هیپوتونی

به کاهش تنوس ماهیچه اسکلتی، هیپوتونی (به انگلیسی: Hypotonia) گفته می‌شود که باعث اختلال در عملکرد طبیعی ماهیچه‌های بدن می‌گردد. نتیجه هیپوتونی، ضعف و آتروفی ماهیچه‌ای ^[۱] است. این حالت می‌تواند همراه با ضایعه نورون حرکتی تحتانی و گاهی به دنبال ضایعه نورون حرکتی فوقانی ایجاد گردد. بعضی از موارد هیپوتونی به علت فلج مغزی^[۲] ایجاد می‌شود، اگرچه بیماران دیگر فلج مغزی ممکن است به دلیل افزایش تنوس ماهیچه‌ای (هیپرتونی)، دچار اسپاستیسیتی یا رژیدیتی گردند.

هیپوتونی می‌تواند در ارتباط با موارد ذیل باشد:

• بیماری ماهیچه‌ای که میوپاتی می‌نامند، همانند دیستروفی عضلانی
• فلج مغزی که عوامل مختلفی در ایجاد آن نقش دارند که عبارتنداز:
  • علل قبل از زایمان
  • عوامل حین تولد
  • علل پس از زایمان
• آسیب‌های مخچه
• ضایعه اعصاب محیطی که نوروپاتی یا نوروپاتی محیطی می‌گویند (مثلاً نوروپاتی محیطی متابولیک و نوروپاتی بدون علت که در مورد اولی می‌توان به کم کاری تیرویید و در مورد دوم می‌توان به سندرم گیلن باره اشاره کرد).
• ضایعه نورون حرکتی تحتانی مثلاً در ناحیه شاخ پیشین نخاع که مورد فلج اطفال را می‌توان ذکر کرد.
• گاهی به علت ضایعه نورون حرکتی فوقانی
• بیماری‌های تماس عصبی ماهیچه‌ای مانند میاستنی گراویس
• اولین علامت سندرم داون (منبع ژنتیک امری)

• هیپرتونی
• تون ماهیچه‌ای

• سلطان‌زاده، اکبر. بیماریهای مغز و اعصاب و عضلات. انتشارات جعفری. شابک:1-03-6088-964
• میناگر، علیرضا و وثوق آزاد، ژاک. ترجمه: نوروآناتومی پایه و کاربردی پروفسور فیتزجرالد.انتشارات دانش پژوه.