Φέγενορντ
![]() | ||||
Επίσημη ονομασία | Feyenoord Rotterdam | |||
---|---|---|---|---|
Προσωνύμιο | De club van het volk (Ο σύλλογος του λαού) | |||
Ίδρυση | 19 Ιουλίου 1908 | |||
Έδρα | Ρότερνταμ, Ολλανδία | |||
Στάδιο | Ντε Κάιπ, Ρότερνταμ[1] | |||
Προπονητής | Brian Priske | |||
Πρωτάθλημα | Έρεντιβιζι | |||
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |||
| ||||
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | ||||
![]() ![]() ![]() ![]() | ||||
![]() | ||||
wikidata ( ) |
Η Φέγενορντ (ολλανδικά: Feyenoord, ολλανδική προφορά: ˈfɛi̯əˌnɔːrt) είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος της Ολλανδίας από την πόλη του Ρότερνταμ. Ιδρύθηκε το 1908 ως Βίλχελμινα [2], ενώ το 1912 υιοθέτησε τη σημερινή ονομασία. Έδρα της από το 1937 είναι το Ντε Κάιπ, χωρητικότητας 51.117 θεατών, ενώ ο ύμνος του συλλόγου λέγεται «Χέρι με χέρι».
Είναι μία από τις επιτυχημένες ομάδες της Ολλανδίας, έχοντας κατακτήσει 16 Πρωταθλήματα, 13 Κύπελλα και 4 Σούπερ Καπ, ενώ στην Ευρώπη έχει κατακτήσει ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών, 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ καθώς και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο [3]. Ειναι η πρωτη και η τελευταια ομαδα απο την Ολλανδία που κατέκτησε ευρωπαϊκό τίτλο. Παράλληλα, είναι μία από τις τέσσερις ομάδες που δεν έχουν υποβιβαστεί ποτέ από την Έρεντιβιζι, μαζί με τον Άγιαξ, την Αϊντχόφεν και την Ουτρέχτη.
Η Φέγενορντ έχει έντονη και μακροχρόνια αντιπαλότητα με τον Άγιαξ, το De Klassieker όπως είναι γνωστό το εν λόγω ντέρμπι στην Ολλανδία. Παράλληλα, έχει αντιπαλότητα και με τις άλλες δύο ομάδες του Ρότερνταμ, την Εξέλσιορ και τη Σπάρτα.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]1908-1919: Ίδρυση και πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Φέγενορντ ιδρύθηκε στις 19 Ιουλίου 1908[4] σε μία παμπ του Ρότερνταμ ως Βίλχελμινα (ολλ: Wilhelmina). Η πρώτη εμφάνιση της ήταν κόκκινη, με μπλε μανίκια και άσπρο σορτσάκι[2]. Στο τέλος του Ιουλίου η Βίλχελμινα αγωνίστηκε στο πρώτο της αγώνα, με αντίπαλο την Μπι Κουίκ Ρότερνταμ, την οποία νίκησε με 2-1[2]. Πρώτη έδρα της ομάδας αποτέλεσε το Στάδιο Άφρικααντερπλαουν το οποίο ο Κις Φαν Μπάαρεν νοίκιασε από τον Δήμο του Ρότερνταμ με μόλις 1 δολάριο το χρόνο[2].
Η Βίλχελμινα δυσκολευόταν να συγκεντρώσει 11 παίκτες για να μπορεί να αγωνιστεί. Γι' αυτόν το λόγο, την άνοιξη του 1909 συγχωνεύτηκε με τη Φολχάρντινγκ, δημιουργώντας τη Χίλεσλουις ΦΚ[2]. Παράλληλα, το 1909 ο σύλλογος, σαν Χίλεσλουις πλέον, εντάχτηκε στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία του Ρότερνταμ, η οποία όμως δεν αποδέχτηκε την ονομασία του συλλόγου, καθώς τα αρχικά (HFC) παρέπεμπαν στην Κόνικλικε. Έτσι, μετονομάστηκε σε ΡΦΦ Σέλεριτας (ολλ: RVV Celeritas)[2].
Το 1912, η Σέλεριτας κατάφερε να τερματίσει στην πρώτη θέση του Τοπικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου του Ρότερνταμ, με συνέπεια να προβιβαστεί στην τρίτη κατηγορία της Ολλανδικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Όμως, ο σύλλογος αναγκάστηκε να αλλάξει για άλλη μια φορά όνομα, επειδή υπήρχε ομάδα στη Χάγη με το όνομα Σέλεριτας. Έγινε ψηφοφορία στις 15 Ιουλίου για το νέο όνομα του συλλόγου, όπου επικράτησε το ΡΦΦ Φέγενορντ (ολλ: RVV Feijenoord) με 21 ψήφους, έναντι του ΡΦΦ Χετ Ζάουντεν (ολλ: RVV Het Zuiden) με 4 ψήφους και του ΡΦΦ Μαρς (ολλ: RVV Mars) με 2 ψήφους. Παράλληλα καθιερώνεται η εμφάνιση που διατηρεί μέχρι και σήμερα: ερυθρόλευκη φανέλα, μαύρο σορτσάκι και μαύρες κάλτσες με ερυθρόλευκη λωρίδα. Επίσης, στις 25 Αυγούστου του ίδιου έτους, η Φέγενορντ κατακτάει το πρώτο της τίτλο: το Κύπελλο Κονκόρντιαν[2][5].
Το 1916 προβιβάζεται στη δεύτερη κατηγορία του ολλανδικού πρωταθλήματος, ενώ παράλληλα η Φέγενορντ συγχωνεύεται με την ΝΚΣ (DCS) η οποία αγωνίζεται και αυτή στο Άφρικααντερπλαουν[6]. Μέσω της συγχώνευσης, αποκτάει τον Γιαν Πέτερσον[7] και τον Κις Πάιλ, οι οποίοι θα γίνουν σημαντικοί ποδοσφαιριστές της ομάδας κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Η ομάδα οικονομικά είναι ασταθής, εφόσον δεν έχει σταθερά έσοδα κυρίως από την προσέλευση των φιλάθλων, καθώς το Άφρικααντερπλαουν είναι δημοτικό στάδιο και η Φέγενορντ δεν έχει δικαίωμα επιβολής εισιτηρίου. Έτσι, ένα χρόνο μετά, άλλαξε γήπεδο και μετακόμισε στο Στάδιο Κρομ Τσάντβεγκ[6].
1920-1929: Οι πρώτες επιτυχίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 13 Μαρτίου 1921 η Φέγενορντ προβιβάζεται στην πρώτη κατηγορία του Ολλανδικού πρωταθλήματος[6] και υπογράφει συμβόλαιο με τον Άγγλο προπονητή Μπιλ Τζούλιαν, ο οποίος εργάστηκε στη βελτίωση της τεχνικής και της τακτικής. Στις 9 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, διεξάγεται το πρώτο ντέρμπι ανάμεσα στη Φέγενορντ και στον Άγιαξ. Αν και η Φέγενορντ έχασε με 3-2, στα επίσημα έγγραφά της αναφέρεται ότι ο συγκεκριμένος αγώνας έληξε ισόπαλος (2-2), λόγω του αμφίβολου πρώτου γκολ του Άγιαξ[6]. Στην πρώτη της σεζόν στην Ίιρστε Κλάσε, η Φέγενορντ κατέκτησε τη 2η θέση.
Το Νοέμβριο του 1923 ο Μπέρτους Μπουλ ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής της Φέγενορντ που κλήθηκε στην Εθνική Ολλανδίας. Ακολούθησαν οι Κις Άροου και Άντριαν Κόνινγκ[6]. Το 1924, 16 χρόνια μετά την ίδρυσή της και 3 χρόνια μετά τον προβιβασμό στην πρώτη κατηγορία, η Φέγενορντ κατακτάει το πρώτο της πρωτάθλημα[8]. Ακολούθησε ένα ακόμη πρωτάθλημα το 1928, καθώς και τέσσερις περιφερειακοί τίτλοι το 1926, το 1927,το 1928 και το 1929[8]. Ένας παίκτης που διακρίθηκε αυτή την περίοδο, αλλά και την επόμενη δεκαετία, μέχρι το 1939, ήταν ο Πακ Φαν Χελ[9][10]. Αγωνίστηκε συνολικά με τη φανέλα της Φέγενορντ σε 322 αγώνες, πετυχαίνοντας 43 γκολ.
Επιπροσθέτως, το 1926 και το 1928 η Φέγενορντ κατέκτησε Σίλβερ Μπολ[8], όπου νίκησε τη Βίλεμ ΙΙ και την Κρέιενχαουτ με 3-2 και 3-0 αντίστοιχα, ενώ το 1927 έχασε το κύπελλο από την Εξέλσιορ, όπου ηττήθηκε με 5-0.
