Litvanya

Litvanya Lietuvos Respublika Litvanya Cumhuriyeti
Bayrak Arma
Slogan Tautos jėga vienybėje! "Ulusumuzun gücü birliğinde yatar!"
Millî marş Tautiška giesmė
Başkent ve en büyük şehir	Vilnius 54°40′K 25°19′D / 54.667°K 25.317°D / 54.667; 25.317
Resmî dil(ler)	Litvanca[1]
Etnik gruplar (2024[2])	82.6% Litvanlar 6.3% Polonyalılar 5.0% Ruslar 2.1% Belaruslular 1.7% Ukraynalılar 2.3% diğerleri
Hükûmet	Üniter yarı başkanlık sistemli cumhuriyet[3][4][5][6]
• Cumhurbaşkanı Gitanas Nausėda • Başbakan Ingrida Šimonytė
Tarihçe
• Adının kaynaklarda ilk kez geçişi 9 Mart 1009 • Büyük Dükalık 1236 • Mindaugas'ın taç giymesi 6 Temmuz 1253 • Polonya ile birleşme 2 Şubat 1386 • Polonya-Litvanya Birliği'nin kuruluşu 1 Temmuz 1569 • Parçalanma 24 Ekim 1795 • Litvanya Cumhuriyeti olarak bağımsızlık 16 Şubat 1918 • Sovyetler'den bağımsızlık 11 Mart 1990 • Avrupa Birliği'ne katılma 1 Mayıs 2004
Yüzölçümü
• Toplam	65.300 km2 (121.)
• Su (%)	1,98 (2015)[7]
Nüfus
• 2024 tahminî	2.886.515[8] (135.)
• Yoğunluk	44/km2
GSYİH (SAGP)	2024 tahminî
• Toplam	114,261 milyar $[9] (88th.)
• Kişi başına	$52.200[9] (39.)
GSYİH (nominal)	2024 tahminî
• Toplam	85,999 milyar $[9] (78.)
• Kişi başına	31.118 $[9] (40.)
Gini (2022)	▲ 36.2[10] orta
İGE (2022)	0.879[11] çok yüksek · 37.
Para birimi	Euro (€, EUR)
Zaman dilimi	UTC+02.00 (DAS)
• Yaz (YSU)	UTC+03.00 (DAYS)
Telefon kodu	370
İnternet alan adı	.lt1

Litvanya (Litvanca: Lietuva), resmî adıyla Litvanya Cumhuriyeti (Litvanca: Lietuvos Respublika) Kuzey Avrupa'daki Baltık bölgesinde yer alan bir ülkedir.^[a] Baltık Devletlerinden biri olup Baltık Denizi'nin doğu kıyısında yer alır. Kuzeyde Letonya, doğu ve güneyde Belarus, güneyde Polonya ve güneybatıda Rusya ile sınırı vardır.^[b] Batıda ise İsveç ile deniz sınırı bulunur. Litvanya, 65.300 km²'lik bir alanı kaplar ve 2,86 milyon nüfusa sahiptir. Ülkenin başkenti, aynı zamanda en büyük şehri de olan Vilnius'tur. Diğer büyük şehirler sırasıyla Kaunas, Klaipėda, Šiauliai ve Panevėžys'dir. Litvanlar, etnolinguistik olarak Balt halklarının bir parçasıdır ve Hint-Avrupa dil ailesinin Baltik kolunda hayatta kalan birkaç dilden biri olan Litvanca dilini konuşurlar. Litvanca aynı zamanda bu kolun en yaygın konuşulan dilidir.

Baltık Denizi'nin güneydoğu kıyıları, binlerce yıl boyunca çeşitli Baltık toplulukları tarafından mesken tutuldu. 1230'larda Litvanya toprakları ilk kez Mindaugas tarafından birleştirildi ve 6 Temmuz 1253'te Litvanya Krallığı kuruldu. Ardından gelen genişleme ve konsolidasyon süreci, 14. yüzyılda Avrupa'nın en geniş ülkesi olan Litvanya Büyük Dükalığı'nın oluşumuna yol açtı.^[19] 1386 yılında Büyük Dükalık, Polonya Krallığı ile de facto bir şahsi birlik içine girdi. Bu iki krallık, 1569'da ikili konfederal Polonya-Litvanya Birliği olarak birleşerek Avrupa'nın en büyük devletlerinden birini oluşturdu. Birlik, komşu ülkeler tarafından 1772 ile 1795 yılları arasında kademeli olarak parçalanarak yok edilene kadar iki yüzyıldan fazla sürdü. Bu süreçte Rus İmparatorluğu, Litvanya topraklarının çoğunu ilhak etti. Birinci Dünya Savaşı'nın sonlarına denk gelen 1018 yılında Litvanya'nın bağımsızlık ilan etmesiyle modern Litvanya Cumhuriyeti kurulmuş oldu. İkinci Dünya Savaşı sırasında önce Sovyetler Birliği tarafından işgal edilen Litvanya, ardından Nazi Almanyası tarafından ve 1944'te tekrar Sovyetler tarafından işgal edildi. Litvanya'nın Sovyet işgaline karşı silahlı direnişi 1950'lerin başına kadar sürdü. 11 Mart 1990'da, Sovyetler Birliği'nin resmî olarak dağılmasından bir yıl önce, Litvanya bağımsızlığını yeniden kazandığını ilan eden ilk Sovyet cumhuriyeti oldu.^[20]

Litvanya, yüksek gelirli ve gelişmiş bir ekonomiye sahip gelişmiş bir ülkedir. İnsani Gelişme Endeksi'nde 37. ve Dünya Mutluluk Raporu'nda 19. sırada yer almaktadır.^[21] Litvanya; Avrupa Birliği, Avrupa Konseyi, Euro Bölgesi, İskandinav Yatırım Bankası, Schengen Anlaşması, NATO ve OECD'nin bir parçasıdır. Ayrıca, İskandinav-Baltık Sekizlisi (NB8) bölgesel iş birliği formatında da yer almaktadır.

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya (Litvanca: Lietuva) adının bilinen ilk kaydı, Kuedlinburg Yıllıkları'nda yer alan 9 Mart 1009 tarihli Aziz Bruno hikâyesinde geçmektedir.^[22] Yıllıkta ad, Latinleştirilmiş bir biçimi olan Litua^[23] şeklinde kaydedilmiştir. Güvenilir kaynakların eksikliği nedeniyle adın gerçek anlamı bilinmemektedir ve bilim insanları hâlâ bu konuda tartışmaktadır. Bununla birlikte, birkaç makul versiyon mevcuttur.^[24]

Lietuva adının bir son ek (-uva) içerdiği düşünüldüğünde, ek içermeyen orijinal bir kelimenin de olması gerekliliğinden söz edilebilir.^[24] Bu isim için olası bir aday "Lietā"dır. Birçok Baltık etnoniminin hidronimlerden türediği göz önüne alındığında, dilbilimciler adın kökenini yerel hidronimler arasında aramışlardır. Genellikle bu tür isimler şu süreçten geçerek evrilmiştir: hidronim → toponimi → etnonim.^[25] Litvanya Dükalığı'nın kuruluş bölgesi ve sonradan oluşacak olan Litvanya Büyük Dükalığı'nın muhtemel ilk başkenti olan Kernavė yakınlarındaki Lietava Nehri, genellikle adın kaynağı olarak kabul edilir.^[25] Ancak bahsi geçen nehir çok küçüktür ve bazıları bu kadar küçük ve yerel bir nesnenin tüm ulusa adını vermesini olası bulmaz. Öte yandan bu tür isimlendirmeler dünya tarihinde benzersiz olmadığından bu ihtimalin varlığı yine de söz konusudur.^[26]

Artūras Dubonis'in öne sürdüğü başka bir hipoteze göre ise^[27] Lietuva, "leičiai" (leitis'in çoğulu) kelimesiyle ilişkilidir. 13. yüzyılın ortalarından itibaren leičiai, Litvanya toplumunda Litvanya hükümdarına veya devlete tabi olan ayrıcalıklı bir savaşçı sosyal grubuydu. Leičiai kelimesi, 14-16. yüzyıl tarihî kaynaklarında Litvanlar (Samogityalılar hariç) için bir etnonim olarak kullanılmıştır ve Litvancaya yakından bağlı olan Letonca dilinde, genellikle şairane veya tarihsel bağlamlarda hâlâ kullanılmaktadır.^[28][29][30]

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk insanların Litvanya'ya yerleşmesi, yaklaşık 10.000 yıl önce, Buzul Çağı'nın sonlarında gerçekleşti.^[31][32] MÖ 2. ve 3. binyıllar arasında Hint-Avrupa halklarının göçü, bölgenin etnik yapısını dönüştürmeye başladı. Bu halklar, yerli topluluklarla karışarak Baltık uluslarının temelini oluşturdu. Litvanya adı ise ilk kez 14 Şubat 1009 tarihli bir Alman el yazması olan Kuedlinburg Yıllıkları'nda geçmektedir.^[33] Başlangıçta parçalanmış Baltık toplulukları tarafından yerleşilen ülke, Mindaugas tarafından 1230'da birleştirildi ve Mindaugas 6 Temmuz 1253'te Litvanya'nın ilk kralı olarak taç giydi.^[34] 1263'te Mindaukas'a karşı yapılan suikastla birlikte bölge Litvanya Paganları, Haçlı Seferleri ve Töton Şövalyeleri'nin hedefi haline geldi. Uzun süren mücadelelere rağmen, Litvanya Büyük Dükalığı hızla Rus Knezlikleri'nin topraklarına doğru genişledi. Uzun süre bağımsız kalan devlet 14. yüzyılın başlarında Hristiyanlığı benimsedi. 15. yüzyılda Rutenya'da ikamet eden Doğu Slav gruplarının yaşadığı bölgelerin de fethi sonrası Baltık Denizi'nden Karadeniz'e yayılan devlet, Avrupa'nın en büyüğü hâline geldi.^[35]

1385'te, Polonya Kralı Jagiełło ile yapılan bir antlaşmayla Litvanya ve Polonya birleşti. Bu birleşme ile Litvanya, Hristiyanlığı kabul etti. 1392'de Görkemli Vytautas'ın yönetiminde Litvanya birçok iç savaş geçirdi. Buna rağmen Vytautas'ın dönemi, toprakların genişlemesi ve devletin kurumsallaşması açısından zirve noktasıydı. 1410'daki Grunwald Muharebesi'nde Polonya ve Litvanya birlikleri, Töton Şövalyeleri'ne karşı büyük bir zafer kazandı. Jagiełło ve Vytautas'ın ölümünden sonra Litvanya soyluları Polonya ile kurulan birliği bozma girişimlerinde bulundu. Litvanya, 15. yüzyılın sonlarına doğru Rus knezliklerinin artan gücü karşısında zayıflamaya başladı ve bu durum Livonya Savaşı'na yol açtı.

Daha sonra Lublin Birliği (1569) ile Polonya-Litvanya Birliği yeniden kuruldu. Bu birleşme ile Litvanya, Hristiyanlığı kabul etti. İkinci Kuzey Savaşı sırasında büyük yıkım yaşayan Büyük Dükalık, İsveç İmparatorluğu'nun himayesi altına girdi. Bu savaşın yaraları sarılmadan Dükalık 1700-1721 Büyük Kuzey Savaşı'nda bir darbe daha aldı. Bu dönemde, veba ve yoksulluk nedeniyle nüfusun yaklaşık %40'ı hayatını kaybetti. İsveç himayesinden sonra Dükalık tekrar Polonya-Litvanya devletinin bir parçası oldu ve bu durum 1795'e kadar sürdü. Soyluların hakimiyetindeki devlette sunulan özgürlükler dağılmayı engelleyemedi ve Litvanya-Polonya Birliği, 1772, 1792 ve 1795'te Rus İmparatorluğu, Prusya ve Habsburg Monarşisi arasında bölündü. Bu tarihte Polonya'nın parçalanması hem bağımsız Litvanya'yı hem de Polonya'yı siyasi haritadan sildi. Dağılmanın ardından Litvanyalılar 20. yüzyıla kadar Rus İmparatorluğu'nun yönetimi altında yaşasalar da 1830-1831 ve 1863'te tarihsel açıdan önem arz eden birkaç büyük ayaklanma yaşandı.

I. Dünya Savaşı yıllarında, 16 Şubat 1918'de Litvanya Konseyi (Lietuvos Taryba), Litvanya'nın bağımsızlığını ilan etti. Bu, Litvanya devletinin yeniden kurulması anlamına geliyordu. Ancak bu dönemde Almanya ve Polonya ile sınır sorunları yaşandı. Vilnius, Litvanya'nın geleneksel başkenti olsa da 1920'de Polonya tarafından işgal edilmiş ve iki yıl sonra da Polonya topraklarına katılmıştı. Bu nedenle, Kaunas 19 yıl boyunca ülkenin geçici başkenti oldu. Polonya'nın Vilnius'u işgali, iki ülke arasındaki ilişkilerin bozulmasına yol açtı ve II. Dünya Savaşı'na kadar bu ilişkiler düzelmedi.

1923'te Versay Barış Antlaşması ile Alman İmparatorluğu'ndan ayrılan Klaipėda'da bir Milletler Cemiyeti mandası kuruldu.^[36] Daha kalıcı bir çözüm bulununcaya kadar bölge, geçici olarak Fransız yönetimi altına alındı. Ocak 1923'teki Klaipėda Ayaklanması sonucunda ise bölge Litvanya'ya bağlandı. 1926'da askerî bir darbe sonucunda Antanas Smetona ve Litvanya Milliyetçi Birliği iktidara geldi. Eylül 1939'da Sovyetler Birliği'nin Doğu Polonya'yı işgaliyle de Vilnius Litvanya'ya geri verildi.

İkinci Dünya Savaşı'nın başlamasına kadar bağımsız kalan Litvanya, savaşın başlamasıyla birlikte Alman-Sovyet Saldırmazlık Paktı uyarınca Sovyetler Birliği tarafından işgal edildi. Bir yıl sonra, Almanya'nın Barbarossa Harekâtı'yla Litvanya, Nazi işgaline uğradı ve bu süreçte Litvanyalı Yahudilerin %91'i, yani yaklaşık 190 bin kişi öldürüldü.

1944'te Alman ordusunun geri çekilmesiyle Sovyetler, Litvanya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'ni yeniden kurdu. 1944'ten 1952'ye kadar yaklaşık 100 bin Litvanyalı bağımsızlık yanlısı gerilla savaşı verdi. Sovyet güçleri, yaklaşık 30 bin Litvanyalıyı öldürdü veya Sibirya'ya sürdü. İkinci Dünya Savaşı'nda da Litvanya, nüfusunun yaklaşık %20'sine tekabül eden 780 bin vatandaşını kaybetti.

1980'lerde Sovyetler Birliği'nin perestroyka ve glasnost politikaları, Litvanya'da Sąjūdis adlı reform hareketlerinin doğmasına zemin hazırladı. Bu hareketler, anti-komünist bir hareket olarak güçlendi ve Litvanya'nın bağımsızlığının temelini oluşturdu.

1990-günümüz[değiştir | kaynağı değiştir]

11 Mart 1990'da Yüksek Konsey, Litvanya'nın Sovyetler Birliği'nden bağımsızlığını ilan etti.^[37] Bu yasa ile Litvanya, SSCB'den bağımsızlığını ilan eden ilk ülke oldu ve diğer Sovyetler Birliği cumhuriyetlerine ilham vererek Sovyetler Birliği'nin dağılması üzerinde güçlü bir etki oluşturdu.

11 Mart 1990'da Yüksek Konsey, Litvanya'nın bağımsızlığının yeniden tesis edildiğini duyurdu. Böylece Litvanya, Sovyetlerden ayrılan ilk cumhuriyet oldu. 20 Nisan 1990'da Sovyetler, Litvanya'ya hammadde tedarikini durdurarak ekonomik bir abluka başlattı.^[38] Sadece yerli sanayi değil halk da yakıt, temel ihtiyaç maddeleri ve hatta sıcak su eksikliğini hissetmeye başladı. 74 gün süren ablukaya rağmen Litvanya bağımsızlık ilanından vazgeçmedi.

Yavaş yavaş ekonomik ilişkiler yeniden sağlansa da Ocak 1991'de gerilim yeniden zirveye ulaştı. Sovyetler Birliği Silahlı Kuvvetleri, İçişleri Bakanlığı İç Ordusu ve SSCB Devlet Güvenlik Komitesi (KGB) kullanılarak bir darbe girişiminde bulunuldu. 13 Ocak 1991'de Sovyet güçleri, Vilnius TV Kulesi'ne saldırarak 14 Litvanyalı sivili öldürdü. Litvanya'daki kötü ekonomik durum nedeniyle Moskova'daki güçler, darbenin halk tarafından güçlü bir şekilde destek göreceğini düşünüyorlardı.^[39] Ancak düşünülenin aksine insanlar, Litvanya Cumhuriyeti Yüksek Konseyini ve ülkenin bağımsızlığı savunmak için Vilnius'a akın etmeye başladı. Darbe girişimi, birkaç can kaybı ve maddi hasarla sona erdi. Sovyet Ordusu 14 kişiyi öldürmüş ve yüzlerce kişiyi de yaralamıştı. Litvanya nüfusunun büyük bir kısmı Ocak Olaylarına katılmıştı.^[40][41] 4 Şubat 1991'de İzlanda, Litvanya'nın bağımsızlığını tanıyan ilk ülke oldu.^[42][43] 31 Temmuz 1991'de Sovyet paramiliter güçleri Belarus sınırında 7 Litvanyalı sınır muhafızını öldürdü.^[44] 17 Eylül 1991'de Litvanya, Birleşmiş Milletler'e kabul edildi.

25 Ekim 1992'de vatandaşlar, şu anki mevcut anayasayı kabul etmek için yapılan referandumda oy kullandı. 14 Şubat 1993'te yapılan doğrudan genel seçimlerde, Algirdas Brazauskas bağımsızlığın yeniden kazanılmasından sonra ilk cumhurbaşkanı oldu. 31 Ağustos 1993'te Sovyet Ordusu'nun son birlikleri de Litvanya'dan ayrıldı.^[45]

31 Mayıs 2001'de Litvanya, Dünya Ticaret Örgütü'ne (WTO) katıldı.^[46] Mart 2004'ten beri ise ülke NATO'nun bir parçasıdır.^[47] 1 Mayıs 2004'te Litvanya, Avrupa Birliği'ne tam üye oldu^[48] ve Aralık 2007'de de Schengen Anlaşması'na dahil oldu.^[49] 1 Ocak 2015'te Litvanya, euro bölgesine katılarak Avrupa Birliği'nin ortak para birimini benimsedi.^[50] 4 Temmuz 2018'de Litvanya resmi olarak OECD'ye katıldı.^[51] Dalia Grybauskaitė, Litvanya'nın ilk kadın cumhurbaşkanıydı (2009-2019) ve art arda iki dönem için yeniden seçilen ilk kişiydi.^[52] 24 Şubat 2022'de Litvanya, Rusya'nın Ukrayna'yı işgali karşısında olağanüstü hal ilan etti.^[53] Diğer sekiz NATO üyesi devletle birlikte, güvenlik konularında danışmak üzere NATO'nun 4. maddesini yürürlüğe koydu.^[54] 11-12 Temmuz 2023 tarihlerinde, 2023 NATO zirvesi Vilnius'ta gerçekleştirildi.^[55]

Coğrafya[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya, Avrupa^[a] kıtasının Baltık bölgesinde yer alır ve 65.300 km² (25.200 sq mi) kadarlık bir alanı kaplar.^[56] 53° ve 57° kuzey enlemleri ile 21° ve 27° doğu boylamları arasında yer alır (Kuron Dili'nin bir kısmı 21°'nin batısında kalır). Yaklaşık 99 kilometrelik kumlu bir kıyı şeridine sahiptir ve bunun sadece 38 kilometresi açık Baltık Denizi'ne bakar. Bu diğer iki Baltık devletine kıyasla en kısadır. Kıyının geri kalanı Kuron kum yarımadası tarafından korunmaktadır. Litvanya'nın başlıca sıcak su limanı olan Klaipėda, Kuron Lagünü'nün (Litvanca: Kuršių marios) dar ağzında yer alır. Bu sığ lagün güneye doğru, Rusya'ya bağlı Kaliningrad'a kadar uzanır. Ülkenin ana ve en büyük nehri olan Neman Nehri ve bu nehrin kollarından bazıları uluslararası taşımacılıkta kullanılır.

