Josef Munzinger
Dialäkt: Züridütsch (See) |
De Martin Josef Munzinger (* 11. November 1791 z Olte; † 6. Februar 1855 z Bärn; meischtens Josef Munzinger gnännt) isch Chaufmaa, Revolutionär, Politiker und eine vo de erschte Bundesrät vom Schwiizer Bundesschtaat gsii.
Privatlebe
[ändere | Quälltäxt bearbeite]De Munzinger isch in Olte als Sohn vonere wohlhabende Chaufmaasfamilie gebore worde.
Siin Sohn Walther 1830-1873 isch Jurischt, Chilerechtler und eine vo de Gründer vo dr Chrischtkatholische Chile gsii.
Siin Sohn Werner 1832-1875 isch Orientalischt und Afrikaforscher gsii und und hät em Schriftschteller Alex Capus Stoff für de historisch Roman Munzinger Pascha (1997) bote.
Politischi Karriere
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Bi dr Reschtauration 1814 hät er gege d Machtübernaahm vom Patriziat kämpft und isch zu drei Jahre Landesverwiis verurteilt worde. Ab 1830 isch er wider i dr Politik gsii, het dr Balschdaaler Daag gläitet und dört e nöiji, demokratischeri Verfassig vorgschlage, isch als Vertreter vo dr liberale Opposition is Solothurner Parlament und dänn au i d Regierig gwählt worde, wo er em Kanton 15 Jahr als Landammä vorgschtande isch. Er hät als härte Politiker gulte, wo siis scharfe Duregriife en konservative Putsch verhinderet hät.
Er isch am 16. November 1848 als Vertreter vom Kanton Solothurn in Bundesrat gwählt worde und isch im Amt verschtorbe. Während siinere Amtsziit isch er de folgende Departement vorgschtande:
- 1848-1850: Finanzdepartement
- 1851: Politischs Departement
- 1852: Finanzdepartement
- 1853-1854: Poscht- und Baudepartement
- 1855: Handels- und Zolldepartement
Als Bundesrat hät er d Währigsreform vom neue Bundesschtaat gleitet.
Er isch Bundespräsident gsii im Jahr 1851 und Vizepräsident im Jahr 1850.
Literatur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Edgar Bonjour: Munzinger, Josef. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 18, Duncker & Humblot, Berlin 1997, ISBN 3-428-00199-0, S. 599 f.
- Eduard Studer: Josef Munzinger. In: Urs Altermatt (Hrsg.): Die Schweizer Bundesräte. Ein biographisches Lexikon. 2. Auflage. Artemis Verlag, Zürich/München 1991, ISBN 3-7608-0702-X, S. 121–126.
- Hans Haefliger: Bundesrat Josef Munzinger. Hrsg.: Staatskanzlei des Kantons Solothurn. Solothurn 1953.
- Walther Killy, Rudolf Vierhaus (Hrsg.): Deutsche Biographische Enzyklopädie. Band 4. K. G. Saur Verlag, München und Leipzig 1996, ISBN 3-598-23164-4, S. 241.
- Gerold Meyer von Knonau: Munzinger, Joseph. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 23, Duncker & Humblot, Leipzig 1886, S. 46–49.
- Thomas Wallner: Munzinger, Josef. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
Weblink
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Vorgänger --- | Mitgliid im Schwiizer Bundesrat 1848-1855 | Nochfolger Melchior Josef Martin Knüsel |
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Josef_Munzinger“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |