Πρίγκιπας του Μονακό
| Κυρίαρχος Πρίγκιπας του Μονακό | |
|---|---|
 Εθνόσημο του Μονακό | |
| Κάτοχος | |
 | |
| Αλβέρτος Β΄ από 6 Απριλίου 2005 | |
| Στοιχεία | |
| Διάδοχος | Ιάκωβος |
| Πρώτος μονάρχης | Ονώριος Β΄ (ως Πρίγκιπας, καθώς οι προηγούμενοι μονάρχες καλούνταν Λόρδοι) |
Ο Κυρίαρχος Πρίγκιπας του Μονακό είναι ο μονάρχης και ο ανώτατος άρχοντας του Πριγκιπάτου του Μονακό. Όλοι οι Πρίγκιπες του Μονακό προσδιορίζονται ως μέλη του Οίκου των Γκριμάλντι, παρά το γεγονός ότι έχουν αναμιχθεί ανά του αιώνες και με άλλες δυναστείες. Ο σημερινός Κυρίαρχος Πρίγκιπας είναι ο Αλβέρτος Β΄.
Εξουσίες του Πρίγκιπα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Μονακό, μαζί με το Λίχτενσταϊν και το Βατικανό, ανήκει στα μοναδικά τρία κράτη της Ευρώπης, όπου ο μονάρχης εξακολουθεί να διαδραματίζει ενεργό ρόλο στην πολιτική σκηνή.
Ο Πρίγκιπας, ασκεί την εξουσία του σύμφωνα με το σύνταγμα και τους νόμους. Εκπροσωπεί το Πριγκιπάτο σε όλες τις εξωτερικές του σχέσεις με άλλα κράτη. Κάθε αναθεώρηση, είτε ολική ή μερική, του Συντάγματος, πρέπει να βρίσκει σύμφωνο τον Πρίγκιπα και το Εθνικό Συμβούλιο.[1]
Η νομοθετική εξουσία κατανέμεται μεταξύ του Πρίγκιπα, ο οποίος επικυρώνει τους νόμους, και του Εθνικού Συμβουλίου, το οποίο τους ψηφίζει. Η εκτελεστική εξουσία ανήκει μόνο στον πρίγκηπα. Ο Υπουργός Επικρατείας και το Συμβούλιο της Κυβέρνησης του Μονακό λογοδοτούν στον Πρίγκιπα για τη διοίκηση του Πριγκιπάτου.[1]
Οι εξουσίες του δικαστικού σώματος ανήκουν επίσης στον Πρίγκιπα. Το ισχύον σύνταγμα ορίζει ότι ο πρίγκιπας έχει πλήρη εξουσία στα δικαστήρια, τα οποία απονέμουν δικαιοσύνη εν ονόματι του ιδίου.[1]
Σύμφωνα με το άρθρο 16 του συντάγματος του 1962, ο Κυρίαρχος Πρίγκιπας είναι ο υπεύθυνος για την απονομή τιμητικών ταγμάτων, τίτλων και άλλων διακρίσεων του Πριγκιπάτου του Μονακό.[1]
Τίτλοι και προσφωνήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πρίγκιπας προσφωνείται ως Αυτού Γαληνότατη Υψηλότητα.[2][3] Παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται μόνο τυπικά, οι Πρίγκιπες φέρουν και διάφορους άλλους κληρονομικούς τίτλους, μερικούς από τους οποίους περιστασιακά έχουν παραχωρήσει σε συγγενείς τους ή συζύγους τους. Μερικοί από αυτούς τους τίτλους πέρασαν στο Στέμμα του Μονακό ως αποτέλεσμα της απόκτησης διαφόρων φέουδων από την οικογένεια των Γκριμάλντι.[2] Οι τίτλοι αυτοί δεν συνεπάγονται πλέον κυριότητα γης, αν και στο παρελθόν οι Πρίγκιπες του Μονακό είχαν σημαντικές ιδιοκτησίες γης και κάστρων στη Γαλλία. Οι περισσότεροι τίτλοι χορηγήθηκαν ή αναγνωρίστηκαν από το Βασίλειο της Γαλλίας και μπορούσαν να περάσουν μόνο μέσα από την ανδρική γραμμή διαδοχής. Ως εκ τούτου, εξαλείφθηκαν, με το θάνατο του παππού του Πρίγκιπα Λουδοβίκου Β΄ το 1949. Στη συνέχεια, όμως, κάποιοι από τους τίτλους αυτούς δημιουργήθηκαν μονομερώς εκ νέου ως τίτλοι του Μονακό.[2]
Οι σημερινοί πλήρεις τίτλοι του Κυρίαρχου Πρίγκιπα είναι οι εξής:[4][5]
- Κυρίαρχος Πρίγκιπας του Μονακό