Περίοδος | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατηγορία | Θέση | Ομάδες | Αγώνες | Νίκες | Ισοπαλίες | Ήττες | Τέρματα | Βαθμοί | Διοργάνωση | Φάση | |||
Υπέρ | Κατά | ||||||||||||
1921-22 | Ίιρστε Κλάσε | 2 | 12 | 22 | 12 | 3 | 7 | 44 | 30 | 27 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1922-23 | Ίιρστε Κλάσε | 3 | 12 | 22 | 10 | 5 | 7 | 47 | 33 | 25 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1923-24 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση Ι) | 1 | 10 | 18 | 13 | 2 | 3 | 61 | 29 | 28 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Play Offs | 1 | 5 | 8 | 5 | 3 | 0 | 23 | 11 | 13 | ||||
1924-25 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση Ι) | 2 | 10 | 18 | 11 | 3 | 4 | 51 | 22 | 25 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1925-26 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 1 | 10 | 18 | 9 | 5 | 4 | 47 | 29 | 23 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Play Offs | 3 | 5 | 8 | 3 | 2 | 3 | 20 | 20 | 8 | ||||
1926-27 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 1 | 10 | 18 | 12 | 3 | 3 | 75 | 31 | 27 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Play Offs | 4 | 5 | 8 | 3 | 1 | 4 | 10 | 10 | 7 | ||||
1927-28 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 1 | 10 | 18 | 13 | 3 | 2 | 55 | 20 | 29 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Play Offs | 1 | 5 | 8 | 6 | 0 | 2 | 17 | 9 | 12 | ||||
1928-29 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 1 | 10 | 18 | 13 | 2 | 3 | 60 | 36 | 28 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Play Offs | 3 | 5 | 8 | 4 | 0 | 4 | 14 | 11 | 8 | ||||
Βαθμολογία: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί |
1930-1939: Η χρυσή δεκαετία του '30
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1930 η Φέγενορντ κατέκτησε το πρώτο Κύπελλο Ολλανδίας στην ιστορία της, νικώντας στον τελικό την Εξέλσιορ με 1-0[13]. Σκόρερ του μοναδικού τέρματος του αγώνα ήταν ο Γιαπ Μπάρεντρεχτ[8]. Έναν χρόνο μετά, κατέκτησε το περιφερειακό πρωτάθλημα, το 1931, κάτι που επαναλήφθηκε το 1932 και το 1933.
Το 1935 έρχεται στον πάγκο ο Αυστριακός προπονητής Ρίτσαρντ Κον[10], ο οποίος, εκτός από προπονητής, αποτέλεσε ψυχολόγος και γιατρός στο σύλλογο[14]. Πρώτος του τίτλος ήταν το Κύπελλο Ολλανδίας μετά τη νίκη επί της Χέλμοντ Σπορτ με 5-2 στον τελικό. Στα τέσσερα χρόνια που αποτέλεσε προπονητής της Φέγενορντ, την οδήγησε στην κατάκτηση τριών περιφερειακών τίτλων, το 1936, το 1937 και το 1938, καθώς και δύο πρωταθλημάτων (1936, 1938). Ο Κον αποχώρησε από τη Φέγενορντ το 1939 "για το συμφέρον του συλλόγου" όπως δήλωσε ο ίδιος, καθώς ισχυριζόταν ότι η ομάδα χρειαζόταν νέο προπονητή[14].
Οι συνεχείς επιτυχίες προσέλκυσαν όλο και περισσότερους οπαδούς στο γήπεδο. Όμως η κακή κατάσταση και η μικρή χωρητικότητα του Κρομ Τσάντβεγκ, σε συνδυασμό με τους οπαδούς που ήθελαν να παρακολουθήσουν αγώνες της Φέγενορντ, δημιουργούσαν μία αναταραχή στο γήπεδο, όπου συχνά ερχόντουσαν αντιμέτωποι με την αστυνομία[8]. Γι' αυτό το λόγο, στις μεγάλες διοργανώσεις η Φέγενορντ χρησιμοποιεί το Σπάρτα Στάντιον Χετ Καστέελ, έδρα της Σπάρτα. Η απόφαση ανέγερσης νέου γηπέδου από τον τότε πρόεδρο του συλλόγου ήρθε την 1η Μαΐου 1932, μετά τον αγώνα Φέγενορντ-Άγιαξ, όπου πολλοί άνθρωποι ποδοπατήθηκαν, ενώ επενέβη η αστυνομία[8]. Κατασκευάστηκε λοιπόν το Ντε Κάιπ και εγκαινιάστηκε στις 27 Μαρτίου 1937, σε αγώνα εναντίον της βελγικής Γκερμινάλ, όπου η Φέγενορντ νίκησε με 5-2[14][15][16].
Περίοδος | Πρωτάθλημα | Κύπελλο[17] | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατηγορία | Θέση | Ομάδες | Αγώνες | Νίκες | Ισοπαλίες | Ήττες | Τέρματα | Βαθμοί | Διοργάνωση | Φάση | |||
Υπέρ | Κατά | ||||||||||||
1929-30 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 3 | 10 | 18 | 9 | 3 | 6 | 61 | 40 | 21 | Κύπελλο Ολλανδίας | Κυπελλούχος | |
1930-31 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 1 | 10 | 18 | 13 | 2 | 3 | 50 | 17 | 28 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Play Offs | 2 | 5 | 8 | 5 | 2 | 1 | 28 | 11 | 12 | ||||
1931-32 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 1 | 10 | 18 | 13 | 1 | 5 | 45 | 32 | 27 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Play Offs | 2 | 5 | 8 | 5 | 2 | 1 | 28 | 11 | 12 | ||||
1932-33 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση Ι) | 1 | 10 | 18 | 13 | 3 | 2 | 52 | 25 | 29 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Play Offs | 2 | 5 | 8 | 4 | 2 | 2 | 21 | 14 | 10 | ||||
1933-34 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση Ι) | 3 | 10 | 18 | 10 | 1 | 7 | 46 | 34 | 21 | Κύπελλο Ολλανδίας | Φιναλίστ | |
1934-35 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση Ι) | 2 | 10 | 18 | 13 | 2 | 3 | 53 | 32 | 28 | Κύπελλο Ολλανδίας | Κυπελλούχος | |
1935-36 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 1 | 10 | 18 | 13 | 3 | 2 | 59 | 19 | 29 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Play Offs | 1 | 5 | 8 | 6 | 0 | 2 | 25 | 16 | 12 | ||||
1936-37 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 1 | 10 | 18 | 15 | 1 | 2 | 66 | 23 | 31 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Play Offs | 2 | 5 | 8 | 5 | 0 | 3 | 21 | 9 | 10 | ||||
1937-38 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 1 | 10 | 18 | 13 | 1 | 4 | 50 | 20 | 27 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Play Offs | 1 | 5 | 8 | 6 | 2 | 0 | 20 | 7 | 14 | ||||
1938-39 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 2 | 10 | 18 | 12 | 1 | 5 | 40 | 30 | 25 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Βαθμολογία: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί |
1940-1949: Πόλεμος και η Φέγενορντ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 5 Μαΐου του 1940, η Φέγενορντ κατέκτησε το περιφερειακό πρωτάθλημα, νικώντας με 1-0 την DHC. Πέντε μέρες αργότερα, ξεκίνησε η εισβολή του Γερμανικού στρατού στην Ολλανδία. Οι γερμανικές δυνάμεις κατέλαβαν το Ντε Κάιπ, αναγκάζοντας τη Φέγενορντ να αγωνίζεται στο Χετ Καστέελ[18] και σε εξαιρετικές περιπτώσεις σε άλλα γήπεδα, όπως το Κρομ Τσάντβεγκ στο Ρότερνταμ, το Στάδιο Άγιαξ και το Ολυμπιακό Στάδιο στο Άμστερνταμ, καθώς και το Στάδιο Ντε Χόφερτ στο Ναϊμέχεν[19]. Παρ' όλα αυτά, κατέκτησε το -ανεπίσημο- πρωτάθλημα του 1940.
Το Ολλανδικό πρωτάθλημα συνεχίστηκε να διεξάγεται και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Η Φέγενορντ, μέσα στα χρόνια του πολέμου, άλλαξε τρεις προπονητές: το 1941 προπονητής ήταν ο Τέο Χάουζεναρ, όπου έμεινε για μία σεζόν, καθώς η Φέγενορντ τερμάτισε στην 6η θέση στο περιφερειακό πρωτάθλημα. Έπειτα, χρέη προπονητή εκτέλεσε ο πρώην ποδοσφαιριστής της Φέγενορντ, Κις Φαν Ντάικε[18], ο οποίος παρέμεινε και αυτός στον πάγκο της ομάδας μόνο μία χρονιά, οδήγησε τον σύλλογο στη 2η θέση. Το 1943 ο Φαν Ντάικε αντικαθιστάται από Κις Πιλ, όπου κατακτά το περιφερειακό πρωτάθλημα τη σεζόν 1942-43[18].
Μετά τον πόλεμο, η Ολλανδία ήταν σε πλήρη ανοικοδόμηση και το ποδόσφαιρο δεν παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στους κατοίκους. Έτσι η Φέγενορντ τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο ήταν αποδυναμωμένη. Την πρώτη σεζόν τερμάτισε στην 6η θέση, ενώ τις επόμενες δύο σεζόν στη 2η θέση στο περιφερειακό πρωτάθλημα.
Στις 7 Αυγούστου 1948, σύμφωνα με το βιβλίο "Η Φέγενορντ πετά στο Κουρασάο" (ολλανδικά: Feyenoord vliegt naar Curaçao) που εκδόθηκε το 1946, διεξήχθη ένας αγώνας μεταξύ της Φέγενορντ και της Εθνικής Κουρασάο στο Ντε Κάιπ. Λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν, ο αγώνας αναβλήθηκε (με το σκορ να είναι 2-1) και ξαναέγινε μία ηλιόλουστη μέρα όπου οι δύο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες 3-3[20][21]. Παράλληλα, για τον εορτασμό των 40 χρόνων από την ίδρυση της διοργανώθηκε ένας φιλικός αγώνας με αντίπαλο την Εθνική Σουρινάμ, όπου και επικράτησε με 3-1[21]. Τέλος, τη σεζόν 1948-49 η Φέγενορντ κατέκτησε την 2η θέση στο περιφερειακό πρωτάθλημα, αλλά και το Σίλβερ Μπολ[21].
