Верхні Горад
Ве́рхні Го́рад, Высо́кі Ры́нак, Высо́кае Ме́ста — гістарычны раён Мінска, размешчаны на ўзгорку. Архітэктурнымі дамінантамі мясцовасці былі езуіцкі калегіум з касцёлам Імя Найсвяцейшай Дзевы Марыі, гарадская ратуша, гасціны двор, манастыр базыльянаў з царквой Святога Духа, кляштары бернардзінак з касцёлам Звеставання Найсвяцейшай Дзевы Марыі, бернардзінцаў з касцёлам Святога Язэпа, дамініканцаў з касцёлам Святога Тамаша Аквінскага, францішканцаў з касцёлам Святога Антонія і бенедыкцінак з касцёлам Святога Войцеха, палацы Пшаздзецкіх, Сапегаў і Радзівілаў.
На поўнач ад Высокага Рынка месцяцца Нізкі Рынак і Цёмныя Крамы, на ўсход — Валокі Полацкія, на поўдзень — Новае Места, на захад — Земляны Вал.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Верхні Горад спланаваны ў 1560—1570 гады як новы цэнтр Менска. Прычынай стварэння новага плана былі вялікія пажары (1505, 1547), а таксама шматразовае спусташэнне горада і ваколіц крымскімі татарамі ў 1-й чвэрці XVI ст.
У канцы XVI ст. на Высокім Рынку была пабудавана ратуша, магчыма яна была перанесена сюды з іншага месца, бо Магдэбургскае права Менск атрымаў яшчэ ў 1499 годзе. У 1564 годзе ў Менску ўзнікла кальвінісцкая супольнасць. У апошняй чвэрці XVI ст. кальвіністы пры агульнай падтрымцы князя Мікалая Радзівіла (Чорнага) і фундацыяў менскіх заможных пратэстантаў пабудавалі ў горадзе свой малельны дом (збор) і заснавалі вуліцу Зборавую. Аднак у XV — XVІ стст. раён меў перыферыйнае значэнне.
Інтэнсіўнае мураванае будаўніцтва на Высокім Рынку пачалося толькі ў пачатку XVII ст. Існуе меркаванне, што ўзвядзенне будынкаў стрымлівалася праз адсутнасць умацаванняў. Апроч таго, радыяльнае пашырэнне Менска вакол Замчышча да пачатку XVII ст. ужо вычарпала свае тапаграфічныя і сацыяльныя перспектывы. Суседняя Траецкая гара ў якасці новага цэнтра горада не асвойвалася, бо яе размяшчэнне было нязручным для абароны. Менск у такім выпадку быў бы падзелены на дзве часткі Свіслаччу, што, нягледзячы на сістэму плацін і мастоў, вельмі ўскладніла б камунікацыю і абарону ў часе ваенных дзеянняў.
Да пачатку XVIII ст. скончылася забудова Высокага Рынка, склаўся галоўны архітэктурны ансамбль і індывідуальнае аблічча горада.
У пачатку ХХ ст. Высокі Рынак ўваходзіў у першую і другую паліцэйскія часткі горада.
Вуліцы і плошчы
[правіць | правіць зыходнік]Цяперашняя назва | Першапачатковая назва | Былыя назвы |
Зыбіцкая вуліца | Зыбіцкая вуліца | Балотная вуліца (1866—1882) Гандлёвая вуліца (1882—2010) |
Герцэна вуліца | Малая Бернардзінская вуліца | Маламанастырская вуліца (1866—1922) |
Інтэрнацыянальная вуліца | Валоцкая вуліца (частка) Зборавая вуліца (частка) | Хрышчэнская вуліца (частка, з 1866) Турэмная вуліца (частка, 1866—1882) |
Камсамольская вуліца | Феліцыянаўская вуліца | Багадзельная вуліца (1866—1922) |
Кірыла і Мяфодзія вуліца | Вялікая Бернардзінская вуліца | Манастырская вуліца (1866—1922) Бакуніна вуліца (1922—1990) |
Леніна вуліца | Францысканская вуліца | Губернатарская вуліца (1866—1922) Ленінская вуліца (1922—1945) |
Музычны завулак (з 1882) | Петрапаўлаўскі завулак | |
Рэвалюцыйная вуліца | Койданаўская вуліца | |
Свабоды плошча | Высокі Рынак плошча | Саборная плошча (1866—1917) Волі пляц (1917—1933) |
Энгельса вуліца | Дамініканская вуліца | Петрапаўлаўская вуліца (1866—1922) |
не існуе (раён Палаца Рэспублікі) | Юр’еўская вуліца | Тадэвуша Рэйтана вуліца (1919—1920)[1][2][3] |
Галерэя
[правіць | правіць зыходнік]Гістарычная графіка
[правіць | правіць зыходнік]Гістарычныя здымкі
[правіць | правіць зыходнік]- 1865
- 1865
- 1865
- 1870-я
- 1885
- 1897
- да 1900
- 1903
- 1904
- 1904
- 1904
- 1904
- 1904
- 1914
- 1915
- 1917
- да 1918
- люты 1918
- 21 лютага 1918
- 21 лютага 1918
- 18 сакавіка 1918
- чэрвень 1918
- 1918
- 1918
- 1918
- 1918
- 1918
- 1918
- 1918
- 1918
- 1919
- 1919
- 1928
- 1932
- 1940
- 1941
Гістарычныя панарамы
[правіць | правіць зыходнік]- 1863
- 1870-я
- да 1918
- да 1918
- 1918
- 1918
- 1918
- 10.09.1941
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Баравы Р. Менск у ХVI стагоддзі: першы «генеральны» план горада і яго магчымы аўтар Архівавана 25 кастрычніка 2016. // Беларускі гістарычны агляд. Том 11. Сшытак 1-2 (20-21), снежань 2004;
- Пазняк 3. С. Рэха даўняга часу: Кн. для вучняў. — Мн.: Нар. асвета, 1985. — 111 с., іл.
- Іван Сацукевіч. Тапанімія вуліцы і плошчаў Менска ў ХІХ — пачатку ХХ стст. Архівавана 24 жніўня 2011.
- Сацукевіч І. Гісторыя і сучаснасць урбананімікі Гродна і Мінска (параўнаўчы аналіз) Архівавана 19 мая 2011.
- Вячеслав Бондаренко. Названия минских улиц за последнее столетие: тенденции, загадки, парадоксы Архівавана 26 студзеня 2009.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Верхні Горад