Χέρμαν Μέλβιλ

Χέρμαν Μέλβιλ
Όνομα	Χέρμαν Μέλβιλ
Γέννηση	1 Αυγούστου 1819 Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη
Θάνατος	28 Σεπτεμβρίου 1891 (72 ετών) Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη
Επάγγελμα/ ιδιότητες	καθηγητής[1], ναυτικός[1], λέκτορας[1], ποιητής[2][3][1], συγγραφέας[2][4], μυθιστοριογράφος[3][1], δοκιμιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας και συλλέκτης τέχνης
Εθνικότητα	Αμερικανός
Υπηκοότητα	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Σχολές φοίτησης	The Academy of Management Annals και Γυμνάσιο και Προπαρασκευαστικό Σχολείο Κολούμπια
Είδη	Ταξιδιωτική λογοτεχνία
Αξιοσημείωτα έργα	Μόμπι Ντικ
Σύζυγος(οι)	Elizabeth Knapp Melville (1847)
Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Χέρμαν Μέλβιλ (αγγλικά: Herman Melville, 1 Αυγούστου 1819 – 28 Σεπτεμβρίου 1891) ήταν Αμερικανός συγγραφέας και εκπρόσωπος της "Αμερικανικής Αναγέννησης" της λογοτεχνίας. Είναι περισσότερο γνωστός για το κλασικό του πλέον έργο Μόμπυ Ντικ, εμπνευσμένο από τις εμπειρίες του σε φαλαινοθηρικά.

Ο Χέρμαν Μέλβιλ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη την 1η Αυγούστου 1819,^[5] το τρίτο από τα οχτώ παιδιά των Άλλαν Μέλβιλ και της Μαρία Γκάνσφουρτ. Τα αδέλφια του, που είχαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του, ήταν ο Γκάνσφουρτ (1815 - 1846), η Έλεν Μαρία (1817 - 1888), η Ωγκάστα (1821 - 1876), ο Άλλαν (1823 - 1872), η Κάθριν (1825- 1905), η Φράνσες Πρισίλλα (1827- 1885) και ο Τόμας (1830 - 1884). Ο πατέρας του (του οποίου το όνομα άλλαξε από "Melvill" σε "Melville" μετά το θάνατό του^[6]) ήταν Ουνιταριανιστής επιχειρηματίας, ενώ η μητέρα του καταγόταν από παλιά Ολλανδική οικογένεια της Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας με εξέχουσα θέση στην τοπική κοινωνία. Και οι δύο παππούδες του είχαν λάβει μέρος στην Αμερικανική Επανάσταση.

Αν και ο πατέρας του ήταν ένας πολύ αισιόδοξος άνθρωπος, η "θετική" αυτή στάση που είχε απέναντι στη ζωή σπάνια τον οδηγούσε σε επιχειρηματικές επιτυχίες. Ως αποτέλεσμα, η οικογένεια Μέλβιλ αναγκαζόταν να εξαρτάται οικονομικά και να λαμβάνει υποστήριξη από τον στενό συγγενικό κύκλο. Ο Χέρμαν Μέλβιλ πήγε σχολείο στην Ακαδημία Ώλμπανυ από τον Οκτώβριο του 1830 έως τον Οκτώβριο του 1831 και ξανά από τον Οκτώβριο του 1836 έως τον Μάρτιο του 1837^[7] και μετά έγινε γραφιάς και δάσκαλος.

Ο πατέρας του τελικά χρεοκόπησε και πέθανε όταν ο Χέρμαν ήταν μόλις δώδεκα ετών,^[8] αναγκάζοντάς τον να εγκαταλείψει το σχολείο για να βοηθήσει την οικογένεια. Έτσι ο Μέλβιλ, έφηβος ακόμα, μπάρκαρε σ' ένα εμπορικό καράβι όπου δούλεψε ως καμαρότος μεταξύ Νέας Υόρκης και Λίβερπουλ. Όταν ξαναγύρισε στην Αμερική, εργάστηκε πάλι ως δάσκαλος για ένα διάστημα. Ο πόθος του όμως για περιπέτειες δεν έσβησε κι έτσι μια μέρα τα παράτησε όλα και πήγε ως ναύτης στο φαλαινοθηρικό "Acushnet" (Ακούσνε). Τον Ιούλιο του 1842, κι αφού έμεινε 18 μήνες στο "Ακούσνε", ο Μέλβιλ πήδηξε ένα πρωί από το καράβι ενώ ήταν αγκυροβολημένο στις νήσους Μαρκέζας του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού. Η σκληρή ζωή πάνω στο φαλαινοθηρικό και η επιθυμία του να εξερευνήσει τα νησιά, ήταν οι αιτίες που τον έσπρωξαν σ' αυτή τη φυγή.