Περίοδος | Πρωτάθλημα | Κύπελλο[17] | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατηγορία | Θέση | Ομάδες | Αγώνες | Νίκες | Ισοπαλίες | Ήττες | Τέρματα | Βαθμοί | Διοργάνωση | Φάση | |||
Υπέρ | Κατά | ||||||||||||
1939-40 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 1 | 10 | 18 | 12 | 5 | 1 | 51 | 16 | 29 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεν διεξήχθη | |
Play Offs | 1 | 5 | 8 | 5 | 1 | 2 | 19 | 14 | 11 | ||||
1940-41 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 6 | 10 | 18 | 8 | 3 | 7 | 34 | 35 | 19 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεν διεξήχθη | |
1941-42 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση Ι) | 2 | 10 | 19 | 13 | 1 | 5 | 45 | 32 | 27 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεν διεξήχθη | |
1942-43 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 1 | 10 | 18 | 14 | 3 | 1 | 48 | 19 | 31 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Play Offs | 2 | 5 | 8 | 3 | 3 | 2 | 9 | 9 | 9 | ||||
1943-44 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 5 | 10 | 18 | 6 | 7 | 5 | 30 | 28 | 19 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1944-45 | Δεν διεξήχθη | - | - | - | - | - | - | - | - | - | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεν διεξήχθη | |
1945-46 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 6 | 11 | 20 | 7 | 5 | 8 | 40 | 33 | 19 | Κύπελλο Ολλανδίας | Διεκόπη | |
1946-47 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση Ι) | 2 | 11 | 20 | 10 | 4 | 6 | 57 | 44 | 24 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεν διεξήχθη | |
1947-48 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 2 | 11 | 20 | 13 | 3 | 5 | 44 | 21 | 29 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1948-49 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση ΙΙ) | 2 | 11 | 20 | 12 | 5 | 3 | 57 | 40 | 29 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Βαθμολογία: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί |
1950-1959: Προσπάθειες για ένα νέο ξεκίνημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην αρχή της δεκαετίας του '50, η απόδοση της ομάδας δεν ήταν καλή, με αποτέλεσμα να μην προκρίνεται στην τελική φάση των Play Offs του πρωταθλήματος, ενώ το Μάιο του 1950 υπέστη μία από τις μεγαλύτερες εντός έδρας ήττες της, χάνοντας από τη Χάαρλεμ με 1-9 στο πλαίσιο του Κυπέλλου Ολλανδίας[22][23]. Σημαντικοί ποδοσφαιριστές της Φέγενορντ όπως ο Άριε Ντε Φρουτ και ο Πιετ Στινμπέρχεν αποχωρούν από την ομάδα[23]. Παράλληλα, το 1952 η Φέγενορντ αγωνίζεται και πάλι με την Εθνική Κουρασάο, αυτή τη φορά χάνοντας με 0-1[24].
Το 1954, μετά από πιέσεις του προέδρου της Φέγενορντ, Κορ Κίμπομπ, ο οποίος αποτέλεσε πρόεδρος της ομάδας για 28 χρόνια, η Ολλανδική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία δέχεται το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Έτσι ιδρύεται η Έρεντιβιζι, η πρώτη εθνική επαγγελματική κατηγορία στην Ολλανδία, όπου η Φέγενορντ ήταν ιδρυτικό μέλος της. Το 1955 αγοράζει από τη Χόλαντ Σπορτ τον Χενκ Σάουτεν, ο οποίος γίνεται τοπ σκόρερ τη σεζόν 1955-56, ενώ σκόραρε ο ίδιος 9 γκολ στη νίκη της Φέγενορντ επί της Φόλεβάικερς με 11-4[23]. Παράλληλα, στις 18 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, πραγματοποιεί την πρώτη του εμφάνιση με τη φανέλα της Φέγενορντ ο Κόεν Μουλέιν, έναν από τους καλύτερους παίχτες της εποχής[23], όπου αγωνίστηκε σε 487 αγώνες, σκοράροντας 88 γκολ[25].
Η πρώτη σεζόν της νεοσύστατης Έρεντιβιζι ήταν το 1956-57, όπου η Φέγενορντ τερμάτισε στην 5η θέση. Εκείνη την περίοδο, η Φέγενορντ νίκησε, στις 11 Νοεμβρίου 1956, τον Άγιαξ με 7-3, όπου σκόραρε 4 γκολ ο Νταν ντεν Μπλέικερ[23]. Ένα χρόνο μετά, ο σύλλογος έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Ολλανδίας, όπου έχασε από την Άλκμααρ '54 με 4-2[17]. Παράλληλα, το 1958, για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυσή της, η Φέγενορντ διοργάνωσε ένα τουρνουά με τις Χιμπέρνιανς, Βαλένθια και Σάλκε, στο οποίο ηττήθηκε από τη Σάλκε στον τελικό με 4-3[21].
Επίσης, τις σεζόν 1957-58 και 1958-59 η Φέγενορντ κατέκτησε το Κύπελλο Μπενελούξ, νικώντας την Άντερλεχτ με 6-0[21][26] και τη Σεντάν με 4-2[27] αντίστοιχα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, η Φέγενορντ αγοράζει τους Έντι Πιέτερς Χράφλαντ, Ράινιερ Κρέιερματ και Γιαν Κλάσεν, όπου πάνω σε αυτούς στηρίχτηκαν οι επιτυχίες της επόμενης δεκαετίας[23].
Περίοδος | Πρωτάθλημα | Κύπελλο[17] | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατηγορία | Θέση | Ομάδες | Αγώνες | Νίκες | Ισοπαλίες | Ήττες | Τέρματα | Βαθμοί | Διοργάνωση | Φάση | |||
Υπέρ | Κατά | ||||||||||||
1949-50 | Ίιρστε Κλάσε (Δύση Ι)[12] | 6 | 10 | 18 | 6 | 4 | 8 | 27 | 28 | 16 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1950-51 | Ίιρστε Κλάσε (Όμιλος Δ)[11] | 8 | 12 | 22 | 7 | 8 | 7 | 31 | 32 | 22 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεν διεξήχθη | |
1951-52 | Ίιρστε Κλάσε (Όμιλος Γ)[11] | 4 | 14 | 26 | 14 | 3 | 9 | 57 | 51 | 31 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεν διεξήχθη | |
1952-53 | Ίιρστε Κλάσε (Όμιλος Δ)[11] | 5 | 14 | 26 | 9 | 9 | 8 | 45 | 43 | 27 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεν διεξήχθη | |
1953-54 | Ίιρστε Κλάσε (Όμιλος Δ)[11] | 5 | 14 | 26 | 13 | 4 | 9 | 46 | 31 | 30 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεν διεξήχθη | |
1954-55 | Ίιρστε Κλάσε (Όμιλος Γ)[28] | 7 | 14 | 26 | 11 | 5 | 10 | 47 | 47 | 27 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεν διεξήχθη | |
1955-56 | Χούφτκλασε (Όμιλος Β)[29] | 5 | 18 | 34 | 17 | 7 | 10 | 93 | 62 | 41 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεν διεξήχθη | |
1956-57 | Έρεντιβιζι[30] | 5 | 18 | 34 | 15 | 9 | 10 | 79 | 58 | 39 | Κύπελλο Ολλανδίας | Φιναλίστ | |
1957-58 | Έρεντιβιζι[31] | 11 | 18 | 34 | 13 | 6 | 15 | 74 | 76 | 32 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1958-59 | Έρεντιβιζι[32] | 5 | 18 | 34 | 17 | 7 | 10 | 84 | 54 | 41 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
Βαθμολογία: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί |
1960-1969: Η χρυσή δεκαετία του '60
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τη σεζόν 1959-60 η Φέγενορντ ισοβαθμούσε με τον Άγιαξ στην πρώτη θέση με 50 βαθμούς. Λόγω της ισοβαθμίας, διεξήχθη ένας αγώνας μπαράζ, στον οποίο ο Άγιαξ επικράτησε με 5-1, με αποτέλεσμα η Φέγενορντ να χάσει το πρωτάθλημα και την είσοδο στο Κύπελλο Πρωταθλητριών 1960-61[33]. Την επόμενη σεζόν, κατακτάει το 6ο της πρωτάθλημα, το πρώτο στην Έρεντιβιζι[34], όπου σκόραρε σε αυτό 100 γκολ[35]. Πρώτοι σκόρερ της Φέγενορντ εκείνη τη σεζόν ήταν οι Κορ Φαν Ντερ Κέιπ (29 γκολ), Χενκ Σάουτεν (19 γκολ) και Κόεν Μουλέιν (16 γκολ). Αξιοσημείωτη νίκη της σεζόν ήταν αυτή επί του Άγιαξ, με 9-5, στις 28 Αυγούστου 1960[35][36].
Ακολούθησε η πρώτη πρόκριση της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Προκρίθηκε στο Κύπελλο Πρωταθλητριών 1961-62[33], όπου στον πρώτο της αγώνα νίκησε την Γκέτεμποργκ με συνολικό σκορ 11-2 (8-2 εντός, 3-0 εκτός). Αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης από την Τότεναμ με συνολικό σκορ 2-4 (1-3 εντός, 1-1 εκτός).
