Гастон Масперо

Гастон Масперо
фр.: Gaston Maspero
Дата нараджэння	24 чэрвеня 1846(1846-06-24)[1]
Месца нараджэння	былы 1-й раён Парыжа[d], Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[1]
Дата смерці	30 чэрвеня 1916(1916-06-30)[2][3][…] (70 гадоў)
Месца смерці	Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[4]
Месца пахавання	могілкі Манпарнас
Грамадзянства	Францыя  Каралеўства Італія
Дзеці	Georges Maspero[d], Henri Maspero[d] і Jean Maspero[d]
Род дзейнасці	егіптолаг, археолаг, выкладчык універсітэта, гісторык, фалькларыст, пісьменнік, мастацтвазнавец
Месца працы	Калеж дэ Франс[5] Практычная школа вышэйшых даследаванняў[d] Французскі Інстытут усходняй археалогіі[d] Вышэйшы савет старажытнасцяў[d] музей Булака[d]
Альма-матар	Вышэйшая нармальная школа[d] Ліцэй Людовіка Вялікага[d]
Вядомыя вучні	Ernesto Schiaparelli[d] і Walter Ewing Crum[d]
Член у	Акадэмія надпісаў і прыгожай славеснасці[d] (1916)[6][7] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Пруская акадэмія навук Каралеўскі каледж[d] Турынская акадэмія навук[d][4] Нідэрландская каралеўская акадэмія навук
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гастон Каміль Шарль Масперо (фр.: Gaston Camille Charles Maspero; 23 чэрвеня 1846 — 30 чэрвеня 1916) — французскі егіптолаг.

Нарадзіўся ў Парыжы ў сям’і выхадцаў з Італіі. З 14 гадоў цікавіўся егіпталогіяй. У 1867 г. Масперо сустрэў вядучага егіптолага Францыі Агюста Марыета, які прапанаваў яму два адносна складаныя іерагліфічныя тэксты, Масперо пераклаў іх за два тыдні. Публікацыя гэтых перакладаў прынесла студэнту Масперо вядомасць у акадэмічных колах, аднак ён адправіўся ў Перу суправаджаць аднаго з шматлікіх «даследчыкаў», якія шукалі пацвярджэнне сувязі індзейцаў з індаеўрапейцамі.

У 1868 Гастон Масперо вярнуўся ў Францыю і ў наступным годзе стаў выкладчыкам егіпецкай мовы і археалогіі ў Сарбоне, а ў 1874 ўзначаліў кафедру егіпталогіі імя Шампальёна ў Калеж дэ Франс. У лістападзе 1880 ён быў запрошаны на месца Марыета ў Егіпет дырэктарам старажытнасцяў і раскопак. У Каіры ў 1881 ім быў заснаваны французскі Інстытут ўсходняй археалогіі. Пад яго кіраўніцтвам на працягу наступных 6 гадоў былі праведзены археалагічныя раскопкі ва ўсіх пунктах Егіпта, якія ўзбагацілі егіпталагічную навуку шэрагам новых адкрыццяў. У прыватнасці, ім быў знойдзены тайнік з царскімі муміямі ў Дэйр эль-Бахры.