Mikronukleus
1 – kontraktilna vakuola,
2 – hranljiva vakuola,
3 – makronukleus,
4 – mikronukleus,
5 – citoprokt,
6 – citofarinks,
7 – citostom,
8 – treplja.
Mikronukleus je manje ćelijsko jedro u cilijata (Protozoa), kao što su paramecijumi. U dvojnoj diobi dijeli se mitozom, a konjugira uparivanjem sa jedarnih gametom druge jedinke sa kojom, recipročnim spajanjem nastaje zigot. Po tome se označava i kao generativno jedro, jer mu je glavna funkcija vezana za razmnožavanje, za razliku od vegetativnog jedra (makronukleus), koje kontrolira sve ostale životne funkcije u ćeliji.
Od novonastalog zigota se formira jedro, koje se zatim dijeli na makronukleus i mikronukleus jedinki narednog ciklusa diobe.[1][2]
Ostala značenja
[uredi | uredi izvor]- Kao mikronukleusi se označavaju i mala jedra koja nastaju od dezorijentiranih hromosoma ili njihovih fragmenata joji nisu povezani u jedro ni jedne od kćerinskih jedara u ćelijskoj diobi.
U novoformiranim crvenim krvnim zrnacima ljudi, poznati su kao Howell-Jolly tijela. Kod ljudi i mnogih drugih sisara, koji nemaju nikakva jezdra u crvenim krvnim zrncima, mikronukleuse brzo uklanje slezina. Stoga povećan broj mikronukleusa može biti povod za odgovarajuća testiranja pogođene osobe. Kod miševa, mikronukleusi nisu uklonjeni, što je osnova za in vivo mikronukleus test.
Pomoću mikronukleus testa ispituje se genotoksičnost i mutagenost hemijskih, fizičkih i bioloških i agenasa.[3]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Sofradžija A., Šoljan D., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 1, Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-686-8.
- ^ Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-222-6.
- ^ Ibrulj S., Haverić S., Haverić A. (2008): Citogenetičke metode – Primjena u medicini. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo,ISBN 978-9958-9344-5-2.
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]{{commons|Micronucleus} }