Το 1962 η Φέγενορντ κατέκτησε και πάλι το πρωτάθλημα[34], ενώ παράλληλα αγωνίστηκε και στο Κύπελλο Ιντερτότο 1961-62, στο οποίο ήταν φιναλίστ της διοργάνωσης, χάνοντας στον τελικό από τον Άγιαξ με 4-2. Την επόμενη σεζόν, ο σύλλογος σημείωσε ακόμη μία ευρωπαϊκή διάκριση, φτάνοντας ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών 1962-63[33]. Εκεί αποκλείστηκε από την Μπενφίκα, περσινή πρωταθλήτρια του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, με συνολικό σκορ 1-3 (0-0 εντός, 1-3 εκτός).
Το 1965 η ομάδα κατέκτησε το πρώτο της νταμπλ, κάτι που επαναλήφθηκε το 1969, νικώντας στον τελικό του κυπέλλου την Γκο Αχέντ Ιγκλς (1-0) και την Αϊντχόφεν (1-1, 2-0 επαναληπτικός) αντίστοιχα[17]. Παράλληλα, το 1969 αγωνίστηκε για πρώτη φορά στο Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων, πρόδρομος του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, όπου αποκλείστηκε από τη Νιούκασλ με 4-2 (0-4 εντός, 2-0 εκτός)[33].
Περίοδος | Πρωτάθλημα | Κύπελλο[17] | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατηγορία | Θέση | Ομάδες | Αγώνες | Νίκες | Ισοπαλίες | Ήττες | Τέρματα | Βαθμοί | Διοργάνωση | Φάση | |||
Υπέρ | Κατά | ||||||||||||
1959-60 | Έρεντιβιζι[37] | 2 | 18 | 34 | 20 | 10 | 4 | 94 | 32 | 50 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεν διεξήχθη | |
1960-61 | Έρεντιβιζι[38] | 1 | 18 | 34 | 24 | 5 | 5 | 100 | 40 | 53 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1961-62 | Έρεντιβιζι[39] | 1 | 18 | 34 | 20 | 10 | 4 | 88 | 35 | 50 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1962-63 | Έρεντιβιζι[40] | 4 | 16 | 30 | 14 | 9 | 7 | 58 | 40 | 37 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1963-64 | Έρεντιβιζι[41] | 4 | 16 | 30 | 16 | 5 | 9 | 77 | 33 | 37 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1964-65 | Έρεντιβιζι[42] | 1 | 16 | 30 | 21 | 3 | 6 | 77 | 30 | 45 | Κύπελλο Ολλανδίας | Κυπελλούχος | |
1965-66 | Έρεντιβιζι[43] | 2 | 16 | 30 | 21 | 3 | 6 | 65 | 30 | 45 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1966-67 | Έρεντιβιζι[44] | 2 | 18 | 34 | 21 | 9 | 4 | 81 | 33 | 51 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1967-68 | Έρεντιβιζι[45] | 2 | 18 | 34 | 25 | 5 | 4 | 84 | 21 | 55 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1968-69 | Έρεντιβιζι[46] | 1 | 18 | 34 | 26 | 5 | 3 | 73 | 21 | 57 | Κύπελλο Ολλανδίας | Κυπελλούχος | |
Βαθμολογία: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί |
1970-1979: Διακρίσεις στην Ευρώπη και παρακμή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/14/Wiel_Coerver.jpg/200px-Wiel_Coerver.jpg)
Το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '60 η Φέγενορντ ενισχύθηκε αγωνιστικά, αγοράζοντας παίχτες που διακρίθηκαν τη δεκαετία του '70, όπως ο Ρίνους Ίσραελ, ο Τέο Λάσερομς, ο Όβε Κίντβαλ, ο Χενκ Βέρι, ο Φρανζ Χασίλ, ο Τέο Φαν Ντάιβενμοπντε, ο Βίλεμ Φαν Χάνεχεμ και ο Έντι Τρέιτελ[47]. Παράλληλα, προπονητής της ομάδας γίνεται ο Αυστριακός Ερνστ Χάπελ, από το 1969 μέχρι το 1973.
Μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1969[34], η Φέγενορντ προκρίθηκε στο Κύπελλο Πρωταθλητριών 1969-70, στο οποίο στέφτηκε πρωταθλήτρια. Αναλυτικά, στον πρώτο γύρο νίκησε τη Ρέικιαβικ με συνολικό σκορ 16-2 (4-0 εντός, 12-2 εκτός), ενώ στον δεύτερο γύρο απέκλεισε τη Μίλαν με 2-1 στο σύνολο (2-0 εντός, 0-1 εκτός). Στα προημιτελικά, νίκησε επίσης με 2-1 τη Φόρβερτς Βερολίνου (2-0 εντός, 0-1 εκτός), ενώ στα ημιτελικά αντιμετώπισε τη Λέγκια Βαρσοβίας, την οποία και νίκησε με 2-0 στο σύνολο (2-0 εντός, 0-0 εκτός). Στον τελικό, όπου διεξήχθη στις 6 Μαΐου, νίκησε τη Σέλτικ με 2-1 στην παράταση. Χιλιάδες οπαδοί ξεχύθηκαν στους δρόμους του Ρότερνταμ για να τιμήσουν τον ερχομό της αποστολής στην Ολλανδία[47]. Τέσσερις μήνες αργότερα, η Φέγενορντ κατακτά και το Διηπειρωτικό Κύπελλο 1970, νικώντας την Εστουδιάντες ντε Λα Πλάτα με συνολικό σκορ 3-2 (1-0 εντός, 2-2 εκτός). Το κύπελλο παρουσιάστηκε στο Ντε Κάιπ πριν τον αγώνα με την Ν.Ε.Κ. μπροστά σε 50.000 οπαδούς[48]. Την επόμενη σεζόν στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, η Φέγενορντ αποκλείστηκε από την ΟΤΑ Αράντ. Ωστόσο, κατέκτησε το δέκατο πρωτάθλημα στην ιστορία της[34].
Τον Ιούλιο του 1973 προπονητής της Φέγενορντ γίνεται ο Βίελ Κόερφερ, ο οποίος διαδέχτηκε τον Χάπελ. Ο Κόερφερ βασίστηκε σε νέους παίχτες, όπως ο Πέτερ Ρέσελ, ο Λεξ Σόεμαρκερ, ο Τέο Ντε Γιονγκ και ο Γιόργκεν Κρίστενσεν. Στην πρώτη του σεζόν στην ομάδα του Ρότερνταμ, κατέκτησε το πρωτάθλημα[34][47], καθώς και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, Λεπτομερειακά, στον πρώτο γύρο αντιμετώπισε τη σουηδική Έστερς, όπου και τη νίκησε με συνολικό σκορ 5-2 (2-1 εντός, 3-1 εκτός), ενώ στον επόμενο γύρο απέκλεισε την Γκβάρντια Βαρσοβίας με 3-2 (3-1 εντός, 0-1 εκτός). Προκρίθηκε στα ημιτελικά μετά τη νίκη της επί της Σταντάρ Λιέγης μέσω του εκτός έδρας γκολ (2-0 εντός, 1-3 εκτός, συνολικό σκορ 3-3), όπου αντιμετώπισε τη Ρουχ Χόρζοβ και την απέκλεισε με 2-4 (3-1 εντός, 1-1 εκτός). Στα ημιτελικά νίκησε τη Στουτγκάρδη (2-1 εντός, 2-2 εκτός). Στον διπλό τελικό αγωνίστηκε με την Τότεναμ όπου και τη νίκησε με συνολικό σκορ 4-2 (2-0 εντός, 2-2 εκτός)[47].
Μετά τις ευρωπαϊκές επιτυχίες του 1970 και του 1974, η αγωνιστική απόδοση της Φέγενορντ έπεσε[47]. Το 1975 αποχωρεί ο Κόερφερ, ενώ ο διάδοχός του, Άντονι Μπρζεζάντσικ παραμένει μόνο μία σεζόν, πριν έρθει στον πάγκο ο Βουγιαντίν Μπόσκοβ[49], όπου με αυτόν, η Φέγενορντ τερματίζει στην πρώτη του σεζόν 4η και στη δεύτερη σεζόν του, 10η[47][49]. Το 1978 ο νέος προπονητής της Φέγενορντ, Βάκλαβ Γεζέκ ανανεώνει το ρόστερ της ομάδας με νέους ποδοσφαιριστές, ενώ την ίδια χρονιά ο σύλλογος αποφάσισε να ιδρύσει ακαδημίες για τους νέους[47]. Επίσης, το 1978, αλλά και το 1979, η Φέγενορντ κατέκτησε το Τουρνουά AD Ρότερνταμ, μία φιλική διοργάνωση όπου διεξαγόταν από τον δήμο του Ρότερνταμ πριν από την έναρξη της Έρεντιβιζι από το 1978 ως το 1991, και αγωνίζονταν 4 ομάδες, μία εκ των οποίων η Φέγενορντ. Το 1978 νίκησε την Έβερτον με 2-1[49] και το 1979 την Ίπσουιτς Τάουν με 5-4 στην παράταση[50][51].