Litvanya, Kuzey Avrupa Ovası'nın kenarında bulunur. Arazisi geçmişte Son Buzul Çağı'nın buzulları tarafından aşındırılmış olup ılımlı ovalar ve yaylaların bir kombinasyonudur. Ülkenin batısındaki yaylalarda ve doğusundaki dağlık arazilerde morenler geniş yer kaplar. En yüksek noktası, ülkenin doğu kesiminde yer alan 294 metre yüksekliğindeki Aukštojas Tepesi'dir. Ülke çok sayıda göle (örneğin Vištytis Gölü) ve sulak alana sahiptir ve karışık orman bölgesi ülkenin %33'ünden fazlasını kaplar. Litvanya'nın en büyük gölü Drūkšiai, en derin gölü Tauragnas ve en uzun gölü Asveja'dır.

1989 yılında Avrupa kıtasının sınırları yeniden değerlendirildikten sonra Ulusal Coğrafi ve Ormancılık Bilgi Enstitüsünden (Institut national de l'information géographique et forestière) bilim insanı Jean-George Affholder, Avrupa'nın coğrafi merkezinin Litvanya'da, 54°54′K 25°19′D / 54.900°K 25.317°D / 54.900; 25.317 (Purnuškės (centre of gravity)) koordinatlarında olduğunu belirledi. Bu nokta, Litvanya'nın başkenti Vilnius'un 26 kilometre kuzeyindedir.^[57] Affholder, Avrupa'nın geometrik şeklinin ağırlık merkezini hesaplayarak bu sonuca ulaşmıştır.

İklim[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya, hem deniz hem de karasal etkilerin görüldüğü ılıman bir iklime sahiptir. Köppen iklim sınıflandırmasına göre nemli karasal iklim (Dfb) olarak tanımlansa da dar kıyı şeridinde okyanusal iklime yakındır

Kıyıda ortalama sıcaklıklar Ocak ayında -25 °C ve Temmuz ayında 16 °C civarındadır. Vilnius'ta ise ortalama sıcaklıklar Ocak ayında -6 °C ve Temmuz ayında 17 °C civarındadır. Yaz aylarında gündüz 20 °C yaygındır, gece ise 14 °C yaygındır. Geçmişte sıcaklıklar 30 veya 35 °C'ye kadar çıkmıştır. Bazı kışlar oldukça soğuk geçebilir. -20 °C hemen her kış görülür. Kışın ekstrem sıcaklıklar kıyı bölgelerinde -34 °C ve Litvanya'nın doğusunda -43 °C olarak kaydedilmiştir.

Yıllık ortalama yağış miktarı kıyıda 800 mm, Samogitia yaylalarında 900 mm ve ülkenin doğu kesiminde 600 mm civarındadır. Her yıl kar yağışı olur ve ekimden nisana kadarki dönemde kar yağabilir. Bazı yıllarda Eylül veya Mayıs aylarında sulu kar da görülebilir. Batı kesiminde büyüme mevsimi 202 gün, doğu kesiminde ise 169 gün sürer. Şiddetli fırtınalar Litvanya'nın doğu kesiminde nadirdir ancak kıyı bölgelerinde yaygındır.

Baltık bölgesindeki en uzun süreli sıcaklık kayıtları yaklaşık 250 yıl öncesine kadar uzanır. Veriler, 18. yüzyılın ikinci yarısında sıcak dönemler, 19. yüzyılın ise nispeten serin bir dönem olduğunu göstermektedir. 20. yüzyılın başlarındaki ısınma eğilimi 1930'larda zirveye ulaşmış, ardından 1960'lara kadar süren daha küçük bir soğuma dönemi gelmiştir. O zamandan beri bir ısınma eğilimi devam etmektedir.^[58]

Litvanya, 2002 yılında orman ve turba bataklığı yangınlarına neden olan bir kuraklık yaşamıştır.^[59]

Çevre[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya'nın tipik düz arazileri, göller, bataklıklar ve ormanlarla doludur. Litvanya'da binlerce farklı göl bulunur ve kuş bakışı bakıldığında görseldeki gibi manzaralarla karşılaşılabilir.

Avrupa'nın en yüksek hareketli kumulları olan Kuron Dili'nin Nida yakınlarındaki kumulları UNESCO Dünya Mirası Listesi'nde yer almaktadır.^[60]

1990 yılında Litvanya'nın bağımsızlığını yeniden kazanmasının ardından, 1992 yılında Aplinkos apsaugos įstatymas (Çevre Koruma Yasası) kabul edildi. Bu yasa, çevre koruma alanındaki sosyal ilişkileri düzenlemek için temel oluşturdu ve Litvanya'daki biyolojik çeşitliliği, ekolojik sistemleri ve peyzajı koruma konusunda tüzel ve gerçek kişilerin temel hak ve yükümlülüklerini belirledi.^[61] Litvanya, 2020 yılına kadar karbon emisyonlarını 1990 seviyesinin en az %20'si, 2030 yılına kadar ise en az %40'ı oranında azaltmayı ve tüm Avrupa Birliği üyeleriyle birlikte 2020 yılına kadar toplam enerji tüketiminin en az %20'sinin (2030 yılına kadar %27) yenilenebilir enerji kaynaklarından karşılanmasını kabul etti.^[62] 2016 yılında Litvanya, özellikle etkili bir şişe depozitosu yasası yürürlüğe koydu ve 2017 yılında tüm ambalajların %92'si toplandı.^[63]

Litvanya'nın yüksek dağları yoktur ve manzarası genel olarak çiçek açan çayırlar, sık ormanlar ve verimli tahıl tarlaları ile karakterize olmuştur. Ancak eski Litvanyalıların pagan tanrıları için sunaklar yaktığı kalelerin bulunduğu çok sayıda tepe, kaleleri ile birlikte öne çıkmaktadır.^[64] Litvanya, çoğu kuzeydoğuda bulunan 3.000'den fazla gölle su kaynakları açısından oldukça zengin bir bölgedir. Ülke uzun olan Neman Nehri başta olmak üzere birçok nehirle de sulanmaktadır.^[64] Litvanya, iki tür kara ekolojik bölgesine ev sahipliği yapar: Orta Avrupa karma ormanları ve Sarmatya karma ormanları.^[65]

Orman, uzun zamandır Litvanya'nın en önemli doğal kaynaklarından biri olmuştur. Ormanlar, ülkenin topraklarının üçte birini kaplar ve kereste ile ilgili endüstriyel üretim, ülkenin endüstriyel üretiminin neredeyse %11'ini oluşturur.^[66] Litvanya'da beş millî park,^[67] 30 bölgesel park,^[68] 402 doğa rezervi^[69] ve 668 devlet koruması altındaki doğal miras alanı bulunmaktadır.^[70]

2018 yılında Litvanya, İklim Değişikliği Performans Endeksi'nde (CCPI) İsveç'in ardında, beşinci sırada yer almıştır.^[71]

Biyoçeşitlilik[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya ekosistemleri doğal ve yarı-doğal (ormanlar, bataklıklar, sulak alanlar ve çayırlar) ve antropojenik (tarımsal ve kentsel) ekosistemleri içerir. Doğal ekosistemler arasında ülkenin %33'ünü kaplayan ormanlar, Litvanya için özellikle önem arz eder. Sulak alanlar (yükseltilmiş bataklıklar, sazlıklar, geçiş molozları vb.) ülkenin %7,9'unu kaplar. 1960-1980 yılları arasında drenaj ve turba çıkarımı nedeniyle sulak alanların %70'i kaybolmuştur. Sulak alan bitki topluluklarındaki değişiklikler, yosun ve ot topluluklarının ağaçlar ve çalılarla yer değiştirmesine neden olmuş, arazi ıslahından doğrudan etkilenmeyen sazlıklar ise su seviyesinin düşmesi sonucunda daha kuru hale gelmiştir. Litvanya'da toplam uzunluğu 64.000 km olan 29.000 nehir bulunmaktadır ve Neman Nehri havzası ülkenin %74'ünü kaplar. Barajların inşası nedeniyle potansiyel katadrom balık türlerinin üreme alanlarının yaklaşık %70'i yok olmuştur. Bazı durumlarda, nehir ve göl ekosistemleri antropojenik ötrofikasyondan etkilenmeye devam etmektedir.^[74]

Tarım arazileri Litvanya'nın %54'ünü oluşturur. Bu alanın yaklaşık %70'i ekilebilir arazi ve %30'u çayır ve meralardan oluşur. Yaklaşık 400.000 hektar tarım arazisi işlenmemektedir ve yabani otlar ve istilacı bitki türleri için ekolojik bir niş olarak işlev görür. Mahsul alanlarının genişletilmesiyle çok verimli ve pahalı arazilerin bulunduğu bölgelerde habitat bozulması meydana gelmektedir. Günümüzde tüm bitki türlerinin %18,9'u, bilinen mantar türlerinin %1,87'si ve bilinen liken türlerinin %31'i Litvanya Kırmızı Veri Kitabı'nda yer almaktadır. Liste ayrıca tüm balık türlerinin %8'ini de içermektedir.^[74]

Avcılığın daha kısıtlı hale gelmesi ve kentleşmenin ormanları yeniden dikmeye olanak tanımasıyla birlikte yaban hayatı popülasyonları toparlanmıştır (ormanlar en düşük seviyelerinden bu yana üç katına çıkmıştır). Şu anda Litvanya'da her bir kilometrekarede yaklaşık beş büyük yaban hayvanı veya toplamda yaklaşık 250.000 büyük yaban hayvanı bulunmaktadır. Her bölgede en yaygın büyük yaban hayvanı, 120.000 bireyle karaca olup, onu yaban domuzları (55.000) takip eder. Diğer toynaklılar arasında yaklaşık 22.000 geyik, 21.000 dama ve 7.000 adetle, en büyükleri olan sığın bulunmaktadır. Litvanya'nın yırtıcıları arasında ise en yaygın olanı yaklaşık 27.000 bireyle tilkilerdir. Ancak mitolojide daha çok yer edinmiş olan kurtlar Litvanya'da sadece 800 popülasyondan oluşur. Daha nadir olan vaşaklar ise yaklaşık 200 popülasyona sahiptir. Yukarıda belirtilen büyük hayvanlar, Litvanya ormanlarında yaşayabilecek yaklaşık 200.000 tavşanı kapsamamaktadır.^[75]

Hükûmet ve siyaset[değiştir | kaynağı değiştir]

