Мапудунгун
Мапудунгун | |
---|---|
Саманазва | Mapudungün |
Краіны | Чылі, Аргенціна |
Рэгіёны | Анды, Патагонія |
Агульная колькасць носьбітаў | 152400 |
Статус | сур’ёзная пагроза[d] |
Класіфікацыя | |
Мапудунгун | |
Пісьменнасць | лацінскае пісьмо |
Моўныя коды | |
ДАСТ 7.75–97 | арн 054 |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2 | arn |
ISO 639-3 | arn |
WALS | map |
Atlas of the World’s Languages in Danger | 1754 і 626 |
Ethnologue | arn |
ELCat | 7849 |
IETF | arn |
Glottolog | mapu1245 |
Вікіпедыя на гэтай мове |
Мапудунгун (саманазва: Mapudungün, літаральна "зямная мова") —– паўднёваамерыканская мова-ізалят, родная мова народа мапучэ. Распаўсюджана ў Чылі (каля 140 000 носьбітаў) і Аргенціне (8 400 носьбітаў).
Падзяляецца на 4 буйныя дыялекты. Паўночны дыялект зніклы. Мае лексічныя запазычанні з кечуа і іспанскай мовы. Першая граматыка была апублікавана езуітамі ў 1606 г. У нашы дні вылучаюць 3 розныя сістэмы пісьма. Навукоўцы карыстаюцца так званай уніфікаванай сістэмай. Ня мае афіцыйнай падтрымкі. Колькасць носьбітаў скарачаецца.