Περίοδος | Πρωτάθλημα | Κύπελλο[52] | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατηγορία | Θέση | Ομάδες | Αγώνες | Νίκες | Ισοπαλίες | Ήττες | Τέρματα | Βαθμοί | Διοργάνωση | Φάση | |||
Υπέρ | Κατά | ||||||||||||
1969-70 | Έρεντιβιζι[53] | 2 | 18 | 34 | 22 | 11 | 1 | 81 | 22 | 55 | Κύπελλο Ολλανδίας | ? | |
1970-71 | Έρεντιβιζι[54] | 1 | 18 | 34 | 26 | 5 | 3 | 82 | 25 | 57 | Κύπελλο Ολλανδίας | Προημιτελικά | |
1971-72 | Έρεντιβιζι[55] | 2 | 18 | 34 | 26 | 3 | 5 | 73 | 24 | 55 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεύτερος γύρος | |
1972-73 | Έρεντιβιζι[56] | 2 | 18 | 34 | 27 | 4 | 3 | 89 | 28 | 58 | Κύπελλο Ολλανδίας | Προημιτελικά | |
1973-74 | Έρεντιβιζι[57] | 1 | 18 | 34 | 25 | 6 | 3 | 96 | 28 | 56 | Κύπελλο Ολλανδίας | Προημιτελικά | |
1974-75 | Έρεντιβιζι[58] | 2 | 18 | 34 | 23 | 7 | 4 | 94 | 29 | 53 | Κύπελλο Ολλανδίας | Τρίτος γύρος | |
1975-76 | Έρεντιβιζι[59] | 2 | 18 | 34 | 23 | 6 | 5 | 88 | 40 | 52 | Κύπελλο Ολλανδίας | Προημιτελικά | |
1976-77 | Έρεντιβιζι[60] | 4 | 18 | 34 | 16 | 12 | 6 | 65 | 35 | 44 | Κύπελλο Ολλανδίας | Τρίτος γύρος | |
1977-78 | Έρεντιβιζι[61] | 10 | 18 | 34 | 10 | 12 | 12 | 52 | 47 | 32 | Κύπελλο Ολλανδίας | Τρίτος γύρος | |
1978-79 | Έρεντιβιζι[62] | 2 | 18 | 34 | 19 | 13 | 2 | 62 | 19 | 51 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεύτερος γύρος | |
Βαθμολογία: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί |
1980-1989: Προσωρινή ανάκαμψη και οικονομικά προβλήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Feyenoord_tegen_PEC%2C_met_afscheid_Johan_Cruyff_%3B_Johan_Cruyff_op_de_schouders_van_Wijnstekers_en_Brand.jpg/200px-Feyenoord_tegen_PEC%2C_met_afscheid_Johan_Cruyff_%3B_Johan_Cruyff_op_de_schouders_van_Wijnstekers_en_Brand.jpg)
Το 1980 η Φέγενορντ κατέκτησε το πέμπτο της κύπελλο, μετά τη νίκη επί του Άγιαξ στον τελικό με 3-1 με μία νεανική ομάδα[51][63]. Έτσι προκρίθηκε στο Κύπελλο Κυπελλούχων 1980-81, όπου έφτασε μέχρι τα ημιτελικά της διοργάνωσης, χάνοντας από την Ντιναμό Τιφλίδας με συνολικό σκορ 3-2. Παράλληλα, το 1981 η Φέγενορντ αγοράζει το Βίλεμ Φαν Χάνεχεμ, ο οποίος είχε αποχωρήσει από την ομάδα το 1976, καθώς και το Γιόχαν Κρόιφ από τον Άγιαξ[51]. Λέγεται μάλιστα ότι ο Κρόιφ ήταν η αιτία να υποστεί η Φέγενορντ μία από τις πιο βαριές ήττες της από τον Άγιαξ με 8-2[64], επειδή ο Ολλανδός ποδοσφαιριστής, αντί να ανανεώσει το συμβόλαιό του με τον Άγιαξ, επέλεξε τη Φέγενορντ ως τελευταία ομάδα, πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση και αυτό είχε επικριθεί έντονα από οπαδούς του Άγιαξ[63].
Το 1982 ο τότε πρόεδρος της ομάδας, Κορ Κίμπομ πεθαίνει από εγκεφαλικό επεισόδιο[51]. Εν' τω μεταξύ, η Φέγενορντ κατακτάει ένα ακόμη Τουρνουά AD Ρότερνταμ, νικώντας στον τελικό τη Σέλτικ με 5-4, κάτι που επαναλαμβάνει το 1984, νικώντας αυτή τη φορά τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 1-0[50]. Παράλληλα, τη σεζόν 1983-84 κατέκτησε ακόμη ένα νταμπλ, το τρίτο στην ιστορία της. Προπονητής τότε ήταν ο Τάις Λίμπρετς, ενώ σπουδαίοι ποδοσφαιριστές της εποχής ήταν ο Άντρε Χοέξτρα, ο Ρουντ Γκούλιτ, ο Πέτερ Χούτμαν και ο Γιόχαν Κρόιφ, ο οποίος αγωνίστηκε τελευταία φορά στην καριέρα του ενάντια με τη Τσβόλε, στις 13 Μαΐου 1984[51].
Το νταμπλ διαδέχτηκαν τα οικονομικά προβλήματα. Στο τέλος της δεκαετίας του '80 η Φέγενορντ δεν είχε τους οικονομικούς πόρους να ενισχύσει την ομάδα, λόγω της μικρής προέλευσης θεατών στο γήπεδο. Η ανάληψη της ομάδας από το νεαρό προπονητή Πιμ Φερμπίκ, μαζί με τους πρώην ποδοσφαιριστές της Φέγενορντ Κορ Φαν Ντερ Κέιπ, Κόεν Μουλέιν, Κορ Φελντχοεν και Πιετ Στινμπεργκερ στο τεχνικό προσωπικό, ήταν αποτυχημένη. Μετά από ένα κακό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, στην εντός έδρας ήττα από τη Φορτούνα Σιτάρντ με 0-2, οι οπαδοί ζήτησαν αποζημίωση από τον προπονητή και τους οπαδούς[63]. Ο μόνος τίτλος που κέρδισε η Φέγενορντ ήταν το Τουρνουά AD Ρότερνταμ από το 1988 μέχρι το 1990[50].
Περίοδος | Πρωτάθλημα | Κύπελλο[52] | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατηγορία | Θέση | Ομάδες | Αγώνες | Νίκες | Ισοπαλίες | Ήττες | Τέρματα | Βαθμοί | Διοργάνωση | Φάση | |||
Υπέρ | Κατά | ||||||||||||
1979-80 | Έρεντιβιζι[65] | 4 | 18 | 34 | 15 | 13 | 6 | 58 | 36 | 43 | Κύπελλο Ολλανδίας | Κυπελλούχος | |
1980-81 | Έρεντιβιζι[66] | 4 | 18 | 34 | 18 | 9 | 7 | 74 | 48 | 45 | Κύπελλο Ολλανδίας | Τρίτος γύρος | |
1981-82 | Έρεντιβιζι[67] | 6 | 18 | 34 | 13 | 12 | 9 | 61 | 59 | 38 | Κύπελλο Ολλανδίας | Τρίτος γύρος | |
1982-83 | Έρεντιβιζι[68] | 2 | 18 | 34 | 22 | 10 | 2 | 72 | 39 | 54 | Κύπελλο Ολλανδίας | Τρίτος γύρος | |
1983-84 | Έρεντιβιζι[69] | 1 | 18 | 34 | 25 | 7 | 2 | 96 | 31 | 57 | Κύπελλο Ολλανδίας | Κυπελλούχος | |
1984-85 | Έρεντιβιζι[70] | 3 | 18 | 34 | 21 | 6 | 7 | 87 | 51 | 48 | Κύπελλο Ολλανδίας | Δεύτερος γύρος | |
1985-86 | Έρεντιβιζι[71] | 3 | 18 | 34 | 19 | 6 | 9 | 74 | 50 | 44 | Κύπελλο Ολλανδίας | Τρίτος γύρος | |
1986-87 | Έρεντιβιζι | 3 | 18 | 34 | 15 | 12 | 7 | 73 | 43 | 42 | Κύπελλο Ολλανδίας | Τρίτος γύρος | |
1987-88 | Έρεντιβιζι | 6 | 18 | 34 | 14 | 8 | 12 | 63 | 57 | 36 | Κύπελλο Ολλανδίας | Προημιτελικά | |
1988-89 | Έρεντιβιζι | 4 | 18 | 34 | 15 | 10 | 9 | 66 | 52 | 40 | Κύπελλο Ολλανδίας | Τρίτος γύρος | |
Βαθμολογία: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί |
1990-1999: Οικονομικά προβλήματα και τίλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1990 η HCS, ο κύριος χορηγός της Φέγενορντ την εποχή εκείνη πτωχεύει, με αποτέλεσμα να δυσχερανθούν τα οικονομικά προβλήματα του συλλόγου[72]. Την περίοδο 1989-90 κατέκτησε την 11η θέση στο πρωτάθλημα, τη χαμηλότερη στην ιστορία της.
Το 1991 προπονητής γίνεται ο Βιμ Γιάνσεν, ο οποίος αγόρασε τους Γιον ντε Βολφ και Χενκ Φράζεν για να ενισχύσει την άμυνα, καθώς και τον επιθετικό Ρομπ Βίτσχε. Πρώτος τίτλος του Γιάνσεν ήταν το Κύπελλο και το Σούπερ Καπ. Το 1992, εκτός από την κατάκτηση του κυπέλλου, η Φέγενορντ έφτασε ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου αποκλείστηκε από τη Μονακό με τον κανονισμό του εκτός έδρας γκολ (2-2 εντός, 1-1 εκτός).