Hükûmet[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya, 11 Mart 1990'da bağımsızlığını yeniden ilan ettiğinden bu yana güçlü demokratik geleneklerini sürmektedir. İlk bağımsız genel seçim 25 Ekim 1992'de gerçekleştirildi ve seçmenlerin %56,75'i yeni anayasa lehine oy kullandı.^[76] Başta anayasanın kendisi olmak üzere özellikle de cumhurbaşkanının rolüne ilişkin yoğun tartışmalar yaşanmıştır. Konuyla ilgili kamuoyunun görüşünü almak amacıyla 23 Mayıs 1992'de ayrı bir referandum yapıldı ve seçmenlerin sadece %41'i Litvanya cumhurbaşkanının görevlerinin yeniden düzenlenmesi yönünde oy kullanmıştır.^[76] Yarı başkanlık sistemi üzerinde ise uzlaşmaya varılmıştır.^[3]

Litvanya devlet başkanı, doğrudan beş yıllık bir dönem için seçilen ve en fazla iki dönem görev yapan cumhurbaşkanıdır. Başkan dış ilişkileri ve ulusal güvenliği denetler ve aynı zamanda ordunun başkomutanıdır.^[77] Cumhurbaşkanı aynı zamanda başbakanı ve başbakanın teklifi üzerine kabinenin geri kalanını, ayrıca bazı diğer üst düzey memurları ve Anayasa Mahkemesi dışındaki tüm mahkemelerin yargıçlarını da atamaktadır.^[77] Mevcut Litvanya devlet başkanı Gitanas Nausėda, 26 Mayıs 2019'da yapılan seçimin ikinci turunda Litvanya'nın tüm belediyelerini oybirliğiyle kazanarak seçildi.^[78]

Gitanas Nausėda,
Cumhurbaşkanı, 2019'dan beri

Ingrida Šimonytė,
Başbakan, 2020'den beri

Viktorija Čmilytė-Nielsen,
Seimas başkanı, 2020'den beri

Cumhurbaşkanı tarafından Anayasa Mahkemesine (Konstitucinis Teismas) seçilen üç yargıç burada dokuz yıl süreyle hizmet verir. Bu mahkemeye Yargıtay ve meclis başkanlığı da üçer yargıç seçimi yapar. Ülkede tek meclisli demokratik sistem vardır. Yapılan seçimle beraber dört yıl süreyle 141 milletvekili belirlenir. Seçimlerde milletvekillerinin 71'i kendi seçim bölgelerinden aldıkları oylarla; geri kalan 70 milletvekili ise partilerinin ülkedeki genel oy ortalamasına göre mazbata almaya hak kazanır. Partilerin Seimas'a girebilmeleri için ülke genelinde en az %5 oy almaları gereklidir.^[79]

Siyasi partiler ve seçimler[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya dünyada kadınlara seçimlerde oy kullanma hakkı veren ilk ülkelerden biri olmuştur. Litvanyalı kadınlar, 1918 Litvanya Anayasası ile oy kullanma hakkına sahip oldular ve bu haklarını ilk kez 1919 yılında kullandılar. Böylece Litvanya; Amerika Birleşik Devletleri (1920), Fransa (1945), Yunanistan (1952) ve İsviçre (1971) gibi demokratik ülkelerden daha önce bu hakkı tanımış oldu.^[80]

Litvanya, koalisyon hükümetlerinin yaygın olduğu,^[81] küçük partilerin yer aldığı parçalı bir çok partili sistem sergilemektedir. Seimas için olağan seçimler her dört yılda bir Ekim ayının ikinci Pazar günü yapılır.^[79] Seçimlere katılabilmek için adayların seçim günü itibarıyla en az 25 yaşında, başka bir devlete bağlı olmaması ve Litvanya'da kalıcı olarak ikamet etmesi gerekmektedir. Mahkeme tarafından verilen bir cezayı seçimden 65 gün önce çekmekte olan veya çekecek olan kişiler, aday olamazlar. Ayrıca, yargıçlar, askeri hizmet yapan vatandaşlar, profesyonel askeri hizmetteki askerler ve yasal kurum ve kuruluşların görevlileri de aday olamazlar.^[82] Anavatan Birliği - Litvanyalı Hristiyan Demokratlar 2020 Litvanya parlamento seçimlerini kazandı ve parlamentodaki 141 sandalyeden 50'sini elde etti.^[83] Ekim 2020'de, Anavatan Birliği - Litvanyalı Hristiyan Demokratları (TS-LKD) başbakan adayı Ingrida Šimonytė, iki liberal parti ile beraber merkez sağ bir koalisyon kurdu.^[84]

Litvanya cumhurbaşkanı, ülkenin devlet başkanı olup çoğunluk oyu ile beş yıllık bir süre için seçilir. Seçimler, mevcut cumhurbaşkanının görev süresinin bitiminden en fazla iki ay önceki son pazar günü yapılır.^[85] Seçim günü en az 40 yaşında olan ve Litvanya'da en az üç yıl ikamet eden adaylar, parlamento üyesi olma kriterlerini de sağladıkları takdirde seçimlere katılma hakkına sahiptir. Aynı cumhurbaşkanı en fazla iki dönem görev yapabilir.^[86] Gitanas Nausėda, 2019'da bağımsız bir aday olarak seçimi kazanmıştır.^[78]

Litvanya'daki her belediye, bir belediye meclisi ve belediye meclisinin bir üyesi olan bir belediye başkanı tarafından yönetilir. Her belediye meclisindeki üye sayısı, belediyenin büyüklüğüne bağlı olarak 15 (5.000'den az nüfusu olan belediyelerde) ile 51 (500.000'den fazla nüfusu olan belediyelerde) arasında değişir. 2015 yılında, 1.524 belediye meclis üyesi seçildi.^[87] Belediye başkanı hariç meclis üyeleri, nispi temsil sistemi kullanılarak seçilir. 2015'ten itibaren belediye başkanı, belediye sakinlerinin çoğunluğu tarafından doğrudan seçilir.^[88] Litvanya Sosyal Demokrat Partisi, 2015 seçimlerinde 372 belediye meclisi koltuğu ve 16 belediye başkanlığı ile en çok pozisyonu kazanmıştır.^[89]

2019 itibarıyla Litvanya'nın Avrupa Parlamentosundaki sandalye sayısı 11'dir.^[90] Genel seçimler, diğer AB ülkeleriyle aynı gün ve pazar günü yapılır. Oy kullanma hakkı, Litvanya vatandaşlarına ve seçim günü en az 18 yaşında olan, Litvanya'da kalıcı olarak ikamet eden diğer AB ülkelerinin vatandaşlarına açıktır. Seçimlerde aday olabilmek için, adayların seçim günü en az 21 yaşında, Litvanya vatandaşı veya Litvanya'da kalıcı olarak ikamet eden diğer AB ülkelerinin vatandaşı olmaları gerekmektedir. Adaylar birden fazla ülkede seçimlere katılamazlar. Mahkeme tarafından verilen bir cezayı seçimden 65 gün önce çekmekte olan veya çekecek olan kişiler aday olamazlar. Ayrıca hâkimler, askerlik yapan vatandaşlar, profesyonel askerî hizmetteki askerler ile yasal kurum ve kuruluşların görevlileri seçimlerde aday olamazlar.^[91] 2019 seçimlerinde altı siyasi parti ve bir komite temsilcisi sandalye kazanmıştır.^[92] 2024 yılındaki seçimde ise sekiz adet parti parlamentoda sandalye kazanmıştır.^[93]

Hukuk ve kolluk kuvvetleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya yasalarının ilk kez yazılı hale getirilmesi girişimi, 1468 yılında Büyük Dük IV. Kazimierz Jagiellon tarafından kabul edilen Kazimierz Yasası ile gerçekleşti.^[94] 16. yüzyılda Litvanya Statüleri'nin üç farklı baskısı oluşturuldu: Birinci Statü 1529'da, İkinci Statü 1566'da ve Üçüncü Statü 1588'de kabul edildi.^[94] 3 Mayıs 1791'de Büyük Sejm, Avrupa'nın ilk, dünyanın ise ikinci anayasasını kabul etti.^[95] Üçüncü Statü, Polonya-Litvanya Birliği'nin 1795'te üçüncü kez bölünmesine rağmen Litvanya topraklarında 1840'a kadar kısmen yürürlükte kaldı.^[94]

1934-1935 yıllarında Litvanya, Avrupa'da Nazi partisinin üyelerinin yargılandığı ilk büyük davayı gerçekleştirdi. Mahkumlar ilgili davada ağır iş cezasına ve idama mahkum edildiler.^[96]

1990 yılında ülke bağımsızlığını kazandıktan sonra, Sovyet döneminden kalma kanunlar yaklaşık on yıl boyunca büyük ölçüde değiştirilerek yürürlükte kaldı. Mevcut Litvanya Anayasası, 25 Ekim 1992'de kabul edildi.^[97] 2001 yılında Litvanya Medeni Kanunu Seimas tarafından onaylandı. Bu kanunu 2003 yılında Ceza Kanunu ve Ceza Muhakemesi Kanunu izledi. Ceza hukukuna yaklaşım, düşman taraflar arasındaki rekabeti değil, soruşturmacı bir süreci esas alır; genellikle, pratiklik ve gayriresmîlik yerine, şekilciliğe ve rasyonalizme vurgu yapılır. Normatif yasal düzenleme, aksi belirtilmedikçe Teisės aktų registras'ta yayımlandığı günün ertesi günü yürürlüğe girer.^[98]

1 Mayıs 2004'ten itibaren Avrupa Birliği hukuku Litvanya hukuk sisteminin ayrılmaz bir parçası olmuştur.^[99]

Litvanya, Sovyetler Birliği'nden ayrıldıktan sonra zorlu bir suç durumu ile karşı karşıya kalmış olsa da yıllar içinde Litvanya kolluk kuvvetleri suçlarla mücadele ederek ülkeyi geçmişe kıyasla oldukça güvenli bir hale getirmiştir.^[100] Litvanya'da suç oranları hızla düşüş göstermektedir.^[101] Litvanya'daki temel kolluk kuvvetleri yerel Lietuvos policija (Litvanya Polisi) komiserlikleridir. Bu birimler, Lietuvos policijos antiteroristinių operacijų rinktinė Aras (Aras Litvanya Polis Teşkilatı Anti-Terör Operasyonları Ekibi), Lietuvos kriminalinės policijos biuras (Litvanya Kriminal Polis Bürosu), Lietuvos policijos kriminalistinių tyrimų centras (Litvanya Polis Kriminal Araştırma Merkezi) ve Lietuvos kelių policijos tarnyba (Litvanya Yol Polisi Servisi) tarafından desteklenmektedir.^[102]

