Χασάν Ρουχανί

Χασάν Ρουχανί
حسن روحانی
Ο Ρουχανί το 2020
Πρόεδρος του Ιράν
Περίοδος
3 Αυγούστου 2013 – 3 Αυγούστου 2021
ΠροκάτοχοςΜαχμούτ Αχμεντινετζάντ
ΔιάδοχοςΕμπραχίμ Ραϊσί
Γενικός Γραμματέας του Κινήματος των Αδέσμευτων
Περίοδος
3 Αυγούστου 2013 – 17 Σεπτεμβρίου 2016
ΠροκάτοχοςΜαχμούτ Αχμεντινετζάντ
ΔιάδοχοςΝικολάς Μαδούρο
Διαπραγματευτής επί των Πυρηνικών του Ιράν
Περίοδος
6 Οκτωβρίου 2003 – 15 Αυγούστου 2005
Γραμματέας του Ανωτάτου Συμβουλίου Ασφαλείας του Ιράν
Περίοδος
14 Οκτωβρίου 1989 – 15 Αυγούστου 2005
Μέλος της Συνέλευσης των Εμπειρογνωμόνων
Περίοδος
18 Φεβρουαρίου 2000 – 20 Μαΐου 2024
Πρώτος Αντιπρόεδρος της Ισλαμικής Συμβουλευτικής Συνέλευσης
Περίοδος
2 Ιουνίου 1992 – 26 Μαΐου 2000
Μέλος της Ισλαμικής Συμβουλευτικής Συνέλευσης
Περίοδος
28 Μαΐου 1980 – 27 Μαΐου 2000
Μέλος του Συμβουλίου Σκοπιμότητας
Περίοδος
8 Μαΐου 1991 – 3 Αυγούστου 2013
Επικεφαλής του Κέντρου Στρατηγικής Έρευνας
Περίοδος
Αύγουστος 1992 – 10 Ιουνίου 1997
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση12 Νοεμβρίου 1948 (1948-11-12) (76 ετών), Σορκχέχ, Ιράν
ΕθνότηταΙρανός
ΥπηκοότηταΙράν
Πολιτικό κόμμαΙσλαμικό Ρεμπουμπλικανικό Κόμμα, Combatant Clergy Association και Moderation and Development Party
ΣύζυγοςΣαχεμπέχ Αραμπί (ν. 1968)
Παιδιά5
Σπουδές
  • Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης
  • Ιεροδιδασκαλείο Κομ
  • Καληδόνιο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης
Επάγγελμαπολιτικός[1]
διπλωμάτης
συγγραφέας
κληρικός
δικηγόρος
ΒραβεύσειςΤάγμα της Ισλαμικής Επανάστασης
τάγμα της Πίστης, Ιράν
Order of Nasr
Υπογραφή
Ιστοσελίδαhttps://president.ir
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Χασάν Ρουχανί (απαντάται και Ροχανί) (περσ. حسن روحانی), γεννημένος ως Χασάν Φεριντόν (περσ. حسن فریدون) (Σορκχέχ, 12 Νοεμβρίου 1948) είναι Ιρανός πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως πρόεδρος της χώρας από το 2013 ως το 2021. Διετέλεσε μέλος του Συμβουλίου των Εμπειρογνωμόνων από το 2000 έως το 2024[2], μέλος του Συμβουλίου Σκοπιμότητας από το 1991 έως το 2013[3], μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας από το 1989 έως το 2005[4] και επικεφαλής του Κέντρου Στρατηγικής Έρευνας από το 1992 έως το 1997.[5]

Ο Ρουχανί είναι, επίσης, πρώην αναπληρωτής πρόεδρος του Κοινοβουλίου του Ιράν και γραμματέας του Ανωτάτου Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας από το 1989 μέχρι το 2005[5], καθώς και διαμεσολαβητής του Ιράν με το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και τη Γερμανία σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.[6]

Επανεξελέγη πρόεδρος το 2017.