Για κάποιο διάστημα έζησε μαζί με τους ιθαγενείς Τάιπι που, όπως είπε αργότερα ο ίδιος, ήταν καννίβαλοι. Δεν είναι ξεκαθαρισμένο αν ο Μέλβιλ υπήρξε φιλοξενούμενός τους ή αιχμάλωτός τους. Πάντως μία μέρα έφυγε από τα νησιά με μία αυστραλέζικη σκούνα. Η ιστορία της παραμονής του στις Μαρκέζας, περιγράφεται στο βιβλίο του Τάιπι (Typee), το οποίο ολοκλήρωσε το 1845 αλλά συνάντησε πολλές δυσκολίες για τη δημοσίευσή του^[9]. Στη συνέχεια ακολούθησαν και άλλες περιπέτειες στη ζωή του Χέρμαν Μέλβιλ. Ο Μέλβιλ έγινε αρχηγός μίας ανταρσίας και αργότερα αλήτευε έναν χρόνο στην Ταϊτή. Την περιπέτειά του αυτή, την αναφέρει στο βιβλίο του Ομού (Omoo).

Το 1843, ο Μέλβιλ πήγε στη Χαβάη, όπου έπιασε δουλειά σ' ένα γραφείο και σ' ένα βιβλιοπωλείο. Σύντομα όμως έφτασε στη Χονολουλού το παλιό του πλοίο, το "Ακούσνε", που έψαχνε για λιποτάκτες. Φοβούμενος μήπως τον βρουν και τον ξαναπάρουν στο φαλαινοθηρικό, ο Μέλβιλ έσπευσε να μπει στο αμερικάνικο πολεμικό πλοίο "USS United States" ως απλός ναύτης. Δεκατέσσερις μήνες αργότερα έφτασε στο λιμάνι της Βοστώνης. Τότε άρχισε να ασχολείται σοβαρά με το γράψιμο. Μετά την έκδοση των βιβλίων του Τάιπι και Ομού έγινε διάσημος ως ο άνθρωπος που γλύτωσε από τους ανθρωποφάγους. Τα επόμενα έργα του ήταν τα Μαρντί, Κόκκινη Φλόγα και Το Άσπρο Σακάκι. Το τελευταίο είναι η περιγραφή της ζωής του πάνω στο αμερικανικό πολεμικό στο οποίο διαμαρτύρεται και κατακρίνει τις βαρβαρότητες και ιδιαίτερα το μαστίγωμα, το οποίο συνηθιζόταν τότε στα σκάφη του αμερικανικού ναυτικού.

Στις 4 Αυγούστου 1847, ο Μέλβιλ παντρεύτηκε την Ελίζαμπεθ "Λίζι" Ναπ Σω (1822 - 1906), κόρη του Λέμιουελ Σω, προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Μασσαχουσέττης και φίλου του πατέρα του από το κολλέγιο. Απέκτησαν μαζί 4 παιδιά: τον Μάλκομ (γενν. 1849), τον Στάνγουιξ (γενν. 1859), την Ελίζαμπεθ "Μπέσσι" (γενν. 1853) και τη Φράνσες "Φάννυ" (1855). Αγόρασαν και ένα αγροτόσπιτο στο Πίτσφιλντ της Μασσαχουσέττης. Εκεί γνώρισε και συνδέθηκε στενά με τον διάσημο συγγραφέα Ναθάνιελ Χώθορν, στον οποίο αφιέρωσε το Μόμπυ Ντικ που εκδόθηκε το 1851. Ακολούθησαν και άλλα του έργα όπως ο Πιέρ, ο Απατεώνας και ο Μπίλλυ Μπαντ. Αλλά η φήμη του σαν συγγραφέα ξέπεσε τα τελευταία χρόνια. Το 1866 αναγκάστηκε να γίνει τελωνειακός στη Νέα Υόρκη για να ζήσει. Έμεινε σ' αυτή τη θέση 19 χρόνια.

