Ανδρέας Γαλατσάνος

Ο Ανδρέας Γαλατσάνος (1919-1991) ήταν Έλληνας χουντικός αξιωματικός. Ήταν ένας από τους ενορχηστρωτές του πραξικοπήματος στην Κύπρο το οποίο έδωσε την αφορμή για την τουρκική εισβολή στο νησί.

Γεννήθηκε στη Σκόπελο το 1919. Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και ονομάστηκε ανθυπίλαρχος στις 28 Οκτωβρίου 1940. Το 1943 προήχθη σε υπίλαρχο, το 1946 σε ίλαρχο, το 1951 σε επίλαρχο, το 1958 σε αντισυνταγματάρχη, το 1967 σε συνταγματάρχη, το 1970 σε ταξίαρχο, το 1971 σε υποστράτηγο και το 1973 σε αντιστράτηγο. Ως αξιωματικός συμπλήρωσε την στρατιωτική του εκπαίδευση στην Σχολή Τεθωρακισμένων (Εφαρμογής - Ανωτέρων), στη Σχολή Συνεργασίας Αεροπορίας - Στρατού, στην Σχολή Πεζικού και στην Σχολή Ειδικών Όπλων Ένοπλων Δυνάμεων (ΣΕΟΕΔ). Αποφοίτησε επίσης από την Ανωτέρα Σχολή Πολέμου.^[1]

Συμμετείχε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο 1940-41 ως Διμοιρίτης Έφιππης Ίλης. Στην διάρκεια της Κατοχής εντάχθηκε στις Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών (ΕΟΕΑ), αρχικά ως Διμοιρίτης και εν συνεχεία ως Διοικητής Λόχου και Διοικητής Τάγματος. Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες, σε μία από τις οποίες τραυματίστηκε (Ιούλιος 1944). Κατά τις επιχειρήσεις 1946-49 (Εμφύλιος) υπηρέτησε ως Διοικητής Ίλης Αναγνώρισης και Διοικητής Ίλης Αρμάτων και προτάθηκε να προαχθεί «επ' ανδραγαθία». Στη συνέχεια υπηρέτησε τον περισσότερο χρόνο ως Διοικητής Μονάδων Τεθωρακισμένων, καθώς και ως Εκπαιδευτής και Διοικητής του Κέντρου Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων (ΚΕΤΘ).

Συμμετείχε στο χουντικό Πραξικόπημα Ιωαννίδη, την 25η Νοεμβρίου 1973, μαζί με τους Φ. Γκιζίκη, Γρ. Μπονάνο και άλλους ανώτερους αξιωματικούς^[2].

Διατέλεσε επίσης Καθηγητής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, Διευθυντής του 3ου ΕΓ/ΙΧ Μεραρχίας, Επιτελάρχης της 2ης Διοίκησης Μάχης, Διοικητής της Διοίκησης Ιππικού-Τεθωρακισμένων του Γ' Σώματος Στρατού, Επιτελάρχης και Διοικητής της XX Τεθωρακισμένης Μεραρχίας, Β' Υπαρχηγός του Αρχηγείου Στρατού και τέλος διορίστηκε από τον Ιωαννίδη Αρχηγός Στρατού από τις 25 Νοεμβρίου 1973 έως τις 19 Αυγούστου 1974, οπότε και αποστρατεύθηκε.

Ο Γαλατσάνος μαζί με τον Μπονάνο, Αραπάκη και Παπανικολάου φέρουν τεράστια ευθύνη για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τόσο κατά τον Αττίλα Ι αλλά και μετά την πτώση της Χούντας, στον Αττίλα ΙΙ. Ήταν εκ των ενορχηστρωτών του πραξικοπήματος στην Κύπρο, καθώς έδωσαν το πράσινο φως για την εκτέλεση του δίνοντας την ευκαιρία στην Τουρκία, πέντε μέρες μετά, για εισβολή στη Κύπρο.^[3] Ο Γαλατσάνος μαζί με τους υπόλοιπους τρεις προαναφερθέντες έδωσαν ψευδείς πληροφορίες, κατά την διάρκεια της κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Αττίλα Ι και Αττίλα ΙΙ στον Καραμανλή, πως η αποστολή ελληνικής στρατιωτικής μονάδος στην Κύπρο θα ήταν άνευ ουσίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την πενιχρή αντίσταση, όσων ήταν ακόμη σε θέση να πολεμήσουν, στην δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής και κατ΄ επέκταση την κατάληψη και κατοχή του 38% του εδάφους της Κύπρου από την Τουρκία.^[3]

Τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας (δύο φορές) και πολλά άλλα παράσημα και μετάλλια, αντίστοιχα του βαθμού του και της θέσης που κατείχε. Ήταν έγγαμος. Πέθανε σε ηλικία 72 ετών το 1991 και κηδεύτηκε στις 24 Δεκεμβρίου από τον ιερό ναό Αγίας Σκέπης Παπάγου.^[4]