Το 1992 ο σύλλογος αλλάζει ξανά προπονητή και στον πάγκο κάθεται πλέον ο Βιλεμ Φαν Χάνεχεμ, ο οποίος στην πρώτη του σεζόν κατακτά την Έρεντιβιζι 1992-93, ενώ στις δύο επόμενες το κύπελλο[72]. Παράλληλα έφτασε μέχρι τον προημιτελικό Κυπέλλου Κυπελλούχων 1994-95, όπου αποκλείστηκε από τη Σαραγόσα με 1-2 (συνολικό σκορ). Ο Φαν Χάνεχεμ αποχώρησε από τη Φέγενορντ μετά την ήττα από την Αϊντχόφεν με 3-0[72].
Παράλληλα, οι ευρωπαϊκές διακρίσεις συνεχίστηκαν: τη σεζόν 1995-96 έφτασε ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου αποκλείστηκε από τη Ραπίντ Βιέννης με 1-4 στο σύνολο. Επίσης, τη σεζόν 1997-98 είχε την πρώτη της συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου κατέκτησε την τρίτη θέση.
Τη σεζόν 1998-99 η Φέγενορντ κατακτά το πρωτάθλημα. Ο αρχηγός Γιαν-Πολ φαν Χάστελ, σηκώνοντας το πρωτάθλημα δήλωσε ότι εκείνη τη στιγμή κατάλαβε πόσο μεγάλος σύλλογος είναι η Φέγενορντ[72]. Ακολούθησε και η κατάκτηση του Σούπερ Καπ μετά τη νίκη επί του Άγιαξ με 3-2 στην Άμστερνταμ Αρίνα[73]. Σημαντικοί παίχτες της σεζόν εκείνης ήταν, εκτός από το Φαν Χάστελ, ο Γιέρζι Ντούντεκ, ο Πολ Μπόσφελτ, ο Κις φαν Βόντερεν, ο Γιον Νταλ Τόμασον και ο Χούλιο Ρικάρντο Κρουζ[72].
Περίοδος | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατηγορία | Θέση | Ομάδες | Αγώνες | Νίκες | Ισοπαλίες | Ήττες | Τέρματα | Βαθμοί | Διοργάνωση | Φάση | |||
Υπέρ | Κατά | ||||||||||||
1989-90 | Έρεντιβιζι | 11 | 18 | 34 | 9 | 13 | 12 | 51 | 45 | 31 | Κύπελλο Ολλανδίας[52] | Τρίτος γύρος | |
1990-91 | Έρεντιβιζι | 8 | 18 | 34 | 8 | 16 | 10 | 39 | 40 | 32 | Κύπελλο Ολλανδίας[52] | Κυπελλούχος | |
1991-92 | Έρεντιβιζι | 3 | 18 | 34 | 20 | 9 | 5 | 54 | 19 | 49 | Κύπελλο Ολλανδίας[52] | Κυπελλούχος | |
1992-93 | Έρεντιβιζι | 1 | 18 | 34 | 22 | 9 | 3 | 82 | 32 | 53 | Κύπελλο Ολλανδίας[52] | Ημιτελικά | |
1993-94 | Έρεντιβιζι | 2 | 18 | 34 | 19 | 13 | 2 | 61 | 27 | 51 | Κύπελλο Ολλανδίας[52] | Κυπελλούχος | |
1994-95 | Έρεντιβιζι | 4 | 18 | 34 | 19 | 5 | 10 | 66 | 56 | 43 | Κύπελλο Ολλανδίας[74] | Κυπελλούχος | |
1995-96 | Έρεντιβιζι | 3 | 18 | 34 | 18 | 9 | 7 | 66 | 36 | 63 | Κύπελλο Ολλανδίας[75] | Ημιτελικά | |
1996-97 | Έρεντιβιζι | 2 | 18 | 34 | 22 | 7 | 5 | 67 | 34 | 73 | Κύπελλο Ολλανδίας[76] | Προημιτελικά | |
1997-98 | Έρεντιβιζι | 4 | 18 | 34 | 18 | 7 | 9 | 62 | 40 | 60 | Κύπελλο Ολλανδίας[77] | Προημιτελικά | |
1998-99 | Έρεντιβιζι | 1 | 18 | 34 | 25 | 5 | 4 | 76 | 38 | 80 | Κύπελλο Ολλανδίας[78] | Ημιτελικά | |
Μέχρι 1994-95: Βαθμολογία: Νίκη=2 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί Από 1995-96: Βαθμολογία: Νίκη=3 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί |
2000-2009: Προσπάθειες ανοικοδόμησης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b2/Feyenoord_100Years_Balloon.jpg/150px-Feyenoord_100Years_Balloon.jpg)
Η Φέγενορντ συμμετείχε για δεύτερη φορά στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ 1999-00. Προκρίθηκε στη φάση των 16, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση στον όμιλό της (πίσω από τη Ρόσενμποργκ). Εκείνη την εποχή η φάση των 16 απαρτιζόταν από 4 ομίλους. Εκεί η Φέγενορντ αποκλείστηκε, αφού τερμάτισε στην τρίτη θέση στον όμιλο Δ.
Η Φέγενορντ αγωνίστηκε στο Τσάμπιονς Λιγκ και το 2001-02, στο οποίο τερμάτισε στην τρίτη θέση του ομίλου Θ. Προκρίθηκε όμως στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 2001-2002 όπου και το κατέκτησε[79], αντιμετωπίζοντας στον τελικό που διεξήχθη στο Ντε Κάιπ την Ντόρτμουντ, όπου και τη νίκησε με 3-2. Σκόρερ για τη Φέγενορντ ήταν ο Πιερ Φαν Χόιντονκ (που σκόραρε δύο γκολ), και ο Γιον Νταλ Τόμασον[80]. Τρεις μήνες αργότερα, αγωνίστηκε στο Σούπερ Καπ Ευρώπης, όπου έχασε από τη Ρεάλ Μαδρίτης με 3-1. Προπονητής ήταν ο Μπερτ φαν Μάρβικ, ο οποίος αποτέλεσε ο μακροβιότερος προπονητής της Φέγενορντ, προπονώντας την για 4 χρόνια (2000-2004)[80].
Οι επόμενες περίοδοι που ακολούθησαν ήταν μέτριες για τη Φέγενορντ. Στις 30 Νοεμβρίου 2006, κατά τη διάρκεια του αγώνα εναντίον της Νανσί για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 2006-2007, έγιναν συγκρούσεις μεταξύ οπαδών της Φέγενορντ και της αστυνομίας[80], με αποτέλεσμα η ολλανδική ομάδα να αποκλειστεί από το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ χωρίς να αγωνιστεί στη Φάση των 32 με την Τότεναμ, καθώς και να πληρώσει πρόστιμο 60.000€[81].
Τη σεζόν 2007-08 ο Φαν Μάρβικ επέστρεψε για μία χρονιά στη Φέγενορντ, όπου μέσα σε αυτή κατέκτησε το κύπελλο. Το 2008, η Φέγενορντ συμπλήρωσε 100 χρόνια από την ίδρυσή της και η ομάδα πραγματοποίησε έναν λαμπρό εορτασμό για την εκατοστή επέτειο. Μάλιστα, οργάνωσε και ένα τουρνουά, αποτελούμενο από τη Φέγενορντ και τις 3 ομάδες που έχει αντιμετωπίσει σε τελικό ευρωπαϊκών κυπέλλων (Ντόρτμουντ, Τότεναμ, Σέλτικ), ενώ το «χρυσό έμβλημα» έγινε για τη σεζόν 2007-08 το επίσημο έμβλημα της. Παράλληλα, η Φέγενορντ περιήλθε για δεύτερη φορά σε οικονομικά προβλήματα[80], έχοντας τη σεζόν 2008-09 αρνητικό ισοζύγιο 16.900.000€[82], κατατάσοντάς τη στην Κατηγορία 1 (κακή οικονομική κατάσταση), θέτοντας σε κίνδυνο μάλιστα και την άδεια επαγγελματικού ποδοσφαίρου[83].
Περίοδος | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατηγορία | Θέση | Ομάδες | Αγώνες | Νίκες | Ισοπαλίες | Ήττες | Τέρματα | Βαθμοί | Διοργάνωση | Φάση | |||
Υπέρ | Κατά | ||||||||||||
1999-00 | Έρεντιβιζι | 3 | 18 | 34 | 18 | 10 | 6 | 66 | 42 | 64 | Κύπελλο Ολλανδίας[84] | Προημιτελικά | |
2000-01 | Έρεντιβιζι | 2 | 18 | 34 | 21 | 3 | 10 | 67 | 37 | 66 | Κύπελλο Ολλανδίας[85] | Προημιτελικά | |
2001-02 | Έρεντιβιζι | 3 | 18 | 34 | 19 | 7 | 8 | 68 | 29 | 64 | Κύπελλο Ολλανδίας[86] | Προημιτελικά | |
2002-03 | Έρεντιβιζι | 3 | 18 | 34 | 25 | 5 | 4 | 89 | 39 | 80 | Κύπελλο Ολλανδίας[87] | Φιναλίστ | |
2003-04 | Έρεντιβιζι | 3 | 18 | 34 | 20 | 8 | 6 | 71 | 38 | 68 | Κύπελλο Ολλανδίας[88] | Προημιτελικά | |
2004-05 | Έρεντιβιζι | 4 | 18 | 34 | 19 | 5 | 10 | 90 | 51 | 62 | Κύπελλο Ολλανδίας[89] | Ημιτελικά | |
2005-06 | Έρεντιβιζι | 3 | 18 | 34 | 21 | 8 | 5 | 79 | 34 | 71 | Κύπελλο Ολλανδίας[90] | Τρίτος γύρος | |
2006-07 | Έρεντιβιζι | 7 | 18 | 34 | 15 | 8 | 11 | 56 | 66 | 53 | Κύπελλο Ολλανδίας[91] | Τρίτος γύρος | |
2007-08 | Έρεντιβιζι | 6 | 18 | 34 | 18 | 6 | 10 | 64 | 41 | 60 | Κύπελλο Ολλανδίας[92] | Τρίτος γύρος | |
2008-09 | Έρεντιβιζι | 7 | 18 | 34 | 12 | 9 | 13 | 54 | 46 | 45 | Κύπελλο Ολλανδίας[93] | Προημιτελικά | |
Βαθμολογία: Νίκη=3 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί |
2010-σήμερα: Οικονομικές δυσκολίες και νέο ξεκίνημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 24 Οκτωβρίου 2010 η Φέγενορντ υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας της, χάνοντας από την Αϊντχόφεν με 10-0[94][95]. Προπονητής ήταν ο Μάριο Μπιν, ο οποίος αποχώρησε το 2011, μετά από μία απογοητευτική σεζόν, όπου η Φέγενορντ τερμάτισε στη 10η θέση, ενώ εξακολουθεί να βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση. Στο κύπελλο έφτασε μέχρι τον τελικό, όπου έχασε από τον Άγιαξ με συνολικό σκορ 6-1 (1-4 εντός, 0-2 εκτός)[95].
