Fosfodiesteraza
| Fosfodiesteraza | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Identifikatori | |||||||||
| EC broj | 3.1.4 | ||||||||
| CAS broj | 9000-82 | ||||||||
| Baze podataka | |||||||||
| IntEnz | IntEnz pregled | ||||||||
| BRENDA | BRENDA unos | ||||||||
| ExPASy | NiceZyme pregled | ||||||||
| KEGG | KEGG unos | ||||||||
| MetaCyc | metabolički put | ||||||||
| PRIAM | profil | ||||||||
| PDB strukture | RCSB PDB PDBj PDBe PDBsum | ||||||||
| Ontologija gena | AmiGO / QuickGO | ||||||||
| |||||||||
Fosfodiesteraze su enzimi koji razgrađuju fosfodiestersku vezu. Pod ovim enzimima obično se podrazumevaju fosfodiesteraze cikličnih nukleotida, koje imaju veliki klinički značaj. Međutim, postoje i mnoge druge familije fosfodiesteraza, kao što su fosfolipaze fosfolipaza C i fosfolipaza D, autotaksin, sfingomijelinska fosfodiesteraza, DNaze, RNaze i restrikcijska endonukleaza, koje razlažu fosfodiestarsku osnovu DNK ili RNK). Tu se svrstavaju i brojne fosfodiesteraze sa slabije karakteriziranih malim molekulama.[1][2][3][4][5]
Ciklična nukleotidne fosfodiesteraze uključuju grupu enzima koji razlažu fosfodiestarsku vezu u molekulama sekundarnih glasnika cAMP i cGMP. Oni reguliraju lokalizaciju, trajanje i amplitudu signalizacije cikličnih nukleotida u supćelijskim domenama. PDE enzimi su regulatori prenosa signala posredovanog sekundarnim glasnicima.
Klasifikacija i nomenklatura
[uredi | uredi izvor]
Superfamilija fosfodiesteraza sadrži i 11 familija, kod sisara: PDE1-PDE11. Ova klasifikacija je bazirana na:
- aminokiselinskoj sekvenci;
- specifičnosti podloge;
- regulacijskim svojstvima;
- farmakološkim svojstvima, i
- tkivnoj raspodjeli.
Različiti fosfodiestarski enzimi iste familije funkcijski su srodni , unatoč činjenici da im se aminokiselinske sekvence znatno razlikuju.[6] Ovi enzimi imaju različite specifične supstrate. Neki su cAMP selektivne (PDE4, 7 i 8) ili cGMP selektivne hidrolaze (PDE5, 6 i 9), dok drugi hidrolizuju cAMP i cGMP (PDE1, 2, 3, 10 i 11). PDE3 se ponekad označava i ka fosfodiesterazom inhibirani cGMP. [Iako PDE2 može hidrolizirati oba ciklična nukleotida, vezivanje cGMP-a za regulcijskiu GAF-B domenu povećava afinitet cAMP i hidrolizu na račun cGMP-a. Taj mehanizam, kao i drugi, omogućava međusobnu regulaciju cAMP i cGMP puteva.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Voet D., Voet J. (1995): Biochemistry, 2nd Ed. Wiley, http://www.wiley.com/college/math/chem/cg/sales/voet.html.
- ^ Bajrović K, Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Ed. (2005): Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-1-8.
- ^ Kapur Pojskić L., Ed. (2014): Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju, 2. izdanje. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 978-9958-9344-8-3.
- ^ Hall J. E., Guyton A. C. (2006): Textbook of medical physiology, 11th edition. Elsevier Saunders, St. Louis, Mo, ISBN 0-7216-0240-1.
- ^ Alberts B. (2002)ː Molecular biology of the cell. Garland Science, New York, ISBN 0-8153-3218-1.
- ^ Iffland, A; et al. (2005). "Structural determinants for inhibitor specificity and selectivity in PDE2A using the wheat germ in vitro translation system". Biochemistry. 44(23): p. 8312-25. Eksplicitna upotreba et al. u:
|author=(pomoć)
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- Phosphoric Diester Hydrolases na US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)