Στις 7 Μαΐου 2013, ο Ρουχανί αναγνωρίστηκε ως υποψήφιος για τις εκλογές του ίδιου έτους.[7][8] Δήλωσε ότι θα ετοιμάσει μία «χάρτα πολιτικών δικαιωμάτων», θα αποκαταστήσει την οικονομία και και θα βελτιώσει τις σχέσεις του Ιράν με τη Δύση αν εκλεγεί.[9][10][11] Ο ίδιος εξελέγη πρόεδρος του Ιράν στις 15 Ιουνίου 2013, κερδίζοντας στον πρώτο γύρο τον Μοχάμαντ Μπαγκέρ Γκαλιμπάφ[12][13] και ανέλαβε την προεδρία στις 3 Αυγούστου 2013.

Ο Ρουχανί επανεξελέγη πρόεδρος κερδίζοντας τις εκλογές του 2017 με σαρωτική πλειοψηφία.[14] Ο πρόεδρος κέρδισε 23.549.616 ψήφους, ενώ η προσέλευση στις κάλπες έφτασε το 73,07%.

  1. «Pregunta urgente: qué democracia queremos ser».
  2. «Members of Assembly of Experts». Assembly of Experts. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2013. 
  3. «Two new members appointed to the Expediency Discernment Council». The Office of the Supreme Leader. 8 Μαΐου 1991. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2013. 
  4. «Hassan Rohani appointed as the Supreme Leader's representative to the SNSC». The Office of the Supreme Leader. 13 Νοεμβρίου 1989. 
  5. 5,0 5,1 «Hassan Rouhani's Résumé». CSR. 11 Απριλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2013. 
  6. Rouhani, Hassan (2011). National Security and Nuclear Diplomacy (στα Περσικά). Tehran, Iran: Center for Strategic Research. ISBN 978-600-290-007-4. 
  7. «Iran's former nuclear negotiator registers for presidential campaign». People's Daily Online. 2013-05-07. http://english.peopledaily.com.cn/90777/8235449.html. 
  8. «Iran opens registration for presidential race with ruling clerics holding strong hand». The Washington Post. 2013-05-07. http://articles.washingtonpost.com/2013-05-07/world/39072895_1_clerics-candidates-sanctions. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. «Former nuclear negotiator joins Iran's presidential race». Reuters. 2013-04-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-18. https://web.archive.org/web/20130518112044/http://www.reuters.com/article/2013/04/11/us-iran-election-idUSBRE93A0CM20130411. Ανακτήθηκε στις 2013-06-15. 
  10. «Iran presidential candidate vows ‘constructive’ outreach to West if elected». The Washington Post. 2013-04-11. http://www.washingtonpost.com/world/middle_east/iran-presidential-candidate-vows-constructive-outreach-to-west-if-he-gets-elected/2013/04/11/a8d3961e-a293-11e2-bd52-614156372695_story.html. [νεκρός σύνδεσμος]
  11. «Expediency Council member Rohani to run for president». PressTV. 2013-04-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-15. https://web.archive.org/web/20130515200920/http://www.presstv.ir/detail/2013/04/11/297689/rohani%2Dto%2Drun%2Dfor%2Dirans%2Dpresident/. Ανακτήθηκε στις 2013-06-15. 
  12. «Hassan Rouhani wins Iran presidential election». BBC News. 15 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2013. 
  13. Fassihi, Farnaz (2013-06-15). «Moderate Candidate Wins Iran's Presidential Vote». The Wall Street Journal. http://online.wsj.com/article/SB10001424127887323734304578544912995560792.html. Ανακτήθηκε στις 2013-06-15. 
  14. «Iran: Hassan Rouhani set for landslide in huge victory for reformists». 2017-05-20. https://www.theguardian.com/world/2017/may/20/iran-hassan-rouhani-set-for-landslide-in-huge-victory-for-reformists. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Hassan Rouhani στο Wikimedia Commons