Zoospora
Zoospore su pokretne bespolne spore koje za kretanje koriste bičeve. Nazivaju se i kao rojevite spore, koje, za razmnožavanje, stvaraju neki protisti, bakterije i gljive.
Diverzitet
[uredi | uredi izvor]Tipovi sa bičem
[uredi | uredi izvor]Zoospore mogu imati jedan ili više različitih tipova bičeva: izuvijanih nabora (šljokica) ili ukrasne (dekorativne) i trepavičaste, u raznim kombinacijama.
- Nabrane ili straminipilozne imaju bočne filamente poznate kao mastigoneme, okomite na glavnu os koja omogućava veće površine za poremećaja medija, što mu daje svojstvo kormila, tj. služi za upravljanje.
- Trepavičasti bičevi su ravni, kako bi pokretali zoospore kroz medij. Tu je i „difolt“ (zadana) zoospore, koje samo pokreću „trepavičaste“ bičeve.
I šljokice i „trepacičaste“ flagele rade se u sinusoidnom pokretanju talasa, ali kada su obje prisutne, prve će djelovati u suprotnom smjeru od trepavičastih, kako bi dobile dvije osi kontrole nad kretanjem.
Morfološki tipovi
[uredi | uredi izvor]Kod eukariota postoje četiri glavna tipa zoospora,[1] ilustriranih na slici 1, desno:
- Opisthokonta – Stražnja trepavičasta flagela, karakteristična za Chytridiomycota i predloženu objedinjujuću osobinu Opisthokonta, veliki kladus eukariota, koji sadrži životinje i gljive. U većini njih nalazi se jedan zadnji bič (1a), ali u Neocallimastigales ima ih i do 16 (1b).
- Anisokonta – Dvobičaste zoospore sa dva biča nejednake dužine (1c). Nalaze kod nekihMyxomycota i Plasmodiophoromycota.
- Zoospore s jednim prednjim flagelom (1d) tipa limete, karakteristične su za Hyphochytriomycetes.
- Zoospore sa jedinim prednjim bičem (1d) šljokičastog tipa, karakteristične su za Hyphochytriomycetes.
- Heterokonta – Dvobičaste zoospore (1e, f) s trepavičastim (glatki) i naboranim tipom (fini izrasline zvane mastigoneme) imaju flagele pričvršćena sprijeda ili bočno. Ove zoospore su karakteristične za Oomycota i ostale Heterokonta .
Zoosporangija
[uredi | uredi izvor]Zoosporangija je bespolna struktura (sporangija) u kojoj se, kod biljaka i gljiva, razvijaju spore ili kod protista (kao kod Oomycota)
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- ^ Webster, John; Weber, Roland (2007). Introduction to Fungi (3rd izd.). Cambridge: Cambridge University Press. str. 23–24. ISBN 9780521014830.