Το 1867 ο μεγαλύτερος γιος του, Μάλκομ, πέθανε στο δωμάτιό του σε ηλικία 18 ετών από τραύμα από όπλο. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την ψυχολογική εξουθένωση και το άγχος κατέβαλε σημαντικά τον Μέλβιλ. Το 1878 εξέδωσε το Κλάρελ, ένα ποίημα με 16.000 στίχους σχετικά με την επίσκεψή του στους Αγίους Τόπους. Το 1886 ο δεύτερος γιος του, Στάνγουιξ, πέθανε από φυματίωση στο Σαν Φρανσίσκο σε ηλικία 36 ετών. Τα επόμενα χρόνια εξέδωσε δύο συλλογές από ποιήματα: η πρώτη με τίτλο Τζον Μαρ και άλλοι ναυτικοί κυκλοφόρησε το 1888 και η δεύτερη με τίτλο Τιμολέων το 1891.

Ο Χέρμαν Μέλβιλ πέθανε στις 28 Σεπτεμβρίου 1891 στη Νέα Υόρκη σε ηλικία 72 ετών από καρδιακή προσβολή.^[10] Τα βιβλία του είχαν σχεδόν ξεχαστεί απ' όλους. Μόνο αργότερα, το 1920, ανανεώθηκε το ενδιαφέρον το κοινού για τα έργα του Μέλβιλ. Σήμερα αναγνωρίζεται πλέον ως ένας από τους πιο διάσημους Αμερικανούς συγγραφείς και το βιβλίο του Μόμπυ Ντικ θεωρείται ένα από τα καλύτερα έργα του κόσμου.