- Δούκας του Βαλεντινουά
- Δούκας του Εστουτεβίλ
- Δούκας του Μαζαρά
- Δούκας του Μαγιέν
- Πρίγκιπας του Σατώ-Πορσιά
- Μαρκήσιος του Μπου
- Μαρκήσιος του Σιλ-Μαζαρά
- Μαρκήσιος του Γκισκάρ
- Μαρκήσιος του Μπαγί
- Κόμης του Πολινιάκ
- Κόμης του Καρλαντές
- Κόμης του Φερέτ, Μπελφόρ, Ταν και Ροζμόν
- Κόμης του Τορινί
- Κόμης του Λονζιμό
- Κόμης του Κλεντ
- Βαρόνος του Καλβινέ
- Βαρόνος του Μπουί
- Βαρόνος του Λα Λουτουμιέρ
- Βαρόνος του Αμπί
- Βαρόνος του Αλτκίρ
- Βαρόνος του Σαιν-Λο
- Βαρόνος του Μασί
- Λόρδος του Ισενάιμ
- Λόρδος του Σαιν-Ρεμί
- Κύριος του Ματινιόν
Μη κυρίαρχοι πρίγκιπες του Μονακό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο τίτλος Πρίγκιπας ή Πριγκίπισσα του Μονακό δίνεται και σε ορισμένα μέλη της πριγκιπικής οικογένειας του Μονακό.[6] Αυτός ο τίτλος δεν πρέπει να συγχέεται με τον τίτλο "Κυρίαρχος Πρίγκιπας του Μονακό", τον οποίο κατέχει μόνο ο μονάρχης του πριγκιπάτου.[7]
Γενεαλογία Οίκου ντε Πολινιάκ του Μονακό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεν αναφέρονται τα νόθα τέκνα.
| Καρλόττα δούκισσα του Βαλεντινουά διάδοχος του Μονακό ΟΙΚΟΣ ΓΚΟΥΑΓΙΟΝ ΝΤΕ ΜΑΤΙΝΙΟΝ | Πιέρ ντε Πολινιάκ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Αντουανέτα βαρόνη του Μασύ ∞1.Αλεξάντρ-Ατανάς Νογκές 2.Ζαν-Σαρλ Ρε 3.Τζον-Μπράιαν Γκίλπιν | Ρενιέ Γ΄ του Μονακό ∞ Γκρέις Κέλι | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ελισάβετ-Άννα Νογκές ∞1.Μπερνάρ-Αλεξάντρ Τωμπέρ-Νατά 2.Νικολάι-Βλαντιμίρ Κοστέλο | Κριστιάν-Λουί Νογκές ∞1.Μαρία-Μάρτα Κουιντάνα 2.Άνν-Μισέλ Λύτκεν Τζούλια Λάκσιν 4.Σεσίλ-Ιρέν | Καρολίνα του Μονακό ∞1.Φιλίπ Ζουνό 2.Στέφανο Κασιράγκι 3.Ερνέστος Αύγουστος Ε΄ του Ανοβέρου | Αλβέρτος Β΄ του Μονακό ∞ Σαρλίν-Λινέτ Γουίτστοκ | Στεφανία του Μονακό 1.Ντανιέλ Ντουκρουέ 2.Άντανς Λόπες Πέρες | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ζαν-Λεονάρ, Μελανί-Αντουανέτ KOΣΤΕΛΟ | Λετίσια, Μπρις-Σουλεϋμάν, Αντουάν ΝΟΓΚΕΣ | Αντρέα Κασιράγκι | Σαρλότ Κασιράγκι | Πιέρ Κασιράγκι | Γαβριέλα του Μονακό | Ιάκωβος του Μονακό διάδοχος | Λουί Ντεκρουέ | Πολίν Ντεκρουέ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Principauté de Monaco: Portail officiel du gouvernment princier». Les Pouvoirs Souverains. Etat de Monaco: La Direction de l’Administration Électronique et de l’Information aux Usagers. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Badts de Cugnac, Chantal. Coutant de Saisseval, Guy (2002). Le Petit Gotha. Γαλλία: Laballery. σελίδες 691–694, 699–703. ISBN 2-9507974-3-1.
- ↑ http://www.notablebiographies.com/newsmakers2/2006-A-Ec/Albert-Prince-of-Monaco.html
- ↑ http://www.burkespeerage.com/royalFamily_Monaco.php
- ↑ http://www.gala.fr/l_actu/les_indiscretions_du_gotha/charlene_wittstock_va_devenir_l_une_des_femmes_les_plus_titrees_d_europe_234031
- ↑ http://www.unofficialroyalty.com/current-monarchies/monaco-royals/princely-family-of-monaco/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2015.