Ο Νικάνωρ ο Εφέσιος (γιος του Σωκλή, 1ος αιώνας μ.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ολυμπιονίκης από την Έφεσο, ο οποίος στέφθηκε νικητής στο άθλημα του παγκράτιου παίδων στους 217ους (89 μ.Χ.) ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. Ο αδερφός του ο Διόδωρος του είχε ανεγείρει ανδριάντα στην Ολυμπία, στον οποίο υπήρχε επιγραφή πως ο Νικάνωρ έγινε ολυμπιονίκης ως ανέφεδρος.[1][2][3]
↑Moretti, Luigi (2014). Luigi Moretti e il catalogo degli Olympionikai. Testimonianze epigrafiche, letterarie, papirologiche e numismatiche sui vincitori degli agoni olimpici panellenici (Ellade e Magna Grecia: 776 a.C. - 393 d.C.). Maria Elisa Garcia Barraco (στα Ιταλικά). AM; 7 - Arbor Sapientiae Editore S.r.l. ISBN978-88-97805-32-8. (καταχώριση 822)
↑Όταν το σύνολο των διαγωνιζομένων ήταν μονός αριθμός, γινόταν κλήρωση ώστε ένας από αυτούς να είναι έφεδρος, να μην αγωνιστεί δηλαδή αλλά να περάσει απευθείας στον επόμενο γύρο, κάτι που έκανε τις συνθήκες για τον αθλητή πολύ ευκολότερες. Το είναι κάποιος ανέφεδρος όμως και να έχει αγωνιστεί σε όλους τους αγώνες ήταν τιμητικό.