Το 2011 έρχεται στον πάγκο ο Ρόναλντ Κούμαν. Με περιορισμένους οικονομικούς πόρους και πολλούς ποδοσφαιριστές από τις ακαδημίες, όπως ο Στέφαν ντε Βράι και ο Μπρούνο Μάρτινς, ενώ αγόρασε ως δανεικό τον Σουηδό Τζον Κουιντέτι, ο οποίος σκόραρε 3 γκολ στην εκτός έδρας νίκη επί του Άγιαξ, την πρώτη μετά το 2006. Τερμάτισε στην 2η θέση, όπου και προκρίθηκε στον 3ο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Παράλληλα τα οικονομικά προβλήματα άρχισαν να υποχωρούν[95], τοποθετώντας την ομάδα στην Κατηγορία 2 (επαρκής οικονομική κατάσταση)[96].
Η σεζόν 2013-14 ήταν η τελευταία για τον Κούμαν. Κατέκτησε την 2η θέση, όπου κέρδισε την είσοδο στον τρίτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ 2014-15. Στο Γιουρόπα Λιγκ 2013-14 αποκλείστηκε στα Play Offs από την Κουμπάν Κρασνοντάρ με συνολικό σκορ 1-3 (1-2 εντός, 0-1 εκτός). Επιπρόσθετα, το 2014 η Φέγενορντ τοποθετείται από την Ολλανδική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία στην Κατηγορία 3 (καλή οικονομική κατάσταση), ξεχρεώνοντας τις οφειλές των περασμένων ετών[97][98][99].
Το 2014-15, προπονητής έγινε ο Φρεντ Ρούντεν[100]. Παρέμεινε μόνο για μία σεζόν, όπου κατέκτησε την 4η θέση στο πρωτάθλημα, ενώ στο Γιουρόπα Λιγκ 2014-15 αποκλείστηκε από τη Ρόμα στη φάση των 32 με συνολικό σκορ 2-3 (1-2 εντός, 1-1 εκτός). Ο Ρούτεν απολύθηκε στις 17 Μαΐου 2015, μετά την ήττα από την Ζβόλε με 3-0. Τον διαδέχτηκε ο Τζιοβάνι Φαν Μπρόνκχορστ[101], ο οποίος δύο χρόνια μετά, επανέφερε τη Φέγενορντ στην κορυφή του πρωταθλήματος.
Περίοδος | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατηγορία | Θέση | Ομάδες | Αγώνες | Νίκες | Ισοπαλίες | Ήττες | Τέρματα | Βαθμοί | Διοργάνωση | Φάση | |||
Υπέρ | Κατά | ||||||||||||
2009-10 | Έρεντιβιζι | 4 | 18 | 34 | 17 | 12 | 5 | 54 | 31 | 63 | Κύπελλο Ολλανδίας[102] | Φιναλίστ | |
2010-11 | Έρεντιβιζι | 10 | 18 | 34 | 2 | 8 | 14 | 53 | 54 | 44 | Κύπελλο Ολλανδίας[103] | Τρίτος γύρος | |
2011-12 | Έρεντιβιζι | 2 | 18 | 34 | 21 | 7 | 6 | 70 | 37 | 70 | Κύπελλο Ολλανδίας[104] | Τρίτος γύρος | |
2012-13 | Έρεντιβιζι | 3 | 18 | 34 | 21 | 6 | 7 | 64 | 38 | 69 | Κύπελλο Ολλανδίας[105] | Ημιτελικά | |
2013-14 | Έρεντιβιζι | 2 | 18 | 34 | 20 | 7 | 7 | 76 | 40 | 67 | Κύπελλο Ολλανδίας[106] | Προημιτελικά | |
2014-15 | Έρεντιβιζι | 4 | 18 | 34 | 17 | 8 | 9 | 56 | 39 | 59 | Κύπελλο Ολλανδίας[107] | Δεύτερος Γύρος | |
2015-16 | Έρεντιβιζι | 3 | 18 | 34 | 19 | 6 | 9 | 62 | 40 | 63 | Κύπελλο Ολλανδίας | Κυπελλούχος | |
2016-17 | Έρεντιβιζι | 1 | 18 | 34 | 26 | 4 | 4 | 86 | 25 | 82 | Κύπελλο Ολλανδίας | Προημιτελικά | |
2017-18 | Έρεντιβιζι | 4 | 18 | 34 | 20 | 6 | 8 | 76 | 39 | 66 | Κύπελλο Ολλανδίας | Κυπελλούχος | |
Βαθμολογία: Νίκη=3 βαθμοί, Ισοπαλία=1 βαθμός, Ήττα=0 βαθμοί |
Πορεία στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σεζόν | Διοργάνωση | Γύρος | Αντίπαλος | Εντός | Εκτός | Συνολικό σκορ/ Θέση | Πρ./Απ. |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1961-62 | Κύπελλο Πρωταθλητριών | Προκριματικός γύρος | ![]() | 3-0 | 8-2 | 11-2 | ![]() |
1ος γύρος | ![]() | 1-3 | 1-1 | 2-4 | ![]() | ||
1962-63 | Κύπελλο Πρωταθλητριών | Προκριματικός γύρος | ![]() | 1-3 | 3-1 | 4-41 | ![]() |
1ος γύρος | ![]() | 1-1 | 2-2 | 3-31 | ![]() | ||
Προημιτελικά | ![]() | 1-1 | 1-0 | 2-1 | ![]() | ||
Ημιτελικά | ![]() | 0-0 | 1-3 | 1-3 | ![]() | ||
1965-66 | Κύπελλο Πρωταθλητριών | Προκριματικός γύρος | ![]() | 2-1 | 0-5 | 2-6 | ![]() |
1969-70 | Κύπελλο Πρωταθλητριών | 1ος γύρος | ![]() | 4-0 | 12-2 | 16-2 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 2-0 | 0-1 | 2-1 | ![]() | ||
Προημιτελικά | ![]() | 2-0 | 0-1 | 2-1 | ![]() | ||
Ημιτελικά | ![]() | 2-0 | 0-0 | 2-0 | ![]() | ||
Τελικός | ![]() | - | - | 2-12 | Κυπελλούχος | ||
1970-71 | Κύπελλο Πρωταθλητριών | 1ος γύρος | ![]() | 1-1 | 0-0 | 1-1 (Γ.Ε.Ε.) | ![]() |
1971-72 | Κύπελλο Πρωταθλητριών | 1ος γύρος | ![]() | 8-0 | 9-0 | 17-0 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 2-0 | 3-0 | 5-0 | ![]() | ||
Προημιτελικά | ![]() | 1-0 | 1-5 | 2-5 | ![]() | ||
1972-73 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 9-0 | 12-0 | 21-0 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 4-3 | 1-2 | 5-5 (Γ.Ε.Ε.) | ![]() | ||
1973-74 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 2-1 | 3-1 | 5-2 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 3-1 | 0-1 | 3-2 | ![]() | ||
3ος γύρος | ![]() | 2-0 | 3-1 | 3-3 (Γ.Ε.Ε.) | ![]() | ||
Προημιτελικά | ![]() | 3-1 | 1-1 | 4-2 | ![]() | ||
Ημιτελικά | ![]() | 2-1 | 2-2 | 4-3 | ![]() | ||
Τελικός | ![]() | 2-0 | 2-2 | 4-2 | Κυπελλούχος | ||
1974-75 | Κύπελλο Πρωταθλητριών | 1ος γύρος | ![]() | 7-0 | 4-1 | 11-1 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 0-0 | 0-3 | 0-3 | ![]() | ||
1975-76 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 1-2 | 0-2 | 1-4 | ![]() |
1976-77 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 3-0 | 1-2 | 4-2 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 5-0 | 2-2 | 7-2 | ![]() | ||
3ος γύρος | ![]() | 2-0 | 1-0 | 3-0 | ![]() | ||
Προημιτελικά | ![]() | 0-0 | 1-2 | 1-2 | ![]() | ||
1979-80 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 1-0 | 1-0 | 2-0 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 4-0 | 1-1 | 5-1 | ![]() | ||
3ος γύρος | ![]() | 1-0 | 1-4 | 2-4 | ![]() | ||
1980-81 | Κύπελλο Κυπελλούχων | 1ος γύρος | ![]() | 3-1 | 4-2 | 7-3 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 1-0 | 2-1 | 3-1 | ![]() | ||
Προημιτελικά | ![]() | 4-0 | 2-3 | 6-3 | ![]() | ||
Ημιτελικά | ![]() | 2-0 | 0-3 | 2-3 | ![]() | ||
1981-82 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 2-0 | 1-1 | 3-1 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 2-1 | 1-1 | 3-2 | ![]() | ||
3ος γύρος | ![]() | 1-0 | 0-2 | 1-2 | ![]() | ||
1983-84 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 2-0 | 1-0 | 3-0 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 0-2 | 2-4 | 2-6 | ![]() | ||
