Βασίλειο της Ισλανδίας
| Βασίλειο της Ισλανδίας | ||||||
| Σε προσωπική ένωση με τη Δανία | ||||||
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
.svg) Το Βασίλειο της Ισλανδίας το 1942 | ||||||
| Πρωτεύουσα | Ρέικιαβικ | |||||
| Γλώσσες | Ισλανδικά, Δανικά | |||||
| Θρησκεία | Λουθηρανισμός | |||||
| Πολίτευμα | Συνταγματική Μοναρχία | |||||
| Βασιλιάς Αντιβασιλέας Πρωθυπουργός | ||||||
| - | 1918-1944 | Χριστιανός Ι' | ||||
| - | 1941-1944 | Σβέιν Μπτζόρνσον | ||||
| - | 1918-1920 1941-1944 | Ζόν Μάγκνουσον (πρώτος) Χέρμαν Τζόνασσον (τελευταίος) | ||||
| Ιστορική εποχή | Μεσοπόλεμος/Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος | |||||
| - | Πράξη της Ένωσης | 1 Δεκεμβρίου | ||||
| - | Ανακήρυξη δημοκρατίας | 17 Ιουνίου | ||||
| Νόμισμα | Κορώνα | |||||
.svg)
Το Βασίλειο της Ισλανδίας (ισλανδικά: Konungsríkið Ísland, δανικά: Kongeriget Island) ήταν μία συνταγματική μοναρχία που ιδρύθηκε μετά την υπογραφή της Ένωσης με τη Δανία, την 1 Δεκεμβρίου του 1918.[1]
Προέλευση του δανικού κανόνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ισλανδία ήταν κάτω από τον έλεγχο του Δανικού Στέμματος από το 1380, ωστόσο είχε περάσει υπό Νορβηγική κατοχή μέχρι το 1874. Το 1874, χίλια χρόνια μετά την πρώτη αναγνώριση οικισμού, η Δανία ανέκτησε τον έλεγχο της Ισλανδίας. Το σύνταγμα, που γράφτηκε το ίδιο έτος, αναθεωρήθηκε το 1903 και η έκταση του κανόνα της Ένωσης στην Ισλανδία αυξήθηκε το 1904. Ένας υπουργός για την άσκηση εξουσίας στην Ισλανδία, έχοντας την έδρα του στο Ρέικιαβικ, ανέλαβε την προεδρία του Άλθινγκ, του ισλανδικού κοινοβουλίου.
Ίδρυση του βασιλείου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Την 1 Δεκεμβρίου 1918, η Πράξη της Ένωσης, μια συμφωνία με τη Δανία, αναγνωρίζεται η Ισλανδία ως ένα πλήρως κυρίαρχο κράτος με προσωπική ένωση με τη Δανία μέσω ενός κοινού μονάρχη. Το Βασίλειο της Ισλανδίας χρησιμοποιούσε δική του σημαία και εθνόσημο και ζήτησε από τη Δανία να αντιπροσωπεύει τις εξωτερικές υποθέσεις και αμυντικά συμφέροντα της Ισλανδίας. Ο νόμος θα αναθεωρηθεί το 1940 και θα μπορούσε να ανακληθεί τρία χρόνια αργότερα, εάν πρόκειται η συμφωνία να συνεχίσει, δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί.
Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ανεξαρτησία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Γερμανική κατοχή της Δανίας από την 9 Απριλίου του 1940 διέκοψε τις επικοινωνίες μεταξύ της Ισλανδίας και της Δανίας.[1] Ως αποτέλεσμα, στις 10 Απριλίου, το Άλθινγκ ψήφισε δύο ψηφίσματα εξουσιοδοτώντας το ισλανδικό υπουργικό συμβούλιο να αναλάβει τα καθήκοντα του Αρχηγού του Κράτους και δηλώνοντας ότι η Ισλανδία θα αναλάβει την πλήρη ευθύνη τόσο για τις εξωτερικές υποθέσεις, όσο και για την επιτήρηση των ακτών. Έναν χρόνο αργότερα, στις 15 Μαΐου του 1941 το Άλθινγκ υιοθέτησε έναν νόμο που ανακήρυσσε ως αντιβασιλέα και εκπρόσωπο της μοναρχίας, τον Σβέιν Μπτζόρνσον.[1] Κατά τον πρώτο χρόνο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ισλανδία εφάρμοσε αυστηρά τη θέση της ουδετερότητας και ανέλαβε δράση εναντίον των βρετανικών και γερμανικών δυνάμεων που τη διεκδικούσαν. Στις 10 Μαΐου του 1940, το Ηνωμένο Βασίλειο έθεσε σε εφαρμογή, την Επιχείρηση Πιρούνι, όταν Βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις κατέπλευσαν στο λιμάνι του Ρέικιαβικ και άρχισε μια Βρετανική εισβολή στην Ισλανδία.[1] Η κυβέρνηση της Ισλανδίας εξέδωσε μια διαμαρτυρία ενάντια σε αυτό που ονομάζεται «κατάφωρη παραβίαση» της ισλανδικής ουδετερότητας. Την ημέρα της εισβολής, ο Πρωθυπουργός της Ισλανδίας, Χέρμαν Τζόνασσον ανήγγειλε στο ραδιόφωνο μία εντολή όπου έλεγε στους Ισλανδούς να αντιμετωπίσουν τα βρετανικά στρατεύματα ως επισκέπτες. Η Συμμαχική κατοχή της Ισλανδίας κράτησε μέχρι το τέλος του πολέμου.
