Μάγκνους του Χόλσταϊν

Μάγκνους του Χόλσταϊν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Magnus (Γερμανικά)
Γέννηση26  Αυγούστου 1540
Παλάτι του Κρίστιανμποργκ
Θάνατος28  Μαρτίου 1583[1]
Πιλτένε
Τόπος ταφήςΠιλτένε και Καθεδρικός Ναός του Ρόσκιλε
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Δανίας
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρίνα Βλαντιμίροβνα της Στάριτσα (από 1573)[2]
ΤέκναMary Oldenburg[3]
Eudoxia Oldenburg[3]
ΓονείςΧριστιανός Γ΄ της Δανίας και Δωροθέα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ
ΑδέλφιαΔωροθέα της Δανίας
Άννα της Δανίας, εκλέκτορας της Σαξονίας
Φρειδερίκος Β΄ της Δανίας
Ιωάννης Β΄ του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ
ΟικογένειαΟίκος του Όλντενμπουργκ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαparish administrator (1560 – 16ος αιώνας)[4]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μάγκνους, δανικά Magnus (5 Σεπτεμβρίου 1540 - 28 Μαρτίου 1583) από τον Οίκο του Όλντενμπουρκ ήταν δούκας του Χόλσταϊν (1559)[5] και μετά τιτουλάριος βασιλιάς της Λιβονίας, υποτελής του Ιβάν Δ΄ της Ρωσίας[6].

Γεννήθηκε στο κάστρο Κρίστιανσμποργκ της Κοπενχάγης και ήταν ο δευτερότοκος γιος του Χριστιανού Γ΄ της Δανίας και της Δωροθέας των Ασκάνια, κόρης του Μάγκνους Α΄ δούκα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ.

Στα 17 έτη του εστάλη στη Γερμανία για να μορφωθεί σε διάφορες Αυλές της χώρας. Το 1559 απεβίωσε ο πατέρας του και ο Μάγκνους επέστρεψε στη Δανία για τη στέψη του μεγαλύτερου αδελφού του Φρειδερίκου Β΄ ως βασιλιά. Το ίδιο έτος ο επίσκοπος Έσελ-Βηκ & Κουρλάνδης (περιοχών στη Λιβονία) πώλησε τα εδάφη του για 30.000 τάληρα στον Φρειδερίκο Β΄. Ο βασιλιάς προτίμησε να παραχωρήσει τη Λιβονία στον Μάγκνους, αντί να διαιρέσει τα πατρικά εδάφη με τον αδελφό του. Ο Μάγκνους δέχθηκε να αποκηρύξει το δικαίωμα διαδοχής του στα δουκάτα Σλέσβιχ & Χόλσταϊν και το 1560 μετέβη με στρατό στο Έσελ, όπου αμέσως εκλέχθηκε επίσκοπος Έσελ-Βηκ & Κουρλάνδης από τον Σύλλογο του καθεδρικού ναού[7].

Βασιλιάς της Λιβονίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1570 ο Μάγκνους έφθασε στη Μόσχα, όπου ο Ιβάν Δ΄ της Ρωσίας τον έστεψε βασιλιά της Λιβονίας με αντάλλαγμα τη συμμαχία του. Ήταν η περίοδος του Πολέμου της Λιβονίας (1558-83) και οι περιοχές έπρεπε να κατακτηθούν. Έλαβε τον καταστατικό χάρτη του υποτελούς βασιλείου[8]. Ο Μάγκνους έφυγε από τη Μόσχα με 20.000 Ρώσους στρατιώτες για να καταλάβει το Ρέβαλ (νυν Τάλιν) από τους Σουηδούς. Ο Ιβάν Δ΄ ήλπιζε στη βοήθεια του Φρειδερίκου Β΄, αλλά αυτό δεν έγινε και ο Μάγκνους εγκατέλειψε την πολιορκία[5][9].

Ζήτησε από τους ευγενείς της Λιβονίας να συνασπιστούν μαζί του εναντίον των ξένων, αλλά ο ΙΒάν Δ΄ του επιτέθηκε και τον αιχμαλώτισε. Όταν ελευθερώθηκε δεν ήταν πια αυτός βασιλιάς, αλλά ο Στέφαν Μπάτορυ της Πολωνίας[10]. Έζησε τα τελευταία έτη στο κάστρο Πίλτεν στην επισκοπή της Κουρλάνδης, όπου απεβίωσε[11]. Το 1662 το λείψανό του μεταφέρθηκε στη Δανία και εναποτέθηκε στον καθεδρικό του Ρόσκιλε[12].

Νυμφεύτηκε το 1574 τη Μαρία των Ρουρικιδών, κόρη του Βλαντίμιρ (εγγονού του Ιβάν Γ΄ και της (Ζωής) Σοφίας Παλαιολογίνας) και είχε τέκνα:

  • Μαρία και Ευδοξία, απεβίωσαν 17 και 7 ετών αντίστοιχα.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Χριστιανός Α΄ της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Φρειδερίκος Α΄ της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Δωροθέα του Βρανδεμβούργου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Χριστιανός Γ΄ της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ιωάννης Κικέρων του Βρανδεμβούργου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Άννα του Βρανδεμβούργου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μαργαρίτα της Θουριγγίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μάγκνους δούκας του Χόλσταϊν
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ιωάννης Ε΄ της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μάγκνους Α΄ της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Δωροθέα του Βρανδεμβούργου, δούκισσα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Δωροθέα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ερρίκος Δ΄ του Βολφενμπύτελ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αικατερίνη του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ, δούκισσα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αικατερίνη της Πομερανίας, δούκισσα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  1. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10555.htm#i105545. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. p10555.htm#i105545. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. WIAG-Pers-EPISCGatz-21744-001.
  5. 5,0 5,1 Jaques, Tony (2007). Dictionary of Battles and Sieges. Greenwood Publishing Group. σελ. 849. ISBN 0-313-33536-2. 
  6. Goodrich, S. C. (2008). «Early Russian History». A Pictorial History of England. BiblioBazaar, LLC. σελ. 150. ISBN 0-554-73173-8. 
  7. Eastern Europe: An Introduction to the People, Lands, and Culture, By Richard C. Frucht; (ISBN 1-57607-800-0); p.70
  8. Viirand, Tiiu (2004). Estonia. Cultural Tourism. Kunst Publishers. σελίδες 82–84. ISBN 9949-407-18-4. 
  9. Ivan the Terrible By Isabel De Madariaga (ISBN 0-300-11973-9)
  10. War and Peace in the Baltic, 1560–1790 By Stewart Philip Oakley (ISBN 0-415-02472-2)
  11. Frederik II and the Protestant Cause: Denmark's Role in the Wars of Religion By Paul Douglas Lockhart Page 38 Page 39
  12. Kønigsfeldt, Johannes Peter Frederik· Danske historiske forening (1856). Genealogisk-historiske tabeller over de nordiske rigers kongeslægter (στα Danish). B. Lunos bogtrykkeri,. σελ. 52. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]