1984-85 | Κύπελλο Πρωταθλητριών | 1ος γύρος | ![]() | 0-0 | 1-2 | 1-2 | ![]() |
1985-86 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 2-1 | 1-3 | 4-3 | ![]() |
1986-87 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 2-0 | 0-1 | 2-1 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 0-2 | 1-5 | 1-7 | ![]() | ||
1987-88 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 5-0 | 5-2 | 10-2 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 1-0 | 1-2 | 2-2 (Γ.Ε.Ε.) | ![]() | ||
3ος γύρος | ![]() | 2-2 | 0-1 | 2-3 | ![]() | ||
1989-90 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 2-1 | 0-2 | 2-3 | ![]() |
1991-92 | Κύπελλο Κυπελλούχων | 1ος γύρος | ![]() | 1-0 | 0-0 | 1-0 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 0-0 | 0-0 | 0-0 (5-3 πεν.) | ![]() | ||
Προημιτελικά | ![]() | 1-0 | 0-0 | 1-0 | ![]() | ||
Ημιτελικά | ![]() | 2-2 | 1-1 | 3-3 (Γ.Ε.Ε.) | ![]() | ||
1992-93 | Κύπελλο Κυπελλούχων | 1ος γύρος | ![]() | 1-0 | 1-2 | 2-2 (Γ.Ε.Ε.) | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 4-1 | 0-1 | 4-2 | ![]() | ||
Προημιτελικά | ![]() | 0-1 | 1-3 | 1-4 | ![]() | ||
1993-94 | Τσάμπιονς Λιγκ | 1ος γύρος | ![]() | 3-0 | 0-1 | 3-1 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 0-0 | 0-1 | 0-1 | ![]() | ||
1994-95 | Κύπελλο Κυπελλούχων | 1ος γύρος | ![]() | 2-1 | 1-1 | 3-2 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 1-0 | 4-3 | 5-3 | ![]() | ||
Προημιτελικά | ![]() | 1-0 | 0-2 | 1-2 | ![]() | ||
1995-96 | Κύπελλο Κυπελλούχων | 1ος γύρος | ![]() | 6-0 | 7-0 | 13-0 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 1-0 | 0-0 | 1-0 | ![]() | ||
Προημιτελικά | ![]() | 1-0 | 2-2 | 3-2 | ![]() | ||
Ημιτελικά | ![]() | 1-1 | 0-3 | 1-4 | ![]() | ||
1996-97 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 1-1 | 1-0 | 2-1 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 0-1 | 3-0 | 3-1 | ![]() | ||
3ος γύρος | ![]() | 2-4 | 0-0 | 2-4 | ![]() | ||
1997-98 | Τσάμπιονς Λιγκ | 2ος προκριματικός γύρος | ![]() | 6-2 | 2-1 | 8-2 | ![]() |
Β΄ Όμιλος | ![]() | 1-3 | 1-2 | 3η θέση | ![]() | ||
![]() | 2-0 | 1-5 | |||||
![]() | 2-0 | 1-0 | |||||
1998-99 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 0-3 | 3-1 | 3-4 | ![]() |
1999-00 | Τσάμπιονς Λιγκ | 1η φάση ομίλων | ![]() | 1-0 | 2-2 | 2η θέση | ![]() |
![]() | 1-1 | 1-1 | |||||
![]() | 1-1 | 1-1 | |||||
2η φάση ομίλων | ![]() | 0-0 | 1-2 | 3η θέση | ![]() | ||
![]() | 1-3 | 1-3 | |||||
![]() | 3-0 | 0-0 | |||||
2000-01 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 3-1 | 1-0 | 4-1 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 1-0 | 2-1 | 3-1 | ![]() | ||
3ος γύρος | ![]() | 2-2 | 1-2 | 3-4 | ![]() | ||
2001-02 | Τσάμπιονς Λιγκ | Θ΄ Όμιλος | ![]() | 2-2 | 1-3 | 3η θέση | ![]() |
![]() | 0-2 | 0-4 | |||||
![]() | 2-1 | 2-2 | |||||
Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 3ος γύρος | ![]() | 1-0 | 2-2 | 3-2 | ![]() | |
4ος γύρος | ![]() | 3-2 | 1-1 | 4-3 | ![]() | ||
Προημιτελικά | ![]() | 1-1 | 1-1 | 2-2 (5-4 πεν.) | ![]() | ||
Ημιτελικά | ![]() | 2-2 | 1-0 | 3-2 | ![]() | ||
Τελικός | ![]() | - | - | 3-22 | Κυπελλούχος | ||
2002-03 | Τσάμπιονς Λιγκ | 3ος προκριματικός γύρος | ![]() | 1-0 | 2-0 | 3-0 | ![]() |
Ε΄ Όμιλος | ![]() | 1-1 | 0-2 | 4η θέση | ![]() | ||
![]() | 2-3 | 1-0 | |||||
![]() | 0-0 | 0-2 | |||||
2003-04 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 2-1 | 1-0 | 3-1 | ![]() |
2ος γύρος | ![]() | 0-2 | 1-1 | 1-3 | ![]() | ||
2004-05 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 4-1 | 1-0 | 5-1 | ![]() |
Α΄ Όμιλος | ![]() | 2-1 | - | 1η θέση | ![]() | ||
![]() | - | 0-1 | |||||
![]() | - | 1-1 | |||||
![]() | 3-0 | - | |||||
Γύρος των 32 | ![]() | 1-2 | 1-2 | 2-4 | ![]() | ||
2005-06 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 1-1 | 0-1 | 1-2 | ![]() |
2006-07 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 0-0 | 2-2 | 2-2 (Γ.Ε.Ε.) | ![]() |
Ε΄ Όμιλος | ![]() | 0-0 | - | 3η θέση | ![]() | ||
![]() | - | 0-3 | |||||
![]() | 3-1 | - | |||||
![]() | - | 1-1 | |||||
Γύρος των 32 | ![]() | - | - | Δεν έγινε 3 | ![]() | ||
2008-09 | Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | 1ος γύρος | ![]() | 0-1 | 2-1 | 2-2 (Γ.Ε.Ε.) | ![]() |
Θ΄ Όμιλος | ![]() | 1-3 | - | 5η θέση | ![]() | ||
![]() | - | 0-3 | |||||
![]() | 0-1 | - | |||||
![]() | - | 0-3 | |||||
2010-11 | Γιουρόπα Λιγκ | Play-Offs | ![]() | 1-0 | 0-2 | 1-2 | ![]() |
2012-13 | Τσάμπιονς Λιγκ | 3ος προκριματικός γύρος | ![]() | 0-1 | 1-2 | 1-3 | ![]() |
Γιουρόπα Λιγκ | Play-Offs | ![]() | 2-2 | 0-2 | 2-4 | ![]() | |
2013-14 | Γιουρόπα Λιγκ | Play-Offs | ![]() | 1-2 | 0-1 | 1-3 | ![]() |
2014-15 | Τσάμπιονς Λιγκ | 3ος προκριματικός γύρος | ![]() | 1-2 | 1-3 | 2-5 | ![]() |
Γιουρόπα Λιγκ | Play-Offs | ![]() | 4-3 | 1-1 | 5-4 | ![]() | |
Z΄ Όμιλος | ![]() | 2-0 | 0-2 | 1η θέση | ![]() | ||
![]() | 2-0 | 1-3 | |||||
![]() | 2-1 | 3-0 | |||||
Γύρος των 32 | ![]() | 1-2 | 1-1 | 2-3 | ![]() | ||
2016-17 | Γιουρόπα Λιγκ | Α΄ Όμιλος | ![]() | 0-1 | 0-1 | 3η θέση | ![]() |
![]() | 1-0 | 0-4 | |||||
![]() | 1-0 | 1-1 | |||||
2017-18 | Τσάμπιονς Λιγκ | Α΄ Όμιλος | ![]() | 2-1 | 1-3 | 4η θέση | ![]() |
![]() | 1-2 | 1-3 | |||||
![]() | 0-4 | 0-1 |
1 Έγιναν και στις δύο περιπτώσεις αγώνας μπαράζ. Η Φέγενορντ νίκησε και τις δύο αντιπάλους της με 1-0 σε ουδέτερο γήπεδο.
2 Μονός αγώνας.
3 Η Φέγενορντ αποκλείστηκε από την UEFA.
Κατάταξη ΟΥΕΦΑ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τελευταία ενημέρωση: 3 Ιουλίου 2018[108]
Θέση | Χώρα | Ομάδα | Βαθμοί |
---|---|---|---|
68 | ![]() | Αστανά | 21.750 |
66 | ![]() | Φέγενορντ | 21.500 |
70 | ![]() | Ραπίντ Βιέννης | 21.500 |
Έμβλημα και εμφανίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εξέλιξη των εμβλημάτων και των εμφανίσεων.
|