• 1846: Typee: a peep at Polynesian life (Τάιπι: μια ματιά στη ζωή στην Πολυνησία), μυθιστόρημα
  • Περιπέτειες στη χώρα των κανιβάλων – μτφ. Άρης Σφακιανάκης (εκδ. "Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος", 1990)
• 1847: Omoo: a narrative of adventures in the South Seas (Ομού: ένα αφήγημα περιπετειών στις Νότιες Θάλασσες)
• 1849: Mardi: and a voyage thither (Μαρντί: και ένα ταξίδι εκεί)
• 1849: Redburn: his first voyage (Ρέντμπερν: το παρθενικό του ταξίδι)
• 1850: White-Jacket, or The World in a Man-of-War, μυθιστόρημα
  • Γουάιτ Τζάκετ: ο ασπροφόρης, ή Ο κόσμος σ’ ένα πολεμικό πλοίο - μτφ. Έφη Καλλιφατίδη (εκδ. "Gutenberg", 1998)
• 1851: Moby-Dick, or The whale (Μόμπυ Ντικ, ή Η φάλαινα), μυθιστόρημα
  • μτφ. Αγλαΐα Μητροπούλου (περιοδικό "Νέα Εστία", τεύχος 709 / 15 Ιανουαρίου 1957 έως τεύχος 770 / 1 Αυγούστου 1959)
  • μτφ. Α. Κ. Χριστοδούλου (εκδ. "Gutenberg", 1991)
  • μτφ. Τάσος Καρακώτσογλου (εκδ. "Καρακώτσογλου", 2015)
• 1852: Pierre, or The Ambiguities (Πιέρ ή
• 1853: Bartleby the scrivener (Μπάρτλμπυ, ο γραφιάς), διήγημα
  • μτφ. Νινίλα Παπαγιάννη (εκδ. "Μ. Πεχλιβανίδης & Σια", 1948)
  • μτφ. Ρούλα Πατεράκη ("Εκδόσεις της Βιβλιοθήκης", 1977)
  • μτφ. Μένης Κουμανταρέας (εκδ. "Οδυσσέας", 1980, επανέκδοση "Καστανιώτης", 2010)
  • μτφ. Αθηνά Δημητριάδου (εκδ. "Άγρα", 2011)
• 1853: Cock-A-Doodle-Doo! (Κουκουρίκου, ή Το λάλημα του εκλεκτού πετεινού Μπενεβεντάνο), διήγημα
  • μτφ. Νίκος Βαρδίκας (εκδ. "Στοχαστής", 1992)
• 1853: Isle of the Cross (Νήσος του Σταυρού, περίπου του 1853, χαμένο)^[11]
• 1854: The Encantadas, or Enchanted Isles (Τα μαγεμένα νησιά), σπονδυλωτή νουβέλα
  • μτφ. Νινίλα Παπαγιάννη (εκδ. "Μ. Πεχλιβανίδης & Σια", 1948)
  • μτφ. Γιώργος Μπαρουξής (εκδ. "Ποικίλη Στοά", 2016)
• 1854: The fiddler (Ο βιολιστής), διήγημα
  • μτφ. Μένης Κουμανταρέας (εκδ. "Οδυσσέας", 1980, επανέκδοση "Καστανιώτης", 2010)
• 1854: The Lightning-Rod Man (Ο άνθρωπος με το αλεξικέραυνο), διήγημα
  • μτφ. Μένης Κουμανταρέας (εκδ. "Οδυσσέας", 1980, επανέκδοση "Καστανιώτης", 2010)
  • μτφ. Αντώνης Σακελλαρίου (εκδ. "Πατάκης", 2004)
• 1855: Jimmy Rose (Τζίμμυ Ρόουζ), διήγημα
  • μτφ. Μένης Κουμανταρέας (εκδ. "Οδυσσέας", 1980, επανέκδοση "Καστανιώτης", 2010)
• 1855: Israel Potter: His Fifty Years of Exile (Ίζραελ Πόττερ: πενήντα χρόνια εξορίας)
• 1855: Benito Cereno (Μπενίτο Σερένο), νουβέλα
  • μτφ. Νινίλα Παπαγιάννη (εκδ. "Ίκαρος", 1952)
  • μτφ. Νίκος Βαρδίκας (εκδ. "Αίολος", 1980)
  • μτφ. Αθηνά Δημητριάδου (εκδ. "Άγρα", 2006)
• 1855: The bell-tower (Το καμπαναριό), διήγημα
  • μτφ. Νίκος Βαρδίκας (εκδ. "Αίολος", 1980)
  • μτφ. Άρης Σφακιανάκης (εκδ. Κέδρος, 1994)
• 1856: The piazza (Η πλατεία), διήγημα
  • μτφ. Τατιάνα Μιχάλα (εκδ. "Selena", 2014)
• 1857: The confidence-man: his masquerade (Ο απατεώνας: το μασκάρεμά του)
  • "Ο μεγάλος απατεώνας" - μτφ. Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος (εκδ. Πατάκη, 2021)
• 1866: Battle Pieces and Aspects of the War (Διηγήσεις μάχης και όψεις του πολέμου)
• 1876: Clarel: A Poem and Pilgrimage in the Holy Land (Κλάρελ: ποίημα και προσκύνημα στους Αγίους Τόπους)
• 1888: John Marr and Other Sailors (Ο Τζον Μαρ και άλλοι ναυτικοί)
  • Τζον Μαρ – μτφ. Νίκος Βαρδίκας (εκδ. "Αίολος", 1980)
• 1891: Timoleon (Τιμολέων), ποιητική συλλογή
• 1924: Billy Budd, Sailor - an inside narrative (Μπίλυ Μπαντ), διήγημα που εκδόθηκε μεταθανάτια
  • μτφ. Νινίλα Παπαγιάννη (εκδ. "Μ. Πεχλιβανίδης & Σια", 1948)
  • μτφ. Ρούλα Πατεράκη ("Εκδόσεις της Βιβλιοθήκης", 1977)

