronaut vo de ISS uus