Bitka za Žuč
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
| Bitka za Žuč | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dio rata u Bosni i Hercegovini i opsade Sarajeva | |||||||||
| |||||||||
| Sukobljene strane | |||||||||
 Republika Srpska (1992–95)  Volonteri i paravojske Jugoslavije |  Republika Bosna i Hercegovina | ||||||||
| Komandanti i lideri | |||||||||
| Nepoznat | Mustafa Hajrulahović Talijan Safet Zajko Enver Šehović | ||||||||
| Uključene jedinice | |||||||||
 Rajlovačka i/ili Vogošćanska brigada |  2. motorizovana brigada 1. mehanizovana brigada | ||||||||
| Snage | |||||||||
| Nepoznato | Nepoznato | ||||||||
| Žrtve i gubici | |||||||||
| približno 200 | |||||||||
Bitka za Žuč bila je strateška odbrambena vojna pobjeda Armije Republike Bosne i Hercegovine i poraz Vojske Republike Srpske koji se dogodio 8. juna 1992. godine na strateškom brdu Žuč, na području općine Novi Grad, Sarajevo.[1]
Bitka[uredi | uredi izvor]
Dana 8. juna 1992. godine, branioci Sarajeva pod komandom Envera Šehovića i Safeta Zajke su u borbi na brdu Žuč zauzeli brdo Orlić i šire područje prema Volujku i Krstacu, te naselja Smiljevići i Zabrđe. Bitka na Žuči bila je jedna od ključnih za odbranu Sarajeva. Tog dana je uništena namjera VRS da podijeli Sarajevo na dva dijela. Cilj operacije ARBiH bio je probijanje obruča i spajanje snaga sa ARBiH na drugoj strani grada. Plan izvođenja akcije donio je načelnik štaba Vrhovne komande ARBiH Sefer Halilović, a jedinicama je komandovao Mustafa Hajrulahović Talijan. Pravci napada bili su visoravan Žuč sa kotama Orlić, Kobilja Glava i Poljine, Kromolj i Orlovac, Gazin Han i Obhodža, Vidikovac (Trebević) i Vraca. Borbena dejstva su počela u 5 sati ujutru. Pravci napada su visoravan Žuč sa dominantnom kotom Orlić, Kobilja Glava i Poljine, Kromolj i Orlovac, Gazin Han i Obhodža, Vidikovac (Trebević) i Vraca. ARBiH probija linije VRS oko Sarajeva u svim pravcima napada; Kromolj, Trebević, Vraca, Žuč.[1][2][3][4]
Završna faza i posljedice[uredi | uredi izvor]
Zaplijenjene su značajne količine oružja i municije, vojne opreme i sanitetskog materijala. Riječ je o borbi koja je potvrdila pobjedu ARBiH u toku Pofalićke bitke, te osigurala i ojačala komunikaciju sa braniocima sa područja Vogošće, odnosno naselja Ugorsko, Bušće i Kobilja Glava. Nakon osvajanja Orlića, zauzeti su i Kota 850, Vis i Golo Brdo. Tog dana je poginulo skoro 200 boraca.[1][2][3][4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b c "Bitka za Žuč".
- ^ a b "Bitka za Žuč - Majka svih bitaka". 8. 6. 2022.
- ^ a b "08. juni - Bitka za Žuč". 8. 6. 2022.
- ^ a b "Godišnjica pogibije Envera Šehovića".