2017 yılında Litvanya'da toplam 63.846 suç kaydedildi. Bunların büyük bir kısmını 19.630 vaka ile hırsızlıklar oluşturdu (2016'ya göre %13,2 azalma). Ciddi ve çok ciddi suçlar ise 2.835 vaka ile kaydedildi, bu tür suçlar altı yıldan fazla hapis cezasına yol açabilecek suçları kapsar ve bu sayılar, 2016 yılına göre %14.5 azalma göstermiştir. Toplamda, 129 cinayet veya cinayete teşebbüs vakası meydana geldi, bu da 2016'ya kıyasla %19,9'luk bir düşüş anlamına geliyor. Ağır bedensel zarar vakaları ise 178 kez kaydedildi, bu da 2016'ya göre %17,6 azalma demektir. Kaçakçılık gibi suçlar da 2016'ya kıyasla %27,2 azaldı. Ancak elektronik veri ve bilgi teknolojisi güvenliği alanındaki suçlar ise %26,6 oranında belirgin bir artış göstermiştir.^[103]

2013 yılına ait Eurobarometre araştırmasına göre, Litvanyalıların %29'u yolsuzluğun günlük yaşamlarını etkilediğini belirtti (AB ortalaması %26). Ayrıca Litvanyalıların %95'i ülkelerinde yolsuzluğun yaygın olduğunu düşünüyordu (AB ortalaması %76) ve %88'i rüşvet ve bağlantı kullanmanın belirli kamu hizmetlerini elde etmenin en kolay yolu olduğuna inanıyordu (AB ortalaması %73).^[104] Ancak Transparency International'ın yerel şubesine göre, yolsuzluk seviyeleri son on yılda azalma göstermektedir.^[105]

Litvanya'da idam cezası 1996 yılında askıya alınmış ve 1998 yılında tamamen kaldırılmıştır.^[106] Litvanya, AB'de en yüksek mahkum sayısına sahip ülkedir. Bilim insanı Gintautas Sakalauskas'a göre bu durum, ülkedeki yüksek suç oranından değil, Litvanya'nın yüksek baskı düzeyinden ve hükümlülere duyulan güvensizlikten kaynaklanmaktadır. Bu nedenle hükümlüler sıklıkla hapis cezasına çarptırılmaktadır.^[107]

İdari bölümler[değiştir | kaynağı değiştir]

Alytus

Kaunas

Klaipėda

Marijampolė

Panevėžys

Šiauliai

Tauragė

Telšiai

Utena

Vilnius

Baltık Denizi

Letonya

Belarus

Polonya

Rusya

Mevcut idari bölüm sistemi 1994 yılında kurulmuş ve 2000 yılında Avrupa Birliği'nin gerekliliklerini karşılayacak şekilde değiştirilmiştir. Ülkenin 10 ili (Litvanca: tekil – apskritis, çoğul – apskritys) 60 belediyeye (Litvanca: tekil – savivaldybė, çoğul – savivaldybės) ve 500 bucağa (Litvanca: tekil – seniūnija, çoğul – seniūnijos) ayrılmıştır.

2010 yılında il valiliklerinin (apskrities viršininkas) kaldırılmasından bu yana belediyeler Litvanya'da en önemli bir idari birim olmuştur.^[108] Bazı belediyeler tarihî olarak "ilçe belediyesi" (genellikle "ilçe" olarak kısaltılır), bazıları ise "şehir belediyesi" (bazen "şehir" olarak kısaltılır) olarak adlandırılmaktadır. Her birinin kendi seçilmiş hükümeti vardır. Belediye meclisi seçimleri başlangıçta her üç yılda bir yapılırken, artık her dört yılda bir yapılmaktadır. Meclis, kasabaları yönetmek üzere ihtiyar atar. 2015'ten beri belediye başkanları doğrudan seçilmektedir. Öncesinde meclis tarafından atanırlardı.^[109]

Sayısı 500'ü geçen bucaklar en küçük idari birimlerdir ve ülke yönetiminde bir rolleri yoktur. Doğum ve ölüm kayıtlarını tutmak gibi yerel kamu hizmetlerini sağlarlar. En çok sosyal alanda aktif olup ihtiyaç sahibi bireyleri veya aileleri belirler ve refah ve diğer yardım türlerini organize edip dağıtırlar.^[110] Bucaklar yerel sorunları çözmede inisiyatife sahip olsa da bu yönetim birimleri nispeten çok önemli sorunlara çözüm aramaz, sadece bir nevi arabuluculuk rolü üstlenir.^[111]

Dışişleri[değiştir | kaynağı değiştir]

18 Eylül 1991'de Birleşmiş Milletler'e üye olan Litvanya birçok BM organizasyonuna dahil olmuş ve birçok uluslararası anlaşmalara imza atmıştır. Ayrıca Avrupa Birliği, Avrupa Konseyi, Avrupa Güvenlik ve İş Birliği Teşkilatı (AGİT) ile NATO ve Kuzey Atlantik Koordinasyon Konseyi üyesidir. Litvanya, 31 Mayıs 2001'de Dünya Ticaret Örgütü'ne, 5 Temmuz 2018'de Ekonomik İş Birliği ve Kalkınma Örgütü'ne (OECD) üye olmuş ve diğer Batı organizasyonlarına da üyelik başvurusunda bulunmuştur.

Litvanya, 149 ülke ile diplomatik ilişkiler kurmuştur.^[114]

2011 yılında Litvanya, AGİT Bakanlar Konseyi Toplantısı'na ev sahipliği yapmış, 2013 yılının ikinci yarısında ise Avrupa Birliği'nin dönem başkanlığını üstlenmiştir.

Litvanya, Kuzey Avrupa ülkeleri arasında iş birliği geliştirme konusunda da aktiftir. Baltık Meclisi, Baltık Bakanlar Konseyi ve Baltık Denizi Devletleri Konseyi üyesidir.

Litvanya, İskandinav ve diğer iki Baltık ülkeleri ile İskandinav-Baltık Sekizlisi (NB8) formatı dahilinde iş birliği içindedir. Benzer bir format olan NB6, AB üyesi İskandinav ve Baltık ülkelerini bir araya getirir. NB6'nın odak noktası, AB Konseyi'ne ve AB dışişleri bakanları toplantılarına sunulacak pozisyonları önceden tartışmak ve üzerinde anlaşmaktır.

Baltık Denizi Devletleri Konseyi (CBSS), 1992 yılında Kopenhag'da gayriresmî bir bölgesel siyasi forum olarak kuruldu. Ana amacı, bölge ülkeleri arasında entegrasyonu teşvik etmek ve yakın ilişkiler kurmaktır. CBSS üyeleri arasında Litvanya da dahil olmak üzere Almanya, Avrupa Komisyonu, Danimarka, Estonya, Finlandiya, İsveç, İzlanda, Letonya, Norveç, Polonya ve Rusya yer alır. Gözlemci ülkeler ise Amerika Birleşik Devletleri, Belarus, Birleşik Krallık, Fransa, Hollanda, İspanya, İtalya, Romanya, Slovakya ve Ukrayna'dır.

İskandinav Bakanlar Konseyi ve Litvanya, ortak hedeflere ulaşmak ve iş birliği için yeni eğilimler ve olasılıkları belirlemek amacıyla siyasi iş birliği içindedir. Konseyin bilgi ofisi, İskandinav kavramlarını yaymayı ve İskandinav işbirliğini tanıtmayı amaçlamaktadır.

Litvanya, beş İskandinav ülkesi ve diğer iki Baltık ülkesi ile birlikte İskandinav Yatırım Bankası (NIB) üyesidir ve eğitime yönelik NORDPLUS programında iş birliği yapmaktadır.

Baltık Kalkınma Forumu (BDF), Baltık Denizi bölgesindeki büyük şirketleri, şehirleri, iş derneklerini ve kurumları bir araya getiren bağımsız bir kâr amacı gütmeyen organizasyondur. 2010 yılında BDF'nin 12. zirvesi Vilnius'ta düzenlenmiştir.^[116]

Polonya, Litvanya'nın Polonyalı azınlığına karşı ayrımcı muamelesine rağmen ülkenin bağımsızlığını güçlü bir şekilde desteklemiştir.^[117][118] Eski Solidarność lideri ve Polonya Cumhurbaşkanı Lech Wałęsa, Litvanya hükûmetini Polonyalı azınlığına karşı ayrımcılık yapmakla eleştirmiş ve Litvanya'nın Büyük Vytautas Nişanı'nı reddetmiştir.^[119]

Litvanya, Gürcistan ile de çok sıcak ilişkiler sürdürmekte ve Gürcistan'ın Avrupa Birliği ve NATO üyelik hedeflerini güçlü bir şekilde desteklemektedir.^{[120][121][122]} 2008 Rusya-Gürcistan Savaşı sırasında, Rus askerleri Gürcistan'ın topraklarını işgal edip Tiflis'e yaklaşırken dönemin cumhurbaşkanı Valdas Adamkus, Polonya ve Ukrayna cumhurbaşkanlarıyla birlikte Gürcülerin uluslararası yardım talebine yanıt vererek Tiflis'e gitmiştir.^[123][124] Kısa süre sonra, Litvanyalılar ve Litvanya Katolik Kilisesi de savaş mağdurları için mali destek toplamaya başlamıştır.^[125][126]

2004-2009 yılları arasında Dalia Grybauskaitė, José Manuel Barroso liderliğindeki Avrupa Komisyonu'nda Mali Programlama ve Bütçeden Sorumlu Avrupa Komiseri olarak görev yapmıştır.^[127][128]

2013 yılında Litvanya, iki yıllık bir dönem için Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'ne seçilerek^[129] bu göreve seçilen ilk Baltık ülkesi olmuştur. Üyeliği sırasında Litvanya, Ukrayna'yı aktif bir şekilde desteklemiş ve Ukrayna'daki savaş nedeniyle Rusya'yı sık sık kınamıştır.^[130][131] Donbas'taki savaş ilerledikçe Cumhurbaşkanı Dalia Grybauskaitė, Rusya Cumhurbaşkanı Vladimir Putin'i Josef Stalin ve Adolf Hitler'e benzetmiş ve Rusya'yı "terörist devlet" olarak nitelendirmiştir.^[132]

2018 yılında Litvanya, Letonya ve Estonya ile birlikte demokratik gelişim modeli ve kıtadaki barışa katkılarından dolayı Westphalia Barış Ödülü'ne [de] layık görülmüştür.^[133] 2019 yılında Litvanya, Türkiye'nin Kuzeydoğu Suriye'ye yönelik düzenlediği Barış Pınarı Harekâtı'nı kınamıştır.^[134] Aralık 2021'de Litvanya, Tayvan ile olan ilişkileri nedeniyle^[135] Çin ile yaşanan diplomatik gerginliğin tırmanması sonucu Çin'in Litvanya'dan tüm ithalatları durdurduğunu bildirmiştir.^[136] Litvanya istihbarat teşkilatlarına göre, 2023 yılında Çin'in Litvanya'ya yönelik istihbarat faaliyetlerinde, siber casusluk da dahil olmak üzere artış görülmüş ve Litvanya'nın iç işlerine ve dış politikasına daha fazla odaklanılmıştır.^[137]

2023 NATO Zirvesi, Litvanya'nın başkenti Vilnius'ta düzenlenmiştir.^[138]

Silahlı kuvvetler[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya Silahlı Kuvvetleri; Litvanya Kara Kuvvetleri, Litvanya Hava Kuvvetleri, Litvanya Deniz Kuvvetleri, Litvanya Özel Harâkat Kuvvetleri ve diğer birimlerden (Lojistik Komutanlığı, Eğitim ve Doktrin Komutanlığı, Karargah Taburu, Askerî Polis) oluşan birleşik silahlı kuvvetlerin adıdır. Özel Harekât Kuvvetleri ve Askerî Polis doğrudan Savunma Şefi'ne bağlıdır. Yedek Kuvvetler ise Litvanya Millî Savunma Gönüllü Kuvvetleri'nin komutası altındadır.

