Белгарад
| Белгарад лац. Biełharad | |||||
| рас. Белгород | |||||
 | |||||
| |||||
| Дата заснаваньня: | XI ст. | ||||
| Горад з: | 1596 | ||||
| Краіна: | Расея | ||||
| Суб’ект фэдэрацыі: | Белгародзкая вобласьць | ||||
| Кіраўнік: | Валянцін Дзямідаў[d] | ||||
| Плошча: | 153,1 км² | ||||
| Вышыня: | 130 м н. у. м. | ||||
| Насельніцтва (2013) | |||||
| колькасьць: | 373 528 чал. | ||||
| шчыльнасьць: | 2439,76 чал./км² | ||||
| Часавы пас: | UTC+3 | ||||
| Тэлефонны код: | 4722 | ||||
| Паштовы індэкс: | 308000–309000 | ||||
| Нумарны знак: | 31 | ||||
| Геаграфічныя каардынаты: | 50°36′0″ пн. ш. 36°36′0″ у. д. / 50.6° пн. ш. 36.6° у. д.Каардынаты: 50°36′0″ пн. ш. 36°36′0″ у. д. / 50.6° пн. ш. 36.6° у. д. | ||||
Белгарад на мапе Расеі   Белгарад | |||||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
| www.beladm.ru | |||||
Бе́лгарад (рас. Бе́лгород, таксама укр. Бі́лгород[1][2][3][4][5]) — места Белгародзкай вобласьці Расеі і яе адміністрацыйны цэнтар. Заснаваны ў XVI стагодзьдзі, горад з 1596 году. Насельніцтва 358 тыс. чалавек (2008). Насельніцтва аглямэрацыі 0,5 млн чалавек. Горад вайсковай славы.
Разьмешчаны на паўднёвай ускраіне Сярэднерасейскага ўзвышша, пераважна на правым беразе ракі Северскі Данец (правы прыток Дону), за 697 км на поўдзень ад Масквы, за 40 км ад мяжы з Украінай.
Этымалёгія назвы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Тапонім «Белгарад» паходзіць ад спалучэньня словаў «белы» і «горад». Ёсьць некалькі варыянтаў зьяўленьня спалучэньня. Першы варыянт: «Белы горад» — крэпасьць, сьцены якой пабудаваныя зь белага камня. Іншае тлумачэньне зьвязваецца з назвай крэйдавай гары («Белая гара»), на схілах якой разьмяшчаецца Белгарад, тады назва мае значэньне «горад на белай гары».
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Адміністрацыйная карта Ўкраінскай Сацыялістычнай Савецкай Рэспублікі. Тэрытарыяльнае дзяленьне па абласной сыстэме кіраваньня. Адміністрацыйныя межы на 20 сакавіка 1932 г. [Варыянт 1]. — Х., 1932.
- ^ На афіцыйных ўкраінскіх картах Рудніцкі С. Л. «Карта Ўкраіны». — Вена: Фрэйтаг і Берндт, 1918.; Калекцыя карт Гарвардзкага Ўнівэрсытэта. Архівавана 13 мая 2020.; і ва ўкраінскай літаратуры ўжываецца традыцыйная ўкраінская назва Білгород; Гарады са слабадзкімі ападкамі. Архівавана 19 декабря 2014.;
- ^ Макарчук, Степан Арсентійович Етнічна історія України. — Київ: Знання, 2008. — 471 с. — ISBN 978-966-346-409-1
- ^ Білгород // Енциклопедія українознавства(uk) : Словникова частина : [в 11 т.] / Наукове товариство імені Шевченка ; гол. ред. проф., д-р В. Кубійович(uk). — Париж — Нью-Йорк: Молоде життя, 1955. — Т. 2, [т. 1] : А — Головна Руська Рада. — С. 127—128. — ISBN 5-7707-4049-3
- ^ Білгород // Українська загальна енцикльопедія : Книга знання : в 3 т. / за ред. І. Раковського. — Львів ; Станиславів ; Коломия : Рідна школа, 1930. — Т. 1 : А – Ж. — С. 313. — 676 с.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Федеральная служба государственной статистики (Росстат), Оценки численности постоянного населения (рас.)
| |||||
