Օկուպացիա (լատին․՝ occupatio — «զավթում»), պատերազմում պարտված երկրի տարածքի ժամանակավոր գրավվումը հաղթող երկրի զինված ուժերի կողմից[1]։ Համաձայն Ցամաքային պատերազմի օրենքների և սովորույթների կոնվենցիայի 42-րդ հոդվածի այն տարածքն է ճանաչվում օկուպացված, որն իսկապես գտնվում է հակառակորդի ուժերի իշխանության տակ։ Օկուպացիան տարածվում է միայն այն շրջանների վրա, որտեղ տվյալ իշխանությունը հաստատված է և ի զորու է կատարել իր գործունեությունը։
- ↑ Նիկոլայ Հարությունյան, Գուրգեն Գեղամյան, Նորագույն պատմություն, Երևան, ««Զանգակ 97» ՍՊԸ», 2001 — 159, էջեր 159 — 159 էջ. — 69000 հատ։
- Occupied territory - the legal issues Արխիվացված 2010-03-08 Wayback Machine, legal provisions regarding occupation of territory by hostile power and implications for people protected by IHL.
- David Kretzmer, Occupation of Justice: The Supreme Court of Israel and the Occupied Territories, State University of New York Press, April, 2002, trade paperback, 262 pages, ISBN 0-7914-5338-3; hardcover, July, 2002, ISBN 0-7914-5337-5
- Sander D. Dikker Hupkes, What Constitutes Occupation? Israel as the occupying power in the Gaza Strip after the Disengagement, Leiden։ Jongbloed 2008, 110 pages, ISBN 9789070062453 Openacces
- Belligerent Occupation
- The Law of Belligerent Occupation Արխիվացված 2004-08-21 Wayback Machine Michal N. Schmitt (regarding occupation of Iraq)
- Law of Belligerent Occupation, Judge Advocate General's School, United States Army
Բառարաններ և հանրագիտարաններ | |
|---|
| |
|