Litvanya Silahlı Kuvvetleri, yaklaşık 20.000 aktif personelden oluşur ve gerektiğinde yedek kuvvetler tarafından desteklenebilir.^[139] Zorunlu askerlik uygulaması 2008'de sona ermiş 2015'te yeniden başlatılmıştır.^[140] Şu anda Litvanya Silahlı Kuvvetleri'nin 30 asker ve subayı Birleşik Krallık, Cibuti, Irak, İspanya, İtalya, Kosova, Mozambik, Orta Afrika Cumhuriyeti'nde dokuz uluslararası operasyonda yer almakla beraber Avrupa Birliği eğitim misyonunda görev yapmakta ve ayrıca Ukraynalı askerlere eğitim vermektedir.^[141][142]

Litvanya, Mart 2004'te tam üye olarak resmen NATO'ya katıldı. NATO üyesi ülkelerin savaş uçakları, Baltık hava sahasının güvenliğini sağlamak için Šiauliai Hava Üssü'nde konuşlandırılmıştır.

2005 yazından itibaren Litvanya, Afganistan'daki Uluslararası Güvenlik Destek Gücü'nün (ISAF) bir parçası olarak Gur iline bağlı Çagçaran kasabasında bir İl İmar Ekibi'ne (PRT) liderlik etti. PRT; Danimarka, İzlanda ve ABD'den personeli içeriyordu. Afganistan'ın Kandehar ilinde de özel harekât kuvvetleri bulunuyordu. 1994'ten bu yana uluslararası operasyonlara katılan Litvanya toplamda iki askerini kaybetmiştir: Teğmen Normundas Valteris, Bosna'da devriye aracının mayına çarpması sonucu hayatını kaybetti. Çavuş Arūnas Jarmalavičius ise Afganistan'daki İl İmar Ekibi kampına düzenlenen bir saldırıda ölümcül şekilde yaralandı.^[143]

Litvanya Ulusal Savunma Politikası devletin bağımsızlığını ve egemenliğini, toprak bütünlüğünü, kara, deniz ve hava sahasını ve anayasal düzenini korumayı amaçlar. Ana stratejik hedefleri, ülkenin çıkarlarını savunmak ve NATO ve Avrupa Birliği üyesi devletlerin misyonlarına katkıda bulunacak ve katılacak şekilde silahlı kuvvetlerin yeteneklerini sürdürmek ve genişletmektir.^[144]

Savunma Bakanlığı, muharip kuvvetler, arama-kurtarma ile istihbarat operasyonlarından sorumludur. 5.000 sınır muhafızı İçişleri Bakanlığının denetimi altında olup sınır koruma, pasaport ve gümrük görevlerinden sorumludur ve donanma ile birlikte kaçakçılık ve uyuşturucu kaçakçılığıyla mücadelede sorumluluk paylaşır. Özel bir güvenlik departmanı, VIP koruma ve iletişim güvenliğini sağlar. 2015 yılında Litvanya Ulusal Siber Güvenlik Merkezi kuruldu. Paramiliter bir organizasyon olan Litvanya Nişancılar Birliği, sivil savunma kurumu olarak faaliyet göstermektedir.

NATO'ya göre Litvanya 2020 yılında GSYİH'sının %2.13'ünü ulusal savunmaya ayırmıştır.^[145] Uzun süre, özellikle 2008 küresel mali krizinden sonra Litvanya savunma harcamaları konusunda NATO müttefiklerinin gerisinde kalmıştır. Ancak son yıllarda fonları hızla artırarak 2019'da NATO'nun %2 yönergesini aşmıştır.

Litvanya Cumhurbaşkanı Gitanas Nausėda, 22 Nisan 2022'de yaptığı bir toplantıda Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinin ardından NATO'nun Litvanya'da ve Avrupa'nın doğu kanadında daha fazla asker konuşlandırması gerektiğini belirtti.^[146]

Ekonomi[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya, Dünya Bankası tarafından yüksek gelirli bir ekonomi olarak sınıflandırılan, açık ve karma bir ekonomiye sahiptir.^[148] 2017 itibarıyla en büyük üç sektör, gayrisafi yurt içi hasılanın (GSYİH) %67'sini oluşturan hizmet, %29'unu teşkil eden sanayi ve %3'ünü meydana getiren tarımdır.^[149] Litvanya, 2004 yılında NATO^[150] ve Avrupa Birliği'ne,^[151] 2007'de Schengen Bölgesi'ne^[152] ve 2018'de Ekonomik İş Birliği ve Kalkınma Örgütü'ne (OECD) katılmıştır.^[153] 1 Ocak 2015'te ulusal para birimi olarak lita, euro ile EUR 1.00 = LTL 3.45280 oranındayken değiştirmiştir.^[154]

Tarım ürünleri ve gıda ihracatın %18'ini oluştururken diğer önemli sektörler arasında kimyasal ürünler ve plastikler (%18), makine ve cihazlar (%16), mineral ürünler (%15) ile ahşap ve mobilya (%13) yer almaktadır.^[155] 2016 itibarıyla ihracatın yarısından fazlası Rusya (%14), Letonya (%10), Polonya (%9), Almanya (%8), Estonya (%5), İsveç (%) ve Birleşik Krallık (%4) olmak üzere yedi ülkeye yönelmektedir.^[156] İhracat, 2017'de GSYİH'nin %81'ine denk gelmektedir.^[157]

GSYİH, 2009'a kadar geçen on yıl boyunca çok yüksek reel büyüme oranları sergilemiş ve 2007'de %11 ile zirve yapmıştır. Bu nedenle ülke, sıkça Baltık Kaplanı olarak anılmıştır. Ancak 2007-2008 finansal krizi neticesinde, 2009'da GSYİH %15 daralmış^[158] ve işsizlik oranı 2010'da %17,8'e ulaşmıştır.^[159] Bu tarihten itibaren büyüme oldukça yavaşlamıştır. Uluslararası Para Fonuna (IMF) göre, mali koşullar büyümeyi teşvik edici nitelikte olup finansal sağlamlık göstergeleri güçlü kalmaktadır. Kamu borç oranı, 2016'da GSYİH'nin %40'ı iken, 2008'de %15'ine denk gelmekteydi.^[160]

Doğrudan yabancı yatırımın (FDI) %95'ten fazlası Avrupa Birliği ülkelerinden gelmektedir. İsveç, tarihsel olarak en büyük yatırımcı olup ülkedeki doğrudan yabancı yatırımın %20 ila %30 arasında bir oranını oluşturmaktadır.^[161] Litvanya'ya yapılan doğrudan yabancı yatırım 2017'de hızla arttı ve şimdiye kadar kaydedilen en yüksek sıfırdan yatırım projesi sayısına ulaştı. Aynı sene Litvanya, yatırım projelerinin ortalama iş değeri açısından İrlanda ve Singapur'dan sonra üçüncü sırada yer almıştır.^[162] ABD, 2017'de toplam doğrudan yabancı yatırımın %25'i ile önde gelen kaynak ülke olmuştur. Sırada, her biri toplam proje sayısının %11'ini temsil eden Almanya ve Birleşik Krallık vardı.^[163] Eurostat verilerine göre, 2017'de ülkenin ihracat değeri sadece Baltık ülkelerinde değil, tüm Avrupa'da %17 ile en hızlı büyümeyi kaydetmiştir.^[164]

2004 ile 2016 arasında, Litvanyalıların beşte biri, öncelikle yetersiz gelir nedeniyle^[165] ya da eğitim arayışıyla emekliye ayrılmıştır. Uzun vadeli göç ve ekonomik büyüme, işgücü piyasasında bir kıtlığa^[166] ve maaş artışının işgücü verimliliğindeki artıştan daha büyük olmasına neden olmuştur.^[167] 2022'de işsizlik %5,5'e düşmüştür.^[168]

2022 itibarıyla Litvanyalıların kişi başına düşen millî gelir 32.000 dolar, ortalama ise 70.000 dolar iken, toplam millî gelir 147 milyar dolardı.^[169] 2023'ün ikinci çeyreği itibarıyla Litvanya'da ortalama aylık brüt maaş 2.000 euro idi.^[170]

Litvanya, artan oranlı bir vergi tarifesi yerine düz oranlı vergi sistemini uygulamaktadır. Kişisel gelir vergisi (%15) ve kurumlar vergisi (%15) oranları Avrupa Birliği'nin en düşükleri arasındadır.^[171] Ülkede sermaye üzerindeki dolaylı vergi oranı (%9.8) Avrupa Birliği'ndeki en düşük orandır. Kurumlar vergisi oranı %15 ve küçük işletmeler için %5'dir. Ülkede yedi adet serbest ekonomik bölge faaliyet göstermektedir.^[172]

Gelişmekte olan bilgi teknolojisi sektörü geliri 2016'da 2 milyar euroya ulaşmıştır.^[173] Sadece 2017'de hükümet ve Litvanya Merkez Bankası'nın prosedürleri basitleştirmesinin bir sonucu olarak^[174] 35 adet FinTech şirketi Litvanya'ya gelmiştir.^[175] Avrupa'nın ilk uluslararası Blockchain Merkezi, 2018'de Vilnius'ta açılmıştır.^[176] 2018'de Google, Litvanya'da bir ödeme şirketi kurmuştur.^[177]

