Διοικητική διαίρεση

Μια διοικητική διαίρεση, μονάδα, οντότητα, περιοχή ή περιφέρεια, που αναφέρεται επίσης ως υποεθνική οντότητα, συστατική μονάδα ή υποδιαίρεση χώρας, αποτελεί τμήμα μιας χώρας ή άλλης περιοχής που οριοθετείται για διοικητικούς σκοπούς. Οι διοικητικές διαιρέσεις διαθέτουν ένα ορισμένο βαθμό αυτονομίας και συνήθως η αυτοδιοίκησή τους γίνεται μέσω των τοπικών κυβερνήσεών τους. Οι χώρες διαιρούνται σε αυτές τις μικρότερες μονάδες για να διευκολύνουν τη διαχείριση της γης και των υποθέσεων του λαού τους. Μια χώρα μπορεί να διαιρεθεί σε επαρχίες, οι οποίες, με τη σειρά τους, χωρίζονται σε κομητείες, οι οποίες, με τη σειρά τους, μπορούν να χωριστούν εν όλω ή εν μέρει σε δήμους.

Οι διοικητικές διαιρέσεις είναι εννοιολογικά διαχωρισμένες από τα εξαρτώμενα εδάφη, με το πρώτο να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του κράτους και το άλλο να είναι μόνο κάτω από κάποια μικρότερη μορφή ελέγχου. Ωστόσο, ο όρος "διοικητική διαίρεση" μπορεί να περιλαμβάνει εξαρτώμενα εδάφη καθώς και αποδεκτές διοικητικές διαιρέσεις (π.χ. σε γεωγραφικές βάσεις δεδομένων).

Για λόγους σαφήνειας και ευκολίας, η τυποποιημένη ουδέτερη αναφορά για τη μεγαλύτερη διοικητική υποδιαίρεση ενός κράτους ονομάζεται "διοικητικό τμήμα πρώτου επιπέδου" ή "πρώτο διοικητικό επίπεδο". Το επόμενο μικρότερο αποκαλείται "διοικητικό τμήμα δευτέρου επιπέδου" ή "δεύτερο διοικητικό επίπεδο".^[1][2]