• Adler, Joyce (1981). War in Melville's Imagination. Νέα Υόρκη: New York University Press. ISBN 0814705758. 
• Arvin, Newton (2002). Χέρμαν Μέλβιλ. Νέα Υόρκη: Grove Press. ISBN 0802138713. 
• Bryant, John (1986). A Companion to Melville Studies. Westport: Greenwood Press. ISBN 031323874X. 
• Bryant, John (1993). Melville and Repose: The Rhetoric of Humor in the American Renaissance. Oxford Oxfordshire: Oxford University Press. ISBN 0195077822. 
• Chamberlain, Ray (1985). Monsieur Melville. City: Coach House Pr. ISBN 0889102392. 
• Delbanco, Andrew (2005). Melville, His World and Work. Νέα Υόρκη: Knopf. ISBN 0375403140. 
• Edinger, Edward (1985). Melville's Moby Dick: An American Nekyia (Studies in Jungian Psychology By Jungian Analysts). New Haven: Inner City Books. ISBN 978-0919123700. 
• Garner, Stanton (1993). The Civil War World of Herman Melville. Lawrence: University Press of Kansas. ISBN 0700606025. 
• Goldner, Loren (2006). Herman Melville: Between Charlemagne and the Antemosaic Cosmic Man. Race, Class and the Crisis of Bourgeois Ideology in an American Renaissance Writer. Cambridge: Queequeg Publications. ISBN 0970030827. 
• Gretchko, John M. J. (1990). Melvillean Ambiguities. Cleveland: Falk & Bright. 
• Hardwick, Elizabeth (2000). Χέρμαν Μέλβιλ. Νέα Υόρκη: Viking. ISBN 0670891584. 
• Hayford, Harrison (2003). Melville's Prisoners. Evanston: Northwestern University Press. ISBN 0810119730. 
• Levine, Robert (1998). The Cambridge Companion to Herman Melville. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 052155571X. 
• Martin, Robert (1986). Hero, Captain, and Stranger: Male Friendship, Social Critique, and Literary Form in the Sea Novels of Herman Melville. Chapel Hill: University of North Carolina Press. ISBN 0807816728. 
• Miller, Perry (1956). The Raven and the Whale: The War of Words and Wits in the Era of Poe and Melville. Νέα Υόρκη: Harvest Book. 
• Parker, Hershel (1996). Herman Melville: A Biography. Volume I, 1819–1851. Βαλτιμόρη: Johns Hopkins University Press. ISBN 0801854288. 
• Parker, Hershel (2005). Herman Melville: A Biography. Volume II, 1851–1891. Βαλτιμόρη: The Johns Hopkins University Press. ISBN 0801881862. 
• Renker, Elizabeth (1998). Strike through the Mask: Herman Melville and the Scene of Writing. Βαλτιμόρη: Johns Hopkins University Press. ISBN 0801858755. 
• Robertson-Lorant, Laurie (1996). Melville: A Biography. Νέα Υόρκη: Clarkson Potter/Publishers. ISBN 0517593149. 
• Rogin, Michael (1983). Subversive Genealogy: The Politics and Art of Herman Melville. Νέα Υόρκη: Knopf. ISBN 039450609X. 
• Rosenberg, Warren (1984). «'Deeper than Sappho': Melville, Poetry, and the Erotic». Modern Language Studies 14 (1). 
• Spark, Clare L. (2001). Hunting Captain Ahab: Psychological Warfare and the Melville Revival (rev.ed. paperback 2006 έκδοση). Κεντ: Kent State University Press. ISBN 0873388887. 
• Sullivan, Wilson (1972). New England Men of Letters. Νέα Υόρκη: Atheneum. ISBN 0027886808. 
• Weisberg, Richard (1984). The Failure of the Word: The Lawyer as Protagonist in Modern Fiction. New Haven: Yale University Press. ISBN 0300045921. 

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Χέρμαν Μέλβιλ

• Arrowhead—Το σπίτι του Χέρμαν Μέλβιλ
• Φυσική περιγραφή του Μέλβιλ Αρχειοθετήθηκε 2010-05-14 στο Wayback Machine. από την αίτηση που έκανε το 1856 για να βγάλει διαβατήριο
• Η σελίδα του Μέλβιλ στη Λογοτεχνική Επιθεώρηση (Literary Journal.com) Αρχειοθετήθηκε 2021-05-03 στο Wayback Machine.-αναζήτηση άρθρων για τα έργα του Μέλβιλ
• Μουσείο Φαλαινοθηρίας του New Bedford
• Η ζωή και τα έργα του Χέρμαν Μέλβιλ
• The Melville Society
• Έργα του/της Herman Melville στο Project Gutenberg
• Ποιήματα του Μέλβιλ στο Poets' Corner
• Απόψεις για τον Χέρμαν Μέλβιλ
• "Into the Deep: America, Whaling & the World", από την τηλεοπτική εκπομπή του PBS American Experience, 2010, τμήμα που αφορά τον Μέλβιλ.