Ahti Karjalainen
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ahti Karjalainen | |
---|---|
1980'de Karjalainen | |
28'inci Finlandiya başbakanı[1] | |
Görev süresi 15 Temmuz 1970 - 29 Ekim 1971 | |
Başkan Yardımcısı | Veikko Helle |
Yerine geldiği | Teuvo Aura |
Yerine gelen | Teuvo Aura |
Görev süresi 13 Nisan 1962 - 18 Aralık 1963 | |
Başkan Yardımcısı | Johannes Virolainen |
Yerine geldiği | Martti Miettunen |
Yerine gelen | Reino Ragnar Lehto |
Finlandiya Başbakan Yardımcısı | |
Görev süresi 29 Eylül 1976 - 15 Mayıs 1977 | |
Başkan Yardımcısı | Martti Miettunen |
Yerine geldiği | Kalevi Sorsa |
Yerine gelen | Johannes Virolainen |
Görev süresi 4 Eylül 1972 - 13 Haziran 1975 | |
Başkan Yardımcısı | Kalevi Sorsa |
Yerine geldiği | Mauno Koivisto |
Yerine gelen | Olavi J. Mattila |
Görev süresi 12 Eylül 1964 - 26 Mayıs 1966 | |
Başkan Yardımcısı | Johannes Virolainen |
Yerine geldiği | Reino Oittinen |
Yerine gelen | Reino Oittinen |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 10 Şubat 1923 Hirvensalmi, Finlandiya |
Ölüm | 7 Eylül 1990 (67 yaşında) Helsinki, Finlandiya |
Partisi | Merkez Parti (1983'te istifa etti) |
Evlilik(ler) | Päivi Koskinen |
Ahti Kalle Samuli Karjalainen (10 Şubat 1923 – 7 Eylül 1990), Bir Fin politikacıydı. Agrarian League (daha sonra Keskusta, Merkez Partisi olarak bilinir) üyesiydi ve iki dönem Finlandiya Başbakanı olarak görev yaptı.[2] Bununla birlikte, Finlandiya Dışişleri Bakanı olduğu dönemi daha iyi bilinmektedir. Karjalainen, savaş sonrası Finlandiya siyasetinin en etkili isimlerinden biri olarak düşünülmektedir. Karjalainen, Başkan Urho Kekkonen gibi Finlandiya'nın Sovyetler Birliği ile olan ilişkisine de büyük önem verdi.
Karjalainen 1957'den yarım on yıl boyunca Hazine Bakanı, Dışişleri Bakanı ve Ticaret ve Endüstri Bakanı olarak görev yaparak ilk hükûmetini 13 Nisan 1962'de kurdu. Ertesi Aralık ayına kadar görevde kaldı; Ekonomik ve siyasi konularda SAK'a sempati duyan bakanlar istifa ederek kabine dağılmıştır. Karjalainen 15 Temmuz 1970'ten 29 Ekim 1971'e kadar ikinci dönem Başbakan olarak görev yaptı.
Karjalainen'in bakanlık kariyeri Mayıs 1977 yılına kadar yalnızca kısa süreli kesintilerle devam etti. Bu arada, 5.772 gününü siyasi bakan olarak geçirmişti. Karjalainen 1966'da Finlandiya Parlamentosu'na girerek 13 yıldır üye olarak çalıştı.
Urho Kekkonen 1950'de Karjalainen'i ilk hükûmetinde önemli bir sekreter yaptı. Bu, Kekkonen ile Karjalainen arasında uzun süredir devam eden ve yirmi yıldan fazla süren işbirliğine dayalı bir ilişkinin başlangıcıydı.
1981 yılında Karjalainen, Merkez Partisinin başkanlığına adaylığını koydu ancak Johannes Virolainen'e kaybetti. Seçim, sonuçta Ocak 1982'de Kekkonen'in ardından Finlandiya Cumhurbaşkanı olan Mauno Koivisto tarafından kazanıldı.
Dış politika Karjalainen, Finlandiya Bankası ile başarılı bir kariyeri oldu. 1953-1957 yılları arasında araştırma merkezinin müdürlüğünü yapmış ve 1958'de Yönetim Kuruluna seçilmiştir. Karjalainen, 1979'dan itibaren Finlandiya Bankası Genel Müdür Vekili, 1979'dan 1982'ye Yönetim Kurulu Başkanı ve 1982'den 1983'e kadar Genel Müdür olarak görev yapmıştır.
Karjalainen, Siyaset Bilimi Doktoruydu; Tezi, "Finlandiya'nın para politikası ile 1811-1953 arasındaki devlet ekonomisi arasındaki ilişkiler" başlığını taşıyordu.
Karjalainen'in siyasi kariyerinin sonraki aşamaları alkolizminden önemli ölçüde etkilenmiştir. Sarhoş haldeyken araba kullandığı için tutuklandığında, başbakan olarak nihayi istifası ile ulusal bir skandal ortaya çıkmıştır. Alkolizm, 1983'te Finlandiya Bankasının genel müdürlüğü görevinden alınmasının da sebebiydi. Karjalainen'in alkollü içki kullanması ve İngilizceyi tuhaf tarzda konuşması, "Tankero" lakabını alması sağlandı. "Tankero esprileri", Fin kültürünün bilinen bir parçası haline geldi.
1989'da Karjalainen, Paavo Väyrynen'in KGB casusu Viktor Vladimirov'la nasıl çalıştığını halka açıkladığı anıları kamuya açıklanmıştır.[3][4][5]
Karjalainen, 7 Eylül 1990'da Helsinki'de pankreas kanserinden öldü.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Governments in chronological order". Finnish government (Valtioneuvosto). 28 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2017.
- ^ "Ministerikortisto". Valtioneuvosto.[ölü/kırık bağlantı]
- ^ "Finlandization' Wins Respect of Finns". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2016.
- ^ HS kuukausiliite 1/2010, pages 32-36
- ^ Vanhan liiton mies 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Iltasanomat. 18.10.2008