İyon kaynağı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kütle spektrometresi EI/CI iyon kaynağı

İyon kaynağı, atomik ve moleküler iyonlar oluşturan bir cihazdır.[1] İyon kaynakları, kütle spektrometreleri, optik emisyon spektrometreleri, parçacık hızlandırıcılar, iyon implante ediciler ve iyon motorları için iyon oluşturmak üzere kullanılır.

Elektron iyonlaşması

[değiştir | kaynağı değiştir]
Elektron iyonlaşma kaynağı şeması

Elektron iyonizasyonu, özellikle organik moleküller için kütle spektrometrisinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Elektron iyonlaşmasını üreten gaz fazı reaksiyonu aşağıdaki gibidir;

M: iyonize edilen atom veya moleküldür,

e-: elektron

M+: ortaya çıkan iyon

Elektronlar, bir katot ve bir anot arasındaki bir ark deşarjı ile oluşturulabilir.

Bir elektron ışını iyon kaynağı (electron beam ion source-EBIS), atomları güçlü bir elektron ışınıyla bombardıman ederek yüksek yüklü iyonlar üretmek için atom fiziğinde kullanılır.[2][3] Çalışma prensibi elektron ışını iyon tuzağı ile ortaktır.

Elektron yakalama iyonizasyonu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Elektron yakalama iyonizasyonu (Electron capture ionization-ECI), bir gaz fazı atomunun veya molekülünün, A - • şeklinde bir iyon oluşturmak için bir elektronun bağlanmasıyla iyonlaşmasıdır. Tepkime:

ok üzerindeki M, enerji ve momentumu korumak için üçüncü bir cismin gerekli olduğunu belirtir (bu reaksiyonun molekülerliği üçtür).

Elektron yakalama, kimyasal iyonizasyonla bağlantılı olarak kullanılabilir.[4]

Bazı gaz kromatografi sistemlerinde bir elektron yakalama detektörü kullanılır.

  1. ^ Handbook of Ion Sources. CRC Press. 31 Ağustos 1995. ISBN 978-0-8493-2502-1. 12 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2020. 
  2. ^ The Physics and Technology of Ion Sources. John Wiley & Sons. 6 Mart 2006. ISBN 978-3-527-60454-8. 
  3. ^ X-Ray Radiation of Highly Charged Ions. Springer Science & Business Media. 14 Ağustos 1997. ISBN 978-3-540-63185-9. 
  4. ^ Donald F. Hunt (1978), Electron capture negative ion chemical ionization mass spectrometry, 50 (13), ss. 1781-1784, doi:10.1021/ac50035a017