Şirketler[değiştir | kaynağı değiştir]

2022 mali yılı itibarıyla gelirlerine göre Litvanya'nın en büyük şirketleri:^[178][179]

Nüfus yapısı[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya'da yerleşim Neolitik dönemde başlamıştır. Litvanya topraklarında etnik gruplar arasında büyük değişimler olmamıştır. Bundandır ki, günümüzde Litvanya'da yaşayan insanların atalarının genetik özellikleri büyük olasılıkla korunmuştur.^[180] Litvanya'da, alt gruplar arasında belirgin genetik farklılıklar olmaksızın nispeten homojen bir nüfus yapısı vardır.^[181]

Litvanya'da 2004'te yapılan MtDNA araştırmasına göre, Litvanların Fin-Ugor ile Hint-Avrupa dil ailelerine mensup Kuzey Avrupa halkları ile yakınlığı tespit edilmiştir. Y kromozomu SNP haplogrup analizinin ortaya çıkardığı bir sonuç olarak; Litvanlar, Estonlar ve Finler birbirine yakın üç ırktır.^[182]

2009 tahminlerine göre nüfusun yaş yapısı ortalamaları şöyledir: 0–14 yaş arasında, %14,2 (erkek 258.423/kadın 245.115); 15–64 yaş arasında: %69,6 (erkek 1.214.743/kadın 1.261.413); 65 yaş ve üstü: %16,2 (erkek 198.714/kadın 376.771).^[183] Ülkedeki ortanca yaş ortalaması 39.3 yıldır (erkeklerde: 36,8, kadınlarda: 41,9).^[184]

Etnik Kökenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Ülkenin bugünkü nüfusu 3.349.900 kadardır; bu nüfusun %84'ü etnik olarak Litvan'dır ve ülkenin resmî dili Litvancadır. Ülkede oldukça büyük azınlıklar vardır: Lehler (%6,1), Ruslar (%4,9) ve Beyaz Ruslar (%1,1).^[185]

Litvanya nüfusunun bileşimi aşağıdaki gibidir (2010 İstatistik Dairesi verilerine göre):

• Litvanlar - %83,1 (2.765.600)
• Lehler (Polonyalılar) - %6 (201.500)
• Ruslar - %4,8 (161.700)
• Beyaz Ruslar - %1,1 (35.900)
• Ukraynalılar - %0,6 (19.700)
• Almanlar - %0,1 (3.200)
• Yahudiler - %0,1 (3.200)
• Tatarlar - %0,1 (2.800)
• Letonlar - %0,1 (2.300)
• Romanlar - %0,1 (2.400)
• Diğer etnik topluluklar - %0,2 (8.200)
• Belirsiz - %3,7 (122.500)

Ülkede en büyük azınlığı Lehler oluşturur ve ülkenin güneyinde yoğundurlar (Vilnius bölgesinde). Ruslar en büyük ikinci azınlıktır, ülkenin iki büyük kentinde yoğunlaşmışlardır (Vilnius'un %14'ü ve Klaipėda'nın 28%'i). Ayrıca %52 ile Visaginas kentinin çoğunluğunu oluştururlar.^[186] Yaklaşık 3.000 Roman, çoğunluğu Vilnius ve Kaunas'ta olmak üzere Litvanya'da yaşamaktadır; ayrıca Panevėžys'te de Romanlar vardır. Romanlar çeşitli fon ve azınlık örgütlerince desteklenmektedir.^[187]

Litvanya'da yaşayan Türk kökenli azınlıklar sayıları çok az olmakla beraber Karay Türkleri ve Tatarlardır. Tatarların önemli bir kısmı başkent Vilnius'a 40 km uzaktaki "Kırk Tatarlar" (Keturiasdesimt Totoriu) isimli köyde yaşamaktadır. Köy nüfusu yaklaşık 700 kişi kadardır. Karay Türkleri ise Museviliği benimsemiş bir topluluktur. Karay Türkleri'nin kökenleri Hazar Kağanlığı'na dayanmaktadır. Günümüzde Karaylar, daha çok ülkenin eski başkenti "Trakai" ve çevresinde yerleşmiştir.^[188]

Litvan-Tatar Türkleri, Litvanya Büyük Düklüğü’ne 14. yüzyıldan itibaren Altın Orda Devleti’nin dağılmasından sonra Kazan, Astrahan ve Kırım hanlıklarından gelip yerleşmişlerdir. Bu göç 17. yüzyıla kadar devam etmiştir. Önceleri Litvan-Tatar Türkleri, Tatar Türkçesini bilmekteyken 16. yüzyılın sonu 17. yüzyılın başlarından itibaren unutmaya başlamışlardır. Bunun sonucunda Kur’an mealleri, dua ve ilmihal gibi dinî kitapların çevrilmesine ihtiyaç duymuşlar, böylece Arap harfleriyle ilkin Beyaz Rus, sonradan da Leh diliyle Litvan-Tatar Türklerine ait el yazmaları geleneğini başlatmışlardır.^[189]

Ülkede 2011'de yapılan nüfus sayımına göre bazı azınlıklar dahil ülkede yaşayanların %84'ü ana dil olarak Litvancayı kullanmaktadır. Halkın %8,2'i Rusça, %5,8'i ise Lehçe konuşmaktadır. Ülke nüfusunun %60'tan fazlası akıcı düzeyde Rusça konuşabilirken nüfusun yalnızca %16'sı akıcı İngilizce konuşabilmektedir. Avrobarometre'nin 2005'te yaptığı bir ankete göre Litvanların %80'i Rusça konuşabilirken %32'si İngilizce konuşabilmektedir. Litvanya okullarında İngilizce birinci yabancı dildir; ama bunun yanında Almanca da öğretilmektedir. Bazı okullardaysa Fransızca ve Rusça eğitimi verilmektedir. Lehçe ve Rusça bazı azınlıkların çokça bulunduğu bölgelerde birincil eğitim dili olarak kullanılmaktadır.

Kentleşme[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya kentleri ve bu kentlerin nüfusları

Sıra	Kent adı	Kişi sayısı	Sıra	Kent adı	Kişi sayısı	Vilnius Kaunas
1	Vilnius	542932	11	Kėdainiai	29824
2	Kaunas	336912	12	Telšiai	29107
3	Klaipėda	177812	13	Visaginas	26804
4	Šiauliai	120969	14	Tauragė	26429
5	Panevėžys	109028	15	Ukmergė	25866
6	Alytus	63642	16	Plungė	22287
7	Marijampolė	44885	17	Kretinga	20748
8	Mažeikiai	38819	18	Šilutė	19720
9	Jonava	33172	19	Radviliškis	18436
10	Utena	31139	20	Palanga	17234
Sıralama 2011 verilerine göre yapılmıştır.[190]

Sağlık ve intihar eğilimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya'da yaş ortalaması erkeklerde 66, kadınlarda ise 78 yaş civarındadır. Avrupa Birliği'nde erkek yaşam süresinin en az olduğu ülke olan Litvanya, erkek ve kadın yaşam süresinin farkı açısından da ekstrem bir durum teşkil etmektedir. 2008 itibarıyla ülkedeki bebek ölüm oranı 1,000 doğumda 5.9 olarak hesaplanmıştır.^[191] Yıllık doğum oranı olaraksa 2007'de ülkedeki doğum hızı %0,3'tür. Bu oran, 100,000 kişide 30.4 doğumdan daha azdır.^[192]

Litvanya'da intihar oranlarında eski-Sovyet döneminde büyük bir artış görüldü. Ülke, bugün de intihar oranının en yüksek olduğu üçüncü ülkedir. 1995'ten bu yana intihar oranlarında bir azalma görülmektedir; bu tarihten önce 100,000'de 45.6 intihar oranıyla Litvanya, dünya tarihinin en yüksek intihar oranına sahipti. Bu, Litvanya'nın bugünkü doğum hızından bile yüksektir.^[193] Ayrıca Litvanya, içerdiği bazı radikal (ahlaki-geleneksel) normların da etkisiyle AB'nin en yüksek cinayet oranına sahiptir.^[194]

İnanç[değiştir | kaynağı değiştir]

2021 verilerine göre Litvanya'nın %74'ü Roma Katolik Kilisesi'ne bağlıdır.^[195] 14. yüzyılın sonlarına doğru kilisenin de yönlendirmesiyle Litvanya Hristiyanlığı; bir mezhep halini almıştır ve bu etki, 15. yüzyılda etkisini iyice göstermeye başlamıştır. Sovyet işgali sırasında ülkeye uygulanan baskı politikalarına rağmen bazı papazlar Komünist Diyalektik Sistemi'ne karşı çıkmıştır.

20. yüzyılın ilk yarısında toplam nüfusun %9'una denk gelecek biçimde Litvanya Protestan Kilisesi'nin 200 bin civarında üyesi oldu, bununla birlikte Lütercilik 1945'e kadar bir gerileme dönemine girdi. Bugün ülkenin güneyinde ve batısında küçük Protestan cemaatleri vardır. Ülkede inananlar ve rahipler; Sovyet dönemine katlanmak zorunda kalmış, bazıları öldürülmüş, kimileriyse Sibirya'ya sürgüne gönderilmiştir. 1990'da ülkede çeşitli Protestan Kiliseleri kurulmuştur.^[196] Ülkede %4,9 Ortodoks (Rus azınlığı arasında yaygındır), %1,9 Protestan, %9,5 deist (Tanrı'ya inanıp, dinlere inanmayan.) ve ateist vardır.

İslam, Litvanya'da ilk olarak 14. yüzyılda görüldü. Bu zaman diliminden sonra Lipka Tatarları, (diğer adıyla Litvanya Tatarları) ülkede İslami varlığı ortaya çıkardı. Bunların yanında Litvanya'da Lehistan-Litvanya Birliği'nden kalma geleneksel dinler de hâlâ varlığını devam ettirmektedir.

