Магн Максім

Магн Максім
Нараджэнне	335[1] Рымская Іспанія, Старажытны Рым
Смерць	27 жніўня 388 ці 28 жніўня 388 Аквілея, Італія
Род	Дынастыя Феадосія[d][2]
Імя пры нараджэнні	лац.: Flavius Magnus Maximus
Жонка	Алена з Кэрнарфона[d]
Дзеці	Флавій Віктар[d], Оўайн Чарнагубы[d], Анун Дынад[d], Пебліг[d], Цыстэнін Фаўр[d] і Sevira[d][3]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Магн Максім (лац.: Magnus Clemens Maximus, вал.: Macsen Wledig, каля 335 — 27 жніўня 388) — імператар-узурпатар Захаду Рымскай імперыі ў 383—388 гадах.

Рымскі военачальнік у Брытаніі Магн Максім падняў паўстанне ў 383 годзе супраць імператара Грацыяна. Пасля забойства Грацыяна, Магн Максім па мірным пагадненні падзяліў уладарства над Захадам Рымскай імперыі з братам забітага, юным імператарам Валентыніянам II. У 387 годзе ўзурпатар выгнаў Валентыніяна з Італіі, стаў адзіным уладаром Заходняй Рымскай імперыі. У 388 годзе падчас інтэрвенцыі імператара Усходу Рымскай імперыі Феадосія Вялікага Магн Максім трапіў у палон і пакараны смерцю.

У сярэднявечнай валійскай традыцыі Максім праслаўляе сябе як магутны ўладар з Брытаніі Максаен Уледыг, які стаў імператарам Рыма і родапачынальнікам валійскіх каралёў.