Леў Сяргеевіч Хадановіч
| Леў Сяргеевіч Хадановіч | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Дата нараджэння | 15 лістапада 1923 | ||||||||||||||||||||||||
| Месца нараджэння | в. Струмень, Гомельская губерня, РСФСР (цяпер Кармянскі раён, Гомельская вобласць | ||||||||||||||||||||||||
| Дата смерці | 30 ліпеня 2007 (83 гады) | ||||||||||||||||||||||||
| Месца смерці | Пінск, | ||||||||||||||||||||||||
| Месца пахавання | |||||||||||||||||||||||||
| Альма-матар | |||||||||||||||||||||||||
| Грамадзянства | |||||||||||||||||||||||||
| Прыналежнасць |  СССР | ||||||||||||||||||||||||
| Род войскаў | пяхота | ||||||||||||||||||||||||
| Гады службы | 1941—1948 | ||||||||||||||||||||||||
| Званне | старшына | ||||||||||||||||||||||||
| Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна | ||||||||||||||||||||||||
| Узнагароды і званні |
| ||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
Леў Сяргеевіч Хадановіч (15 лістапада 1923, вёска Струмень, Кармянскі раён, Гомельская вобласць — 30 ліпеня 2007 горад Пінск, Брэсцкая вобласць) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, поўны кавалер ордэна Славы, старшыня, памочнік камандзіра узвода пешай разведкі 718-га стралковага палка 139-й стралковай дывізіі 49-й арміі 2-га Беларускага фронту.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся 15 лістапада 1923 ў сям'і служачага. Беларус. Скончыў 9 класаў.
У Чырвонай Арміі і на фронце ў Вялікую Айчынную вайну з верасня 1941 года ў складзе 45-га стралковага палка.
З мая 1942 па кастрычнік 1943 года быў партызанам-падрыўніком партызанскага атрада імя Варашылава 1-й Гомельскай партызанскай брыгады.
Зноў у дзеючай арміі са снежня 1943 года.
Разведчык 718-га стралковага палка (139-я стралковая дывізія, 49-я армія, 2-й Беларускі фронт) сяржант Хадановіч у ноч на 23 ліпеня 1944 года, знаходзячыся ў разведцы ў раёне населенага пункта Каробчыцы (на паўднёвым захадзе ад горада Гродна), знішчыў 2-х карэктоўшчыкаў і здабыў каштоўныя звесткі аб дыслакацыі войскаў праціўніка.
Загадам камандзіра 139-й стралковай дывізіі № 030 ад 19 жніўня 1944 года ўзнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені[1].
У ноч на 1 снежня 1944 года памочнік камандзіра узвода пешай разведкі старшы сяржант Хадановіч, пераадолеўшы водную мяжу ў раёне населенага пункта Монтвіца (на паўночным захадзе ад горада Ломжа, Польшча), умела дзейнічаў у складзе ўзвода пры падаўленні кулямётнай кропкі і захопе двух «языкоў».
Загадам № 157 па 49-й арміі ад 23 снежня 1944 года старшы сяржант Хадановіч Леў Сяргеевіч быў узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені[1].
Памочнік камандзіра узвода пешай разведкі старшыня Хадановіч 13 лютага 1945 года ў баі каля населенага пункта Хвалебна (на захадзе ад горада Астралэнка, Польшча) на чале групы разведчыкаў пранік у размяшчэнне непрыяцеля і захапіў «языка», а таксама здабыў каштоўныя звесткі аб пярэднім краі абароны праціўніка.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 29 чэрвеня 1945 года старшыня Хадановіч Леў Сяргеевіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені[1].
27 сакавіка 1945 года узяў у палон 35 салдат праціўніка.
Прадстаўляўся да звання «Герой Савецкага Саюза», але загадам па 49-й арміі № 086 ад 31 мая 1945 года быў узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга[1].
У 1948 годзе дэмабілізаваны. Скончыў Гомельскі рачны тэхнікум, працаваў старшым дыспетчарам Днепра-Бугскага тэхнічнага ўчастка. Жыў у горадзе Пінск Брэсцкай вобласці.
Удзельнік Парадаў Перамогі 1945, 1985 і 1990 гадоў
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- ордэн Чырвонага Сцяга (31.05.1945)[1]
- ордэн Айчыннай вайны 1-й ступені (06.04.1985)[1]
- ордэн Айчыннай вайны 2-й ступені (02.05.1945)[1]
- два ордэны Чырвонай Зоркі (1943, 21.09.1944)[1]
- Ордэн «За службу Радзіме» 3-й ступені (15.04.1999)[1]
- ордэн Славы 1-й ступені № 1737 (29.06.1945)[1]
- ордэн Славы 2-й ступені № 10725 (23.12.1944)[1]
- ордэн Славы 3-й ступені № 106451 (19.08.1944)[1]
- медалі[1].
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Кавалеры ордена Славы трёх степеней: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии Д. С. Сухоруков. — М.: Воениздат, 2000. — 703 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-203-01883-9.
- Долготович Б. Д. Кавалеры ордена Славы. Минск, 2006.
- Навечно в сердце народном. минск, 1984.
- Беляев И. Н., Сысоев А. Н. Хроника солдатской славы. Минск, 1970.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]Ходанович, Лев Сергеевич на сайце «Героі краіны»
- Сайт Міністэрства абароны РФ. Хадановіч, Леў Сяргеевіч
- Бібліятэка — Людзі і кнігі. Хадановіч, Леў Сяргеевіч
- [https://web.archive.org/web/20120725124648/http://podvignaroda.mil.ru/ Архівавана 25 ліпеня 2012. Агульнадаступны электронны банк дакументаў «Подзвіг Народа ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 г.]]