• Roma katolikleri - %79 (2.752,5 bin)
• Ortodokslar - %4,1 (141,8 bin)
• İlkel İnançlar - %0,8 (27,1 bin)
• Litvanya Evanjelizmi - %0,6 (19,6 bin)
• Reform Kiliseleri - %0,2 (7,1 bin)
• Yahudilik - %0,1 (3,5 bin)
• İslam sünni - %0,1 (2,9 bin)
• Karismatikler - %0,06 (2,2 bin)
• Pentekostalizm - %0,04 (1,3 bin)
• Musevilik - %0,04 (1,3 bin)
• Eski Baltık Dinleri - %0,04 (1,3 bin)
• Diğer dinler - %0,3 (11 bin)

Avrobarometre'nin 2005'teki son sonuçlarına göre,^[197] Litvanya'da halkın %12'si "Tanrı'nın varlığına, ruh ve ruhun gücüne" inanmamaktadır. Halkıın %36'si ise bu tür bir gücün bir türlü olabileceğini düşünmektedir. Halkın %49'u ise "Tanrı'nın ve ruh gücünün varlığına tamamen" inanmaktadır.

Eğitim[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya'da varlığı belgelenmiş ilk okul, 1387'de Vilnius'ta bir katedralde kurulmuştur.^[198] Bu okul, Hristiyanlık temelinde eğitim vermiştir. Orta Çağ'da Litvanya'da birkaç tür okul vardı. Bunlar: Katedral okulları (papaz yetiştirmek için), kilise okulları (temel eğitim vermek için) ve soyluların çocuklarına özgü ev okullarıydı. 1579'da Vilnius Üniversitesi kurulana dek, ülkede yükseköğretim yapmak isteyenler; Kraków, Prag ve Leipzig gibi önemli yabancı kentlere eğitim amaçlı gidiyordu.^[198] 20. yüzyılın ilk yarısında ise Vytautas Magnus Üniversitesi, Kaunas'ta kuruldu.

Litvanya'da eğitim politika ve hedeflerini, Bilim ve Eğitim Bakanlığı organize eder. Daha sonra önergeler, onay için parlamentoya (Seimas) gönderilir. Yasalarla belirlenmiş eğitim stratejisi; genel olarak eğitimin kalitesini yükseltmeye, mesleki eğitimi organize etmeye odaklıdır. Bunun yanında önergelerle: hukuk eğitimi, yetişkinlere dönük eğitim ve teknik eğitim gibi eğitim bölümlerinin standartları belirlenir.^[199] Belde yöneticileri, belediye meclisleri ve okul fonları (devletin etkin olmadığı, dinsel ve gönüllü organizasyonlar da dahil olmak üzere); ülkedeki eğitime destek olur.^[199] Anayasal görev olarak, ülke vatandaşları 10 yıl formal eğitim almak zorundadır; ülkede zorunlu formal eğitim 16 yaşında biter.^[200]

1999'da Litvanya devlet bütçesinin yüzde 26'sı eğitim giderleri için tahsis edilmiştir.^[201] İlköğretim ve orta öğretim okulları, belediye veya il yönetimleri aracılığıyla devletten mali yardım alırlar. Ülkede yükseköğretim kısmen devlet desteğiyle sağlanır, belirtilen ölçütlere göre iyi sayılan öğrencilerin masraflarını anayasa gereği devlet karşılar.

2002 verilerine göre, Litvanya'da yükseköğrenim öğrencilerinin %68'ine devlet desteği verilmiştir.^[202]

Dünya Bankası'nın verilerine göre, Litvanya'da 15 yaş ve üstü ülke nüfusunun %100'ü okur yazardır.^[203] 2008'de yapılan bir araştırmada; 25-64 yaş arasındaki kişilerin %30.4'ünün üçüncü derecede eğitim aldığı verilerine ulaşılmıştır, nüfusun %60,1'i ise ikinci derece ve orta öğretim üstü kurumlarda eğitim görmüştür.^[204] Litvanya'da yükseköğrenim gören birey sayısı, AB ortalamalarından yaklaşık iki kat daha yüksektir. Ayrıca ülke, bu konuda Baltık ülkelerinden de daha iyi bir durumdadır.

Ülkede, istisna bölümler hariç normal lisans eğitimi üç yıldır. Ayrıca iki yıllık yüksek okullar da vardır.^[205]

2008 itibarıyla ülkede 15 üniversite, 6 özel enstitü, 16 yüksek okul ve 11 özel yüksek okul bulunmaktadır.^[206] Vilnius Üniversitesi, Kuzey Avrupa'nın en eski üniversitesidir. Kaunas Teknoloji Üniversitesi ise Baltık ülkelerinin ve Litvanya'nın en büyük teknik üniversitesidir. Ayrıca, başkentte bulunan Vilnius Üniversitesi ile Türkiye'deki bazı üniversiteler arasında Erasmus anlaşmaları mevcuttur.^[207]

Yabancı dil[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya, yabancı dil bilme düzeyinin en yüksek olduğu ülkelerden biridir. Nüfusun %90'ı en az bir yabancı dil; %50'si ise iki yabancı dil konuşabilmektedir. Ülkede en popüler yabancı diller Rusça ve İngilizcedir.^[208]

Kültür[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya'da başlıca altı kültürel bölge vardır:

• Aukštaitija – harfi harfine, "Yüksekülke"
• Samogitya (Litvanca: Žemaitija, Samogitçe: Žemaitėjė) - harfi harfine, "Alçakülke"
• Cükiya (Litvanca: Dzūkija veya Dainava)
• Suvalkiye (Litvanca: Suvalkija or Sūduva)
• Küçük Litvanya bilinen adıyla "Prusya Litvanyası" - (Litvanca: Mažoji Lietuva veya Prūsų Lietuva). Ülke 1945'e kadar, Orta Çağ'dan itibaren, Prusya'nın bir parçasıydı. Bugün büyük bir kısmı Rusya'ya ait olan Kaliningrad'da kalmaktadır.

Sanat ve müzeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya Sanat Müzesi 1933'te kurulmuştur. Müze, ülkenin en büyük sanat konservatuvarına ve sergi alanına sahiptir.^[209] Palanga Kehribar Müzesi, emsal müzeler arasında önemli bir yere sahiptir. Baltık Denizi'nde önemli yatakları bulunan kehribarın sergilendiği bu müzede, büyük bir kehribar koleksiyonu mevcuttur.

Uluslararası bir üne sahip olan besteci Mikalojus Konstantinas Čiurlionis, (1875-1911) Litvanya sanat camiasının içinde önemli bir yere sahiptir. 1975'te keşfedilen bir gök taşına, sanatçının başarılarından dolayı Čiurlionis adı verilmiştir. Ülkedeki M. K. Čiurlionis Ulusal Sanat Müzesi'nin yanında, yalnızca Litvanya savaş tarihinin betimlendiği Vytautas Büyük Savaş Müzesi de bulunmaktadır (Kaunas'ta).

2011'de açılan Vilnius Guggenheim Uygarlık Kalıtları Müzesi; modern basın sanatı, New York filmleri seçkisi gibi yeni sayılabilecek temalarla hizmete girmiştir.^[210]

Edebiyat[değiştir | kaynağı değiştir]

Orta Çağ'da, Litvanya'da bilimsel dil olarak Latince kullanılmakta ve kitaplar Latince yazılmaktaydı. Ülkedeki ilk yazılı belgeler Litvanya Kralı Mindaugas'ın fermanları olarak bilinmektedir. Gediminas Mektupları da önemli Litvanyalı Latin yazılarındandır.

Litvanya edebiyatındaki ilk Litvanca eserlere 16. yüzyılda rastlanır. 1547'de Martynas Mažvydas tarafından kaleme alınan "Basit Kelimelerle İlmihal" adlı dinî eser, Litvanca telif edilen ilk yapıttır. Bunu Mikalojus Daukša'ın "Litvanya Propriyası" adlı eseri izlemiştir. 16 ve 17. yüzyıllarda Litvanya edebiyatı, Hristiyanlık üzerine kurulmuştu. Eski Litvan edebiyatı (14.-18. yüzyıllar), Litvanya tarihinin en önemli yazarlarından biri olan Kristijonas Donelaitis'in Aydınlanma Çağı adlı kitabı ile güç kaybetmeye başladı. Donelaitis'in "Mevsimler" adlı şiiri Litvanya ulusal epik söyleyişinin ve kurgusal edebiyatının bir başlangıç noktası oldu.^[211]

Litvanya edebiyatında 19. yüzyılın ilk yarısında Klasisizm ve Coşumculuk etkili oldu. Antanas Strazdas, Dionizas Poška, Silvestras Valiūnas, Maironis, Simonas Stanevičius, Simonas Daukantas ve Antanas Baranauskas, bu akımların en önemli temsilcileri haline geldi.^[211] Litvanya; Rus işgali sırasında büyük bir basın sansürüne uğradı, bu da ülkede yönetimden gizli olarak kitap basımcılığının ortaya çıkmasına neden oldu.

Litvanya edebiyatı 20. yüzyılda Juozas Tumas-Vaižgantas, Antanas Vienuolis, Bernardas Brazdžionis, Vytautas Mačernis gibi temsilciler yetiştirdi.

Müzik[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya geleneksel müziğinin kökleri, ülkedeki eski pagan kültürüne dayanır. Neolitik dönemin etkilerinin hissedildiği bu müzik türünde birçok arkaik evrimleşmiş ritüel olgu bulunur.

Spor[değiştir | kaynağı değiştir]

Ülkede en çok sevilen spor basketboldur. Ülkede profesyonel ligler ve gelişim ligleri vardır. Litvanya Ulusal Basketbol Takımı'nın birçok uluslararası başarısı vardır ve FIBA verilerine göre dünyada 5. sıradadır. Ülke basketbolu geçmişte ve günümüzde pek çok NBA sporcusu çıkarmayı başarmıştır. Arvydas Sabonis, Šarūnas Marčiulionis, Linas Kleiza, Šarūnas Jasikevičius ve Žydrūnas Ilgauskas gibi ulusal takım oyuncuları, Avrupa basketbolu ve NBA'da önemli başarılar kazanmıştır. Litvanya, tarihinde ikincisi olmak üzere; 2011 Avrupa Basketbol Şampiyonasına ev sahipliği yapmıştır.

NHL'de mücadele eden buz hokeyi sporcuları Darius Kasparaitis ve Dainius Zubrus; dünyanın en güçlü adamlarından biri sayılan Žydrūnas Savickas, ünlü bisikletçi Ignatas Konovalovas ve olimpiyat rekortmeni disk atmacı Virgilijus Alekna, güncel olarak ülkenin en önemli sporcuları olarak göze çarpmaktadır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Litvanya'da LGBT hakları
• Litvanlar listesi

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• https://web.archive.org/web/20050901162618/http://www.