Στο απόγειό της, η Βρετανία είχε περίπου 25.000 στρατεύματα που κατείχαν την Ισλανδία, αλλά, όλα ήταν τοποθετημένα στο Ρέικιαβικ και σε άλλες στρατηγικά σημαντικές θέσεις. Τον Ιούλιο του 1941, το Άλθινγκ θα εξαναγκαστεί να αποδεχθεί μια αμερικανικοισλανδική αμυντική συμφωνία, δίνοντας την ευθύνη για την Ισλανδική άμυνα στις Ηνωμένες Πολιτείες.[1] Ως αποτέλεσμα, 40.000 Αμερικανοί στρατιώτες εγκαταστάθηκαν στο νησί και υπερτερούσαν αριθμητικά από τον αυτόχθονα πληθυσμό των ενήλικων ανδρών. (Ο συνολικός ιθαγενής πληθυσμός της Ισλανδίας κατά τη διάρκεια του πολέμου ήταν περίπου 120.000.)
Μετά από ένα συνταγματικό δημοψήφισμα τον Μάιο του 1944, η Ισλανδία έγινε επίσημα μια ανεξάρτητη δημοκρατία στις 17 Ιουνίου του 1944. Πολλοί Δανοί αισθάνθηκαν προσβεβλημένοι στο χρονοδιάγραμμα του, αφού η Δανία ήταν ακόμα υπό κατοχή από τη Γερμανία. Ο έκπτωτος βασιλιάς στην Κοπεγχάγη, Χριστιανός Ι', παρ 'όλα αυτά έστειλε συγχαρητήριο μήνυμα στον Ισλανδικό λαό.
Σημαίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
![Flag of Iceland (1915–1944)[2]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/34/Flag_of_Iceland_%281918%E2%80%931944%29.svg/120px-Flag_of_Iceland_%281918%E2%80%931944%29.svg.png)
Flag of Iceland (1915–1944)[2] -
![State Flag of Iceland (1915–1944)[2]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ad/State_flag_of_Iceland_%281918%E2%80%931944%29.svg/120px-State_flag_of_Iceland_%281918%E2%80%931944%29.svg.png)
State Flag of Iceland (1915–1944)[2] -
![Royal Standard (1921–1944)[3]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/Royal_Standard_of_Iceland_%281921-1944%29.svg/120px-Royal_Standard_of_Iceland_%281921-1944%29.svg.png)
Royal Standard (1921–1944)[3] -
![Standard of the Regent (1941–1944)[3]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/36/Standard_of_the_Regent_of_Iceland_%281941%E2%80%931944%29.svg/120px-Standard_of_the_Regent_of_Iceland_%281941%E2%80%931944%29.svg.png)
Standard of the Regent (1941–1944)[3]
![State Flag of Iceland (1915–1944)[2]](%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:State_flag_of_Iceland_(1918%E2%80%931944).svg)
![Royal Standard (1921–1944)[3]](%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Royal_Standard_of_Iceland_(1921-1944).svg)
![Standard of the Regent (1941–1944)[3]](%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Standard_of_the_Regent_of_Iceland_(1941%E2%80%931944).svg)
- ^ a b Iceland – Flag History at Flags of the World. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.
- ^ a b Iceland – Royal Standard at Flags of the World. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.
Παραμπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Halfdanarson, Gudmundur Halfdanarson (2010). The A to Z of Iceland. Scarecrow Press. σελίδες 23–25. ISBN 0810872080.
- ↑ 2,0 2,1 Iceland – Flag History at Flags of the World. Retrieved on 18 March 2014.
- ↑ 3,0 3,1 Iceland – Royal Standard at Flags of the World. Retrieved on 18 March 2014.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- "Iceland, Home Rule and Sovereignty (1904–44)" at Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.