Mažuran

Majoran
Sistematika
CarstvoPlantae
DivizijaMagnoliophyta
PotklasaAsteridae
RedLamiales
PorodicaLamiaceae
RodOriganum
VrstaO. majorana
Dvojno ime
Origanum majorana
Linnaeus

Majoran (latinski: Origanum majorana), poznat i pod nazivima mažuran, majorana, majuran, mažurana, spada u porodicu Lamiaceae i začinska je biljka.

Karakteristike

[uredi | uredi izvor]

Majoran raste na sunčanom mjestu. Cvate od juna do septembra i bolje ga je brati prije nego procvate.

Jednogodišnje biljke su aromom bogatije od višegodišnjih.

Rasprostranjenost

[uredi | uredi izvor]

Majoran dolazi iz male Azije. Kako je omiljen začin, danas se ne uzgaja samo u Sredozemlju, nego i srednjoj i istočnoj Evropi.

Upotreba

[uredi | uredi izvor]

Majoran je jak začin, zbog visokog procenta eteričnih ulja koja sadrži. Listovi su, svježi ili osušeni, dodatak supama, jelima od krompira, umacima, kobasicama, mahunstom povrću itd.

Hemijski sastav

[uredi | uredi izvor]
Suhi majoran kao začin

Majoran sadrži velik procenat eteričnih ulja, koja mu daju specifičnu aromu. Sadrži i flevonoide, gorke tvari, glykoside i askorbinsku kiselinu.

Narodno vjerovanje

[uredi | uredi izvor]

Afrodita, boginja ljubavi i ljepote, opisuje majoran kao simbol zadovoljstva. U Grčkoj je bio običaj mladencima objesiti majoranom nanizan lančić oko vrata. Hymenaios, grčki bog braka, predstavljan je sa vjencem majorana. Majoranova mast trošila se protiv grčeva i prehlade dojenčadi. U obliku obloga koristi se protiv zglobobolje i rana. Kao čaj protiv prehlade i za dojilje.

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]